A jeśli nigdy cię nie zapomnę? (okładka  miękka)

Historia Ellie i Asha, którzy poznają się na urlopie w Lizbonie, między nimi od razu zaczyna iskrzyć. Spędzają ze sobą trzy cudowne dni, które na zawsze zmieniają ich życie. Uwielbiam twórczość tej autorki. Po jej książki sięgam w ciemno. Jedne historie podobają mi się bardziej, inne troszeczkę mniej. Tu postanowiłam podzielić opinię na minusy i plusy. 😁 Druga część historii podobała mi się bardziej niż pierwsza. *Nie do końca wierzę w miłość, która narodziła się w ciągu 3 dni. Trzydniowa znajomość, która sprawia, że kobieta cierpi z miłości i żalu przez kolejne 6 lat. *Moim zdaniem w książce pojawił się zbyt duży przeskok czasowy, który został potraktowany po macoszemu. Brak perspektywy Asha. Perspektywa Ellie ukazana tak naprawdę w kilku akapitach. To minusy. Teraz przejdźmy do plusów. 😊 *Bardzo ciekawie wykreowani bohaterowie, w których widzimy zachodzącą przemianę. To bohaterowie, którzy kierują się w życiu mądrością, ale też dobrem innych, którzy nie zgadzają się na szantaż, na niesprawiedliwość, tacy, którzy stawiają na siebie. *Motyw straty, cierpienie, presja najbliższego otoczenia- bo u autorki nigdy nie może być prosto. 😊 *Malownicze scenerie. *Styl pisania, który wciąga od pierwszych stron. *Historia miłosna, która chwyta za serce. *Otwarcie poruszony temat terapii, normalizowanie tego w książkach uważam za coś super, bo terapia jest czymś normalnym. 😊 *Pełna wzruszeń, wciągająca, dająca nadzieję, że prawdziwa miłość pokona wszelkie trudności, że zawsze znajdzie drogę. *Piękna oraz kojąca duszę i serce. ❤️ Ilość plusów jak zwykle przewyższa minusy w przypadku książek tej autorki. Zawsze będę Wam polecała jej twórczość. Koniecznie sięgnijcie, na pewno nie będziecie żałować. 

Uwielbiam książki tej autorki, każda jest świetna i pełna emocji. W tej książce jest podobnie,, są chwile które powodują że serce mocniej bije, są też takie, że łezka w oku się kręci. Elli poznaje Asha na wycieczce po Europie, teraz jest w Lizbonie i oboje są wyluzowani. Właśnie to się podoba Elli, przy Ashu dobrze się czuje. Umawiaja się na spotkanie w Madrycie, ale ona się spóźnia i nie spotykają się. Mija 6 lat, Elli usamodzoelnila się i rozpoczyna pracę w hrabstwie Berkley, niespodziewanie spotyka tu Asha, bo jest synem właścicieli. Czy uda im się razem stworzyć cokolwiek? Książka rewelacja i polecam.

Polecam, cudowna 😍

Świetna książka.

Ellie i Ash spotykają się przypadkowo w Lizbonie. Po trzech dniach decydują się na kontynuowanie swych podróży osobno, jednakże dogadują się iż będą spotykać się w ustalonych miejscach. Pierwszym z nich jest Madryt. Ellie zapisuje swój numer Ashowi, w nietypowym miejscu…w pewnej książce, która jest dla niej ogromnie ważna z powodów sentymentalnych. Gdy Ellie dociera pierwsza na miejsce spotkania zaczynają dręczyć ją pewne wątpliwości, ponieważ Ash sie nie pojawia, nie dzwoni… Po kilku dniach czekania na chłopaka Ellie pakuje się i wraca do domu. Mija wiele lat i całe życie naszej bohaterki zmienia się o 180 stopni. Pewnego dnia zostawia dom rodzinny i wyrusza do wymarzonej pracy. Wydawać by się mogło, że w końcu osiągnęła taki punkt w życiu, w którym jest bardzo szczęśliwa. I nagle, po 6 latach, w bardzo nieoczekiwanym miejscu, przed jej oczami staje Ash. Ich relacja jest pełna wzlotów i upadków, wydawać by się mogło, że mimo ogromnego uczucia jakim siebie darzą, nie będzie dane im ze sobą być. Ich światy nie mogłyby bardziej się od siebie różnić. Czy miłość wystarczy, aby pokonać 500letnie tradycję i móc cieszyć się drugą osobą? Czy wszechświat w końcu rzuci szczęśliwą monetę w stronę tej dwójki? Aby się tego dowiedzieć, zapraszam do przeczytania niesamowitej historii Asha i Ellie - „A jeśli nigdy Cię nie zapomnę”. Gwarantuje ogromny rollercoaster emocjonalny - będziecie się wzruszać, denerwować i krzyczeć z frustracji, ale mówię wam, że ta historia jest warta każdej waszej minuty. Książka ogromnie mi się podobała – czytałam ją z zapartym tchem. Ash to zdecydowanie moj kolejny książkowy mąż, bo jest po prostu świetnym materiałem na partnera. Zmaga się ze swoimi problemami, ale mimo wszystko stara się robić wszystko tak, aby móc być z Ellie. Niesamowicie rozczulił mnie jego domek (a raczej układ tego domku), który zbudował, a także to, co postanowił zrobić z rezydencją. Jeśli chodzi o Ellie – rozumiałam jej działania i pobudki, ale momentami potrafiła mnie mocno sfrustrować. Uważam, że powinna w niektórych sytuacjach zachować się dojrzalej i nie zatracając siebie, również coś poświęcić, aby być z Ashem, a nie tylko uciekać od problemów. Mimo to dostrzegam jej motywacje i wiem, skąd brały się jej wybory.

A jeśli nigdy cię nie zapomnę? Twojego uśmiechu, który rozpromienia każdy dzień? Blasku twoich oczu, kiedy na mnie patrzysz, kiedy świdrujesz mnie wzrokiem? Co jeśli nie zapamiętam twojego zapachu tego, jak się czuję w twoich ramionach – bezpieczna, kochana, na miejscu…? Co jeśli los zdecyduje, że już nie będziemy do siebie należeć, a ja nigdy nie poczuję, że twoje uczucie wypełniało mnie całą? A jeśli nigdy cię nie zapomnę? A co, jeśli wcale tego nie chcę…? Paige Toon dała się poznać jako autora opowieści naszpikowanych emocjami. I nie inaczej jest w przypadku jej najnowszej książki, bowiem czytelnik zostanie porwany w ich wir. Czuje euforię, szczęście, nawet wściekłość, kiedy wydarzenia zbaczają z oczekiwanego toru i wywracają jego wizję rozwoju wypadków do góry nogami. I chociaż były momenty, że czułam żal do autorki, za „emocjonalne zagrania poniżej pasa”, to na pewno mogę powiedzieć, że ta historia zdobyła moje romantyczne serducho niemal od pierwszej strony. „A jeśli nigdy cię nie zapomnę?” to pełna czułości, urocza, słodko-gorzka opowieść o wyjątkowej relacji, która połączyła obcych sobie ludzi w nieoczekiwanych okolicznościach. Każde z nich nosiło w sobie ból straty, każde z nich uciekało od czegoś, i może to właśnie to sprawiło, że te dwa serca odnalazły niemal od razu do siebie drogę, wystarczyło kilka dni… Toon pokazuje, że istnieje coś takiego, co nazywamy przeznaczeniem, bo niektórzy ludzie są sobie po prostu pisani, a ich historia jest zapisana w gwiazdach. Dwa serca, dwa światy, druga szansa… Czy bohaterowie zdołają ją wykorzystać, kiedy wszystko zdaje się mówić, że to, co wydarzyło się przed laty może i nadal tli się w nich, ale okoliczności się zmieniły? Autorka nie daje nam od razu odpowiedzi, bawi się naszymi uczuciami, bo tak bardzo chcemy by Ash i Ellie mogli być razem. Ale los ma swój plan i stawia ich przed decyzjami z serii niemożliwych. Przed wyborem, który na zawsze odmieni ich życie… Czy ich uczucie przerwa przeciwności? Nie ukrywam, że były w książce momenty dramatyczne, które sprawiały, że sama czułam dyskomfort, bo nie wiedziałam, w jakim kierunku powinni podążać zakochani. Bo trudno jest wybrać właściwie, kiedy trzeba postawić na szali tak wiele… Podsumowując: Nowa książka Paige Toon to opowieść, która uświadamia, że nawet jeśli los daje nam drugą szansę, to możemy jej nie wykorzystać właściwie, jeśli będzie między nami mur złożony z niewypowiedzianych słów. Bo to one oczyszczają atmosferę, sprawiają, że relacja może kiełkować na fundamencie prawdy, a nie domysłów, które mogą być niczym kamień, który drąży skałę niepewności, by wreszcie uruchomić lawinę rozczarowania. „A jeśli nigdy cię nie zapomnę?” to poruszająca, ciepła opowieść o miłości, ale i o bólu straty, o emocjach, które czasami ciężko okiełznać, kiedy zostajemy postawieni pod ścianą wyborów z serii tych niemożliwych. To opowieść o tęsknocie, o walce o siebie i życie na własnych warunkach, o sile uczuć, które nawet, jeśli raz stłumione, mogą na nowo wybuchnąć, nawet ze zdwojoną siłą. Jej lektura niesie ze sobą całą gamę emocji, które towarzyszą nam do jej finału. A to wszystko na tle malowniczych ogrodów, otulone pięknem natury, która daje ukojenie w najtrudniejszych chwilach. To książka, którą ma się ochotę przytulić do serca po odwróceniu ostatniej strony.

💌🌍 A jeśli nigdy cię nie zapomnę? Paige Toon to powieść, która już od pierwszych stron łapie za serce i prowadzi czytelnika przez niezwykłą podróż pełną uczuć, wzruszeń i dramatycznych wyborów. Autorka, znana z umiejętności kreowania autentycznych bohaterów i intensywnych emocji, tym razem serwuje nam historię o miłości, której nie da się zatrzeć, choć życie z całych sił próbuje ją przerwać. To opowieść o spotkaniach i rozstaniach, o tym, jak jedno wydarzenie potrafi zmienić całe życie, a także o sile wspomnień, które nie pozwalają zapomnieć. 💌🌍 Ellie i Ash poznają się przypadkiem podczas podróży po Europie. Kilka dni spędzonych razem w Lizbonie wystarcza, by między nimi narodziła się więź tak mocna, że oboje gotowi są zmienić swoje plany i umówić się na ponowne spotkanie. Niestety los okazuje się przewrotny – Ash nie zjawia się w Madrycie, a Ellie zostaje sama z uczuciem, które wydawało się dopiero kiełkować. To pierwsze złamanie serca staje się fundamentem całej powieści i punktem, do którego bohaterowie nieustannie wracają, nawet po latach. 💌🌍 Sześć lat później Ellie stara się żyć dalej. Zaczyna nowy etap w pięknej, walijskiej posiadłości, gdzie praca ogrodniczki daje jej spokój i poczucie stabilizacji. Jej świat jest poukładany, cichy, niemal sielankowy – aż do chwili, gdy na horyzoncie pojawia się Ash. Powrót tego, którego nigdy tak naprawdę nie przestała kochać, otwiera dawne rany i przypomina, że ich historia wcale nie została zakończona. Ale wraz z powrotem Asha powraca też prawda o tamtym niedoszłym spotkaniu, prawda, która raz jeszcze łamie serce Ellie i zmusza ją do konfrontacji z własnymi marzeniami oraz lękami. 💌🌍 Paige Toon w niezwykły sposób łączy wątki romantyczne z refleksją nad przemijaniem i konsekwencjami podejmowanych decyzji. To nie jest prosta opowieść o miłości, która wszystko zwycięża – to raczej historia o uczuciu, które wymaga odwagi, cierpliwości i zrozumienia. Autorka pokazuje, że bohaterowie, mimo młodzieńczego zauroczenia, muszą zmierzyć się z dorosłością, odpowiedzialnością i stratą. Ellie i Ash to postacie, które popełniają błędy, wahają się, boją się zaufać – i właśnie dlatego wydają się tak realni i bliscy czytelnikowi. ㅤ 💌🌍 Ogromną siłą powieści jest także sceneria. Lizbońskie ulice, pełne słońca i emocji pierwszego spotkania, kontrastują z zielonymi walijskimi ogrodami, które stają się metaforą spokoju, lecz również ukrytych emocji. Ta gra miejsc i atmosfer dodatkowo podkreśla dynamikę relacji bohaterów. Paige Toon pisze w sposób lekki, ale niepozbawiony głębi – jej styl sprawia, że każda scena ma w sobie coś namacalnego, a czytelnik chłonie emocje niemal tak, jakby sam brał udział w tej historii. ㅤ 💌🌍 A jeśli nigdy cię nie zapomnę? to opowieść, która zostaje w sercu na długo. Wzruszająca, pełna napięcia i emocjonalnych zwrotów, przypomina o tym, że są miłości, których nie da się wymazać ani zastąpić. To książka o sile wspomnień, o tęsknocie, ale także o odwadze, by ponownie zaufać – nawet jeśli oznacza to ryzyko ponownego zranienia. Paige Toon udowadnia, że prawdziwe uczucia są jak ogień: można je na chwilę stłumić, ale nigdy nie da się ich całkowicie ugasić.

Współpraca reklamowa @wydawnictwoalbatros @paigetoonauthor Motywy znanych bajek zaklęte we współczesnych romansach - co o tym myślicie? Ellie poznaje Asha w Lizbonie, gdy oboje są w długiej podróży. Od razu łapią wspólny język i spędzają razem kilka dni zwiedzając miasto. Podróż Ellie jest ściśle powiązana z jej przyjaciółka - Stella, której losy poznajmy bardzo stopniowo. Rodzice kobiety naciskają, aby ta wróciła do “prawdziwego” życia, które oni jej wybrali. Para musi na chwilę się rozstać, ale umawiają się na spotkanie po kilku dniach. Ash się nie zjawia.... Kolejne lata Ellie spędza w zawieszeniu spełniając oczekiwania snobistycznych rodziców. Jednocznie nie może zapomnieć o mężczyźnie z Lizbony. W końcu walczy są o siebie i “porzucając” rodziców zaczyna pracować w ogrodzie przy rezydencji arystokratycznej rodziny. Ellie przypadkiem spotyka tam Asha, który okazuje się kimś zupełnie innym niż w Lizbonie. I ma partnerkę, Bece, swoją przyjaciółkę, z którą zna się prawie całe życie. Jednak ta odchodzi, gdy tylko Ellie pojawia się na horyzoncie. Ellie mimo własnych racjonalnych oporów ulega Ashowi przez co wplątuje się w ukrywany romans, ale to nie trwa długo. Jednocznie Ashton próbuje odzyskać przyjaźń Becki, ale robi dość nieumiejętny sposób - stawia ją ponad Ellie, przez co ta zaczyna mieć duże wątpliwości co do ich relacji, która finalnie nie przetrwa próby siły ojca Ashtona, który podejmuje się szantażu na synu. Ellie wyjeżdża... Po niedługim czasie media obiega wieść o zaręczynach Ashtona i Becki, co załamuje Ellę. Lata później dowiaduje się też o śmierci ojca dawnego ukochanego, ale żadnej wzmianki o ślubie Asha. Niewiele myśląc zaczyna szukać z nim kontaktu... Co się stało z Ashem? Czy ta dwójka odnajdzie siebie mimo tylu przeciwności? Czy Ella w końcu zazna spokojnego życia? Z tymi pytaniami Was zostawię. Mam nieodparte wrażenie, że książka opowiada współczesna historię Kopciuszka i robi to w fenomenalny sposób. Jeśli znajdzie twórczość Paige Toon to możecie być spokojni o swoje złamane serce - bo będzie złamane, ale autorka jest podkłada. 🤫 Nie da się przejść obojętnie obok ognia, który wybucha podczas pierwszego spotkania Ellie i Asha. Co prawda historia zapiera dech w piersiach (i to nie raz ani dwa), ale jednocznie czułam się otulona tym światem. Żyłam w ich bajce, koszmarze, rozłące... W ich lesie. Wściekalam się, płakałam, złościła, kochałam razem z nimi. Ogromnie doceniam dorosłość relacji jakie buduje autorka w swoich książkach. Tutaj także dostajemy logicznie myślących bohaterów z dorosłymi emocjami. Czasem kogoś ponosza emocje, czasem ktoś jest aż za stoicki, ale to wszystko ma sens w ich charakterach. No i oczywiście nie mogę nie powiedzieć o okładce🥹. Kolory są totalnie moje, więc jako okładkowa sroczka Kocham to wydanie bez końca. 😍 Niech nie zwiedzie Was arystokratyczny motyw - ta historia to znacznie więcej niż bajka, która zapomnicie następnego dnia.

📚 "𝙰 𝚓𝚎ś𝚕𝚒 𝚗𝚒𝚐𝚍𝚢 𝙲𝚒ę 𝚗𝚒𝚎 𝚣𝚊𝚙𝚘𝚖𝚗ę?" - 𝙿𝚊𝚒𝚐𝚎 𝚃𝚘𝚘𝚗 📖💖 Ocena: ⭐⭐⭐⭐/5 #whatifinevergetoveryou ❤️‍🩹 „A jeśli nigdy cię nie zapomnę?” Paige Toon to poruszająca powieść o miłości, tęsknocie, drugich szansach i o tym, jak przeszłość potrafi utkwić w sercu na lata. Fabuła zaczyna się, gdy Ellie, dwudziestoletnia dziewczyna pragnąca uciec od codzienności, wybiera się w samotną podróż interrailem przez Europę. W Lizbonie poznaje charyzmatycznego Asha, między nimi rodzi się silne uczucie, coś więcej niż zwykła znajomość – trzy dni pełne zanurzenia w emocjach, rozmów i wspólnych chwil. Ellie i Ash planują spotkać się ponownie w Madrycie tydzień później, ale Ellie się spóźnia, Ash nie pojawia się, a cały plan rozpływa się w niewyjaśnionych obietnicach. Następnie mija sześć lat: Ellie stara się zapomnieć, buduje swoje życie, choć Ash ciągle pozostaje w jej myślach. Po tym czasie dostaje wymarzoną pracę jako ogrodniczka na rozległej, pięciowiecznej posiadłości w Walii – los sprawia, że ich drogi znów się krzyżują, a dawne tajemnice wychodzą na jaw... ❤️‍🩹 Styl Paige Toon w tej książce jest bardzo emocjonalny, pełen ciepła, ale i smutku, z dużą dawką refleksji nad przeszłością i tym, jak wpływa ona na teraźniejszość. Narracja prowadzona jest głównie z perspektywy Ellie, dzięki czemu czytelnik bardzo mocno odczuwa jej tęsknotę, niepewność i ból po rozstaniu, ale też radość, gdy nadchodzi szansa na ponowną nadzieję. Dialogi są liczne i naturalne, nadają lekkości i dynamiki, tempo akcji przyspiesza zwłaszcza w momentach konfrontacji, ale też w codziennych scenach, co sprawia, że historia nie jest tylko romantycznym snem, ale zakotwicza w rzeczywistości. Autorka pięknie łączy opisy miejsc z opisem emocji, pozwalając poczuć klimat podróży, a także życia pośród walijskiej natury. ❤️‍🩹 Moje osobiste odczucia są bardzo pozytywne – ta książka była świetna, bardzo podobały mi się losy Ellie i Asha, ich początkowe zauroczenie, ból, przerwy i ponowne spotkania. Bohaterowie są sympatyczni: Ellie to marzycielka, która kocha ogrody, potrzebuje przestrzeni i autentyczności, a jednocześnie zmaga się z oczekiwaniami rodziny i poczuciem straty; Ash to mężczyzna z obowiązkami, lojalny i uczciwy, choć rozdarty między tym, czego od niego oczekuje otoczenie, a tym, czego pragnie on sam. Lubi się ich, bo są prawdziwi, popełniają błędy i mierzą się z emocjami, które wydają się bliskie każdemu czytelnikowi. 👉🏼 Chociaż „A jeśli nigdy cię nie zapomnę?” wywarła na mnie silne wrażenie, to „Siedem razy lato” podobało mi się trochę bardziej, może dlatego, że przemówiła do mnie jeszcze głębiej emocjonalnie. Niemniej tutaj na plus zdecydowanie wyróżnia się fabuła, liczne dialogi nadające tempo i bardzo dobrze wykreowani bohaterowie. Styl Paige Toon sprawia, że książkę czyta się niezwykle przyjemnie, a emocje zawarte w jej historii wciągają bez reszty.

Trzy dni. Tylko tyle potrzeba, by w dwójce ludzi rozbudzić gorące uczucia. Nie znają danych kontaktowych, lecz wiedzą, jakie są ich marzenia. Ciężko się im rozstać, lecz obiecują, że się spotkają. Niestety coś poszło nie tak i Asha nie ma w wyznaczonym miejscu o wyznaczonej porze. Ellie zostaje w Madrycie kilka dni, czeka, szuka go, lecz gdy dociera do niej, że nic z tego, wraca do domu i podporządkowuje się rodzicom. Zaczyna pracę w ich firmie projektującej meble, lecz po kilku latach nie może już tego znieść. Chce być ogrodnikiem, chce robić, co kocha, jej mama oraz tata nie akceptują tego, lecz ona postanawia spełnić marzenie. Tym sposobem trafia na Asha, czy nie jest już dla nich za późno? Podobała mi się ta powieść, choć w drugiej połowie autorka wprowadziła za dużo dramaturgii, przez co miałam wrażenie, jakbym śledziła losy bohaterów brazylijskiej telenoweli i nieco zaczęła mnie irytować główna bohaterka, która zdaje się nie wiedzieć, czego chce. Mówi jedno, robi drugie, trzecie myśli. Od jej analiz sytuacji można zwariować. Ucieka, wraca, znowu ucieka. Szczerze powiedziawszy, ja już dawno bym ją sobie odpuściła. W książkach Paige Toon lubię motyw czasu. Każda książka autorki, którą miałam okazję czytać, opiera się na podobnym schemacie: kobieta i mężczyzna poznają się, lecz coś ich rozdziela. Mija jakiś czas i znów się spotykają. Mimo wszystko diametralnie różnią się od siebie, co sprawia, że każdą czytam z ciekawością. Mimo że tym razem poczułam pewne zgrzyty i tak dobrze bawiłam się podczas lektury. Jeśli powstaną kolejne książki autorki, z radością po nie sięgnę. Poza przekomarzaniami i rozkwitającym uczuciem, mamy tu wiele trudnych tematów takich jak presja ze strony rodziców, samotność, różnice w statusie społecznym, trudne dzieciństwo, żałoba oraz wiele innych, więc z jednej strony mamy tu lekki romans rodem z komedii romantycznych, a z drugiej dramat, który mimo wszystko nie przytłacza. Przyznam, że zazdrościłam głównym bohaterom łatwości podejmowania decyzji, chęci zmian i spontaniczności. Ja raczej nie jestem osobą, która spakowałaby plecak i ruszyła przed siebie, podróżując po obcych krajach, śpiąc pod gołym niebem, całkowicie zmieniając swoje życie, odcinając się od przeszłości. Źle znoszę zmiany, a nieraz są one bardzo potrzebne. „A jeśli nigdy cię nie zapomnę?” czyta się lekko i szybko, jeśli mieliście już do czynienia z twórczością Paige Toon, to wiecie, czego możecie się spodziewać, jeśli zaczynacie dopiero przygodę z tą pisarką, myślę, że nie zwiedziecie się jeśli lubicie połączenie literatury obyczajowej z romansem i lekką nutą dramatu. To opowieść, która pokazuje, że życie potrafi poplątać losy w najmniej spodziewany sposób, a droga do szczęścia rzadko bywa prosta. Choć bohaterowie czasem irytują swoimi wyborami, ich historia wciąga i nie pozwala przejść obok obojętnie.