Zanim wstanie dla nas słońce (okładka  miękka, wyd. 08.2023)

Super, moja ulubiona autorka, polecam

Tylko Gabriela Gargaś ma taką zdolność pisania książek skrajnie życiowych i w tworzenia bohaterek tak bardzo bliskim czytelniczkom, że nie sposób się z nimi nie utożsamiać, a co za tym idzie wchodzić w ich buty i dywagować na temat podejmowanych przez owe bohaterki decyzji. W „Zanim wstanie dla nas słońce” po raz kolejny autorka wciągnęła czytelniczki w niezwykle emocjonalny wir dramatów, złych decyzji, rozpaczy, i łez. Tym razem stawia przed nami Stefanię, kobietę tak zwyczajną jak każda z nas. Kochająca męża i córkę, lubiąca swoją pracę (co przecież nie jest takie oczywiste), położną z dużym doświadczeniem i wielką dozą empatii, kobietę lubianą i szanowaną, która wiedzie zwyczajne, proste życie. Ta sztampowa kobieta odkrywa w pewnym momencie życia, że jest ktoś dla kogo ona stała się kimś więcej niż koleżanką z pracy i wyłamuje się z tego schematu w którym żyje, by dać upust własnym dążeniom i potrzebom. Konsekwencje decyzji, które Stefania podjęła są delikatnie mówiąc, skomplikowane i nie dotyczą tylko niej samej. Autorka postawiła przed nami Stefanię by ją osądzić, ale powtarzając za klasykiem „kto z nas jest bez winy niech pierwszy rzuci kamień” i nie chodzi tu bynajmniej o to, że wszyscy zdradzamy, ale o to jak często stawiamy siebie na pierwszym miejscu. Mamy szeroki ogląd sytuacji, wiemy jak bardzo wybory Stefanii przekładają się na życie jej córki, a w konsekwencji na życie innych osób. To książka pełna cierpienia i smutku. Wydarzyło się tu wiele tragicznych rzeczy. Czytelnik stawia sobie pytanie czy to kara za to czego dopuściła się Stefania, czy tylko ona jest winna całej sytuacji? Ta książka zmusza do współodczuwania, nie da się przejść obojętnie obok bohaterów i to właśnie kocham w książkach Gabrysi Gargaś – dużo tu mądrości życiowej ale i niełatwych, acz wielce prawdopodobnych sytuacji. Cudownie się to czytało i zaskoczyło mnie, że historia jest powiązana z książką „Taka jak ty”, a zasadzie stanowi doskonałe dopełnienie historii Karoliny, bohaterki tej książki. Polecam ogromnie, z resztą jak każdą książkę Gabrysi.

Jak bardzo potrafią być pogmatwane ścieżki ludzkich losów zrozumie tylko ten, kto choć raz skręcił w boczną drogę. Niestety nikt na początku naszej życiowej drogi nie wręcza nam nawigacji, która będzie nas prowadzić przez wiraże i skrzyżowania. I chyba nie powinno się oceniać tych ludzi, którzy w pewnym momencie się pogubili, bo nie wiemy jak my byśmy się zachowali w jego sytuacji. Do takich wniosków doszłam po lekturze książki Gabrieli Gargaś "Zanim wstanie dla nas słońce". Ta powieść to historia Stefanii, która będąc położną z powołania pracuje w szpitalu i tam właśnie wdaje się w gorący i długotrwały romans. Chwile uniesień i ekscytacji na tyle skutecznie odrywają ją od życia rodzinnego, że traci kontakt z córką, która nie kryje odrazy żywionej do matki. Ela, córka Stefanii postanawia odreagować gęstą atmosferę domu i wyjeżdża na wakacje do babci, a tam poznaje Filipa. Och młodzieńcze zauroczenie przeradza się w uczucie, a co będzie potem... no cóż, nie zdradzę Wam wszystkiego. Bardzo lubię, kiedy Gabriela Gargaś pisze takie mądre, życiowe na wskroś przenikające historie. I choć nie raz wiele w nich bólu, smutku i ludzkich krzywd, to widzę w nich niesamowity autentym. Tu nie ma miejsca na pudrowanie, n ubarwiania rzeczywistości, bo codzienność nie jest różowa, ale też nie jest tylko czarna albo biała. Życie składa się z wielu odcieni szarości choć zdarzają się też barwne momenty. "Zanim wstanie dla nas słońce" to ciekawa pozycja, którą mimo zakresu traum lekko się czyta. Ale zostanie w pamięci. Kiedy zaczynałam przygodę z tą książką uderzył mnie znajomy motyw. Od razu zastanowiłam się skąd go znam. I przypomniałam sobie, że znalazłam go już w poprzedniej powieści autorki -"Taką jak Ty". I choć te historie nie muszą być czytane po kolei, to ja polecam poznać obie w odpowiedniej kolejności. Wtedy stworzą całość i wiele "kropek" połączycie w całość.

"Zanim wstanie dla nas słońce" Gabrieli Gargaś to książka powiązania z "Taka jak Ty". Niestety przez to początkowo miałam problem w wciągnięciem się w akcję. Lepiej chyba nie czytać prologu, bo to pokazuje powiązania z książka i daje rozwiązanie. Książka sama w sobie opowiada historię Stefani i jej rodziny, oraz wyjaśnia czemu popełniła taki czyn. Dla mnie nie ma dla niego wytłumaczenia. Stefania pochłonięta pracą położnej zaniedbuje swoje obowiązki domowe i wdaje się w romans z lekarzem, który odkrywa jej córka i postanawia spędzić wakacje u babci. Jest to historia o rodzicielstwie, poświęceni i miłości. Historia wciąga, jednak znając zakończenie inaczej się na nią patrzy. Ta książka to tłumaczenie czynów Stefanii. Niestety nawet najgorsza sytuacja życiowa, nie może skłaniać do podejmowania takich decyzji. Choć życie po powrocie od babci nie jest usłane różami, to takie zachowanie jej matki Stefanii zniszczyło życie innej rodzinie.