Alter (okładka  miękka)

Hej. Po moim profilu widać, że lubię Mossa. Nie ukrywam swojej sympatii do jego pióra. Gdy czytałam recenzje pozycji ‘Alter’ i słyszałam o porównaniu tej historii do ‘99 ofiar Tytusa Mayera’ to miałam takie ‘Ej, serio!? Dobra, kupię’. I jestem już po, więc zapraszam na moje skromne spostrzeżenia! Niedopuszczalnym mankamentem w lekturze jest używanie dwóch fraz na dane miejsce; nie mylmy tego z użytkowym pseudonimem, bo do tego nawiązania w treści nie ma. Jeśli przyjmujemy miano ‘Vortex’, to nie jest to samo co ‘Voltex’. Oczywiście różnica w pisowni nie jest spora, dźwięcznie też, ale przy redakcji tekstu nikt tego nie wyłapał? I to samo tyczy się literówek. Wydawnictwo Filia, pora na redukcję etatów… Padło mnóstwo epitetów min. ‘pulsujący scenariusz’ i ‘mistrzowski utwór’, ale w mojej ocenie to jest powieść z niewykorzystanym potencjałem. Prolog przyprawił mnie o ciarki i tak nie puszczał do połowy, ale gdy karty zaczęły się odsłaniać, to ta ekscytacja pomału mijała. Zakończenie jest jałowe, bezpłciowe i, jak na Marcela, tandetne. Podjudził ciekawość, która wyparowała przed samym finałem. Zestawiając to opowiadanie na linii z innymi fabułami od pisarza, to całkowicie odbiega od tego, co autor już wykreował na rynku literackim. Od wejścia siedzimy w głowie mężczyzny odpowiedzialnego za morderstwa. Jakuba cierpi na nietypową przypadłość. Jaką? W każdą niedzielę zapomina, kim jest, a druga osobowość przejmuje stery i zabija z zimną krwią. Niemniej taki portret psychologiczny świetnie się analizuje. Czytelnik wraz z głównym bohaterem szuka rozwiązania tej zagadki. Druga perspektywa, czyli fucha policji w prowadzeniu śledztwa. I tutaj mamy narratora wszechwiedzącego. Ta podziałka jest odpowiednia, bo oddziela grubą kreską sprawcę i wewnętrzne dochodzenie. Okładka ma kryminalny vibe i podoba mi się ten zamysł. Tekst przywołuje również znanych mediom, prasie amerykańskich przestępców. Osoby, które interesuje taki społeczny zarys w thrillerach będą uraczone tymi genialnymi wstawkami. Mocna trójka z minimalnym plusem.

"Alter" Marcela Mossa to thriller psychologiczny, który nie prosi o uwagę – on ją brutalnie rozszarpuje. Autor po raz kolejny udowadnia, że jest mistrzem w kreowaniu mrocznego, dusznego klimatu i bezkompromisowego zagłębiania się w najciemniejsze zakamarki ludzkiej psychiki. Ta powieść wchodzi pod skórę i zostaje tam na długo, zmuszając do refleksji nad tym, jak cienka jest granica między ofiarą a oprawcą .Styl Mossa jest jak zawsze błyskotliwy, dynamiczny i niezwykle filmowy. Akcja pędzi nieprzewidywalnie, a atmosfera jest tak gęsta jak mgła przed burzą. Autor umiejętnie żongluje perspektywami, dając czytelnikowi wgląd zarówno w przerażający umysł Kuby, jak i w trudne śledztwo . "Alter" to thriller totalny. To nie tylko świetnie skonstruowana intryga kryminalna, ale przede wszystkim głębokie studium ludzkiego umysłu w obliczu niewyobrażalnego zła. Moss brawurowo prowadzi czytelnika przez labirynt kłamstw, manipulacji i pękniętej tożsamości, by na koniec zostawić go z zakończeniem, które dosłownie zbiera szczękę z podłogi. Jest to lektura obowiązkowa dla fanów mocnych wrażeń i bezkompromisowych thrillerów psychologicznych. Zdecydowanie dla czytelników o mocnych nerwach.Polecam

„Alter” to wciągający thriller psychologiczny, który od pierwszych stron trzyma w napięciu. Autor po raz kolejny pokazuje, że potrafi doskonale budować atmosferę niepokoju i grać emocjami czytelnika. Historia jest pełna tajemnic, zwrotów akcji i trudnych pytań o ludzką naturę. Bohaterowie są niejednoznaczni, a zakończenie — zaskakujące i dające do myślenia. To książka, którą dosłownie pochłonęłam w jeden wieczór. Polecam każdemu, kto lubi mocne, emocjonalne thrillery z głębszym przesłaniem.

Bardzo wciągająca, świetna. Pochłonięta w jeden dzień:)

Jeszcze czeka na swoją kolej 😉

Świetna książka

Świetna!

Marcel Moss zapowiedział, że „Alter” to jego ostatnia wydana w tym roku książka. Nie oznacza to jednak, że rok 2025 był dla pisarza ubogi zawodowo. Wręcz przeciwnie- zdążył on podarować nam aż 8 (!) emocjonujących historii, a każda z nich zasługuje na bardzo wysoką, szczerą i obiektywną notę. Jeśli o mnie chodzi, złoty medal przyznaję książce pt. „Grota”, ponieważ temat w mniej zawarty po dziś dzień wywołuje ciarki na moim ciele. Stan szoku, w którzy wprowadził mnie Marcel Moss, był nieprawdopodobnie wysoki, a co najgorsze, nie chodziło o stuprocentową fikcję literacką. Temat został zaczerpnięty po prostu z życia, przez co natura ludzka wydaje się być w dalszym ciągu tajemnicza. Czy „Alter”- książka o jednej postaci mająca podwójną osobowość może zaciekawić czytelników? Z całą pewnością tak. Najnowsza powieść Marcela Mossa zainteresuje szczególnie te osoby, które kochają mocne, mroczne i krwawe opowieści z tak zwanym dreszczykiem. W fabule opowieści raczej nie ma miejsca na delikatności czy subtelności, ale na pewno zauważymy tu krew, pot i łzy, Czy jednak naprawdę nie ma szans, abyśmy w żadnym rozdziale nie uronili łzy, nie dostrzegli choć milimetra tematu miłości? O tym warto przekonać się już samemu- po wielu latach styczności ze słowem pisanym wiem, że Marcel Moss jest zdolny do wszystkiego, przynajmniej w swoim zawodzie. Nowej powieści autora nie trzeba nawet otwierać, by poczuć dość intensywny dreszcz emocji. Za nasze odczucia odpowiada już sama okładka, która raczej nie zwiastuje delikatnych, lirycznych uniesień. Drugą, jeszcze mocniejszą zapowiedzią są słowa umieszczone u dołu okładki: Od lat przelewam ludzką krew. I wciąż mi mało. Kto i dlaczego dokonuje tak makabrycznego mordu? Jest nim tytułowy Alter, czyli Jakub Krause. Pierwszoplanowy bohater został przedstawiony w bardzo niecodzienny, trochę magiczny sposób. Weekend zawsze jest dla niego czasem przemiany, nie może on kontrolować swoich morderczych zapędów, po czym w poniedziałek wszystko ulega zapomnieniu. Czy ktoś w końcu powstrzyma taki niecodzienny twór natury? Czy ktoś w końcu zorientuje się, że Jakub Krause jest niczym postać z filmu „Maska”, tyle że jego wersja pasuje do horroru, a nie do komedii romantycznej? Cóż, już same odwiedzane przez niego witryny internetowe z pewnością nie są przeznaczone dla dzieci… Gdy jedną z ofiar staje się Kaja Rzeplińska, powieść rozwija się jeszcze bardziej spektakularnie. Sprawę przejmuje bowiem para śledczych, która nigdy nie powinna ze sobą pracować. O ich początkowo wzajemnej niechęci do siebie decyduje mroczna przeszłość ojca młodszej aspirant Malwiny Zygart. Jest ona córką Raptora, niegdyś słynnego seryjnego mordercy. To przez niego komisarz Błażej Heller stracił żonę i dodatkowo został pozostawiony z ogromnymi problemami finansowymi. Strach szerzy się jednak jeszcze bardziej, nie można dopuścić do tego, by kolejne niewinne osoby traciły życie. A tak właśnie się dzieje… Do czego zdolny jest Jakub Krause i jakie wskazówki podaje policji niemal na tacy? Warto się o tym przekonać i tym samym śmiało czekać na część drugą historii. Autor nie powiedział jeszcze ostatniego słowa, a nawet zostawił czytelników w bardzo szokującym momencie akcji. Co będzie dalej? Sama będę chciała się o tym przekonać. W przypadku twórczości Marcela Mossa element oczekiwania nie jest czymś niecodziennym. Jestem też przekonana, że czytelniczy z chęcią prześledzą niecodzienne życie komisarza Hellera. Jak na stróża prawa nie jest ono takie krystaliczne, jak może się wszystkim wydawać. Innym walorem opowieści jest bardzo złożona przeszłość Jakuba Krause. Czytelnicy mogą poznać jego dzieciństwo i nieco inaczej zrozumieć dorosłą, mroczną postawę. Nie bez powodu mówi się, że przeszłość nie zanika, a tak naprawdę ma wpływ na nasze późniejsze poczynania. Wątek ten uważam za najciekawszy, najbardziej zapadający w pamięci. Czytelnicy zauważą też, że Marcel Moss jednak zdobył się na pisanie o miłości, która raz kwitnie, a innym razem więdnie i zostawia bolesną pustkę w sercu. Na uwagę zasługuje też sam temat pracy w policji. Para wykreowanych przez pisarza śledczych udowadnia, że policjantem się jest, a nie bywa. W każdym śledztwie liczą się najdrobniejsze szczegóły, by można było połączyć kropki i schwytać mordercę. Po raz kolejny gratuluję pisarzowi odwagi i wiem, że jest to powieść zdecydowanie dla ludzi o mocnych nerwach. Włączanie do opowieści informacji o najstraszniejszych seryjnych mordercach nie było zadaniem łatwym, ale i nieprzypadkowym. Polecam i czekam na tom drugi.

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś(aś) się, jak cienka jest granica między człowiekiem a potworem? Co byś zrobił(a), gdybyś odkrył(a), że każdej nocy ktoś - albo coś - przejmuje nad tobą kontrolę, zmieniając cię w mordercę, o którego czynach nie masz pojęcia? „Alter” Marcela Mossa to historia, która zaczyna się jak klasyczny thriller, a kończy jak głęboka podróż w mrok ludzkiego umysłu. Jakub Krause prowadzi zwyczajne życie. Przynajmniej do momentu, gdy wybija północ z soboty na niedzielę. Wtedy traci przytomność i staje się jednym z najbardziej okrutnych seryjnych morderców w historii. W poniedziałek rano budzi się - czysty, spokojny, niczego nie pamięta. A świat wokół niego płonie. Gdy w Bolesławcu zostaje odnalezione brutalnie zmasakrowane ciało Kai Rzeplińskiej, sprawę prowadzi komisarz Błażej Heller - człowiek, którego życie rozpadło się dziesięć lat wcześniej, gdy seryjny morderca Raptor zabił mu żonę. Los postanawia z niego zakpić, bo do pomocy dostaje córkę Raptora - aspirant Malwinę Zygart. Ich współpraca to mieszanka gniewu, nieufności i bólu, a każdy kolejny dzień śledztwa coraz mocniej odsłania, że granice między ofiarą, katem i wybawcą są dużo bardziej rozmyte, niż mogłoby się wydawać. Moss od pierwszych stron wciąga czytelnika w spiralę zła. Buduje napięcie z chirurgiczną precyzją, a każda scena jest jak fragment brutalnego snu - niepokojący, intensywny, zostający w głowie na długo. To nie jest thriller, który czyta się dla samej zagadki. To książka, która rozkłada ludzką psychikę na czynniki pierwsze. Pokazuje, jak trauma, odrzucenie i strach mogą wyhodować w człowieku jego własnego demona. Jakub jest postacią tragiczną. Przeraża, ale też budzi współczucie. To ktoś, kto każdego tygodnia toczy walkę z samym sobą, próbując zapanować nad mrocznym „ja”, które nie zna granic. Autor prowadzi jego historię tak, że raz chcemy go potępić, a chwilę później - ocalić. Bo jak tu nienawidzić kogoś, kto nie pamięta, co zrobił? Dużym atutem „Altera” jest też duet Heller–Zygart. Ich relacja to prawdziwa emocjonalna sinusoida. Nieufność miesza się tu z fascynacją, a wspólne śledztwo staje się nie tylko walką z czasem, ale też z własnymi demonami. Moss udowadnia, że potrafi pisać nie tylko o przemocy, ale i o emocjach - surowych, bolesnych, prawdziwych. To, co szczególnie zachwyca, to konstrukcja fabuły. Choć od początku wiemy, kto zabija, autor bawi się z czytelnikiem - podrzuca tropy, myli, a kiedy wydaje się, że wszystko jest jasne, podsuwa zakończenie, które sprawia, że musimy przewrócić kilka stron wstecz, żeby się upewnić, że naprawdę dobrze przeczytaliśmy. „Alter” to nie tylko opowieść o seryjnym mordercy. To historia o człowieku, który stał się więźniem własnego umysłu. O cienkiej granicy między dobrem a złem. O tym, że czasem największy potwór nie kryje się w ciemnym zaułku, ale siedzi cicho w środku nas, czekając na odpowiedni moment, by przejąć kontrolę. To książka duszna, niepokojąca, pełna emocji. Moss po raz kolejny pokazuje, że potrafi pisać z rozmachem, ale też z psychologiczną głębią. To nie jest thriller, który się „połyka”. Tylko taki, który się przeżywa. Ocena: 9.5/10 - mroczna, wstrząsająca i cholernie dobra. „Alter” to dowód na to, że Marcel Moss wciąż potrafi zaskakiwać, nawet tych, którzy znają jego styl na wylot.

OD LAT PRZELEWAM LUDZKĄ KREW I WCIĄŻ MI MAŁO To już ostatnia premiera Autora w tym roku. Marcel Moss na finał premier 2025 powołuje do życia nowych bohaterów Błażeja Hellera i Malwinę Zygart. Policyjny duet stanie się fundamentem nowej kryminalnej serii. Oboje po przejściach, z pokiereszowaną duszą i wciąż wracającymi demonami przeszłości. Łączy ich pewna sprawa, a dzieli bardzo dużo. Czy będą w stanie się dogadać i współpracować na dłuższą metę? To się jeszcze okaże… . Ich pierwsza sprawa to tytułowy ALTER. W Bolesławcu najpierw ginie młoda kobieta, w jej ciele zostaje znaleziona tajemnicza wiadomość z cytatem. Okazuje się, że to słowa seryjnego mordercy z przeszłości. Wkrótce dochodzi do kolejnych brutalnych morderstw, a sytuacja z zagadkowym listem się powtarza. Czy Heller i Zygart staną na wysokości zadania i dadzą radę powstrzymać potwora? „MUSZĘ SOBIE POWTARZAĆ, ŻE TO NIE DZIEJE SIĘ Z MOJEJ WINY, I ODPYCHAĆ OD SIEBIE ZŁO. INACZEJ DOJDZIE DO TOTALNEJ KATASTROFY” Książkę czyta się błyskawicznie, fabuła jak zawsze ciekawie skonstruowana, nieszablonowe i niespodziewane zwroty akcji, emocje, niebezpieczeństwo. Autor sporą część poświęca na przybliżenie nam sylwetek śledczych, ich przeszłości i powiązań. Moim zdaniem jest to bardzo obiecujący duet na dobrze zapowiadającą się nową serię. Zaciekawić może też schemat doboru ofiar, a tym samym alfabet seryjnych zabójców. Niektóre momenty naprawdę przerażają. Mimo tego, że od samego początku teoretycznie wiedzieliśmy kto stoi za zbrodniami, to jednak w finale okazało się, że wcale nie jest to takie oczywiste. Wielokrotnie z książek Marcela Mossa płynęło przesłanie, które mówi o tym, że to czego doświadczamy jako dzieci w domu rodzinnym, w relacjach z rodzicami, rodzeństwem , a także w szkole z rówieśnikami i nauczycielami ma ogromy wpływ na to jaką drogą pójdziemy w dorosłym życiu. Mierzące się z problemami i odrzuceniem dzieci, mają trudny start. Wciąż wraca do nich przeszłość, dawne urazy, raniące słowa. W ALTERZE pojawia się też dobry humor i kilka zabawnych scenek, zwłaszcza niektóre dialogi miedzy Hellerem a Zygart. A także wątek związany z dwoma kociakami o imieniu Smark i Katar. Jestem zadowolona po lekturze i czekam na kolejne kryminalne sprawy naszych nowych śledczych. Czy wyrasta konkurencja dla Sandry i Igiego oraz Sambora? Sprawdźcie sami.