Mity tradycjonalizmu integralnego (okładka  miękka)

Czym jest tradycjonalizm integralny? Mitologią skrajnej prawicy? Apokaliptyczną wizją zmierzających ku upadkowi dziejów? Ezoterycznym neopogaństwae? Filozofią usiłującą przekroczyć granice filozofii? Jedną z wielu podejmowanych w XX wieku syntez Zachodu i Orientu? Metapolityką? Alternatywnym wobec egzystencjalizmu wyznawaniem trwogi i absurdalności istnienia? Rozprawą z metafizycznym Złem? Prawicowym New Age? Bezkrytyczną apologią Jednostki Absolutnej, kapłana i wojownika zarazem, znajdującą być może ujście w neofaszystowskim terroryzmie? Krytyczną teorią współczesności - jej duchowych korzeni, jej politycznych i gospodarczych złudzeń? Współczesności postrzeganej jako kres historii, jako ostatni jej eon, jako „mroczna Epoka Wilka”, Kali-yuga? A może tylko totalitarną ideologią, upozowaną na metafizykę? A może jeszcze jednym wcieleniem starych tradycji gnostyckich i sekretnych oraz heretyckiej mistyki, wcieleniem chaotycznym i niezbornym? A może wreszcie nowatorskim i uniwersalnym projektem badań nad religią i światem symboli? Projektem próbującym wznieść się ponad dotychczasowy europocentryzm, projektem, który główny bohater tej książki - Julius Evola - rozwijał w ślad za René Guénonem, a który podjęty został i przebudowany w dziełach Mircei Eliadego? Zbigniew Mikołejko (ur. 24 lipca 1951 w Lidzbarku Warmińskim) – polski filozof religii, historyk religii, eseista, pedagog, doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie filozofii. Kierownik Zakładu Badań nad Religią i profesor nadzwyczajny w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN w Warszawie, członek Amerykańskiej Akademii w Rzymie (1996), profesor Warszawskiej Wyższej Szkoły Humanistycznej im. Bolesława Prusa (2001–2011), wykłada również filozofię i logikę w Wyższej Szkole Informatyki Stosowanej i Zarządzania w Warszawie, a także wstęp do wiedzy o religii na Podyplomowym Studium Wiedzy o Kulturze przy Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk