Deadline (okładka  miękka, wyd. 10.2024)

Przeczytałam wszystkie ksiazki pani Majcher, to moja ulubiona pisarka, tej jeszcze nie czytałam, bo dopiero odebrałam

Temat niecodzienny w książce. Bardzo ciekawy, czytało się bardzo dobrze. Koniec wymiata!

Zadziwiający koniec. Sprytnie napisane. Czytane jednym tchem.

Jak zwykle godna polecenia ,brak oceny bardzo dobry

Polecam

IG: @zaczytana_archiwistka „Czy jeśli fikcja może być oparta na prawdzie, to czy prawda może opierać się na fikcji?” „Deadline" autorstwa Magdaleny Majcher to thriller psychologiczny, który wprowadza nas w kulisy życia pisarki, dając wgląd w mroczne strony rynku wydawniczego oraz porusza temat stalkingu. Główna bohaterka, Klara Figa, jest pisarką thrillerów, której kariera utknęła w martwym punkcie. W świecie literatury, który staje się coraz bardziej konkurencyjny i wymagający, Klara zmaga się z presją wydawcy oraz niełatwymi relacjami z innymi autorami. Jej życie zaczyna się komplikować, gdy na adres wydawnictwa przychodzą pogróżki skierowane bezpośrednio do niej. Początkowo bagatelizuje sprawę, jednak gdy zostaje zaatakowana i łamie rękę, musi przyznać, że ma do czynienia z niebezpiecznym stalkerem. Narastające poczucie zagrożenia oraz ciągła presja związana z nadchodzącym terminem oddania nowej książki sprawiają, że Klara decyduje się na zatrudnienie młodej asystentki. Jednak to, co początkowo miało być tylko pomocą w pracy, przeradza się w coś o wiele bardziej niepokojącego. W powieści "Deadline" Magdalena Majcher nie tylko serwuje nam pełen napięcia thriller psychologiczny, ale także odkrywa przed czytelnikiem kilka ciekawostek na temat pracy pisarza. Te fragmenty nadają książce dodatkowej warstwy realizmu, pokazując trudności i wyzwania, z którymi autorzy mierzą się na co dzień. Szczególnie interesujące było to, jak autorka zarysowała relacje w środowisku literackim, pełne zawiści, konkurencji, ale i wzajemnych oczekiwań. Dla mnie osobiście te wątki okazały się bardzo pomocne. Majcher poruszyła kwestie, które często mnie nurtowały, kiedy sama siadałam do pisania swoich historii. Dzięki temu poczułam, że nie tylko lepiej rozumiem mechanizmy stojące za pracą twórczą, ale także udało mi się rozwiać pewne wątpliwości dotyczące procesu pisania. Powieść przyciąga uwagę także tym, że początkowa niechęć do głównej bohaterki, Klary Figi, szybko przeradza się we współczucie, kiedy staje ona w obliczu zagrożenia ze strony tajemniczego stalkera. To właśnie wtedy historia nabiera prawdziwego tempa i wciąga czytelnika coraz bardziej. Majcher świetnie buduje napięcie, co w połączeniu z zaskakującym zakończeniem sprawia, że książka trzyma w napięciu aż do ostatnich stron. Autorka przygotowała finał, który dosłownie wbija w fotel, całkowicie zmieniając sposób, w jaki postrzegamy całą fabułę. "Deadline" to świetny thriller psychologiczny, który trzyma w napięciu od momentu, gdy Klara zaczyna odkrywać, że jej życie nie jest tak bezpieczne, jak myślała. Choć początkowo główna bohaterka może irytować, to stopniowe rozwijanie fabuły oraz dobrze zbudowane napięcie sprawiają, że książka staje się nieodkładalna. Majcher doskonale radzi sobie z kreacją atmosfery zagrożenia, a zakończenie to prawdziwy majstersztyk, który pozostawia czytelnika w szoku.

"Deadline" to thriller psychologiczny, który od samego początku wbił mnie w fotel. Fabuła powieści jest bardzo wciągająca i trzymająca w napięciu do ostatniej strony. Bohaterką powieści jest Klara Figa, która jest autorką thrillerów erotycznych. Z każdą przewracaną stroną poznawałam ją coraz bliżej i dowiadywałam się na czym polega jej praca oraz jak wygląda dzień pracy Klary. Kiedy do wydawnictwa przychodzi list z pogróżkami skierowany do Klary, a potem w napaści Klara łamie rękę musi przyznać, że ma prześladowcę. Na dodatek wkrótce zbliża się deadline czyli oddanie nowej książki do wydawnictwa, a ją dopada kryzys twórczy. Wkrótce Klara zatrudnia młodą studentkę polonistyki, aby jako jej asystentka odciążyła ją w pracy. WOW! Ją jestem pod wrażeniem kunsztu pisarskiego Magdaleny Majcher. Moje serce czytelnicze już dawno skradła pisząc książki true crime. Ten thriller psychologiczny jest genialny. Zapewnił mi mnóstwo emocji i wrażeń. Czułam skrajne emocje bohaterki, towarzyszyłam jej w chwilach paniki i zagrożenia. Przez całą powieść próbowałam dowiedzieć się, co tak naprawdę wydarzyło się w przeszłości Klary, dlaczego pisze pod pseudonimem i nie chce ujawnić się. Przewracając kartki powieści czułam oddech prześladowcy i zastanawiałam się kim jest i dlaczego to robi? Przyznam, że poznając zakończenie byłam w ogromnym szoku. Zupełnie tego nie spodziewałam się. Autorka stworzyła niesamowitą intrygę i tak mną manipulowała, że nie mogę w to uwierzyć. Jeśli szukacie dobrego thrillera z doskonałą intrygą i zbrodnią oraz chcecie zagłębić się w psychikę ludzką to będzie idealna lektura dla Was. Gwarantuję, że doznacie niezapomnianych chwil, a strach i niepokój będą Wam towarzyszyły do ostatniej kartki tej książki. Mocna polecajka ode mnie z oceną ⭐️10/10! Czytajcie! BRUNETTE BOOKS

Klara Figa jest poczytną autorką dreszczowców. Nie jest to jej prawdziwe imię i nazwisko, gdyż od śmierci męża kobieta nie chce się ujawniać. Został on zamordowany, a wszystko wskazuje na to, że morderca wrócił i postanowił gnębić pisarkę, podkreślając, że wie, co zrobiła w przeszłości. Kiedy niespodziewanie Klara łamie rękę, postanawia zatrudnić asystentkę, która ma pisać to, co jej podyktuje. Termin oddania książki zbliża się nieuchronnie, a ona nie dość, że jest zastraszana, to jeszcze dopadła, ją blokada twórcza. Zacznę nieco na opak, ponieważ od zakończenia, które mnie totalnie zaskoczyło, czegoś takiego zupełnie się nie spodziewałam i jeśli, któryś z czytelników się domyślił, o co chodzi, to biję pokłony. Jednak uważam, że trochę się ono nie trzyma kupy, po jednostajnym, wolnym tempie fabuły, ostatnie dziesięć stron wywraca wszystko do góry nogami, następuje „wybuch” i cisza. Tak, jakby zostało dopisane i wymyślone naprędce. Tak samo prolog zupełnie według mnie nie pasuje do całości. Mogłabym pociągnąć ten wątek dłużej, ale nie chcę za dużo zdradzać. Druga kwestia, którą poruszę, odnosi się do indywidualnych preferencji. Dla mnie akcja była zbyt wolna. Po obiecującym początku, który mnie naprawdę zaciekawił, w dalszej kolejności otrzymałam strony długich przemyśleń bohaterki, tajników pracy wydawnictw, które miałam wrażenie, że są z życia wzięte – ciekawe, aczkolwiek nie tego oczekiwałam po dreszczowcu. Według mnie więcej tu dramatu i obyczajówki niż thrillera i zdecydowanie za mało się dzieje. Bohaterów nie mam się co czepiać. Jest ich niewielu, zdecydowanie całość kręci się wokół Klary i jej asystentki Ewy. Ta pierwsza jest mega irytująca, aspołeczna, a jej zachowania są wręcz irracjonalne, ale nie czepiam się, tak została wykreowana, a my nie musimy lubić wszystkich postaci. Ewa natomiast wzbudziła we mnie sympatię. Jest młoda, pełna pomysłów, wesoła, szczera, rzeczowa. Kompletne przeciwieństwo Klary, ale jak wiadomo, przeciwieństwa się przyciągają, może również w przyjaźni i w sferze zawodowej. Jest to moje drugie spotkanie z twórczością autorki. Do tej pory miałam okazję czytać „Najgorszy dom” i pamiętam, że pozycja ta bardzo mi się podobała. Tym razem nie jestem aż tak usatysfakcjonowana, lecz i tak mam zamiar sięgnąć po kolejną książkę autorki. Na pewno w pierwszej kolejności przeczytam „Rakowiska”, ponieważ bardzo mnie ciekawi sprawa, której dotyczy. To, co według mnie zasługuje na plus, to klimat i niepokojąca atmosfera. Wyobraźcie sobie, że mieszkacie sami, nie macie rodziny, ani przyjaciół, nawet z sąsiadami widujecie się rzadko i ktoś nagle zaczyna Wam podrzucać wiadomości, śledzić, grozić i nie wiecie, czy ktoś, kogo kroki słyszeliście na klatce schodowej, należą do zwykłego mieszkańca bloku, czy do psychopaty. Wczuwając się w życie bohaterki, można poczuć na plecach dreszcz, zwłaszcza czytając wieczorową porą.

Deadline, niby takie krótkie słowo, a tyle emocji potrafi wzbudzić w człowieku. Drży przed nim każdy, kto nie wyrobił się z powierzonym zadaniem w czasie, przeklina każdy, kto noc przed oddaniem projektu spędza na pospiesznym kończeniu i domykaniu zadań. ‘Klara’ jako doświadczona pisarka wierzy w rutynę, plan dnia i plan wydawniczy. Codziennie wstaje 7, pije kawę i pracuje nad tekstem, który jak zwykle oddałaby przed terminem, gdyby nie jeden mały problemik… Gdy do jej życia wkrada się pisarska niemoc i zastój, które do spółki z tajemniczym stalkerem zaczynają niszczyć jej poukładane życie, demony przeszłości wychodzą z szaf i domagają się atencji… Ta niezwykle niepokojąca i fascynująca powieść Magdaleny Majcher zaskoczyła mnie do głębi i sprawiła, że ciarki przebiegły mi po plecach. Po pierwsze i najważniejsze: Deadline doceniam za niesztampowość, za pomysł i nieprzewidywalność akcji. Przyznaję się szczerze, że na właściwy trop jako czytelnik wpadłam dopiero mocno za połową książki i choć już potem zakończenie nie było dla mnie tak zaskakujące to jednak rozpoczynając lekturę nie spodziewałam się takiego obrotu spraw. Strona za stroną autorka pogrąża swoją bohaterkę a wraz z nią i czytelnika w strachu i niepewności, powoli acz uparcie dąży do konfrontacji z czarnym charakterem. Co jednak, gdy okaże się, że potwór to nie obcy, a ktoś kto znajduje się bardzo blisko? Muszę przyznać, że pochłonęłam tę książkę bardzo szybko, uwikławszy się w toczącą się akcję nie mogłam oderwać się od tekstu. Kolejne strony coraz sprawniej popychały akcję do przodu, jednocześnie nie zdradzając niczego kluczowego a jednak… coś w tej powieści mi zgrzyta. Szukając odpowiedniego porównania doszłam do wniosku, że było to trochę jak żółty piasek w bułce tartej, niby na pierwszy rzut oka problemu nie widać, ale w zębach chrzęści. Tym piaskiem dla mnie była główna bohaterka, nie wykluczam, że ona właśnie tak została wymyślona i celowo wykreowana ale coś w niej przy czytaniu brzmiało fałszywie już od pierwszych stron. To, albo po prostu udzieliła mi się od ‘Klary’ paranoja, czego też nie mogę wykluczyć :D Sumując wszystkie ‘za’ i ‘przeciw’, choć tych drugich nie było zbyt wiele oceniam książkę 8/10. Deadline zaskoczył mnie swoją historią i tym jak autorka kończy cała powieść. Nic tu nie jest prawdą i nic nie jest kłamstwem. Czy to naprawdę miało miejsce, czy powstało i pozostało w głowie pisarki? Nie dowiecie się, dopóki i na was nie padnie blady strach deadlinu! Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu W.A.B #współpracabarterowa #współpracarecenzencka #współpracareklamowa

Rynek książki znam tylko od strony. czytelnika. I to nawet nie jakoś specjalnie dobrze, bo muszę przyznać, że wszystkie afery zarówno te większe, jak i mniejsze mnie omijają 🙈 Jak już naprawdę dzieje się coś poważnego to i tak dowiaduję się po czasie 🤭 Tym bardziej ucieszyłam się, gdy trafiła do mnie książka Magdaleny Majcher "Deadline", która została przedstawiona jako thriller psychologiczny odsłaniający kulisy polskiego rynku wydawniczego! Czy może być coś lepszego dla książkoholika? No ale zapowiedź to jedno, a jak jest w rzeczywistości? Od samego początku polubiłam główną bohaterkę! Poczułam do niej dużo sympatii, możliwe, że to z powodu wspólnych przemyśleń. Pani Magdalena idealnie oddała moje myśli i emocje. Nie ma co się oszukiwać. Branża wydawnicza to przede wszystkim biznes. Choć wielu z nas chciałoby widzieć w niej głębszy sens, wydawanie książek z powodu misji, spełniania marzeń pisarzy i czytelników to niestety na pierwszym miejscu są wyniki finansowe. Pani Magdalena jest doświadczoną autorką, na swoim koncie ma już ponad trzydzieści powieści więc chyba nie ma lepszej osoby która mogłaby nam odsłonić chociaż fragment niedostępnego dla zwykłego śmiertelnika świata. Myślę, że autorka dojrzała do tego, aby dokonać pewnych rozliczeń oraz podsumowań. Ale bez obaw! Wszystko jest zrobione w przemyślany sposób, nie goniąc za słabą sensacją, nie oskarżając. Opisane problemy mają merytoryczne podstawy i trudno się z nimi nie zgodzić. I to najbardziej doceniam. Jednak kulisy wydawnictwa to tylko pierwsza warstwa książki. Drugą jest oczywiście zapowiadany thriller psychologicznych Główna bohaterka nie tylko mierzy się z zastojem twórczym, ale zostaje również wciągnięta w niebezpieczną grę. Powoli jej całe życie przejmuje strach, a kobieta popada w coraz większą paranoję. Razem z bohaterką osuwamy sie w przepaść, jednocześnie odkrywając kolejne tajemnice z jej przeszłości, bo autorka nie podaje nam wszystkiego od razu na tacy. Deadline to nie tylko znienawidzony termin dla pisarza, ale jeśli cofniemy się do pierwotnego znaczenia, czyli linii której nie mogli przekraczać więźniowie, a ten kto odważył się to zrobić, musiał liczyć się z tym, że czeka go śmierć dostrzeżemy, że bohaterka właśnie balansuje na takiej linii, ale w jej przypadku jest to racjonalność i strach. Minusy? Paradoksalnie zabrakło mi... Thrillera! A ściślej rzecz ujmując nastroju tajemnicy, niepokoju czegoś, co wbije mnie w fotel i nie pozwoli odłożyć książki. Najbardziej czekałam na kolejne smaczki z rynku wydawniczego, chyba jednak odkryłam w sobie gen plotkary. 😃