Jeśli to cię uszczęśliwia (okładka  miękka)

Nie przeczytałam tej książki i już jej nie przeczytam. Jest tak źle napisana, że po prostu szkoda mi czasu. Autorka pisze w czasie teraźniejszym, więc akcja tak bardzo powoli idzie do przodu, że na trzech stronach bohaterka np. idzie do sąsiada, który mieszka za płotem. Nie spodziewałam się wartkiej akcji i wybuchów, a czegoś, w czym się zanurzę, co będę czytać szybko i wolno jednocześnie (bo będę chłonąć każde słowo). No nie. Nie wyszło.

⭐4,5/5 Bardzo nie lubię jesieni. Wpadam wtedy w taki depresyjny nastrój, nic mi się nie chce, więc raczej też nie sięgam po książki z jesiennym klimatem. Ale ta historia zbiera tak dobre recenzje, że nie mogłam się powstrzymać. No i przekonała mnie też akcja rozgrywająca się w 1997 roku. Piękny to był rok. W końcu ja się wtedy urodziłam i w momencie, gdy działa się akcja tej książki, ja byłam uroczym różowym bobasem.  Michelle po śmierci mamy przejmuje opiekę nad pensjonatem w małym miasteczku. Właśnie się rozwiodła, porzuciła życie w wielkim mieście żeby wesprzeć rodzinny interes. Początkowo nie potrafiła odnaleźć się w społeczności małego miasteczka. Próbowała na własną rękę poradzić sobie w nowej roli odrzucając pomoc przyjaznych sąsiadów. Ale jeden z nich nie dał się spłoszyć. Cliff - samotny tata dwóch córek, piekarz mieszkający po sąsiedzku narzucał się Michelle ze swoją pomocą z taką zawziętością i uśmiechem na twarzy, że nie dało się go odrzucić. Małomiasteczkowy klimat tej książki skradł moje serce, chociaż nie był on dominujący. Bardzo polubiłam się z bohaterami. Zarówno Michelle, jak i Cliff mieli za sobą trudne doświadczenia i życiowe rozczarowania. Niełatwo jest zacząć nowe życie po rozstaniu, szczególnie po wieloletnim związku. I ta historia pokazuje, że warto otworzyć się na drugiego człowieka, że nigdy nie wolno tracić nadziei na nową miłość.  Podobała mi się dojrzałość bohaterów oraz to, że o wszystkim potrafili porozmawiać i wzajemnie się wspierać. Michelle świetnie odnalazła się w relacji z mężczyzną, który miał na wychowaniu dwie córki - w tym jedną nastolatkę, z którą Michelle świetnie się dogadywała. Momentami książka się dłużyła i było nudnawo, za to mały minusik, ale to też taka specyfika historii. Jest to slow burn w małym miasteczku. Tu nie dostaniecie fajerwerków i nie wiadomo jakich emocji. Dodatkowo fakt, że akcja rozgrywa się 28 lat temu (niemożliwe, że jestem aż taka stara) sprawia, że to wszystko do siebie pasuje. No bo w jaki sposób akcja miałaby się rozwinąć szybciej skoro oni nie mieli telefonów komórkowych i korzystali z budek telefonicznych. Jezu, ja myślę, że jestem jednym z ostatnich roczników, które kiedykolwiek widziało budkę i z niej korzystało. Przerażające.  Rozmowy Michelle z Rakietą były urocze, choć chwilami nieco niepokojące. Zachowywała się jak doktor Dolittle. Ale ten pies naprawdę jest wyjątkowy. Skubany napisał epilog tej historii. I to jest oficjalnie jeden z najpiękniejszych epilogów, jakie miałam okazję przeczytać. 

Ig: ksiezycowa_biblioteka „Jeśli to Cię uszczęśliwia” autorstwa Julie Olivii to książka z jesienną aurą, cynamonkami, rodzinnym ciepłem i szczęściem. Czytając tę książkę niejednokrotnie chciałam uczestniczyć w tym życiu, popłakałam się też nie raz 🥹 Michelle po śmierci swojej mamy, musi poprowadzić pensjonat w urokliwym małym miasteczku o nazwie Copper Run. Michelle jest z natury trochę sztywną kobietą, a wszyscy mieszkańcy miasteczka nie są raczej w jej typie. No i oczywiście jest jeszcze Cliff 🤭 Ten Cliff, który puszcza oczko jak gdyby nigdy nic 🥰 Jejku od czego zacząć? Dawno nie czytałam tak milutkiej książki. Ten cały klimat lat 90, to miasteczko, pogodni ludzie, piesio! Główna bohaterka jest bardzo fajnie napisaną postacią. Od poważnej pani od reklamy, staje się pełną ciepła dziewczyną z małego miasta. Cliff to z kolei chodząca zielona flaga. Jego relacja z córkami niejednokrotnie wywołała u mnie uśmiech. W ogóle nie poczułam, że ktoś tutaj jest postacią drugoplanową. Czytając, czułam się jakbym uczestniczyła w życiu tej rodzinki 😍 Kocham relację Michelle z psem, Rakietą! Rakieta to border collie, który zdaje się mieć w głębokim poważaniu swoją panią. Autorka idealnie wtrąca w treść te wewnętrzne dialogi odbywające się między pieskiem a Michelle. Mistrzostwo! Do tego córki Cliffa. Uwielbiam czytać o takich dzieciach - pełnych miłości i dziecięcej szczerej wesołości 🤭 Jest to książka o szczerej miłości i znalezieniu swojego szczęścia, a to wszystko w otoczeniu pięknego małego miasteczka, klimatycznych świąt i słodkich wypieków! Ja jestem zachwycona, a Wam polecam 🥹 P.s Epilog to najpiękniejsze co ostatnio przeczytałam 😭

Książka była w porządku. Jak dla mnie momentami trochę się dłużyła i nie „płynęłam” przez nią aż tak, jakbym chciała, ale nadrobiła całkiem przyjemnym zakończeniem.

Niestety przez tłumaczenie książka straciła swoją magię.

Lekka otulająca idealna na jesienne wieczory

Czytana z przyjemnością 🍁

Świetna książka!!

Cudownie jesienna powieść! Bardziej jesieniarskiej pozycji ze świecą szukać. Jeśli kochacie Gilmorki, stracicie głowę dla „Jeśli to cię uszczęśliwia” autorstwa Julie Olivii! 🍂 Zarzekam się i zaklinam na wszystko, że dokładnie tak będzie. Oto książka wypełniona po brzegi szelestem kolorowych liści, zapachem maślanych ciasteczek, w klimacie małego miasteczka, do złudzenia przypominającego serialowe Stars Hollow, którego mieszkańcy zawsze z chęcią przybędą ci z pomocą i ochoczo celebrować będą absolutnie wszystkie możliwe święta. Znajdziecie tu nawet urokliwy pensjonat, literacką wersję Dragonfly Inn! I patrzcie pod nogi, bowiem na każdym kroku potkniecie się o dyniową ozdobę :) Czujecie już tę niepowtarzalną atmosferę „Gilmore Girls”, prawda? :) Nie myślałam, że kiedykolwiek trafię na prawdziwie jesienną powieść. Mnóstwo mamy tych świątecznych, zimowych, jeśli natomiast chodzi o książki z klimatem jesieni w tle, zawsze coś mi w nich nie grało. Nieustannie miałam wrażenie, że „wciska” się w nie na siłę, bez przerwy wypijane kakao, zapach cynamonek. Okej, nie przeczę, są to bez wątpienia atrybuty jesieni, tyle, że nadmiernie kładziony na nie nacisk, wywoływał we mnie silne uczucie sztuczności danej pozycji. Pragnęłam przeczytać powieść, która będzie naturalnie jesienna. Powieść, której sednem będzie mocna, urocza fabuła, a jej naturalnym tłem stanie się jesień. Szukałam takiej historii od lat. I tak trafiłam na „Jeśli to cię uszczęśliwia”, książkę, którą jakiś czas temu zauważyłam na zagranicznych bookmediach, a widząc entuzjazm jej czytelników, marzyłam, by trafiła i na polski rynek. A kiedy to się stało… Wpadłam w nią po uszy! Historia zdystansowanej, chłodnej Michelle, miejskiej dziewczyny, która nieoczekiwanie zmuszona zostaje porzucić gwarne Seattle i przeprowadzić się do małej mieścinki Copper Run, w której to staje przed wyzwaniem poprowadzenia pensjonatu po zmarłej matce (motyw wydaje się banalny? Zapomnijcie! Nic z tych rzeczy!) i Cliffa, ekstrawertycznego, wiecznie uśmiechniętego mężczyzny, praktycznie samotnie wychowującego dwie córki, zauroczyła mnie pod każdym względem. Naturalnie zabawna, urocza, czuła powieść, która rozbraja nawet najbardziej wzbraniającego się przez jesienią czytelnika. Cudowni bohaterowie drugoplanowi (marzę o takich sąsiadach!), obezwładniający klimat vermonckiego, malowniczego miasteczka. I ten boski Rakieta! Na próżno szukać psa o takiej osobowości 😄 Pokochacie tę powieść. To taka „cozy” historia, do której będziecie wracać każdej jesieni, cudownie komfortowa książka, jakiej bardzo pragnęłam, ale przez lata nie byłam w stanie znaleźć - wielokrotnie za to nabierałam się na te jesieniarskie okładki… Pozycja obowiązkowa dla fanów „Gilmore Girls” i „Love, Rosie”! 🍂 Kocham! Kocham! Kocham! I ogromnie polecam!

„Jego niebieskie oczy suną za moim wzrokiem. Świat zwęża się do nas- i tylko do nas”. [współpraca reklamowa z @czwartastrona ] Rok 1997. Dwoje dojrzałych ludzi po przejściach. Trzy miesiące w Copper Run. Zapach jesiennych liści, świeżych wypieków i uroczy pensjonat. Piękna przyjaźń i szansa na jeszcze piękniejszą miłość, drugą miłość. Czy otworzą na nią swoje serca? Czy odkryją co ich tak naprawdę uszczęśliwia? „Zasługujesz, żeby ktoś się o ciebie troszczył, Michelle”. „Jeśli cię to uszczęśliwia” to niezwykle klimatyczna i ciepła historia, która otula niczym miękki koc, spod którego jesienią nie chcemy wychodzić ani na jedną chwilę. Książka, która pokazuje, że nasze pragnienia i marzenia mogą się zmieniać, a my tylko musimy to dostrzec, bo nowe może być jeszcze wspanialsze. Wrześniowe ciepłe popołudnie, kawa na tarasie koc i ta historia. Czytanie było tak przyjemne i komfortowe, że nie chciałam przerywać. Korzystałam z promieni słońca, może ostatnich tak ciepłych, później trochę zerkałam znad książki na jego zachód, ale nie przestałam czytać. Zegar wybił godzinę dwudziestą trzecią, przeczytałam epilog i dopiero wtedy zamknęłam książkę z ogromnym uśmiechem na ustach. Nie był to jedyny uśmiech, a jeden z wielu. Wybuchy śmiechu też się pojawiły tak samo jak kilka łez. Autorka w piękny sposób opisała emocje i relacje, łatwe i te bardziej skomplikowane. I choć nie jestem wielką fanką jesieni, to ta książka pokazała jej najlepsze cechy, a ja nawet poczułam ekscytację. Pola dyniowe, labirynty w kukurydzy, dożynki, Halloween, kolorowe liście, obserwowanie deszczu przez szybę siedząc pod kocem i delektując się kawą z przyprawami. Może jednak polubię się z tą porą roku? „Jeśli cię to uszczęśliwia” to must read fanów serialu „Gilmore Girls”, cynamonek, jesieni oraz ciepłych, otulających opowieści o pięknej i dojrzałej miłości. Michelle i Cliff Kobieta, która przejęła pensjonat swojej matki na trzy miesiące i jej nowy sąsiad, samotny ojciec wychowujący nastolatkę i sześciolatkę. Były mąż mówił jej, że zasługiwała na to, by być sama, a ona w to wierzyła. Straciła wiele, trochę zamknęła się na świat chcąc dać innym przestrzeń, lecz mieszkańcy Copper Run, w tym jej nowy sąsiad, pokazali, że tak nie można, przynajmniej nie w tym miasteczku. Cliff był naprawdę wspaniałym i wyrozumiałam ojcem. Miał świetny kontakt ze swoimi córeczkami, a ja jestem wielką fanką ich relacji. Oprócz tego był facetem zabawnym, sarkastycznym, takim, którego wszyscy lubili. Słońcem, którego chmura burzowa Michelle potrzebowała. „To ogień. On jest ogniem”. Najpierw się zaprzyjaźnili, ale ich serca rwały się do siebie. Pragnienie, ale zaprzeczenie. Powstrzymywane uczucia… Slow burn, który sprawiał, że głośno krzyczałam. Piękna relacja, miód na moje serce, nadzieja… Uwielbiam te małomiasteczkowe klimaty, a Copper Run to naprawdę wyjątkowe i urokliwe miejsce. Powrót do roku 1997 jeszcze ten klimat doprawił sprawiając też, że jeszcze bardziej się nad nim rozpływałam. Najchętniej nie wychodziłabym spod tego miękkiego koca aż do następnego lata. „Jeśli to cię uszczęśliwia” to idealna książka na jesień, i nie tylko. Mnie rozczuliła i otuliła. Polecam!