Felcia (okładka  twarda, wyd. 03.2022)

Super książka dla najmłodszych. Przeczytana juz kilkukrotnie przed snem dla córki. Bardzo fajna historia Felci. Polecam

Dziesiecioletnia siostrzenica jest zachwycona. Fajna ksiazka, sliczne rysunki. Polecam!!!

A może by tak zaprzyjaźnić się z dziewczynką sprzed lat? Mamy dzisiaj do pokazania książkę dla dzieci rozpoczynających przygodę z czytaniem. I to nie byle jaką książkę. Istny wulkan żywotności, humoru i najpiękniejszych wspomnień z dziecięcych lat, do których, wierzcie, i rodzice i dziadkowie powrócą z nostalgią. Dawno już podczas lektury nie bawiłyśmy się tak cudownie! „Felcia” zabiera czytelnika w podróż do świata bez smartfonów, markowych ciuchów i galerii handlowych, do świata naszych babć i dziadków, gdzie największy rarytas stanowiła oranżada w proszku, stukająca maszyna do pisania i telewizor u sąsiada. Tytułowa Felcia to bystra i rezolutna dziewczynka, która swoją pomysłowością i kreatywnością nadaje barw każdemu dniu. W świecie, w którym nie używa się plastiku, a słodycze jada tylko od święta nasza bohaterka używa wyobraźni, której każdy jej może pozazdrościć i ta wyobraźnia sprawia, że świat Felci to świat niebanalny i wyjątkowy mimo tego, że większość dzisiejszych czytelników określiłaby go jako nudny. Ale czy na pewno? Wakacje u babci i wspinaczka po ukochanych drzewach, troska, bezwarunkowa miłość i zainteresowanie rodziców, sporadyczne paczki od cioci z Ameryki, których egzotyczna zawartość stanowi jedyne okno na świat małej bohaterki – wszystko to stwarza pole do rozwoju wyobraźni. Z uśmiechem na buzi, głową pełną pomysłów (zaskakujących, nie da się ukryć) mała Felicja mocno trzyma życie w garści uważnie obserwując otaczający ją świat, chłonąc i dzieląc się refleksjami wynikającymi z twórczego podejścia do życia. Oczywiście w jej świecie pojawiają się większe lub mniejsze problemy, więc całość składa się na nieco skomplikowany portret młodej dziewczynki, jednak w każdym momencie jest to portret osoby jedynej w swoim rodzaju. Ach, czyta się pięknie, bo i sama książka raz wzięta do rąk, za nic nie chce zostać odłożona. Krótkie, przezabawnie skomponowane i zatytułowane rozdziały, prosty, a zarazem piękny język – z punktu widzenia dorosłego odbiorcy miałam wrażenie, iż Autor kreując przygody Felci bawił się słowami. I przednią miał zabawę podczas pracy! Zarówno styl jak i fabuła są lekkie, nieskomplikowane tak, że zrozumie je przedszkolak, a zachwyci się dorosły. Wzrusza, bawi i podkreśla, że życie może być piękne i wartościowe, a ludzie mądrzy i twórczy nawet bez cywilizacyjnego postępu; trzeba tylko docenić to, co spotyka nas każdego dnia. Dzięki Wydawnictwu Wilga jak zwykle wydanie jest bez zarzutu: niewielkiej grubości w twardej, piaskowej okładce i i dobranymi kolorystycznie ilustracjami i większą czcionką kryje w sobie ogrom fantazji i humoru. Odskocznią od czytania są rozdziały stricte komiksowe oraz wyjaśnienie trudniejszych wyrazów. Polecamy ogromnie wszystkim ciekawym, wrażliwym dzieciom. Pamiętajcie – ogranicza was tylko wyobraźnia.

Cudowna książka! Oczywiście jest to książka dla dzieci - ma się rozumieć - ale jest w niej tyle odniesień do przeszłości, tyle smaczków, tyle wspomnień z dawnych lat, tyle dziecięcej radości i prawdziwej zabawy na świeżym powietrzu, którą dzisiaj małym odkrywcom odebrały gadżety, internet, komputer... że dorosły, taki jak nasi dziadkowie, tacy jak nasi rodzicie i trochę jeszcze tacy jak ja (dorosła, ale jeszcze nie rodzic i nie babcia) odnajdą w FELCI swoje odbicie. Zabawna, zaskakująca prostotą, sprytem, dosłownością, która obdziera często przecież zakłamany świat z pawich piór - opowieść o rezolutnej dziewczynce. Czytając przez moją głowię przeszły setki miłych myśli, było też wzruszenie, bo ja doskonale znam paczki z Ameryki i ich zapach i to, jak na nie czekałam. Znam podekscytowanie przy ich otwieraniu i marzenie o magicznej ziemi za oceanem. Znam też zabawę na dworze, prawdziwą, nieskrępowaną, pozbawioną myślenia o lajkach na facebooku, instagramie... gdy na roli pomagałam (znaczy się przeszkadzałam) babci i dziadkowi. Jedno, czego jestem absolutnie pewna i za co jestem życiu wdzięczna - to DZIECIŃSTWO, którego bym nigdy nie zamieniła na to współczesne, nowoczesne, niestety często pozbawione wyobraźni. Paweł Pawlak nie tylko rewelacyjnie napisał tę książkę, bo styl jest znakomity, taki bezpośredni - jak tylko bezpośrednie może być dziecko, ale także wsadził czytelnika w najprawdziwszy wehikuł czasu. Z Felcią bawimy się zabawkami, do których potrzebna jest fantazja, chodzi do sklepu, w którym na półkach nie ma 234 rodzajów czekoladek i cukierków, oglądamy lądowanie na Księżycu i marzymy o tym jednym kroku, który choć mały dla człowieka, to wieki dla ludzkości. Ach i oczywiście absolutnie rewelacyjne ilustracje! Paweł Pawlak zgrabną kreską, trochę w stylu jednego z moich ulubieńców Quentina Blake'a, odmalowuje nam FELCIĘ i jej zaczarowany świat (a świat ten zaczarowany jest dzięki niej, dzięki jej wyobraźni i kreatywności, której nie nauczycie się w internecie - tę swobodę możecie odnaleźć tylko i wyłącznie na świeżym powietrzu). Tak więc - ilustracje są znakomite, mają w sobie ciepło, humor i dziecięcą ciekawość. Do książki dołączono prześwietne pocztówki z rysunkami Pawła Pawlaka - co mnie ogromnie cieszy, bo ja jestem wielką fanką pięknych kartek! "FELCIA czyli szkice z kichającym berecikiem", to pięknie wydany zbiór przygód dziewczynki (a każdy rozdział nie jest zwykłym rozdziałem... bo pierwszy się zgubił i odnalazł dopiero pod koniec, a drugi zajął jego miejsce... są też rozdziały tajne i pełne śmieci... ale to sami się przekonacie, jak przeczytacie). dzieciństwo prawdziwe 8/10 Wydawnictwo Wilga

Dawno nie bawiłam się tak dobrze podczas lektury książki dla młodszych czytelników. W tytułowej Felci odnalazłam swoje odbicie z dzieciństwa, z czasów gdy nie było telefonów i całej tej elektroniki i całymi garściami czerpałam radość z zabawy na świeżym powietrzu. Autor pokazuje nam kilka scenek z życia niezwykłej dziewczynki. Felcia jest bardzo wrażliwa i nie zawsze jest jej łatwo odnaleźć się w otaczającej ją rzeczywistości. Niekiedy czuje się wyobcowana, często ma trudności, aby sprostać stawianym wobec niej oczekiwaniom… Ale idzie przez życie z podniesioną głową i dzielnie stawia czoła wszelkim troskom i trudnościom. Do świata podchodzi niezwykle twórczo i z wyobraźnią. Uważnie go obserwuje i komentuje jego poczynania z błyskotliwym humorem.  Autor w bardzo przyjemny sposób zafundował mi wycieczkę w przeszłość, a młodszemu czytelnikowi doskonałą lekcję historii. Przedstawił świat widziany oczami dziecka, z którym niemal natychmiast chce się zaprzyjaźnić. Felcia pokazuje jak dzieci same potrafiły wymyślić sobie zajęcia, gdzie podwórkowe spotkania z kolegami były codziennością , gdzie nikt na nikogo się nie obrażał i gdzie wyznacznikiem końca dnia była dobranocka. Pamiętacie te czasy? Ja pamiętam doskonale i może nie tyle, że chciałbym do nich wrócić co pokazać synowi, że tak się żyło lepiej. Całośći dopełniają ilustracje, które utrzymane są w kolorystyce okładki co idealnie nawiązuje do przeszłości. Bardzo przyjemna podróż historyczna, którą polecam każemu z Was.

Zanim wszystkich nas pochłoną domowe obowiązki, zanim kuchnie wypełnią się pracą i realizowaniem planów kulinarnych, zapraszam na kilka słów o świetnej książce, która zabrała mnie w sentymentalną podróż w czasie. Felcia to niezwykle rezolutna dziewczynka, której trudno nie polubić już od pierwszych stron. I choć momentami troszkę zbyt ufna to niezwykle ciekawa otaczającego ją świata. Razem z nią wyruszamy w lekko historyczną już teraz przeszłość, gdzie dzieci same potrafiły wymyślić sobie zajęcia, gdzie na porządku dziennym były podwórkowe spotkania z kolegami, gdzie nikt na nikogo się nie obrażał i gdzie wyznacznikiem końca dnia była dobranocka. I choć z pewnym rozrzewnieniem czytałam z córką kolejne rozdziały to zdałam sobie sprawę z tego, jak dużo kiedyś posiadałam, choć nikt nie marzył o nowym tablecie, czy o najnowszym telefonie … Jestem zachwycona zarówno książką jak i szatą graficzną. Wszystkie ilustracje w książce utrzymane są w kolorystyce okładki, dzięki czemu przybrała ona wyjątkowy charakter „sprzed lat”. Autor zabrał mnie do świata, który choć dawno przeminął to dla moich córek był niezwykłą przygodą. Bardzo serdecznie polecamy i tym młodszym i nieco starszym czytelnikom…

Co powiecie na historię sprzed lat? Osadzoną w czasach, gdy nikt nie słyszał o telefonach komórkowych, gdy oglądało się tylko czarno - białe filmy, a mleko było w szklanych butelkach. Większość z nas pewnie wróci do tych czasów z sentymentem, a nasze dzieci? Będą słuchały z wypiekami na twarzy niedowieżając, że tak kiedyś mogło być naprawdę. Felcia, czyli szkice z kichającym berecikiem, to historia dziewczynki, którą na polubicie. Nie są się bowiem nie zaprzyjaźnić ze śmiałą, rezolutną i mądra dziewczynką o dużym poczuciu humoru. Felcia jest też bardzo wrażliwa. Nie zawsze jest jej łatwo odnaleźć się w otaczającej ją rzeczywistości, a bywa i tak, że czuję się mocno wyobcowana. Pomimo różnych przeciwności losu Felcia idzie przez życie odważnie o śmiało. Przeżywa wiele przygód, które w odniesieniu do dzisiejszych realiów mogą zadziwiać i szokować. Najmłodsi czytelnicy na pewno będą zaciekawieni tym jak wyglądało życie dziecka kilkadziesiąt lat temu. Czy chcieliby przenieść się w czasie do przeszłości, a może nie wyobrażają sobie życia bez komputerów i Internetu? Ta książka zmusi do refleksji i do rozmowy, a jednocześnie jest tak ciekawa, że trudno się od niej oderwać.

"Felcia... " to książka, która zabrała mnie w podróż do przeszłości. Do czarno-białej telewizji, do mleka w kapslowanej butelce, do żółtego sera z czerwoną powłoką, do wakacji u babci na wsi oraz do oranżadki w proszku... Felcia to dziewczynka z głową pełną szalonych pomysłów. A każdy rozdział to nowa historia. Nowa przygoda, która wywoływała uśmiech na mojej twarzy. Macie chęć się dowiedzieć czemu ta zwariowana, przeurocza osóbka nazwała swój berecik kichającym? Albo czemu nie lubi psów i co ma z tym wspólnego pianino? A może chcecie się dowiedzieć kiedy nauczyła się marzyć? A może chcecie wiedzieć czy Felcia istniała naprawdę??? Gorąco Wam polecam. Szczególnie tym co pamiętają cudowne czasy bez komputerów i telefonów komórkowych. Książka będzie trafionym prezentem dla dzieci ciekawskich i rządnych wiedzy,bo idealnie im przedstawi jak to kiedyś było fajnie, a Wam dorosłym odświeży pamięć i wspomnienia. A co do wspomnień... To czego najbardziej brakuje Wam z tamtych czasów? Co pamiętacie najbardziej? Ja chętnie pożułabym Donalda i Turbo😍 i wróciłabym do kolekcjonowania tych świetnych historyjek...

Felcia to wrażliwa dziewczynka, która urodziła się w latach sześćdziesiątych dwudziestego wieku. Jej przygody wyróżniają się tym, że telewizję ma czarno-białą, produktów w sklepach nie jest wiele, a zamiast komputerów ludzie używają maszyn do pisania. Poza tym jej życie przypomina życie każdego innego dziecka w jej wieku — psoci i odkrywa świat z wrażliwością i wdziękiem. Urządza pogrzeb dla martwego ptaka, miewa szalone sny czy próbuje zobaczyć swojego anioła stróża. Historie te Paweł Pawlak spisał na prośbę prawdziwej Felci (a przynajmniej tak każe sugerować opis oraz dedykacja), a wiedza ta sprawia, że książkę czyta się jeszcze przyjemniej. To jednocześnie nic wyjątkowego, a jednak wyróżnia się na tle literatury dziecięcej, na którą zwykle się natykam. W końcu stanowi wierne odbicie lat sześćdziesiątych podanych w niewinnej formie. Spodziewałam się czegoś mocniejszego, a dostałam porcję ciepła, której akurat potrzebowałam. Plus! Czytanie umilają ilustracje stworzone przez autora, które — jak to zwykle ze mną bywa — przyciągnęły mój wzrok i zachęciły do lektury.

"Felcia" to urocza i zabawna dziewczynka, która opowiada o swoim dzieciństwie. Miało ono miejsce w czasach PRL-u. Książka ma formę krótkich historyjek z życia Felci. Są one zazwyczaj zabawne i wesołe, razem z siostrą bardzo często smiałyśmy się podczas czytania. Choć moje dzieciństwo nie było takie jak Felci, prędzej moi rodzice mogliby się z nią utożsamiać, to opisywane realia nie były mi obce. Natomiast dla mojej siostry dzieciństwo Felci mocno się różni od jej własnego. W książce znalazła wiele nowości i sporo dowiedziała się o tym jak kiedyś czas spędzały dzieci. Z tego powodu jest to bardzo wartościowy tytuł, który bardzo zaciekawił i spodobał się mojej siostrze i uważam, że Felcia jest w stanie porwać naprawdę wiele dzieci i dorosłych! Obie z Dorotką szczerze polecamy tę książeczkę. Dużo uśmiechu gwarantowane! Felcia to sympatyczna dziewczynka, której nie sposób nie polubić ❤️ Książka na dodatek jest pięknie wydana! Twarda oprawa ze zdobieniami, dobry gatunkowo papier i sporo klimatycznych ilustracji 😍