Najlepsza książka social fiction jaką kiedykolwiek przeczytałem. Polecam każdemu!

Przyjemna,.klasyczna opowieść fantasy

Wydanie ok. Treść książki super.

Genialna, wizjonerską powieść

Świetna książka, polecam!

Fantastyczna. Polecam!

Prawdziwa fantastyka

Zajdel > Lem

Super książka

Rewelacja 😀

Geniusz.

Świetne

Janusz Zajdel, pisarz S-F, książka „Limes Inferior”, 1982:
„Klucz jest przyrządem niezmiernie skomplikowanym (…) W gruncie rzeczy jest to miniaturowy komputer (…) Jest portfelem, paszportem i certyfikatem osobistym”

Anna Streżyńska, minister cyfryzacji rządu PiS, wywiad dla „Wirtualnej Polski” o planach wprowadzenia dowodów osobistych w smartfonach, 2016:
„Współczesne smartfony osiągnęły doskonałość, umożliwiając wprowadzenie mobilnego dowodu osobistego”

Zajdel 1982:
„[Klucz jest] pośrednim elementem, włączającym każdego człowieka w Centralny System Komputerowy”
Streżyńska 2016:
„[Smartfon będzie] platformą ściśle spersonalizowaną, bo na niej mieści się nasza elektroniczna, mobilna tożsamość (…) w jednym urządzeniu, wraz z kluczami do e-państwa”.

Zajdel 1982:
„[Klucz] zastępuje wszystkie dawne zaświadczenia, dokumenty, czeki i inne papierki”.
Streżyńska 2016:
„[W smartfonie znajdą się] wszystkie nasze dokumenty, dowody tożsamości, karty biblioteczne, karty miejskie, karty lojalnościowe sklepów”.

Zajdel 1982:
„[Klucz współpracuje] z wszelkiego typu automatami, mającymi zastosowanie we wszystkich dziedzinach życia współczesnego człowieka”
Streżyńska 2016:
„[Smartfon stanie się] platformą do całego świata usług, zarówno komercyjnych, jak i usług e-administracji”

Lżejsze od Lema, ciekawsze od Orwella. Pełne błyskotliwych pomysłów, ale nie przerysowane.
Poręczne wydanie - można zabrać wszędzie. Druk sprzyjający czytelnikowi :) Pod żadnym pozorem nie zerkać na tył okładki, nie czytać, co jest tam napisane - to zabije pół przyjemność czytania książki (napisano coś, co zostanie ujawnione w drugiej połowie powieści).

Książkę napisaną w latach 80 dalej zaliczyłbym do bardzo udanego science fiction z uniwersalnymi socjologicznymi i politycznymi nawiązaniami. Świat Agrolandu jest podzielony klasami punktowymi. Każdy mieszkaniec metropolii przekonany jest, że dąży do swojego szczęścia, spełnienia zupełnego. Jedynie Sneer, główny bohater, podejrzewa że coś jest nie tak. Super książka.

Warto chyba wspomnieć, jak istotna, choć większości czytelników chyba mało znana jest ta powieść. Limes inferior to pozycja wpisująca się w nurt polskiej fantastyki socjologicznej, której Zajdel był prekursorem. Po raz pierwszy wydano ją w 1982 roku, ponad trzydzieści lat temu, a do dziś jest jednym z ważniejszych, sztandarowych utworów polskiego science fiction. Przed swoją lekturą robiłam wszystko, żeby nie dowiedzieć się, o czym właściwie Limes inferior jest, doszły jednak do mnie informacje, że to obraz antyutopii, ostry, często ironiczny, bardzo dojrzały. Nie mogę się z tym nie zgodzić i jestem przekonana, że doceni to każdy czytelnik, nawet taki, któremu z różnych powodów, choćby czysto literackich czy gatunkowych, książka nie przypadnie do gustu. Z jednej strony Zajdel komentuje ustrój, w którym żył. Limes inferior to, w kontekście socjalizmu, mocne podsumowanie idei równości społecznej za wszelką cenę. Pozorną sprawiedliwość społeczną przedstawiono w taki sposób, że na początku byłam nią szczerze zaintrygowana, starając się samodzielnie zrozumieć wszystkie zasady kierujące społeczeństwem, później dając się ponieść wchodzeniem w głębię każdej z podstaw Argolandu. Dostałam szansę na własne oszacowanie zalet i wad, by na końcu otrzymać, jak Sneer, całą prawdę o świecie i o tym, do czego dąży. Z drugiej strony Zajdla można czytać też współcześnie, w perspektywie mając świat konsumpcjonizmu i ograniczenia umysłowego, wygody, automatyzacji. Choć wszystko w powieści dotyczy człowieka i ma służyć ludzkiej wygodzie, jest to świat odhumanizowany, obcy.

Pierwszą połowę powieści buduje głównie akcja. Na przykładzie Sneera i jego pracy, a także bardzo swoistego stylu życia, czytelnik dostaje przegląd przez sposób działania społeczeństwa "od środka". Wiemy tyle, ile wie Sneer, ile się domyśla, ile rzeczy zostaje mu powiedzianych i ile wniosków sam wyciąga. Im dalej w powieść, tym częściej to jego przemyślenia i refleksje stają się najmocniejszą częścią powieści. Nie jest to książka z wartkim splotem zdarzeń, które zmieniają się jak w kalejdoskopie, nie jest to książka, którą można przeczytać w ciągu jednego dnia, nie jest to także książka, która ma poruszać serca i przywiązywać do bohaterów. To inny rodzaj historii. Dla mnie jest to książka, którą czyta się po raz pierwszy z ciekawości, po raz drugi dla szczegółowego analizowania wszystkich mechanizmów, które Zajdel stworzył i opisał. To kolejna książka z klasyki polskiej fantastyki naukowej (obok Marka S. Huberatha), której zakończenie wprawia mnie w konsternację. Przy tej książce trzeba myśleć, a po jej zamknięciu myśli się nawet jeszcze bardziej.

Pełna opinia: http://pannakac-pisze.blogspot.com/2016/02/limes-inferior-janusz-zajdel.html

Na kartach książki „Limes Inferior“ Janusz Zajdel zabiera czytelników do fikcyjnej krainy szczęścia - Argolandu. Miejsce to gigantyczna wielomilionowa aglomeracja położona nad ogromnym jeziorem, gdzieś na kuli ziemskiej. Zamieszkują ją obywatele podzieleni zgodnie z panującym systemem na siedem kategorii od 0 do 6. Mieszkańcy miasta od najmłodszych lat uczeni są, iż o ich życiu decydują ich starania, pomysłowość i wiedza na podstawie, których maszyny poprzez specjalne testy określają kto otrzyma jaką kategorię. Osoby zaklasyfikowane do grupy szóstej to ignoranci, dla których wiedza i nauka to strata czasu, natomiast „zerowcy“ to geniusze, którzy kierują miastem oraz zarządzają wszelkimi przedsiębiorstwami i fundacjami. Jak nietrudno się domyślić, im obywatel ma niższy numer klasy tym możliwość zrobienia przez niego kariery wzrasta. W świecie tym z założenia nie występuje ani głód ani bezdomność. Każdy z obywateli otrzymuje co miesiąc przydział punktów kodowanych na specjalnym osobistym kluczu, za które może wynająć sobie pokój, zakupić niezbędne rzeczy i jedzenie przy jednoczesnym braku konieczności podejmowania pracy. Przypomina to projekty dochodu gwarantowanego dla każdego mieszkańca. Jednak im wyższą klasę posiada obywatel tym otrzymuje więcej punktów, za które może kupić więcej produktów i lepszej jakości. W tym świecie praca jest przywilejem i dotyczy tylko ludzi z najwyższych klas. Świat ten na pozór idealny boryka się z takimi samymi problemami jak współczesny. Na ulicach można spotkać prostytutki i oszustów, a wieczorami bandyci napadają na samotnie spacerujących przechodniów, zaś w szpitalach grasują złodzieje. W takim właśnie miejscu czytelnik poznaje historię Sneera i Prona dwóch „lifciarzy“, którzy zajmują się nielegalnym biznesem, jakim jest oszukiwanie na testach przeprowadzanych przez maszyny, co pozwala ich klientom przeskakiwać szybko z poziomu np. 3 na 2. Ten nielegalny proceder doprowadza do odkrycia ich działalności przez służby wywiadowcze Argolandu. Ta oraz inne moje recenzje dostępne są na stronie mojego bloga: https://ksiazkowawieza.blogspot.com/

Kapitalna ksiazka. Sklania do myslenia. Szkoda, ze jest tak malo znana. Moim zdaniem idealnie nadaje sie na film. Polecam!

sdfagretaertrsetr6tqerte464qe6q3464q36q34634q6q346q346q34634634q6