Grzesznik ze Strehlen (okładka  miękka, wyd. 10.2024)

Emocjonująca fabuła. Zaskakujące zwroty akcji i reakcji bohaterów książki. Szacunek dla pomysłowości autora. Podziwiam.

Świetna książka. Czyta się jednym tchem. Najlepiej po przeczytaniu wszystkich części Glatz, pióra Pana Tomasza

Nazwisko autora to cała recenzja. Super, super, super.

Duszyński w formie. W końcu o moim mieście. Polecam

Duszyński jak zwykle w doskonałej formie 🙂

Się zobaczy, jeszcze nie czytałem

Świetna wciągająca opowieść

Świetne

Super

Tomasz Duszyński stał się dla mnie autorem, po którego książki sięgam w ciemno. Efektem tego muszę zacząć od przyznania się do mojej pomyłki względem zrozumienia kolejności serii „Glatz”. 😅 Widząc odbiegającą wyglądowo okładkę od poprzednich czterech części i źle interpretując zdanie w opisie o treści: „...zupełnie nowa historia z bohaterami nagradzanej i uwielbianej przez czytelników serii Glatz”, pomyślałam o tym, że jest to swojego rodzaju spin-off do serii. Po przeczytaniu i zobaczeniu klasyfikacji na Lubimy Czytać widzę, że książka jest numerowana jako piąta w serii. I chociaż nie mam problemu z czytaniem nie po kolei kryminałów, to akurat tutaj z założenia tego nie chciałam i też wiedząc teraz jaka była fabuła, będę mało pomocna w określeniu czy wątki przedstawione jako przeszłość, a szczególnie główny antagonista przewijał się już przez poprzednie tomy, czy zostały wykreowane tylko dla tej książki? Wszystko wskazuje na to, że pojawiły się wcześniej, ale na ile to prawda to nie wiem, bo czytając opisy poprzednich części nie zobaczyłam nigdzie nazwiska zbrodniarza, z którym mierzą się Klein, Koschella i młody wachmistrz Hulka. Nakreślając moją pomyłkę chciałam ukazać fakt, że wiedzą na temat ciągłości fabularnej i do tego jak główna sprawa przekłada się na to co było, nie mogę się odnieść, ale za to ogólne wrażenia są już jak najbardziej do opisania, bo po raz kolejny twórczość Tomasza Duszyńskiego mnie nie zawiodła. Fabularnie akcja książki dzieje się w okresie dwudziestolecia międzywojennego i bardzo cenię sobie książki współczesnych autorów i autorek, u których czuć klimat opisywanych zdarzeń i wyobraźnia podsuwa mi tylko obrazy z tamtych czasów. Jest jeden wątek w związku z ucieczką głównego antagonisty, który mimo późniejszego wyjaśnienia jakoś nadal gryzie mi się z jego rzeczywistą możliwością. Dodatkowo zazwyczaj przy książkach autora piszę, że chłonę fabułę bez zastanowienia, a tym razem poszlaki pozwalały mi przewidzieć pewne wydarzenia, które skutkowały lekko zmniejszonym napięciem z mojej strony. Autor nieraz mi udowodnił, że potrafi stworzyć emocjonujące zakończenia i tutaj też tak było. Pojawiły się też ciekawe wątki do rozpatrzenia pod względem moralnym, na temat granicy pomiędzy dobrem, a złem.