Katabaza ( zintegrowana, barwione brzegi)

And she did it again. Genialna jak zwykle. To jakie zadaje nam tutaj pytania jednocześnie coraz szerzej otwierając nam świat bohaterów. Brak mi słów. Przywróciła z zakątków mojej pamięci miłość do filozofii.

Dobra książka, może się spodobać szczególnie komuś, kto lubi dużo opisów otoczenia, uczuć i wspomnień bohaterów. Wciąga, ale też nie jest tak lekka do czytania ze względu na słownictwo. Dużo nawiązań do filozofii, logiki, matematyki. Niektóre sceny są napisane niejednoznacznie, trzeba samemu wywnioskować co dokładnie się stało, bo autorka nie mówi tego dosłownie. Ciekawa fabuła, podobały mi się relacje między bohaterami i to, że nie były jednowymiarowe. Bohaterowie nie byli nieomylni. Dobra książka, aczkolwiek osobiście nie dałabym 5 gwiazdek; raczej 4,5.

Dosłownie nie mam słów. Jedna z najlepszych książek jakie czytałam w tym roku. Bardzo szybko się wciągnęłam, fabuła jest świetna! Zdecydowanie łatwiej mi się czytało niż np. “Wojny makowe”, myślę, że jest to dobry wybór jeśli chcecie poznać twórczość Kuang. Totalnie nie podzielam zdania, że jest napisana akademickim, ciężkim do zrozumienia językiem(być może jest to kwestia tłumaczenia, ale w każdym razie bardzo łatwo się ją czyta) Przed przeczytaniem tej książki warto sięgnąć po takie klasyki jak “Boska Komedia” Dantego lub chociażby mitologię, aczkolwiek nie jest to obowiązkowe. Jest dużo odwołań do matematyki, logiki i wcześniej wspomnianej literatury, ale Kuang tłumaczy wszystko w prosty i zrozumiały dla każdego sposób. Polecam🩷🩷

BARDZO SIE ZAWIODŁAM. CZEKAŁAM Z NIECIERPLIWOŚCIĄ NA TĄ POZYCJE ALE NIESTETY JAK DLA MNIE MAŁO ŚWIATA, W KTÓRYM PORUSZAJĄ SIĘ BOHATERZY, PRZEZ PRAWIE CAŁĄ KSIĄŻKĘ GŁÓWNA BOHATERKA BARDZO MOCNO ZAŚLEPIONA DĄŻENIEM DO PERFEKCJI ZE TAK POWIEM - BARDZO męczący WĄTEK, BRAK PRZEMYŚLEŃ I ROZWOJU POSTACI. GŁÓWNA BOHATERKA STRASZNIE ŚLEPA NA CO KOLWIEK !!!! JEDYNA KSIĄŻKA OD TEJ AUTORKI, KTÓRA TAK MNIE ZAWIODŁA.

Książka dobra, ale została dostarczona z trochę rozdartą okładką

Fantastyczna 🥰 uwielbiam Kuang

mam mieszane odczucia

Kocham.

Książka jest świetna, lecz jednak nie dla wszystkich. Mimo iż jest to fantasy, są wątki przygodowe i elementy humorystyczne, to jednak powieść opiera się na rozważaniach filozoficzno-psychologiczno-socjologicznych. Pan Komerski zrobił świetną robotę z przekładem, a FS z wydaniem - piękne ilustracje w środku, świetną w dotyku chropowata okładka.

„Katabaza” to moje pierwsze spotkanie z twórczością R.F. Kuang, wiem, że to może i trochę wstyd, ale postarałam się to zmienić. Zaintrygowała mnie fabuła książki i bardzo mi zależało, aby ją poznać, czy można mi się dziwić? Chciałam dowiedzieć się nieco więcej na temat Magii Analitycznej. Czasami los układa się nie tak, jakbyśmy sobie tego życzyli, misternie utkane plany rozpadają w dłoniach. Wystarczy jedno wydarzenie, a każdy kolejny krok coraz bardziej gmatwa sytuację zamiast ją naprawić. Podobno dobrymi chęciami piekło zostało wybrukowane i mam wrażenie, że główna bohaterka się o tym przekona na własnej skórze. Przygotowałam się do czytania, rozpaliłam świecę zapachową i zaparzyłam herbaty, byłam gotowa na wycieczkę w te niezwykle gorące i przesiąknięte zapachem siarki klimaty. Chcecie iść razem ze mną? Główną bohaterką książki autorstwa R.F. Kuang pod tytułem „Katabaza” jest Alice Law to młoda adeptka Magii Analitycznej, która od dzieciństwa marzyła o tym, by zostać kimś więcej niż tylko studentką. Jej celem jest praca u boku Jacoba Grimesa, wybitnego profesora, niekwestionowanego autorytetu, mentora nauki. Alice poświęca wszystko, relacje, emocje, sen i zdrowie, w imię tego celu. Gdy Grimes ginie w wypadku, jej świat się załamuje. Nie tyle dlatego, że straciła ważnego dla siebie człowieka, lecz dlatego, że utraciła sens istnienia. Alice zostaje sama, z niedokończoną rozprawą, z wiedzą, która nagle nie ma celu, z pustką, która zaczyna ją pożerać. Z tej pustki rodzi się decyzja niezwykle desperacka, szalona, niemożliwa. Alice postanawia zejść do piekła, by go stamtąd wyciągnąć. Nie będzie szła jednak sama, w tej podróży będzie towarzyszyć jej Peter Murdoch, ulubieniec wydziału, rywal i jej przeciwieństwo. Idealny, błyskotliwy, pełen wdzięku, reprezentuje wszystko, czego jej brakuje. Ich relacja od początku opiera się na wzajemnej niechęci i fascynacji, a wyprawa do piekła tylko pogłębia jej skomplikowanie. Czy im się to powiedzie? Co wyniknie z tej podróży? „Katabaza” wymaga skupienia, cierpliwości i gotowości na intelektualny wysiłek, a ten się opłaca. Momentami fabuła gubi rytm, a niektóre fragmenty przypominają bardziej esej niż powieść, całość tworzy spójną, głęboko poruszającą historię o ludzkiej potrzebie przekraczania granic. Samo słowo katabaza to motyw literacki oznaczający zejście bohatera do piekła, więc wpasowuje się tutaj idealnie, zwłaszcza, że mamy akademickie klimaty. Świat Katabazy zbudowany jest wokół koncepcji Magii Analitycznej, dziedziny łączącej logikę, język i matematyczne struktury z ezoterycznym poznaniem. Nie jest to magia w stylu klasycznych powieści fantasy, tutaj nie chodzi o różdżki ani rytuały, ale o dedukcję i analizę. R.F. Kuang proponuje fascynującą ideę, magia to nic innego jak najwyższy stopień rozumienia świata. Musze przyznać, że to było ciekawe, tak samo jak połączenie tak obsesyjnej chęci zdobywania wiedzy przez Alice. „Katabaza” to powieść intelektualna, duszna, emocjonalnie wymagająca, która z pozoru przypomina fantastyczną wyprawę do piekieł, ale w rzeczywistości jest studium obsesji, samotności i akademickiego szaleństwa. Autorka zamienia znany motyw zejścia do świata zmarłych w metaforę nauki, tej nowoczesnej, bezdusznej, opartej na hierarchii i poświęceniu. Kolejne kręgi piekła przypominają wydziały, konferencje, laboratoria, gdzie wszyscy pracują do upadłego, zapominając, że są tylko ludźmi. Czy chcielibyście, aby tak wyglądało piekło? Z pewnością przepracowanie i automatyka wykonywania pracy brzmi przerażająco. Myślę, że nadmierna ambicja potrafi zrobić więcej złego niż pozytywnego, zawładnąć i pchnąć do desperackich zachowań i czynów. Dla mnie to opowieść o tym, że czasem trzeba stracić wszystko, by zrozumieć, że piekło nie zawsze znajduje się pod nami. Czasem piekło jest w nas.