Bękart ze Stambułu (okładka  twarda, wyd. 03.2021)

⭐6! Ta książka zdobywa wszystkie gwiazdki i jeszcze więcej. Niesamowita historia, pełna wzruszeń, ciepła rodzinnego, ale też rodzinnych dramatów i bólu. Bólu, który przechodzi z pokolenia na pokolenie i zostawia ranę, o której nie można zapomnieć. Jest o opowieść o tym, jak ważna jest tożsamość kulturowa, ale też niezależność. Historia o tym, jak indywidualne decyzję jednostki mają wpływ na kolejne pokolenia rodziny i obcych osób. Nie jest to wygodny tzn. "comfort read". Dużo tu wątków, które są sprawiają cierpienie, uwierają czytelnika i niepozwalaja na to, aby przejść obok nich obojętnie. Książka, która zostaje z nami na dłużej i chcemy do niej wracać myślami. Wspaniałość.

Bardzo ciekawa tematyka. Mam całą serię tej autorki. Polecam.

Wspaniała opowieść o rodzinie, tajemnicach i życiu w Stambule. A w tle trudna historia mordu na Ormianach, którego skutki odczuwalne są do dziś.

Polecam. Historia Turcji i Ormian.

Cieszę się, że zaczekałam z tą recenzją aż wszystkie moje rozbiegane myśli się uspokoją, bo pochopne działania mogły doprowadzić do wielkiej niesprawiedliwości w ocenie. Czytając książkę autorki nagrodzonej Nagrodą Bookera miałam w głowie tylko jedno, a mianowicie, że cokolwiek ona napisze będzie wyjątkowe i poruszy każdy skrawek mojej duszy. Jakież było więc moje rozczarowaniem gdy pierwsze 100 stron tej książki było dla mnie swoistą męczarnią i brakiem zrozumienia do czego zmierza ta narracja. Ale później odpuściłam i dałam się porwać tej historii, bez jakichkolwiek oczekiwań. Oto historii zwariowanej matriarchatycznej rodziny, gdzie mężczyźni giną młodo, a każda z ciotek reprezentuje sobą inną skrajności i inny temperament. To piękna książka, która zostawia wiele myśli o roli historii i kultury w naszym życiu, o tradycji i uciekaniu od niej, o miłości, którą można przedstawiać w przeróżny sposób (np. poprzez jedzenie co stanowi jedną z głównych osi książki), o próbach poradzenia sobie z przeszłością i przyszłością, o buncie, cyganerii, o wstydzie, o niełatwej historii towarzyszącej wielu narodom i mniejszościom etnicznym, o roli kobiet w społeczeństwie, o napiętnowaniu i łatkach, które my przypinamy lub które przypinają nam inni. Różnorodna, ale jednocześnie spójna, otwiera serce, a co dodatkowo piękne utrzymana jest w nieco baśniowym tonie. Autorka słowami maluje obrazy i zapachy, a wątek jednej z ciotek rozmawiającej z wszechwiedzącymi dżinami wprowadza poczucie realizmu magicznego. I już na koniec, zabieg polegający na wykorzystaniu składników niezbędnych w kuchni wschodu jako nazwy rozdziałów to majstersztyk. Pierwsza Shafak za mną i muszę przyznać, że czuję, że będę długo o niej myśleć! A czytałam ją z ramach akcji Maraton z Elif Shafak od Wydawnictwa Poznańskiego.

Niestety uszkodzony grzbiet książki

Świetna lektura, gorąco polecam!

Najlepsza książka Elif Shafak

Nie znam, żona chciała

Świetnie się czyta