Spis treści:
- Labrador retriever – historia rasy
- Jak wygląda labrador?
- Labrador – waga i wymiary
- Ile żyje labrador?
- Labrador retriever – odmiany kolorystyczne
- Labrador – charakter
- Pielęgnacja labradora retrievera i jego zdrowie
- Żywienie – jaka karma dla labradora?
- Legowisko dla labradora
- Zabawki dla labradora
- Szelki i smycz dla labradora
- Ile kosztuje labrador?
- Labrador vs. golden retriever – podobieństwa i różnice
Labrador retriever to obecnie jedna z najpopularniejszych ras na świecie. Ustępuje jedynie buldogowi francuskiemu, zajmując drugie miejsce w zestawieniu. Labrador szybko zaskarbił sobie sympatię ludzi intelektem, radosną naturą i przyjaznym nastawieniem. Czy to zatem idealny pies dla każdego? W wielu przypadkach pewnie tak. A jak będzie z wami? Przekonajcie się podczas lektury artykułu i dowiedzcie się wszystkiego o tych uroczych psach.
Labrador retriever – historia rasy
Protoplastą labradora jest pochodzący z Nowej Fundlandii wodny pies świętego Jana. Psy świętego Jana były pomocnikami rybaków podczas pracy na kutrach. Pomagały w ciągnięciu sieci i lin, świetnie też sprawdzały się bezpośrednio w wodzie, aportując dorsze, które zerwały się z haczyka, czy kapelusze rybaków, jeśli zwiał je wiatr.
Rybacy zabierali ze sobą swoje psy nawet na wyprawy handlowe na wybrzeże Wielkiej Brytanii. Brytyjczycy poznali psy świętego Jana jako zwierzęta doskonale aportujące wrzucane do wody przedmioty i szybko je pokochali. Rybacy z Nowej Fundlandii zauważyli ogromne zainteresowanie psami i zaczęli je sprzedawać.
Początkowo labradory, bo taką nazwę otrzymały od earla Malmesbury, cieszyły się powodzeniem w brytyjskiej arystokracji, która postrzegała je jako psy myśliwskie. Za oficjalną rasę zostały uznane w 1903 roku, natomiast do Polski trafiły w latach 80. XX wieku.
Jak wygląda labrador?
Labrador jest sporym, dobrze zbudowanym psem o masywnej sylwetce i szerokiej głowie z oklapniętymi uszami. Zwarta budowa ciała być może nie uwydatnia mięśni, ale pamiętajmy, że ten pies to sportowiec, który uwielbia pływanie i aportowanie, więc tych mięśni trochę ma.
Sierść labradora jest krótka, gęsta, a włos prosty i sztywny. Podszerstek nie przepuszcza wody, więc pies błyskawicznie schnie po kąpieli. Ogon z kolei jest mocny, szeroki u nasady, zwężający się ku końcowi.
Labrador – waga i wymiary
Według wytycznych Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI), idealna wysokość psa w kłębie wynosi 56-57 centymetrów, a suka powinna mieć 54-56 centymetrów. FCI nie precyzuje wagi labradora, ale American Kennel Club, czyli największa tego typu organizacja w Stanach Zjednoczonych, już tak. AKC wyznacza prawidłową wagę labradora w granicach 29,5-36 kilogramów dla psa oraz 25-32 kilogramów dla suki.
Ile żyje labrador?
Ze względu na rozmiary labradora, jego długość życia jest krótsza, niż mniejszych psów. Wciąż jednak przedstawiciele tej rasy należą do psów dość długo żyjących. Średnia życia labradora wynosi 12-14 lat.
Labrador retriever – odmiany kolorystyczne
Ze względu na ogromną popularność rasy, możemy trafić na informacje o różnych odmianach labradora. Dzięki temu mamy możliwość wybrać pieska w odcieniu, który najbardziej będzie odpowiadał naszym preferencjom. Polski Związek Kynologiczny akceptuje kolory jednolite. Jedynym wyjątkiem jest ewentualna biała plamka na przedpiersiu, czyli pod nasadą szyi. Taką krawatkę mogą mieć labradory we wszystkich odcieniach.
- Labrador czarny
To najciemniejsza z możliwych odmian barwnych tego retrievera. Jest to też ubarwienie pierwotne labradora, kiedy był jeszcze wodnym psem świętego Jana. Dopiero z biegiem lat, kiedy rasa zyskiwała na popularności, utworzono kolejne kolory sierści.
- Labrador brązowy
Sierść brązowego labradora jest w odcieniu głębokiej czekolady, inaczej zwanym wątrobianym.
- Labrador beżowy
Beżowy czy też biszkoptowy to, mam wrażenie, najbardziej popularny obecnie kolor labradora. Tak samo, jak w przypadku brązu, beż jest akceptowany w szerokim spektrum odcieni, od niemal całkiem białego aż po prawie lisią rudość.
- Labrador biały
Prawie całkiem biały labrador jest odmianą barwną umaszczenia beżowego.

Labrador brazowy / labrador beżowy / labrador czarny
- Labrador srebrny
Labrador silver czy też srebrny jest najnowszą z odmian kolorystycznych tej rasy i zyskuje popularność ze względu na swą unikalność. Srebrny labrador może mieć odcień faktycznie srebrzysty, ale też ciemnoszary, zbliżony do czerni. Ta odmiana umaszczenia nie jest uznawana przez ZKwP, w związku z tym nie kupimy w Polsce rasowego labradora silver, ponieważ nie otrzyma on rodowodu. Wszystkie polskie hodowle oferujące srebrne labradory sprzedają w świetle przepisów po prostu kundelki, a ich wyjątkowa szata może wynikać ze skojarzenia labradora z wyżłem weimarskim.
Podobno amerykańskie srebrne labradory są psami rzeczywiście czystej krwi i ich kolor wynika z podtrzymywania genu „wyblakłego” brązu. Taki odcień jest uznawany przez AKC, czyli American Kennel Club.
- Labrador doodle
To kolejna odmiana labradora, która jest nieuznawana przez ZKwP. Tym razem ze względu na fakt, że to już jawny efekt skrzyżowania labradora z inną rasą. Labrador doodle, a dokładniej labradoodle, to krzyżówka labradora z pudlem. Rasa powstała w Australii pod koniec lat 80. i miała być rozwiązaniem dla osób potrzebujących psa przewodnika, ale jednocześnie mających alergię na psią sierść.
Australijski labradoodle dzięki odpowiedniej selekcji nie uczula, ponieważ właściwości sierści przejął po przodkach – pudlach. Musimy jednakże mieć na uwadze, że zwykły labradoodle, z innych linii hodowlanych, jak najbardziej może uczulać.

Labrador srebrny / labrador doodle
- Labrador długowłosy
Sierść labradorów jest krótka i sztywna, nie występuje w tej rasie odmiana długowłosa. Jedynym wyjątkiem, który może być interpretowany jako labrador długowłosy, jest właśnie labradoodle, którego sierść jest trochę dłuższa niż normalnie i falista lub kręcona.
- Labrador miniaturka
Nie ma takiej odmiany jak labrador miniaturowy. Ewentualny niższy wzrost labradora wynika z wady genetycznej, jaką jest karłowatość. Jej przyczyn może być kilka, a skarłowaciały labrador jest obarczony większym ryzykiem wystąpienia szeregu innych problemów zdrowotnych, takich jak dysplazja stawu biodrowego i łokciowego, zwichnięcia rzepki, choroby oczu, serca czy tarczycy.
Labrador – charakter
Przyjęło się, że labrador retriever jest idealny dla rodzin z dziećmi. Faktycznie to pies, który wykazuje się przyjaznym usposobieniem, łagodnością oraz dużymi pokładami cierpliwości. Będzie doskonałym członkiem rodziny pod warunkiem, że nauczymy dzieci, jak powinny obchodzić się z psem.
Nie możemy zapominać jednak o pierwotnej roli, do której labrador został stworzony. Jest to pies przystosowany do pracy, początkowo do aportowania i pomocy na kutrach rybackich. Jest chętny do aktywności ruchowych i współpracy z człowiekiem. Wykorzystajmy to w codziennych, wspólnych zabawach.
Labrador – pies pracujący żadnej pracy się nie boi
Aktualnie, dzięki swojej wysokiej inteligencji i otwartości na współpracę, labrador retriever to rasa, z której często wyłania się kandydatów na psich pracowników w różnych branżach. Mogą się w nich wykazać swoimi licznymi zaletami.
Labradory są psami asystującymi osób z niepełnosprawnościami, na przykład psami przewodnikami osób niewidomych. Ze względu na łagodność i cierpliwość, świetnie sprawdzają się w dogoterapii. Labradory pracują także jako psy ratownicze, na przykład w ratownictwie wodnym pomagają tonącym, a w górskim szukają osób zasypanych pod lawinami. Labrador retriever realizuje się również jako pies policyjny i celny, wykrywając narkotyki czy przemyt tytoniu.
Wciąż pozostaje on także psem myśliwskim. Jako doskonały pływak sprawdza się między innymi podczas aportowania kaczek.
Czy labrador jest agresywny?
W żadnym wypadku. Labrador ma być psem całkowicie pozbawionym agresji oraz lękliwości. Te dwie cechy są traktowane przez FCI jako wady dyskwalifikujące psa. W związku z tym możemy mieć pewność, że jeśli wybierzemy psa z dobrej hodowli, będzie on stabilnym psem bez krzty lęku czy agresji.
Pielęgnacja labradora retrievera i jego zdrowie
Labrador jest psem krótkowłosym, więc nie będziemy mieli problemu z tym, że sierść mu się kołtuni. Mimo wszystko jednak musimy przeznaczyć parę chwil na pielęgnację psa. Podstawą jest regularne wyczesywanie sierści. Częstotliwość dostosujmy do tego, jak obficie nasz labrador aktualnie gubi sierść. Na przedwiośniu i jesienią będziemy korzystać ze szczotki częściej, ponieważ w tych okresach następuje wymiana okrywy włosowej odpowiednio na letnią i zimową. W pozostałych porach roku również warto, żebyśmy pamiętali o wyczesaniu psa chociaż raz w tygodniu. Labrador ma sierść sztywną i krótką, więc usuwanie jej z dywanów czy tapicerki może być cokolwiek uciążliwe.
Jako pies z natury uwielbiający wodę, labrador ma sierść, która błyskawicznie schnie, ponieważ podszerstek nie przepuszcza wilgoci do skóry. Dzięki temu każda ewentualna kąpiel skończy się szybkim wyschnięciem zwierzaka. Zamiłowanie labradora do wody ma jednak swoje minusy, ponieważ na spacerach z wielką chęcią skorzysta z okazji wskoczenia do każdego stawu, rzeczki czy pełnej błota kałuży. Warto więc, żebyśmy się przygotowali na to, że kąpać naszego psa będziemy raczej częściej niż rzadziej.
Nie możemy również zapominać o regularnym skracaniu pazurów oraz czyszczeniu zębów. Do obu zabiegów pielęgnacyjnych warto przyzwyczajać labradora od szczenięcia. Dzięki temu nie będą one stresujące dla naszego psa.
Jeżeli decydujemy się na rasowego psa, labradora czy jakiegokolwiek innego, zawsze mądrze wybierajmy hodowlę, w której go kupimy. Rodowód czy też metryczka pozwalająca na jego uzyskanie to nie tylko „papierek na wystawy”, ale również gwarancja, że linie genetyczne przodków szczeniaka zostały rozważnie dobrane. Sprawdzajmy również u hodowców dokumentację medyczną rodziców miotu. Dzięki temu będziemy mieli pewność, że ryzyko wystąpienia chorób genetycznych jest zmniejszone do minimum, a wybrany przez nas szczeniak labradora będzie zdrowy. Jeżeli pod opiekę weźmiemy psa z dobrej hodowli i będziemy dbać o jego ruch, zdrową dietę oraz stosować się do zaleceń weterynarza, nasz labrador ma ogromną szansę przeżyć całe życie w dobrym zdrowiu.
Labrador – choroby
Jest kilka chorób, które mogą wystąpić u naszego psa. Z reguły mamy jednak na nie wpływ, odpowiednio opiekując się zwierzęciem.
Labrador ma skłonność do tycia, która wynika z jego ogromnego apetytu. Pilnujmy jego diety i dbajmy o to, żeby nie był przekarmiany. Drugim ważnym aspektem jest ruch, który pomoże spalić trochę kalorii i kształtować mięśnie.
Dbanie o wagę labradora jest istotne również z tego powodu, że jak każdy duży pies i on jest obciążony ryzykiem wystąpienia dysplazji stawów biodrowych oraz łokciowych. Im większa masa ciała, tym większy ciężar muszą dźwigać stawy, więc prawidłowa masa ciała jest kluczowa dla zachowania ich w dobrej kondycji. Warto również wprowadzić suplementację właśnie pod kątem stawów. Lekarz weterynarii prowadzący naszego psa z pewnością zaproponuje najlepszy dla niego produkt.
Inne choroby, które mogą dotknąć labradora, to zaćma, entropium (podwinięcie powieki) i inne problemy z oczami i wzrokiem, zwichnięcie rzepki, alergie pokarmowe i skórne czy atopowe zapalenie skóry. Poza wspomnianą już otyłością, nieprawidłowa dieta może doprowadzić również do cukrzycy. Labradorom zdarza się chorować także na niedoczynność tarczycy.
Żywienie – jaka karma dla labradora?
Ze względu na ogromny apetyt labradora i jego tendencję do tycia, musimy odpowiednio zadbać o jego żywienie. Wybierzmy wysokiej jakości karmę dla psa bez zbóż. Możemy zdecydować się na karmę suchą, mokrą albo dietę BARF, która polega na karmieniu psa surowym mięsem z dodatkami i suplementacją. Karma dla labradora powinna być podawana w kilku niedużych posiłkach w ciągu dnia i łącznie odpowiadać dziennej porcji zalecanej przez producenta lub dietetyka.
Legowisko dla labradora
Labrador to duży pies, więc będzie zajmował w domu sporo miejsca – nie ma co się oszukiwać. Wszystko, co będziemy dla niego wybierać, powinno być adekwatnej wielkości, żeby dawać naszemu psu wygodę i bezpieczeństwo.
Odpowiednie legowisko dla labradora to takie, które będzie dla niego po prostu komfortowe. Możemy kupić dużą poduchę/materac ze zdejmowanym pokrowcem, który upierzemy w pralce, jeśli się zabrudzi. Innym pomysłem jest posłanie z podniesionymi, miękkimi brzegami, na których pies będzie mógł oprzeć głowę podczas odpoczynku. Jeśli labrador ma problemy ze stawami lub jest już po prostu w podeszłym wieku, warto, żebyśmy zainwestowali w materac ortopedyczny dla psa. Takie legowisko odciąży zmęczone lub chore stawy i pozwoli na doskonały wypoczynek.
Zabawki dla labradora
Zabawki dla labradora powinny być odpowiednio duże, żeby pies ich nie połknął lub się nimi nie zachłysnął. Wybierajmy takie gadżety, które są porządnie wykonane z dobrej jakości materiałów. Słabo uszyte, delikatne zabawki nawet jeżeli są duże, mogą szybko ulec zniszczeniu w zetknięciu z paszczą naszego czworonoga. Kupmy naszemu psu różnego typu zabawki: piłki do aportowania, szarpak, gryzak, którym będzie mógł się zająć, kiedy my nie będziemy mogli się z nim pobawić.
Szelki i smycz dla labradora
Smycz dla labradora i szelki to również akcesoria, których jakość jest bardzo ważna. Dobrym rozwiązaniem będzie solidna smycz przepinana, dzięki czemu będziemy mogli wygodnie decydować o jej długości w różnych sytuacjach. Z kolei szelki dla labradora powinny być mocne, ale komfortowe, żeby nie przeszkadzały mu na spacerach i w szaleństwach podczas aportowania. Doskonale sprawdzą się szelki typu guard, które nie krępują ruchów psa w żadnym miejscu i są świetnym modelem szelek nie tylko dla labradora, ale i każdego innego psa dowolnej wielkości.
Ile kosztuje labrador?
Aktualnie labradory z hodowli zrzeszonych w Polskim Związku Kynologicznym (ZKwP) kosztują od 3 500,00 PLN w górę. Cena zależy w dużej mierze od tego, jak bardzo utytułowanych przodków ma szczeniak i jakie sam ma predyspozycje wystawowe pod kątem zgodności ze wzorcem rasy.
Labrador vs. golden retriever – podobieństwa i różnice
Labrador retriever i golden retriever to psy, które są do siebie dość podobne. Oba należą do grupy psów aportujących. Golden retriever także jest psem, który pierwotnie towarzyszył myśliwym i aportował ptactwo, a obecnie jest lubianym psem rodzinnym.
Golden retriever i labrador, zwłaszcza biszkoptowy, są podobne z wyglądu. Na pierwszy rzut oka różni je tylko długość sierści, która u goldena jest dłuższa i bardziej miękka. Golden jest także odrobinę mniej masywny niż labrador, chociaż psy obu ras są podobnej wielkości i wagi.
Do nas należy decyzja, który z tych retrieverów bardziej nam odpowiada, ponieważ zarówno charakterem, jak i wyglądem, poza długością sierści, są to psy, które spełnią nasze oczekiwania, jeżeli szukamy dużego, wesołego i przyjaznego psa dla rodziny.
Więcej ciekawych artykułów znajdziesz na Empik Pasje w dziale Mam zwierzęta.
Zdjęcia w tekście: Shutterstock
Źródła:
- Pasols, 20 Most Popular Dog Breeds (2024), Forebs, https://www.forbes.com/advisor/pet-insurance/pet-care/popular-dog-breeds/, (dostęp: 23.05.2024)
- D. Flaim, Labrador Retriever History: From Water Dogs to Beloved Companions, American Kennel Club, https://www.akc.org/expert-advice/dog-breeds/labrador-retriever-history/, (dostęp: 23.05.2024)
- Wzorzec FCI nr 122/12.01.2011, https://web.archive.org/web/20190109205059/http://www.zkwp.pl/zg/wzorce/122.pdf, (dostęp: 23.05.2024)
- K. Rutkowski, Srebrny labrador retriever – czy srebrne labradory istnieją?, Świat retrieverów, https://swiatretrieverow.pl/srebrny-labrador-czy-naprawde-istnieja/, (dostęp: 23.05.2024)
- Zoo News, Labrador Miniatruka – czy taka odmiana istnieje?, https://zoonews.pl/labrador-miniaturka/, (dostęp: 23.05.2024)




Komentarze (1)
Komentarze
Tu jest tyle BZDUR, że naprawdę nie warto czytać...