Nie czytałam jeszcze ale podobnie jest mega fajne

Bardzo fajna i mądra książka. Gorąco polecam ♥

Bardzo fajna książka polecam każdemu

Co to za Polsat na końcu 😭😭

cudo jak każda książka rurki.

Naprawdę świetna książka

Bardzo polecam!!!!

Piękna seria 🤍

Cudowna

ok

Jest to szósta książka Moni, którą mam przyjemność czytać. Szósta książka na której się nie zawiodłam, a zajęła ona specjalne miejsce w moim sercu. Przystań lepszego jutra, to przepiękną, ale i bolesna historia. Nie jest to słodka młodzieżówka, na którą wszyscy liczyli. Były momenty gdzie uroniłam łzę, a nawet kilka. Jednak czytając czułam wewnętrzny spokój. I miałam w sobie nadzieję na lepsze jutro. Jane Miller, to bohaterka z którą utożsamiam się na milion sposobów. Nie wiem czy kiedykolwiek podczas czytania poczułam taką więź z jakim kol-wiek bohaterem. Dba ona o wszystkich innych nieraz zapominając o sobie samej. Na wstępie książki dowiadujemy się, o trudnej historii Jane na samym początku traci swoich rodziców, a poźniej w wieku siedemnastu lat traci swoją opiekunkę Wandę. Wyprowadza się ona do rodziny Wellingtonów, trzymając w sobie nadzieję, że będzie się u nich czuła jak w domu- jednak po dłuższym pobycie tam czuje się niechciana. Kiedy sobie nie radziła wybiegała na dwór, do lasu, na łąkę czy polanę i biegała. Biegała bo wtedy czuła, że ucieka przed otaczającą ją rzeczywistością. Ta bohaterka to mój mały promyczek, ponieważ pomimo tylu trudności sobie radziła, odnalazła swoje światełko w tunelu poznając- Luka, Patricka, Lucy, Briana, Milesa, a nawet Hayden, poczuła że to teraz oni są dla niej jak rodzina. Hayden Henderson, jest on strasznie trudnym bohaterem. Na samym początku miałam do niego bardzo step-tyczne podejście iż irytowała mnie jego osoba. Jednakże w późniejszych rozdziałach pokochałam go pomimo jego przeszłości. Poznajemy jedynie mały skrawek jego przeszłości i tego z czym musiał się zmierzyć. Dzięki temu możemy zrozumieć, jak duże działanie może mieć to na jego zachowanie. Hayden w większości scen jest, oschły oraz nie wykazujący uczuć. Jednej scenie Hayden sprawił, że pokochałam go jeszcze bardziej, podczas gry w Monopoly zrobił ona coś tak cudownego, że przysięgam wszyscy go pokochacie. Relacja Jane i Hayden’a to po prostu enemies to lovers. Przy każdej możliwej okazji docinali i dogryzali sobie nawzajem. W pewnym momencie możemy poznać przyczynę tego dlaczego Jane na początku starała się chociaż trochę unikać Hayden’a. Przypomina mu ona sytuacje która miała miejsce kilka lat temu, co mnie osobiści złamało w tamtym momencie. Ta historia urzekła mnie od pierwszych stron. Całym sercem pokochałam ekipę z Fromby. ,,Przystań lepszego jutra” jest idealną pozycją na wiosenny wieczór. Z całego serca mogę wam polecić tą książkę.

🌹𝑃𝑟𝑧𝑦𝑠𝑡𝑎𝑛́ 𝑙𝑒𝑝𝑠𝑧𝑒𝑔𝑜 𝑗𝑢𝑡𝑟𝑎 [𝑇𝑟𝑦𝑙𝑜𝑔𝑖𝑎 𝑁𝑎𝑑𝑧𝑖𝑒𝑖 𝑇𝑜𝑚 1]🌹 🌹Mᴏɴɪᴋᴀ Rᴜᴛᴋᴀ🥀 🥀𝚆𝚢𝚍𝚊𝚠𝚗𝚒𝚌𝚝𝚠𝚘 𝙱𝚎𝚈𝚊🥀 ℚ: Czy macie kolekcje np. guzików? ♫︎sᴛᴀɴᴅ ʙʏ ᴍᴇ ~ ʙᴇɴ ᴇ. ᴋɪɴɢ♫︎ 💚~ Możesz uciekać przed swoimi demonami, ale one i tak cię dogonią. A kiedy to w końcu zrobią, najedzone twoim strachem oraz cierpieniem będą silniejsze niż kiedykolwiek. Wtedy obedrą cię ze wszystkiego i będziesz niczym lalka. Piękna z zewnątrz, ale pusta w środku. Kiedyś ktoś mi tak powiedział ~ mówi Lucy.💚 ✰✰✰✰✰/✰✰✰✰✰ ⤳ Formby ⤳ Enemies to Lovers ⤳ Found Family ⤳ Paczka Przyjaciół ⤳ Starty bliskich osób ❗15+❗ Dla wszystkich błądzących po ciemnym lesie. Abyście zobaczyli promyk nadziei i odnaleźli swoją polanę. «𝐷𝑒𝑑𝑦𝑘𝑎𝑐𝑗𝑎» ‼️TRIGGER WARNING ᴘʀᴏʙʟᴇᴍʏ ʀᴏᴅᴢɪɴɴᴇ, ᴘʀᴢʏᴊᴍᴏᴡᴀɴɪᴇ sᴜʙsᴛᴀɴᴄᴊɪ ᴏᴅᴜʀᴢᴀᴊąᴄʏᴄʜ, sᴄᴇɴᴀ ɪɴᴛʏᴍɴᴀ, ɴɪᴇᴄᴇɴᴢᴜʟᴀʀɴᴇ słᴏᴡɴɪᴄᴛᴡᴏ‼️ 𝑵𝒊𝒆 𝒎𝒐𝒛̇𝒆𝒎𝒚 𝒘𝒚𝒃𝒓𝒂𝒄́, 𝒛 𝒌𝒊𝒎 𝒑𝒐łą𝒄𝒛𝒚 𝒏𝒂𝒔 𝒑𝒐𝒌𝒓𝒆𝒘𝒊𝒆𝒏́𝒔𝒕𝒘𝒐, 𝒂𝒍𝒆 𝒎𝒐𝒛̇𝒆𝒎𝒚 𝒛𝒅𝒆𝒄𝒚𝒅𝒐𝒘𝒂𝒄́, 𝒌𝒕𝒐 𝒃𝒆̨𝒅𝒛𝒊𝒆 𝒏𝒂𝒔𝒛ą 𝒓𝒐𝒅𝒛𝒊𝒏ą. 𝑵𝒂𝒅𝒆𝒔𝒛ł𝒂 𝒄𝒉𝒘𝒊𝒍𝒂, 𝒃𝒚 𝒛𝒅𝒋ą 𝒎𝒂𝒔𝒌𝒊 𝒊 𝒑𝒐𝒌𝒂𝒛𝒂𝒄́ 𝑱𝒂𝒏𝒆 𝒅𝒓𝒖𝒛𝒈𝒐𝒄ą𝒄ą 𝒑𝒓𝒂𝒘𝒅𝒆̨. 𝑪𝒛𝒚 𝒅𝒛𝒊𝒆𝒘𝒄𝒛𝒚𝒏𝒂 𝒖𝒅𝒛́𝒘𝒊𝒈𝒏𝒊𝒆 𝒕𝒐, 𝒄𝒐 𝒔𝒊𝒆̨ 𝒑𝒐𝒅 𝒏𝒊𝒎𝒊 𝒌𝒓𝒚𝒋𝒆...? ℱ𝒶𝒷𝓊ł𝒶 ༄ Zacznę od tego, że po raz pierwszy nie wiem jak zacząć recenzję książki. Jestem pod ogromnym wrażenie ~ jakie emocje we mnie wzbudza ta książka. ༄ Po śmierci opiekunki Wandy siedemnastoletnia Jane traci ostatnią bliską jej osobę. ༄ Dziewczyna, która kolekcjonuje guziki zamieszkuje w domu syna Wandy. I musi mieszać tam, dopóki nie będzie pełnoletnia. 𝓑𝓸𝓱𝓪𝓽𝓮𝓻𝓸𝔀𝓲𝓮 𝓟𝓲𝓮𝓻𝔀𝓼𝔃𝓸𝓹𝓵𝓪𝓷𝓸𝔀𝓲: ༄ Jane Miller ~ to kolekcjonerka guzików. ༄ Hayden Henderson ~ to dla mnie ktoś tajemniczy. To ktoś kto interesuje tą zaletą. ༄ Luke Wellington ~ to bratnia dusza głównej bohaterki oraz przyjaciel głównego bohatera. ℳℴ𝒿𝒶 ℴ𝓅𝒾𝓃𝒾𝒶: ༄ Cudowna książka, pełna wartościowych cytatów, skłaniająca do refleksji każdego, kto po nią sięgnie. ༄ Utożsamiam się z główną bohaterką Jane. Uwielbiam las i kocham chodzić (szczególnie po deszczu),gdy gonią mnie przeróżne demony. ༄ Hayden Henderson to totalnie Green Flag, totalnie książkowy mąż. A rozdział 22 to CUDO, natomiast zakończenie jest niesamowite. Ogromny plot twist, którego się nie spodziewałam. ༄ Czy polecam? Zdecydowanie tak. 𝑀𝑜𝑐𝑛𝑒 𝑠𝑡𝑟𝑜𝑛𝑦: Wszystko 𝑆ł𝑎𝑏𝑒 𝑠𝑡𝑟𝑜𝑛𝑦: Brak ❦︎sᴇᴇ ʏᴏᴜ sᴏᴏɴ • ɴᴀᴠɪx❦︎

„Przystań lepszego jutra” to kolejna książka Moniki Rutki, którą pokochałam całym sercem. Za każdym razem, gdy sięgam po jej powieści, wiem, że się nie zawiodę – tak było i tym razem, choć nie spodziewałam się, że aż tak bardzo wciągnie mnie ta historia. Czytając, poznajemy Jane – bohaterkę, która skradła moje serce i stała się jedną z najbliższych mi postaci literackich. Jane wiele przeszła; na zewnątrz wydaje się niewzruszona, ale w jej wnętrzu rozgrywa się prawdziwa burza emocji. Jej postać wzbudziła we mnie mnóstwo uczuć. Najpierw śmiałam się z jej dowcipnych uwag, a chwilę później płakałam razem z nią. Hayden, choć początkowo wydawał się oschły, okazał się równie ważną postacią. Jego relacja z Jane była trudna, a jego zachowanie wobec niej nie zawsze było właściwe. Jednak z każdą kolejną stroną odkrywałam, że i on skrywa swoje demony. Mimo chłodnej powierzchowności, w głębi duszy jest dobrym człowiekiem, zawsze gotowym pomagać najbliższym. Relacja tej dwójki od początku była napięta, ale to właśnie to napięcie nadawało historii głębi. Z każdą stroną zbliżali się do siebie coraz bardziej, a chemia między nimi była wręcz namacalna. Fabuła jest mistrzowsko poprowadzona. Wszystko jest doskonale wyważone – wydarzeń jest wiele, ale ani przez chwilę nie czułam się przytłoczona. Nie ma tu zbędnych opisów czy sztucznie przedłużanych scen – każda strona jest dokładnie tam, gdzie być powinna. Podczas lektury odczuwałam całą gamę emocji – płakałam, współczułam bohaterom, śmiałam się i stresowałam. Książki Moniki Rutki zawsze trafiają prosto w moje serce, i to w nich uwielbiam. Zakończenie sprawiło, że natychmiast potrzebuję drugiej części. Nie mogę się doczekać, aż po nią sięgnę. Z czystym sumieniem mogę nazwać tę książkę moją bezpieczną przystanią. Tak jak inne powieści autorki, „Przystań lepszego jutra” sprawiła, że podczas czytania czułam się niesamowicie komfortowo i oderwałam się od rzeczywistego świata. Jeśli szukacie książki, która dostarczy wam masę emocji i stanie się dla was czymś więcej niż tylko kolejną lekturą, musicie sięgnąć po „Przystań lepszego jutra”.

Zadziwiające dla mnie jest to, że nie płakałam na książce Moni. Każda inna przeczytana kończyła się rykiem bądź w trakcie a tutaj mam ochotę po prostu rzucić książką albo kopnąć Haydena. Przystań lepszego jutra od początku ja wszystkie inne książki Moniki wciągnęły mnie ze sobą do świata i przeżywałam te wszystkie momenty z nimi. Książka jak książka Rutki ktoś musi umrzeć i na samym początku już wiadomo że umiera Wanda czyli opiekunka Jane Miller czyli głównej bohaterki. W trochę późniejszym czasie dowiaduję się także o śmierci jej rodziców a potem o chorym Oliverze i śmierci brata Hendersona. Czym była by twórczość Moni bez śmierci? Odrazu na początku opowieści można zauważyć dystans Jane i Haydena do samych siebie ale mimo wszystko wiem, że i tak będą razem szczególnie po tym jak Hayden się zachowuje w towarzystwie Miller. Luke to mój safe place i jest mega słodziakiem tak samo jak jego młodszy brat Miles. Bracia Wellington mają w sobie to coś. Lucy Colman jest największą shiperka Haydena i Jane i rozumiem ją i ktoś mnie rozumie także. Po mimo, że Patrick i Brian są mało uwzględnieni w książce jak inne postacie to są także super i wspierają każdego. Mogłabym się rozpisywać o każdym i w ogóle ale to najbardziej Hayden skradł moje serce tak samo jak Jane (i w końcu mu się udało po 2 latach). Henderson kryje za sobą trudną przeszłość związaną ze swoją rodziną, która w innym słowie oznacza brata. Otwiera się przy Miller i opowiada jej o rodzeństwie, które z tego co wywnioskowałam oddało życie za drugiego. Bo jak to Luke powiedział przy goleniu głowy z Hayden’em i Patrickiem dla małego Oliego „Jeden za wszystkich wszyscy za jednego”. Może i jest to słabe porównanie ale brat oddał serce. Relacja, która rozwija się między głównymi bohaterami jest ekspresowa i nie zatrzymuje tępa ani na moment. Hayden pokazuje swoją zazdrość chociażby gdy Jane wybiera się na spacer z CHASE’EM SHAW’EM. Ale i tak na zawsze Hayden & Jane.

Nie piszę (pisałam) ocen, ale też nie czytałam książek, więc dlaczego miałabym je pisać... Jednak Trylogia Nadziei... Trylogia Nadziei wciągnęła mnie, pochłonęła, zagarnęła wszystkie moje myśli. Mam nadzieję, że to dopiero początek; że dam się ponieść jeszcze innym historiom. Zapisałam w swoim notatniku parę przemyśleń, oto one: Trylogia Nadziei Monika Rutka • historia Jane i Haydena • ukazuje, że każdy nosi w sobie pewną opowieść, której skutków nie dostrzegają wszyscy ludzie, jednak ci najbliżsi zrozumieją cię bez słów • powieść ta ukazuje, że należy korzystać z życia tu i teraz, nie wracać do przeszłości, nie wybiegać w przyszłość, cieszyć się czasem spędzonym z najbliższymi; najbliższymi twojemu sercu, nie stopniem pokrewieństwa • autorka przedstawia nam codzienność ludzi, którzy przybierają maski; maski, przez które kotłują się w nas emocje, które nie pozwalają otworzyć się na nowe doznania, które ograniczają nasze umysły • autorka dostrzega, iż mimo przeszkód i niepowodzeń; jeśli pozwolimy sobie na szczerość z najbliższymi, razem przebrniemy przez wzburzone morze • historia ta opowiada o prawdziwej miłości; miłości z wieloma przeszkodami, które prowadzą do krytycznych momentów, decyzji podejmowanych w emocjach, wykrzyczane nienawiści do osoby, którą kocha się całym sercem • historia ta nie kończy się happyendem, nie znamy dalszego ciągu wspólnego życia Jane i Haydena; mamy jedynie nadzieję, że będzie dobrze, lecz oni sami nie wybiegają w przyszłość, żyją teraźniejszą chwilą, nie liczy się dla nich co przyniesie jutro, ponieważ najważniejsze jest to, że w tej chwili są razem

Przystań lepszego jutra jest kolejną książką Moniki Rutki, która skradła moje serce. Już od pierwszych stron Przystań bardzo mnie wciągnęła i nie mogłam się od niej oderwać. Styl autorki jest lekki, dzięki czemu szybko czyta się jej książki. Jane przy pierwszym spotkaniu nie jest dobrze nastawiona do Haydena, ale z czasem ich relacja zaczyna się zmieniać. Dziewczyna odkrywa, że z chłopakiem są bardzo podobni. Między nimi zaczynają rodzić się uczucia, ale chłopak ma wiele tajemnic, które dziewczyna zaczyna odkrywać. W książce podobało mi się dosłownie wszystko. Ale szczególnie w mojej pamięci zapadł wątek przyjaźni. Pokochałam paczkę z Formby. Na początku Jane czuła się wyobcowana w ich towarzystwie, ale Lucy pokazała jej, że wcale tak nie jest. To właśnie przyjaźń, która narodziła się między Jane i Lucy skradła mi serce. Dziewczyny wspierały się w każdej sytuacji i nie zostawiły tej drugiej. kiedy potrzebowała wsparcia. Monika jak to Monika musiała wymyślić coś niezwykłego. W książce są podkreślone słowa, które tworzą hasło, ale poznamy dopiero po przeczytaniu Miasta Pogrzebanych Nadziei. Mogłabym pisać tą recenzję godzinami, ale kiedyś muszę skończyć. Jeśli nadal nie kupiliście Przystani, nie wiem na co czekacie🥹. 5/5⭐️

Książka mi się całkiem podobała, czytało się ją przyjemnie, lecz nie porwała mnie jakoś szczególnie. Historia jest smutna, jednak dla mnie, ilość cierpienia jest przesadzona. Fakt, że każdy bohater ma problem z rodziną, nie posiada jej, lub w jego życiu wydarzyło się coś absolutnie tragicznego wydaje mi się nierealistyczny. Poza tym wyłapałam wiele takich „logicznych” błędów, np. Jane drugi raz przychodzi do nowej szkoły, poznaje dziewczynę, i kilka linijek później pisze, że zna ją dwa tygodnie, co jest niemożliwe, gdyż tak jak mówię - to drugi dzień jej szkoły, a wcześniej się nie znały. Albo, jedna z bohaterek ma warkoczyki na całej głowie (i ciągnie się to przez całą lekturę). I nagle w pewnym momencie jest zdanie „włosy miała wyprostowane”. Wyprostowała warkoczyki? Czy zdjęła je, i nikt tego nie skomentował? Mnie osobiście takie rzeczy irytują i zniechęcają do dalszego czytania. Ale mimo to, lektura jest przyjemna, niezbyt wymagająca, więc jeśli czegoś takiego szukacie, to myślę, iż może się wam spodobać.

Wspaniała książka! Jedna z moich ulubionych powieści. Co prawda przed chwilą skończyłam ją czytać, więc po końcówce jeszcze nie orientuję, lecz uważam, że książka jest godna polecenia. Ta powieść była jak „starsza siostra”, wyniosłam wnioski z słów, które z niej płynęły, a wydarzenie, które możliwe że przydarzą mi się w przyszłości, zostały opisane i teraz wiem jak się z nimi obchodzi. Co prawda po zakończeniu, pragnę więcej i czuję lekki niedosyt, ale uważam że zapamiętam ją na długa!

Przepiękna, wartościowa historia pełna cytatów i o cudownym klimacie. Gdybym miała wskazać ulubiony fragment, najpewniej byłaby to cała książka, nie jestem w stanie wybrać choć jednego z tak pięknych momentów jakie stworzyła autorka. Ta książka uczy, bawi, wzrusza i zaskakuje, jest moją bezpieczną przystanią i twoją też może być wystarczy pozwolić pochłonąć się tej wspaniałej historii.

Nie bede sie tutaj za duzo rozpisywac, ale polecam. Mowiac szczerze, to spodziewalam sie czegos calkiem innego, ale i tak strasznie polecam. Ta ksiazka znalazla u mnie w sercu miejsce, gdzie malo ksiazek znajduje. Oczywiscie kazdy ma inny gust-ale moim zdanie powinniscie ja kupic i przeczytac. Sami sie przekonacie 💕