Fantom (okładka  miękka, wyd. 03.2023)

Świetna fabuła, zwroty akcji, i niestety mało optymizmu na przyszłość ludzkości, kiedy ścierają się interesy mocarstw. Warte przeczytania.

Marcin Ciszewski w formie. Jak zwykle zaskakuje pomysłowością i zwrotami akcji. Tym razem w przestrzeni kosmicznej. Polecam gorąco.

Podobnie jak Remigiusz Mróz, Pan Ciszewski powinien pisać o tym, co mu najlepiej wychodzi.. .

pasjonująca jak wszystkie książki Marcina Ciszewskiego

-1 za okładkę

Rewelacja

Podbijać czy eksplorować? Które z tych słów wydaje się być trafniejsze, aby opisać pierwsze kroki człowieka na innej planecie, kiedy już wreszcie na nią dotrze? Czy wzniesiemy się ponad dotychczasowe błędy, czy też podążymy utartą, niezbyt chwalebną ścieżką, dobrze nam znaną z historii ludzkości. Czy sztuczna inteligencja może nam zagrozić, czy może realizować własne cele będąc z założenia pozbawioną uczuć? Czy można ją zaprogramować tak, aby zignorowała wszczepiony jej wzorzec postępowania? Czy człowiek, w pogoni za dominacją, nie tylko tu, na własnej planecie, ale i wśród odległych światów, jest gotów nieść zagładę w imię dominacji? Czy powinniśmy już teraz zacząć walczyć aktywnie z działalnością mediów społecznościowych? Jest rok 2032 i na orbicie Jowisza naukowcy dokonują niezwykłego odkrycia. Tunel czasoprzestrzenny może sprawić, że podróż do odległych światów stanie się realna. Alfa, planeta oddalona od Ziemi o siedem i pół miliona lat świetlnych, staje się czymś więcej, aniżeli tylko wielkim marzeniem, kosmonauci będą w stanie dotrzeć do niej w zaledwie 2,5 roku. Z Ziemi wyrusza wyprawa kosmiczna, której członkowie wydają się być starannie wyselekcjonowani. Niepokój może jednak budzić fakt, że trzy małżeńskie pary ruszające w podróż, to przede wszystkim doskonale wyszkoleni żołnierze, a całe przedsięwzięcie finansowane jest przez rząd Stanów Zjedoczonych i ….. serwis streamingowy Real Life. Po dotarciu na miejsce kosmonauci odnajdują dobitne ślady działania istot rozumnych i wyraźną obecność czegoś lub kogoś, komu nadają imię Fantom. Wśród opisów i recenzji znalazłam opinię, że Marcin Ciszewski kreśli w tym thrillerze wizję „przerażającego kosmosu i nowego, nieodkrytego świata”. Dla mnie szybko stało się jasne, że to nie tyle kosmos, co sam człowiek nadal pozostaje przerażający, nieobliczalny, nieprzewidywalny i wizja ta jest tyle samo fascynująca, co bolesna. Znakomicie przedstawione postaci, wyraźnie nakreślone emocje i fabuła sprawiają, że atmosfera gęstnieje z każdą czytaną stroną a od książki trudno się wprost oderwać. Zdecydowanie godna polecenia pozycja, pomysł, który ze swobodą dotrzymuje kroku książkom takim, jak „Marsjanin” czy „Projekt Hail Mary”.

Na wstępie powiem, że książkę czytało mi się strasznie opornie i skończyłam ją dzięki audiobookowi, którego włączyłam robiąc inne czynności w międzyczasie. Styl autora nie przemówił do mnie. Cała książka mi się dłużyła i kilka razy rozważałam czy nie zrobic dnf (Did not finish). Szczerze mało co zostało mi w pamięci z tego tytułu. To moja pierwsza książka science fiction, bo w tym roku postanowiłam, że chce zacząć czytać nowe gatunki i niestety ten do mnie nie przemawia. Lori to postać poszkodowana, ktora zapadla mi w pamięć. Bo mimo tego, że pojawia się sporadycznie, przez chorobę to jednak zapadla mi w pamięci najbardziej. Gilbert również mi w niej zapadł. Komputer, który tak naprawdę jest złym bohaterem, wywarł na mnie sporo emocji, najczęściej złości. Suzan to dziennikarka, która próbowała odkryć prawdę zwiazana z programem real life. Kocham jej postać. Pewnie gdyby nie te 3 postacie to tej książki nie ukończyłabym. Na pewno wiem też, że nigdy więcej do niej nie wrócę.