Krystyno, uspokój się! (okładka  miękka)

Recenzja „Krystyno, uspokój się!” – Autor: Sylwia Dec Wydawnictwo: Prószyński i S-ka "W tej jednej chwili Krystyna poczuła się jak sponiewierany aniot zemsty. Może to toksyna zakłócała już działanie jej umysłu, a może właśnie nie - może to tego brakowało Krystynie przez te wszystkie lata?" O rety, co to była za jazda! Przed Wami absolutnie najbardziej odjechana książka tego roku, mocna, bez zahamowań, pełna szalonego zamieszania, nietypowych przyjaźni oraz... spotkania z tym, czego boi się nawet najzłośliwsza południca. To prawdziwa słowiańska karuzela bez hamulców! Emerytura, menopauza, kryzys egzystencjalny… a może raczej koniec świata w wersji z piekielnym humorem i słowiańskim pazurem? Sylwia Dec w swojej powieści „Krystyno, uspokój się!” udowadnia, że fantastyka może być jednocześnie zabawna, wzruszająca i błyskotliwie życiowa. To książka, jakiej polska literatura jeszcze nie widziała, przewrotna, odważna, piekielnie dobra i z dużą dawkę humoru. Poznajcie Krystynę, południcę z charakterem ostrym jak kosa, której cierpliwość jest krótsza niż lont dynamitu. Po tysiącach lat siania postrachu i flirtowania z katastrofami, nasza bohaterka czmycha na emeryturę. I co wtedy? Zamiast błogiego spokoju czeka ją pustka, nuda i egzystencjalna zgroza. Kryzys, który mógłby przestraszyć niejednego diabła. Na dodatek zaskakująco dużo rozmyśla o starości, która właśnie puka do jej drzwi. Dopiero pobyt w sanatorium dla upiorów i demonów staje się dla niej początkiem nowego i szalenie nieprzewidywalnego rozdziału. Sylwia Dec z prawdziwą maestrią bawi się mitologią słowiańską, legendami i popkulturą. Jej styl jest lekki, cięty, a jednocześnie pełen czułości, humor przeplata się z melancholią, groteska z refleksją, a między wampirami na dancingach i zbereźnymi bibliotekami kryje się zaskakująco głęboka opowieść o… potrzebie sensu, starości i drugiej szansy. Krystyna to bohaterka, której nie da się zapomnieć: sarkastyczna, zgryźliwa, ale boleśnie prawdziwa. Towarzyszy jej płanetnik Michał, przystojny jak grzech i równie tajemniczy, oraz ZombiePiotruś, makijażowy guru z sercem większym niż niejedno cmentarzysko. Razem tworzą trio, które potrafi rozśmieszyć do łez, wzruszyć i zupełnie niepostrzeżenie, nauczyć czegoś o życiu. Fabuła jest intensywna, pełna energii, pomysłowości, momentami szalona i nieprzewidywalna jak sama Krystyna. Autorka miesza gatunki z rozmachem iluzjonistki, fantasy spotyka komedię, dramat i kryminał, a wszystko doprawione jest nutą romantyzmu i autoironii. Choć początek rozwija się spokojnie, z każdą stroną tempo rośnie, a czytelnik coraz bardziej wciąga się w wir absurdalnych, ale zaskakująco życiowych przygód. „Krystyno, uspokój się!” to książka, która rozbawi, wzruszy i zostanie w głowie na długo. To historia o tym, że nigdy nie jest za późno na zmianę, nawet jeśli ma się na karku kilka tysięcy lat i kilka grzechów śmiertelnych więcej niż przeciętny człowiek. Emerytura nudna? Na pewno nie w towarzystwie Krystyny! Jeśli szukasz czegoś świeżego, oryginalnego i z pazurem, to lektura idealna na jesienne wieczory. Uwaga: po przeczytaniu możesz nabrać ochoty na dancing z duchami i pogadankę terapeutyczną z własnym wewnętrznym demonem. Polecam. Piekielnie dobra lektura o tym, że spokój ducha to najtrudniejsza z misji.

„Krystyno, uspokój się” autorstwa Sylwii Dec to powieść, która od pierwszych stron wciąga w niezwykły, pełen absurdu i humoru świat, w którym emerytura okazuje się wcale nie taka spokojna, jakby można było się spodziewać. Tytułowa bohaterka, Krystyna, to zgryźliwa południca, której życie po zakończeniu zawodowej kariery wydaje się pozbawione sensu i radości. Terapie nie działają, mindfulness nie przynosi ukojenia, a dawne przyjemności straciły smak – w tym momencie wkracza autorka, by zabrać nas w podróż, która łączy groteskę z głęboką refleksją nad codziennością i poszukiwaniem szczęścia. W sanatorium dla upiorów i demonów Krystyna spotyka postaci, które od razu wprawiają czytelnika w zachwyt i lekki oszołomienie – są tu bezzębne wampiry, tajemniczy i diablo przystojny płanetnik Michał, a także fanatyczny miłośnik makijażu, ZombiePiotruś. Każda z tych postaci wnosi coś unikalnego do fabuły, a ich interakcje z Krystyną tworzą mieszankę humoru, napięcia i momentów zaskoczenia. Historia szybko przeradza się w pełną przygód i niebezpieczeństw opowieść, kiedy sanatorium staje w obliczu zagrożenia ze strony potwora opętanego żądzą wiecznej młodości. To wydarzenie wymaga od Krystyny odwagi, sprytu i gotowości do poświęceń, a przy tym staje się katalizatorem jej przemiany – zarówno emocjonalnej, jak i duchowej. Styl Sylwii Dec jest niezwykle przystępny – lekki, pełen ironii i humoru, a jednocześnie pozwalający dostrzec głębsze refleksje bohaterki nad własnym życiem, samotnością, potrzebą sensu i autentycznej radości. Autorka mistrzowsko balansuje między groteską a poważniejszymi tematami, dzięki czemu książka bawi, wciąga, a momentami wzrusza i skłania do zadumy. „Krystyno, uspokój się” pokazuje, że nawet w najbardziej absurdalnych okolicznościach życia, w świecie pełnym fantastycznych istot i humorystycznych zdarzeń, można odnaleźć spokój i szczęście. Książka jest idealna dla osób poszukujących lektury lekkiej w formie, ale głębokiej w treści, pełnej humoru, przygody i nieoczekiwanych zwrotów akcji. To powieść, która pozwala oderwać się od codzienności, śmiać się z absurdu życia, a jednocześnie przemyśleć własne wybory i szukać radości nawet w najmniej oczywistych miejscach. Sylwia Dec przypomina, że życie może być szalone w każdym wieku – wystarczy tylko odważyć się wejść do świata, w którym fantazja miesza się z rzeczywistością, a szczęście kryje się tam, gdzie najmniej się go spodziewamy. „Krystyno, uspokój się” to więc wyjątkowa, pełna emocji i humoru powieść, która zostaje w pamięci na długo, dostarczając zarówno rozrywki, jak i refleksji nad sensem życia i poszukiwaniem własnej drogi do szczęścia.

Czy można odnaleźć sens życia po śmierci… i po emeryturze? Bo jeśli wierzyć Sylwii Dec, to właśnie wtedy zaczyna się najciekawsze! „Krystyno, uspokój się!” to książka, która już samym tytułem sugeruje, że spokojnie nie będzie. I rzeczywiście - to istny wybuch fantazji, humoru i emocji. Autorka przenosi nas do świata, gdzie starość ma kły, pazury i… cięty język. Krystyna – południca w stanie spoczynku – nie potrafi odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Żadne terapie, żadne medytacje ani szaleństwa nie pomagają. Bo jak przepracować kilka tysięcy lat istnienia na pięćdziesięciominutowej sesji? Wszystko zmienia się, gdy trafia do sanatorium dla upiorów i demonów - miejsca, w którym rehabilitacja to nie tylko fizyczne ćwiczenia, ale i podróż w głąb własnych traum. Tam, wśród bezzębnych wampirów, plotkujących duchów i zblazowanych demonów, Krystyna zderza się z absurdalnością świata… i samej siebie. To, co miało być kuracją, staje się szaloną przygodą - z odrobiną kryminału, garścią romansu i całym morzem groteski. Sylwia Dec bawi się konwencją z prawdziwą lekkością. Pisze tak, jakby łączyła dobry horror z „Ranczem” i kabaretem pod wezwaniem fantazji. Jej humor jest inteligentny, a ironia trafia w punkt - zwłaszcza wtedy, gdy dotyka tematów poważnych: przemijania, samotności, potrzeby bliskości. Bo choć w tej historii roi się od potworów, to najbardziej ludzką postacią jest właśnie Krystyna - zgryźliwa, wredna, ale rozczulająco prawdziwa. Pod warstwą absurdu kryje się mądra opowieść o pogodzeniu się z własną przeszłością i o tym, że nigdy nie jest za późno, by zacząć naprawdę żyć. Nawet jeśli trzeba to zrobić w towarzystwie zombie-makijażysty i przystojnego płanetnika z tajemnicą. To książka, która wywołuje śmiech, ale też - niepostrzeżenie - łapie za serce. Autorka udowadnia, że fantastyka może być przewrotna, zabawna i bardzo… swojska. „Krystyno, uspokój się!” to nie tylko literatura rozrywkowa - to manifest odwagi, dystansu i autoironii. I choć momentami fabuła pędzi jak sanatoryjny dancing o północy, a ilość wątków potrafi zawrócić w głowie, to całość tworzy jedyny w swoim rodzaju literacki rollercoaster. Czy to książka idealna? Nie. Czy idealnie poprawia humor? Absolutnie tak. To powieść, którą czyta się z uśmiechem, a zamyka z myślą, że może i my wszyscy mamy w sobie trochę Krystyny - wiecznie zrzędliwej, ale gotowej na jeszcze jedno szalone życie. Ocena: 8,5/10

Hejka, zacznijmy sobie omawianie tej książki od postaci Krystyny. Jest ona bardzo ciekawa i, od pierwszych stron, zachęca nas, żebyśmy ją bliżej poznali. Krystyna klnie, na początku jest trochę samolubna, ale właśnie na początku. Bardzo, ale to bardzo, mi się podoba ta przemiana, jaką przeszła Krystyna. Nic nie daje mi większej satysfakcji niż obserwowanie, jak postacie zmieniają się na przełomie książki, jak zmieniają się nie zewnętrznie, ale i w środku. W tej książce jest to pięknie opisane. Z początku samolubna południca, a na końcu osoba, która, tak jak wszyscy, potrzebowała odrobinę miłości i zrozumienia. 🍁🌕 Poza tym zainteresowało mnie, że akcja dzieje się w Polsce i mamy tu sporo fantastyki które ubóstwiam. A jak jeszcze mamy tu bohaterów z innych wierzeń? Książka z automatu dostaje przynajmniej 2 gwiazdki za same postacie. Ale czemu dałam tej książce 3/5? A otóż dlatego, że za dużo przekleństw. Spodziewałam ich się, ale jednak w trochę mniejszej ilości. Też w połowie książki miałam mały kryzys, bo na początku czytało mi się jak po maśle... aż masło się skończyło. Ale później sie znowu wkręciłam. 🪄🔮 Kolejną rzeczą jest wątek sanatorium, wszystko super, świetnie, ale jestem w prawie połowie książki, a go nadal nie ma. A w opisie od wydawcy jest jasno powiedziane, że ona tam trafi. Właśnie w tym miejscu miałam ten jednodniowy przestój z czytaniem, bo czytam, czytam, a go nadal nie ma. Rozdziały zaczęły mi się już dłużyć, a fabuła po prostu nudzić, nawet jeśli cały czas było tam bardzo dużo akcji. Teraz powiecie: „Nie mogłaś sobie przerzucić parę stron, żeby poszukać, kiedy będzie to trafienie do sanatorium?” A no mogłam, ale nie lubię sobie spojlerować, więc już wolałam się wynudzić przez chwilę, żeby później czytało mi się przyjemniej. Na końcu jeszcze zabrakło mi kilku słów o innych kuracjuszach, jak to przeżyli, czy w ogóle większość z nich wyszła z tego cało. 🧙‍♀️✨️ Podsumowując, bardzo dobrze bawiłam się przy tej książce, bo była to świetna rozrywka. Może nie jest to moja ulubiona książka, ale coś czuję, że kiedyś do niej wrócę.🕯 Bardzo dziękuję za egzemplarz do recenzji 🩷🍁 [Współpraca recenzencka x @proszynski.young ]

*współpraca reklamowa* Byłam ciekawa, ze względu na wszelkie zapowiedzi, z których wyłaniał się szalony obraz tej historii, której naprawdę ciężko było sobie odmówić. Oczywiście swoje też zrobiła okładka, która jeszcze bardziej sugerowała że ta książka będzie niezwykła, w rzeczywistości mamy tu całkowity misz-masz, który nie mieści się w głowie. Krystyna, zgryźliwa i jedyna w swoim rodzaju południca po przejściu na emeryturę szuka sensu swojego życia. To co do tej pory ją cieszyło staje się nudne, a ona sama przeżywa potężny kryzys. Seria niefortunnych zdarzeń sprawia, że Krystyna trafia do sanatorium dla upiorów i demonów. Wiekowa południca zamknięta w ciele młodej dziewczyny w miejscu pełnym podstarzałych i zdziwaczałych pensjonariuszy wzbudza sensację, a jej zachowanie nie gwarantuje jej przyjaznych stosunków. Sprawy komplikują się jeszcze bardziej gdy opętana żądzą wiecznej młodości potwór zacznie zagrażać sanatorium. Krystyna wraz z pomagierami staje do walki, której skutki mogą być opłakane. Trudno określić jaki to gatunek, bo znajdziemy tu dosłownie wszystkiego po trochu. Od mitologii słowiańskiej zaczynając poprzez komedię, dramat, kryminał, fantastykę, przygodówkę, na romansie czy sensacji kończąc. Czytając trzeba być przygotowanym dosłownie na wszytko. Książka była intensywna w wydarzenia, nie dało się jej przeczytać bez uśmiechu na ustach czy wybuchów śmichu. Fabuła zakręcona, złożona choć momentami mocno chaotyczna, pojawia się wiele postaci, ale też i nawiązań do popkultury, niektóre po mistrzowsku przerobione na potrzeby nadnaturalnego świata, jestem pełna podziwu, niektóre przeróbki tytułów mnie totalnie zmiotły z planszy. Autorce nie można domówić wyobraźni to co tutaj pokazała było po prostu świetne, genialne w swojej prostocie, a książka dostarczyła wrażeń nie do zapomnienia. To bardzo fajna lektura na jesienną chandrę, zdecydowanie wniosła wiele uśmiechu i kolorów w te pochmurne dni. Ja ze swojej strony polecam bo to niezwykła i nietypowa opowieść, w której każdy powinien znaleźć coś dla siebie. *olilovesbooks2*

Trochę czasu minęło, odkąd ostatni raz czytałam polską fantastykę, szczególnie taką z mitologią słowiańską. A nie da się ukryć, że bardzo mnie ciekawi taka tematyka w fantastyce. Tym razem sięgnęłam więc po książkę "Krystyno uspokój się", w której główna bohaterka jest południcą, w dodatku taką na emeryturze. Czyli dla odmiany - starsza Pani, ale za to o młodym wyglądzie. Krystyna trochę jest zagubiona w tej swojej starości, ciężko jej się z tym pogodzić. Nie cieszy jej już to, co dawniej, nie potrafi znaleźć sobie zajęcia. Aż wpada w tarapaty i rozwiązaniem jest... pójście do sanatorium. Ale nie takiego tradycyjnego, Krystyna trafia do sanatorium dla emerytowanych upiorów i demonów. Wydawałoby się, że będzie to najnudniejsze miejsce na świecie, ale nawet sama Krystyna jest zaskoczona tym, jak rzeczywiście toczy się życie. Już nie wspominając o tym, co odkryje podczas jednego ze spacerów... "Krystyno, uspokój się" to dość zwariowana i szalona książka. Trochę zabawna, a trochę zaskakująca - bynajmniej się takiej nie spodziewałam. Poznajemy sporo bohaterów, o różnych osobowościach, a łączy ich fakt, że są upiorami. Każdy jest jednak kimś innym i tutaj często się posiłkowałam googlem, żeby sprawdzić kto jest kim. I przy okazji poznałam nowe postacie z wierzeń słowiańskich. Nie zabrakło także elementu tajemnicy, trzymania w napięciu walki dobra ze złem. O ile sam ten wątek był ciekawy i oryginalny, o tyle rozczarował mnie koniec tej "akcji". Urwało się tak, jakby autorka nie miała pomysłu na przedstawienie tego - jeśli nie Krystyna, to mogło to być opowiedziane oczami Michała lub innego z bohaterów. Nie powiem, że wciągnęła mnie ta książka bez reszty, od początku do końca - początek szedł mi nieco mozolnie, później dopiero zaczęło się rozkręcać. Tak czy inaczej, była to ciekawa historia, dość oryginalna, inna niż wszystkie dotąd. Nie mówię jednak, że koniecznie musicie przeczytać, ale jeśli trafi wam się okazja, to śmiało możecie spróbować.

✩ 𝑨𝒖𝒕𝒐𝒓𝒌𝒂 : @autorka_sylwia_dec ✩ 𝑾𝒚𝒅𝒂𝒘𝒏𝒊𝒄𝒕𝒘𝒐 : @proszczynski_wydawnictwo ✩ 𝑰𝒍𝒐ść 𝒔𝒕𝒓𝒐𝒏 : 368 ✩ 𝑲𝒂𝒕𝒆𝒈𝒐𝒓𝒊𝒂 𝒘𝒊𝒆𝒌𝒐𝒘𝒂 : ok. 14+ ✩ 𝑶𝒄𝒆𝒏𝒂 : ✩ ✩ ✩ ✩,5/5 ✩ 𝑹𝒆𝒄𝒆𝒏𝒛𝒋𝒂 : ( 𝒎𝒐ż𝒆 𝒛𝒂𝒘𝒊𝒆𝒓𝒂ć 𝒔𝒑𝒐𝒋𝒍𝒆𝒓𝒚 ) [ współpraca barterowa ] @proszczynski_wydawnictwo @autorka_sylwia_dec Krystyno!!!! 😼 Książka „Krystyno, uspokój się!” autorstwa - Sylwii Dec, od pierwszych stron mnie bardzo zainteresowała i wciągnęła. Kocham ten humor! Po pierwszych dwóch rozdziałach już płakałam ze śmiechu, co naprawdę mi się podobało! 😂🩷 Krystyna jest bardzo zgryźliwą seniorką na emeryturze. Wydawało by się, że to najlepszy czas w życiu na odpoczynek, ale czy tak jest naprawdę? Bohaterka czuje, że jej życie pozbyło się kolorów i nie ma sensu. Chodzi na terapie, ale ona nie pomaga, a poprzednie zainteresowania straciły sens. 💔 Autorka zabiera nas w emocjonalną podróż do sanatorium. Ale czy takiego zwyczajnego? Absolutnie! Krystyna wyrusza tam, aby odnaleźć na nowo szczęście i radość z życia. Pewnie zastanawiacie się, dlaczego to nie było jedne z normalnych sanatoriów, gdzie starsi wypoczywają, albowiem było to Sanatorium dla upiorów. Brzmi ciekawie co? Nasza główna bohaterka - Krystyna spotyka po kolei kilkoro z nich. Każda postać jest zróżnicowana i ciekawa. Autorka zapewnia nam wiele urozmaiceń i zaskoczeń, przy czym możemy się pośmiać! 🧟‍♀️🧛🏽 Pewnego dnia Sanatorium znajduje się w wielkim niebezpieczeństwie, gdzie Krystyna musi stawić temu czoła. Wykazuje się sprytem i poświeceniem. Przy czym Bohaterka przechodzi ogromną przemianę. Okazuje się, że to już nie ta sama samolubna południca, a osoba, która potrzebowała garści miłości i zmieniła się na lepsze. Tak mało, a jednak znaczy wiele. 🫶🙀 Pióro Sylwii Dec, jest niesamowicie kreatywne i zaskakujące, nigdy nie spotkałam się z taką opowieścią i jestem szczęśliwa, że mogłam ją przeczytać. 🫶

Mam wrażenie, że po trzydziestce czas jakby przyspieszył. Z dnia na dzień pojawiła się zmarszczka, której wcześniej, przysięgłabym, tam nie było. Przestały mnie dziwić kolejne siwe włosy, a miesiące mijają tak szybko, jak kiedyś tygodnie. I wtedy wchodzi ona. Krystyna. Psykata południca, która właśnie przechodzi kryzys egzystencjalny. Sięgając po „Krystyno, uspokój się!” musicie być gotowi na dużą dawkę humoru. Mocnego. Wręcz absurdalnego. Dystans do świata na pewno pomoże Wam się zmierzyć z Krystyną 😁 A myślę, że tego spotkania nie pożałujecie... W końcu, gdy zgryźliwa południca trafia do sanatorium dla upiorów i demonów może zdarzyć się wszystko. I mam wrażenie, że dokładnie tak się stało. Książka jest pełna niecodziennych rozwiązań fabularnych i gdy myślałam, że już wszystko rozgryzłam, że już wszystko wiem... Oczywiście okazało się, że nie wiem nic. Więc czytałam dalej, chichotałam pod nosem i podziwiałam wyobraźnię Sylwii Dec, zagłębiając się w kolejne strony tej szalonej historii. Bohaterowie są wspaniali. Moje serce skradł Piotruś, który jest zombie – już od kilkunastu lat udaje studenta kosmetologii, a dzięki swoim zdolnościom i grubej dawce makijażu może wyglądać jak np Brad Pitt. Pokochacie go! Ja w ogóle uważam, że Piotruś zasługuje na własną książkę. Polubiłam również tytułową Krystynę, która za całą swoją zgryźliwością i ciętym językiem kryje w sobie ogromne serce. I hej! Nie wiem jak Wy, ale ja potrzebuję bohaterek w wieku emerytalnym! 💪 Jeśli lubicie opowieści, które wyrywają się spod sztywnych ram gatunku, to śmiało sięgnijcie po tę książkę. Urban fantasy, komedia, zagadka kryminalna, trochę romansu... Tutaj jest wszystko, co może dostarczyć Wam rozrywki, a przy tym skłonić do refleksji. Nad życiem. Nad przemijaniem. Nad tym, że „droga do starości może być drogą do życia”. Świetnie się bawiłam i czekam na kolejną Decologię.

„Krystyno, uspokój się!” Sylwii Dec to książka, którą czyta się szybko i z uśmiechem, choć trudno nazwać ją lekturą, która zostaje w głowie na długo. To historia południcy Krystyny – emerytowanej boginki, która po latach siania grozy trafia do sanatorium dla demonów. Brzmi absurdalnie? I taka właśnie jest ta powieść, pełna czarnego humoru, sarkazmu i groteski, ale też zaskakująco życiowa pod spodem. Autorka świetnie bawi się folklorem słowiańskim, wplatając go we współczesne realia i tworząc świat, który momentami przypomina dziwną, demoniczną wersję naszego własnego. Krystyna to bohaterka z charakterem: zgryźliwa, złośliwa, czasem wręcz irytująca, ale trudno jej nie polubić. Jej cięty język i kąśliwe uwagi potrafią rozbawić, a w chwilach refleksji widać w niej coś ludzkiego: zmęczenie, samotność, próbę odnalezienia sensu po „zakończeniu kariery”. Właśnie te momenty nadają książce trochę głębi, choć przeważa w niej lekkość i humor. Styl Sylwii Dec jest potoczny, bardzo bezpośredni, co dla jednych będzie zaletą, a dla innych może być wadą. Czasem wulgaryzmy czy żarty wydają się wymuszone, a niektóre fragmenty przeciągają się lub gubią rytm. Akcja rozkręca się dość wolno, ale później nabiera tempa i potrafi wciągnąć. Widać, że autorka miała świetny pomysł i sporo wyobraźni, choć momentami zabrakło trochę spójności i dopracowania fabuły. To książka, którą warto potraktować jako lekką rozrywkę, idealną na wieczór, gdy chce się po prostu odpocząć i pośmiać z dziwacznych stworów, absurdalnych sytuacji i demonicznych emerytów. Nie jest to historia, która wstrząśnie emocjami czy zmieni spojrzenie na świat, ale na pewno potrafi poprawić humor. Dla mnie to była przyjemna, zabawna, z ciekawym pomysłem, ale momentami zbyt przerysowana i chaotyczna. Fajna, lekka lektura na jeden, dwa wieczory, bardzo klimatyczna.

🍁𝚁𝚎𝚌𝚎𝚗𝚣𝚓𝚊🍁 // współpraca reklamowa // 🄾🄲🄴🄽🄰: 8/10⭐️ 🅃🅈🅃🅄🄻: Krystyno, uspokój się! 🄰🅄🅃🄾🅁: @autorka_sylwia_dec 🅆🅈🄳🄰🅆🄽🄸🄲🅃🅆🄾: @proszynski_wydawnictwo 🅂🅃🅁🄾🄽🅈: 368 >> Ta piosenka grała w mojej głowie przy wielu scenach w tej książce i cieszę się, że mogła ją dodać do tej recenzji << Życie południcy we współczesności wcale nie jest takie proste. Każde stworzenie musiało się dostosować do nowych warunków i pójść do odpowiednio magicznej „pracy”. Krystyna jednak miała inne plany, dzięki czemu mogła cieszyć się spokojna emeryturą. Mogła, bo kompletnie się nią nie cieszyła. Cisza i wiejski klimat nie dawały jej upragnionego spokoju, a powrót do korzeni i szaleństw, z których znane są południce, wcale nie dał jej upragnionej satysfakcji. Z poczuciem zagubienia i wypalenia trafia do sanatorium dla upiorów i demionów, gdzie będzie musiała stawić czoło ogromnym wyzwaniom. Krystynka jest bardzo specyficzną postacią i niestety, ale przez to początkowo bardzo trudno podążało mi się za nią. Jest to postać, która ma kompletnie odmienny ode mnie charakter i wiem, że w prawdziwym życiu nie mogłabym mieć takiej osoby w swoim otoczeniu. Nie zmienia to tego, że jest to naprawdę dobrze stworzona postać. Sam pomysł na historię i fabułę jest oczywiście świetny! Jest to moje drugie spotkanie z autorką i napewno nie ostatnie! Uwielbiam język, którym posługuje się Sylwia podczas pisania swoich pozycji. Do tego humor, który wylewa się ze stron jest wyjątkowy, bo sprawiał, że śmiałam się w głos podczas czytania tej książki. Jeśli potrzebujecie lekkiej fantastyki, z górą dobrego humoru, to ta, jak i poprzednia książka Sylwii Dec, musi się znaleźć na waszej liście do przeczytania!