Kurzol. Strach się bać! (okładka  zintegrowana, wyd. 11.2023)

Świetna książka, synek 6 lat zachwycony a i 11 letnia córka z chęcią sięga i czyta. Od razu zakupiliśmy 2 cześć. Bardzo polecam

Rewelacyjna. Wciągająca, zabawna ale przy tym przemycająca sporą dawkę wiedzy o funkcjonowaniu organizmu.

Świetna seria książek! Poza fajną dawką humoru, bardzo zachęcającym dzieci komiksem mamy tu też przemyconą bardzo dużą dawkę wiedzy z której z pewnością coś w główkach zostanie ;)

Naprawdę fajna, zarówno dzieci i dorośli słuchają z przejęciem o losach kurzola😁

Super pozycja dla dzieci, które dopiero rozpoczynają swoją przygodę z czytaniem

Super w śmieszny sposób pokazane konsekwencje telefonu

Polecam

Świetna

Dziś chciałabym zaproponować wam wycieczkę, do wyjątkowego miejsca. Do wnętrza organizmu. Dzięki książce autorstwa Bogusia Janiszewskiego „Kurzol. Strach się bać” zobaczymy co dzieje się w nim, kiedy się boimy. Sprawdzimy do czego doprowadzają nerwy i przekonamy się, czy strach ma naprawdę wielkie oczy. Bohaterami tej publikacji są Antek i jego (dziwny) kumpel Kurzol. Wszystko zaczyna się, gdy mama chłopca sprząta jego pokój i o mało co nie wciąga Kurzola do odkurzacza. Stworek jest roztrzęsiony, a i Antek „najadł się strachu”. Przyjaciele przenoszą się do organizmu chłopca i zobaczą jak rządy w nim przejmują Alina Adrenalina oraz Generał Kortyzol, a mózg nie może zapanować nad rozbieganymi myślami. Istne szaleństwo, tak krótko mogę podsumować „Kurzola”. Jest to chyba jedna z bardziej zwariowanych publikacji dla dzieci, jakie miałam okazję poznać. Oryginalna jest już sama forma, bo oscyluje pomiędzy powieścią, a komiksem. Nikola Kucharska wykazała się wyobraźnią prezentując różne krwinki, hormony, komórki i inne drobinki z naszego organizmu. Mamy tu wachlarz przeróżnych „typów”. Od tych super wyluzowanych, po osobniki „spod ciemniej gwiazdy”. Walorów edukacyjnych nie można tej publikacji odmówić. Boguś Janiszewski i Nikola Kucharska niebanalnie opracowali temat nerwów i stresu. Owo szaleństwo dla mnie było nieco zbyt intensywne, ale obserwując moje dzieci i ich przyjaciół stwierdzam, że oni lubią rzeczy dynamiczne i wyraziste, więc książka „Kurzol. Strach się bać” może być dla nich atrakcyjna. Natomiast dwie rzeczy zdecydowanie mi się nie spodobały. Po przeczytaniu tej publikacji można odnieść wrażenie, że ludzki organizm wcale nie jest dobrze zorganizowanym tworem, że szaleje w nim chaos, anarchia i każdy robi to co chce. Sprawa numer dwa, Kurzol często przekręca wyrazy. Może jest to na swój sposób zabawne, ale robi to z taką intensywnością, że miałam wrażenie, że jest co najmniej pijany. Jako przykład podam moment, kiedy charakteryzowane są fagocyty, komórki odpowiedzialne za utylizację – i właśnie to słowo pada w książce. Na co Kurzol wykrzykuje: „Oni tu robią kanonizację!”[1] Nikt jego błędów nie prostuje, przez co, jeżeli młody czytelnik nie zna np. przekręconego powiedzenia, zwyczajnie nie wyłapie pomyłki. Co prawda na końcu publikacji wypisano część błędów językowych Kuorzola i poproszono czytelników o ich sprostowanie. Natomiast ja stoję na stanowisku, że literatura powinna utrwalać dobre nawyki językowe. Jeżeli nie jest to konieczne nie prowokujemy, żeby błąd nie został zapamiętany. „Strach się bać” to drugi tom perypetii Antka i Kurzola. Trochę brakowało mi odniesienia kim jest nietypowy bohater, skąd się wziął itp. Jest tu kilka wspomnień z poprzedniej przygody tych postaci, jednak ci którzy jej nie znają raczej nie domyślą się o co chodzi. Jak widzicie książka „Kurzol. Strach się bać” ma swoje plusy i minusy. Na wyróżnienie zasługuje oryginalny pomysł na przekazanie wiedzy i tym, jak funkcjonuje organizm. Jest to przykład publikacji, która bawi i uczy. Największym minusem jest dla mnie przekręcanie słów przez tytułowego Kurzola. Niektóre mogą być nowe dla młodego czytelnika i przez błąd bohatera z książki zostać źle zapamiętane. [1] Boguś Janiszewski, „Kurzol. Strach się bać” wyd. Agora, Warszawa 2023, s. 40.

Jakże bliski jest mi temat najnowszej części "Kurzola"! Z lękami i strachami znam się całkiem nieźle i okazuje się, że wielu dorosłych też regularnie spotyka się z tymi upierdliwymi ziomkami. Niektórzy już się z nimi oswoili, inni próbują z nimi walczyć, a jeszcze inni bywają nimi sparaliżowani. Być może Ty też wiesz, o czym mówię. Dlatego ogromnie się cieszę, że pojawia się coraz więcej książek dla dzieci, które pomagają rozprawić się z lękami. Wierzę, że zaopiekowanie się tą emocją jeszcze w dzieciństwie sprawi, że w dorosłym życiu nie będzie ona aż tak uciążliwa. Przed Tobą druga część przygód Antka i Kurzola, czyli "Kurzol. Strach się bać!". Tym razem wyruszymy w podróż do środka przestraszonego organizmu. Takiego, któremu aż włosy się jeżą na skórze, a zimny pot spływa po plecach. Poznamy tam nowych bohaterów: Alinę Adrenalinę, brygadę glukozowych cząsteczek, Jerzego Cholesterol, Serotoninę Ninę, a nawet rozbiegane myśli. Antek i Kurzol będą uciekać, ukrywać się, stawać oko w oko z największymi strachami. Spotkają nawet kłębek nerwów, który jak się go pogłaszcze, to się kurczy i wydaje się nawet słodki. Tylko oczy ma zawsze wielkie. W tej części młodzi czytelnicy zrozumieją, że to zupełnie normalnie, że czasem rządzą nami emocje. To w porządku czuć strach, bo przecież ta emocja mówi o czymś ważnym, chroni nas. Ważne jest natomiast dostrzeganie sytuacji, w których stres zaczyna przejmować nad nami kontrolę i poznanie sposobów, które nie pozwolą poddać się błędnemu kołu lęku. "- Im bardziej myślę, tym bardziej się boję, a im bardziej się boję, tym więcej strachu mam w myślach. Tak? - Może tez być tak, że to strach jest pierwszy, a myśl druga. Ta myśl łapie strach i nim kręci. Robi się kręcioł strachu i myśli - dodał Mistrz". Podoba mi się połączenie komiksu z tradycyjną opowieścią. Dzięki temu całość jest jeszcze bardziej dynamiczna, ale również łatwiejsza w odbiorze dla młodego odbiorcy. Dodatkowo ilustracje, które są humorystyczne, niebywale plastyczne i emanujące energią, sprawiają, że opowieść wciąga niczym odkurzacz, którego na początku historii tak bardzo przestraszył się Kurzol. I na koniec pamiętaj - emocji nie warto zamiatać pod dywan!