Narośl (okładka  miękka, wyd. 06.2024)

Strasznie się to czyta. Dotrwałam do 64 strony. Nie dałam rady dalej tego czytać

"Nie ma bólu, jest tylko słaba psychika." 💸💸💸 RECENZJA 💸💸💸 💸 Oliwia to wytresowana przez rodziców perfekcjonistka, dorastająca w luksusie. Wszystko co robi musi być zaplanowane i nastawione na zysk. Tak jest, dopóki nie poznaje Krzysztofa, biednego studenta medycyny, który nie wpisuje się w sztywne ramy ich wygórowanych wymagań. Ona jednak jest nim zauroczona i pomimo niezadowolenia rodziny, bierze z nim ślub. Od tego dnia ich stosunki ulegają jednak zmianie. Krzysiek porzuca studia i wydaje się, że podoba mu się bycie utrzymankiem żony. Oliwia z kolei, pomimo tego jak bardzo przez całe życie nienawidziła ciągłej krytyki matki, przejmuje jej zwyczaje, zadręczając męża ciągłymi pretensjami. Ich małżeństwo staje się koszmarem, ale żadne z nich z własnych powodów, nie myśli o rozwodzie. Do czego doprowadzi ich wzajemny upór? 💸 Ze wszystkich książek autorki, które przeczytałam, ta zdecydowanie najbardziej trafia w mój gust. Narośl to świetny thriller psychologiczny w którym napięcie utrzymuje się przez całą fabułę. Autorka zaskakuje licznymi plot twistami i misternie uknutymi wątkami, które splatają się w spójną całość. Mamy tu również mocno rozbudowaną warstwę psychologiczną. Czytelnik poznaje historię z kilku perspektyw. To dodatkowo dodaje powieści głębi i pozwala zrozumieć motywacje bohaterów. Polecam 😊

Ksiazka naprawdę świetna. Tak naprawdę powiedziawszy wszyscy glowni bohaterowie zasługują na najgorsze. Jednak szale przeważyła policjantka która dla swoich korzyści wsadziła do więzienia za morderstwo nie te kobietę. Tym bardziej, że się pomyliła. Aż strach trafić na taką policjantkę dla której ważniejsza jest prywata niż prawda. Myślę, że dlatego właśnie ludzie nie lubią policji.

Jak bardzo może być zepsuty człowiek? Wydawało mi się, że bardzo! Że już zło i żądza zemsty nie zaskoczy mnie w żadnej książce, a jednak! Poznajcie najnowszą książkę Agnieszki Peszek „Narośl” którą z dumą objęłam patronatem. To niesamowity thriller psychologiczny, który od samego początku porywa czytelnika i aż do ostatniej strony wodzi go za nos, pokazując, że zemsta może doprowadzić człowieka do obłędu! I że żyjąc z kimś pod jednym dachem, wcale nie mamy pewności, że znamy tą osobę. Oliwa młoda dziewczyna pochodząca z bogatego domu, poznaje Krzysztofa studenta medycyny, który wywodzi się z biednej rodziny, lecz dla niej to nie problem, od samego początku swoim skromnym sposobem bycia skrada jej serce. I mimo iż jej wyrafinowani rodzice nie są uradowani tym wyborem, chcąc nie chcąc zyskują zięcia. A wtedy zaczyna się prawdziwe piekło, które z każdym rokiem tylko rośnie. Prawdziwa chęć zniszczenia drugiego człowieka obezwładnia Oliwię, dla Krzysztofa jest to dziwne, lecz ktoś kto wychował się w tak toksycznym domu ma to we krwi. Ile złego musi się wydarzyć, aby dziewczyna się opamiętała? I czy uda jej się to zrobić? Kim tak naprawdę jest Darek i Amelia? Jaki wpływ będą mieli na małżeństwo Oliwi i Krzysztofa? No i czy Oliwia przerośnie swoimi zdolnościami swoich rodziców? Tego dowiesz się sięgając po tą książkę, którą ja Wam polecam i to bardzo… Jeśli wydaje Wam się, że wiecie co to plot twist i że żaden Was już nie zaskoczy, to Was zmartwię… Aga przeszła samą siebie… 3 razy zbierałam szczękę z podłogi, bo nie wierzyłam, że aż tak dałam się nabrać😂! Także sami rozumiecie, jest sztosik🖤. Każdy bohater tej książki jest bardzo rozbudowany pod względem psychologicznym przez co, jego postać porywa czytelnika do swojego świata i wzbudza uczucia, jakie? Przekonasz się sam/-a😉. Fabuła od początku do końca trzyma w napięciu i wielokrotnie zaskakuje, a wątki poruszone w tej książce trafią w czułe punkty absolutnie każdego. Dlatego ja to wiem, że ta książka spodoba się każdemu miłośnikowi thrillera psychologicznego🖤! Ale z racji tego, że Aga lubi kryminały to nie zabraknie w tej książkę też pary sympatycznych lecz zawziętych policjantów, którzy z całych sił będą pragnęli rozwiązać sprawę! Agnieszka dziękuję za zaufanie🖤 gratuluję Ci tak świetnej książki! Jestem nią oczarowana i trzymam za nią kciuki na maksa 🖤

Kiedy przeczytałam, że to pierwsze thriller spod pióra autorki dałam mu na starcie fory, bo wiadomo, że to wymagający gatunek. Niepotrzebnie. Książka dosłownie czytała się sama. Było wszystko, co uwielbiam w thrillerach. Intrygi, zdrady, sekrety, zbrodnie, większe i mniejsze grzeszki. Nikt tutaj nie był krystaliczny, zresztą nie ma dobrych i złych ludzi, każdy w sobie ma dwie strony mocy. Bardzo podobało mi się to, że historia została pokazana z perspektywy różnych bohaterów. Kiedy czytałam historię oczami Oliwii, pomyślałam sobie Kurczę kawał z niej cholery, ale tłumaczyłam ją sobie wychowaniem, po prostu tym, że nasiąkła takimi, a nie innymi cechami. Jednak im dalej w las, tym bardziej widziałam, że ta kobieta nie cofnie się przed niczym i naprawdę było mi żal jej męża Krzysztofa, ale przeszło mi to kiedy zobaczyłam historię z jego perspektywy. W życiu nie myślałam, że można być aż tak podłym wyliczonym i egocentrycznym. Jest to typowy oportunista i dosłownie dąży po trupach do celu. Poznając ich historię, zobaczyłam, do czego potrafi doprowadzić małżeństwo, które jest zawierane z innych pobudek niż miłość. Każdy z nich miał swoje powody i żadnym z nich nie była miłość. Ich relacja była na wskroś toksyczne i aż cud, że wytrwali w niej 9 lat. Nie mogę też nie wspomnieć o Amelii i Dariuszu. Myślałam, że są tylko ofiarami chorej gry między Krzysztofem a Oliwią. Banał. Oni mieli swoje za uszami. Dariusza jeszcze jakoś sobie tłumaczyłam, chociaż też nie powinnam. Jego pobudki i przeszłość też zostawiały wiele do życzenia. Amelia to już przebiła wszystko o wszystkich. Zimna, żądna zemsty i nie cofnęła się przed niczym, aby wymierzyć sprawiedliwość według jej widzimisię. Autorka pokazała jak łatwo, jest stwarzać pozory, żeby inni widzieli to, co my chcemy. Kiedy zaczynałam czytać, na każdym etapie było mi kogoś żal, ale na końcu stwierdziłam, że nikt tu nie zasłużył na moje współczucie. Serdecznie wam polecam tę książkę. Jeżeli lubicie takie klimaty, oprócz powyższych bardzo ciekawą postacią była też starsza aspirant Renata Konieczna, o której nie chcę wam za dużo pisać. Przeczytajcie sami i oceńcie czy jej pobudki i działania były słuszne.

„Kiedyś postrzegał to jako swoją szansę, bo to on był niczym pasożyt, narośl, która czerpie od swojej ofiary życiodajne soki, niewiele dając od siebie.” Jedenaście lat wcześniej Oliwia, wychuchana bogata jedynaczka, której rodzice stawiają wysokie wymagania i Krzysztof, pochodzący z biednego domu, pierwszy w rodzinie, któremu udało się dostać na studia. Ta dwójka nie miała prawa się spotkać, a jednak kluby studenckie łączą i tych bogatych i tych biednych. Takim to sposobem, miłość, która nie powinna się wydarzyć, rozkwitła jak delikatny kwiat, mimo iż rodzice Oliwii nie byli zachwyceni pierwszym chłopakiem, jakiego przedstawiła córka. Nikt nie był wystarczająco dobry dla ich córki. Jednak zakochana dziewczyna wbrew radom rodziców, postanawia wyjść za Krzysztofa. Sierpień 2019 – obecnie Daniel Wilczewski, człowiek od wszystkiego na strzeżonym osiedlu, na którym mieszkają Oliwia i Krzysztof zostaje wezwany w sprawie „smrodu wydobywającego się z mieszkania numer 5.” Tego samego mieszkania, w którym mieszkają Oliwia i Krzysztof. Od kilku dni, nikt nie widział małżeństwa więc zaniepokojeni zaczęli wydzwaniać do Wilczewskiego. Szybko udaje ustalić się przyczyny smrodu jednak nie to jest najgorsze. Po wejściu do sypialni małżeństwa w to co rzuciło się w oczy to „gołe stopy. Dwie małe, wąskie i dwie niezwykłe duże. Niezaprzeczalnie damskie i męskie. Gapił się bezmyślnie, przez chwilę ignorując smród rozlanego żarcia z lodówki, czegoś co pokrywało podłogę przy łóżku, i prawdopodobnie… ludzkich ciał”. Na miejsce zostają skierowani komisarz Tobiasz Michalski i starsza aspirant Renata Konieczna, którzy mają za zadanie, ustalić co wydarzyło się w mieszkaniu nr 5. „Narośl” to pierwszy thriller psychologiczny Agnieszki Peszek, znanej z niebanalnych kryminałów. Jeśli tak wygląda jej debiut jako pisarki thrillerów psychologicznych, to inne autorki specjalizujące się w tym nurcie mogą zacząć czuć się zagrożone. Ale od początku. W powieści znajdziemy dwa plany czasowe, przedstawiające historię poznania się głównych bohaterów i historię dotyczącą śledztwa prowadzonego w sprawie wydarzeń w mieszkaniu nr 5. Historia sprzed lat nie tylko opowiada historię poznania się Oliwii i Krzysztofa, ale jest również okazją do przedstawienia skomplikowanych relacji panujących w ich domach. Jak wspomniałam wcześniej, Oliwia pochodzi z bogatego domu, w którym ojciec szczyci się tym, że aby zarabiać poświęcił swoje życie rodzinne, natomiast matka przeciwnie, poświęciła swoją karierą dla życia rodzinnego. Oboje głęboko wierzą w perfekcję i planowanie, stąd wpajają te cechy córce niemalże od kołyski. Ich dziecko musi być perfekcyjne, zorganizowane i przede wszystkim musi wypełniać wolę apodyktycznych rodziców. Rodzina Krzysztofa jest całkowitym przeciwieństwem rodziny Oliwii. Ojciec alkoholik, matka na rencie, po tym jak pobił ją mąż. Po jego zniknięciu sama wychowuje dzieci, dbając o nie najlepiej, jak się da, mimo iż w domu często brakuje na tak podstawowe rzeczy, jak jedzenie. Choć Krzysztof nie może nawet marzyć o życiu jakie wiedzie Oliwia, ma coś czego ona może mu zazdrościć – bezwarunkową miłość rodziny. Wraz ze ślubem z dużo uboższym od siebie mężczyzną, zyskuje teściową, która również zaczyna darzyć ją ciepłymi uczuciami. Do czasu… więcej wam nie powiem, bo zniszczyłabym wam radość z odkrywania tajemnicy. A uwierzcie mi, w tej powieści tajemnica goni tajemnicę. Każdy z bohaterów praktycznie kreuje się na kogoś kim nie jest, a odkrywanie ich prawdziwej twarzy prowadzi do wielu szoków. W tej powieści trudno znaleźć osobę, która nie ukrywałaby czegoś, która czegoś by nie udawała. Pod względem budowania psychiki swoich bohaterów, Agnieszka Peszek udowodniła już dawno, że potrafi pokazać cały wachlarz ludzkich słabości, manii czy namiętności. Ta powieść tylko ugruntowała moją opinię o jej talencie do budowania skomplikowanych postaci. Koncepcja samej fabuły i tego jak została poprowadzona zasługuje na uznanie. Powieść została podzielona na trzy części, każda dotyczącą innego punktu widzenia tej historii. Części, które zgrabnie łączą się w jedną logiczną całość, tak, aby zakończenie pozostawiło czytelnika z wielkim zamętem w głowie. Nie, nie zrozumcie mnie źle. Ta powieść ma zakończenie, bardzo dobre zakończenie. Jednak nie takie, jakiego się spodziewałam. Jak pisałam wcześniej, tu każda strona to kolejna tajemnica, która przynosi kolejny kawałek układanki. Problem w tym, że obraz jaki dostajemy zmienia się wraz z każdym dodatkowym fragmentem. Nie zliczę, ile razy na podstawie kolejnych fragmentów „obrazu”, zmieniałam swoją opinię dotyczącą bohaterów, raz ich lubiłam, raz im współczułam, aby chwilę później zmienić ciepłe uczucia w lodowate. Podsumowując: „Narośl” to moim zdaniem świetnie pomyślany thriller psychologiczny, obnażający ludzkie przywary i bezlitośnie wywlekający je na światło dzienne. Thriller z ciekawą zagadką kryminalną rodem z klasycznych kryminałów. To powieść, przy której nie tylko nie sposób się nudzić, przy niej trudn

„Narośl” to thriller psychologiczny, który wciąga od pierwszych stron. Historia rozpoczyna się retrospekcją, w której poznajemy Oliwię i Krzysztofa - studentów z dwóch różnych światów, połączonych miłością, których próbują rozdzielić rodzice dziewczyny. Ich relacja rozwija się błyskawicznie, a równie szybko zmienia się ich nastawienie do siebie. Punktem zwrotnym staje się noc poślubna... od tego momentu ich życie zamienia się w psychologiczną pułapkę, którą sami na siebie zastawili. Dziewięć lat później w ich mieszkaniu zostają odnalezione ciała. Kto zabił? Kto zginął? A może wszystko wygląda zupełnie inaczej, niż się wydaje? Ta historia całkowicie mnie pochłonęła. Uwielbiam ten gatunek, a Agnieszka Peszek wykonała naprawdę świetną robotę. Sprawia, że czytelnik nieustannie balansuje między przeszłością a teraźniejszością, próbując samodzielnie poskładać fragmenty tej zawiłej układanki. Autorka nie podaje odpowiedzi na tacy. Zmusza do myślenia, analizowania, wychodzenia poza utarte schematy i kwestionowania tego, co na pierwszy rzut oka wydaje się oczywiste. Główną bohaterką jest Oliwia — to wokół niej koncentruje się większość historii. Z jednej strony to kobieta inteligentna i wrażliwa, z drugiej... oschła i pełna sprzeczności. Stanowi lustrzane odbicie ludzkich lęków i obsesji. Pokazuje mechanizmy obronne człowieka oraz to, jak trauma potrafi zmienić sposób postrzegania rzeczywistości. Jej mąż, Krzysztof, to postać równie złożona. Początkowo wydaje się być człowiekiem poszkodowanym przez los. Kimś, kto poznał zło i brzydotę od podszewki, a mimo to stał się dla innych opoką. Z czasem jednak odkrywamy, co kryje się pod tą fasadą. Czy jest ofiarą? A może oprawcą? Na to pytanie czytelnik musi odpowiedzieć sobie sam, bo jednoznacznej odpowiedzi tu nie znajdzie. I właśnie dlatego postać Krzysztofa wydaje się najbardziej fascynująca. Postacie drugoplanowe pojawiają się w tle, ale każda z nich ma swoje skrupulatnie dobrane miejsce w tej układance. Peszek nie zaniedbuje ich. Przeciwnie, kształtuje je z dbałością o psychologiczną wiarygodność. Jednym z głównych motywów “Narośli” jest trauma i konsekwencje decyzji podejmowanych pod jej wpływem. Autorka doskonale pokazuje, jak nierozliczona przeszłość potrafi kształtować naszą teraźniejszość. Trauma staje się siłą napędową działań wszystkich bohaterów powieści. Jednym z moich ulubionych motywów — tym, który wywołał u mnie najwięcej emocji przy zwrotach akcji — jest manipulacja i kontrola. Relacja głównych bohaterów to perfekcyjny przykład toksycznego związku. Autorka bada mechanizmy psychicznego zniewolenia, pokazując, jak najmniejsze, z pozoru nieistotne słowa i gesty mogą prowadzić do całkowitej utraty autonomii, kontroli i tożsamości. No właśnie — tożsamość. “Narośl” zadaje pytanie: kim jesteśmy, gdy nikt nie patrzy? Autorka próbuje odpowiedzieć, czy nasze zachowania są wynikiem przeszłości, czy może świadomych wyborów. Co tak naprawdę definiuje człowieka? I czy możemy się uwolnić od samych siebie? Na koniec — wisienka na torcie. Prawda czy pozór? W tej powieści nic nie jest takie, jak się wydaje na pierwszy rzut oka. Peszek świetnie bawi się z czytelnikiem, podrzuca fałszywe tropy, zmienia perspektywy. Pokazuje, że prawda bywa wielowarstwowa, a świat nie dzieli się na czarne i białe. Agnieszka Peszek posługuje się stylem intensywnym i pełnym emocji. Nie boi się trudnych tematów, nie unika brutalnych scen - zarówno fizycznego, jak i psychicznego znęcania. Dialogi są naturalne, a opisy klaustrofobicznie sugestywne, budujące napięcie i duszną atmosferę. Autorka prowadzi narrację w sposób nielinearny, z licznymi retrospekcjami i zmianami perspektyw. Dzięki temu możemy zajrzeć do umysłów głównych bohaterów, co pozwala lepiej zrozumieć ich motywacje. Jednocześnie wprowadza to element niepewności... nigdy nie mamy pewności, czy to, co właśnie czytamy, jest prawdą, czy jedynie subiektywnym odbiorem rzeczywistości przez daną postać. Agnieszka Peszek to jedna z moich ulubionych autorek polskich powieści. Jej postacie są wielowymiarowe i autentyczne, a fabuła pełna zwrotów akcji. Zakończenie jest nieoczywiste, co sprawia, że napięcie utrzymuje się aż do ostatniej strony. Bardzo podobała mi się nielinearna konstrukcja oraz zmiany perspektyw, bo miałam wrażenie, że autorka bawi się słowem i mną jako czytelnikiem. Narośl odważnie podejmuje trudne tematy, takie jak przemoc, trauma czy manipulacja, dlatego warto być na to przygotowanym przed sięgnięciem po książkę. Dla niektórych może okazać się zbyt intensywna i przytłaczająca. Zakończenie pozostawia nas z wieloma pytaniami, na które musimy odpowiedzieć sobie sami. “Narośl” to jedna z tych książek, które zostają z czytelnikiem na długo po zakończeniu lektury. To przykład świetnie napisanego thrillera psychologicznego. Odważnego, niepokojącego, ale liteko bardzo wartościowego. Agnieszka Peszek stworzyła dzieło, które wymaga zaangażowania, ale w zamian oferuje emocjonalny rollercoaster i głęboką satysfakcję.

Agnieszka Peszek @agnieszka.peszek "Narośl" * "Historia ludzkości pokazała wielokrotnie, że powtarzane kłamstwo dla wielu zaczyna być prawdą. Tylko czy wypowiadane wielokrotnie na głos pytanie może zasiać niepewność." * " - Za dużo oglądasz tych seriali kryminalnych i dokumentów. Jak znajdujesz nagiego faceta z półnagą kobietą w łóżku, to oznacza, że ze sobą spali. Oczywiście mogli przechodzić obok i się przwrocić, wpaść na siebie i jego penis zupełne przypadkiem wylądował w jej pochwie." Poznamy Oliwie oraz Krzysztofa, każde z nich pochodzi z różnych światów. Kiedy się spotkają i ich losy się splotą, zmieni się ich świat. Fabuła jest niczym krew; lepka, barwiąca skórę, mająca metaliczny zapach. Ciężko pozbyć się tego widoku, tego uczucia kiedy się dotknie, ma się wrażenie, że już zawsze dłoń będzie się nam od niej lepić, a zmywanie jej nie ma sensu, bo cały czas ją widzimy. Zostawi swój ślad już na zawsze, u każdego inaczej. Akcja jest jak sen, nie zawsze jest długi, spokojny i pełen wypoczynku, bo trafia się krótki i niespokojny, po którym jeszcze bardziej jesteśmy zmęczeni. Tutaj jest podobnie, nie wiesz na jaki moment trafisz, ale jak już trafisz to psychologicznie Cię wykończy! W dobrym tego słowa znaczeniu oczywiście! Bohaterowie wykreowani są w taki sposób, że nie trudno sobie jest ich wyobrazić, każde z nich ma swój świat, swoje demony z którymi się zmaga, ale czy to nie czyni ich właśnie bardziej ludzkimi? Nie tylko głowni bohaterowie zasługują na uznanie, ale również drugoplanowi, którzy dorzucają do historii swoje trzy grosze. Każdy z nich jest inny, taki swój własny, ma swoje myśli, uczucia. Ale czy zawsze są to tylko nasze uczucia i myśli? Tego nikt nie jest w stanie wyjaśnić. Polubiłam główną bohaterkę, a to dlatego, że irytowała mnie trochę, a ja lubię kiedy bohater stawia dla mnie opór. Nie miała łatwego życia, co czyni ją w pewien sposób silniejszą, ale czy tylko dla siebie, a może dla innych? Ocenę zostawię Wam, bo ja już swoją mam. Krzysztof to ten typ, który jak zacznie gadać, to tym gadaniem owinie sobie wokół palca każdego, ale czy to nie znaczy, że zawsze da sobie radę w życiu? Byc może tak, polubiłam go za jego szczerość w nieszczerości. Ot taki paradoks! Emocje towarzyszą od pierwszej strony, później tylko nabieraja na intensywności, bądź zmieniają kierunek naszego odczuwania i przeżywania historii. Czy moje emocje były tylko pozytywne? A no nie zawsze, bo to historia, która nie da przeżyć pozytywnie, to historia, która się przeżywa wraz z bohaterami i samotnie wewnątrz siebie. Każdy odbierze ją inaczej. Opisy są świetne, idealnie ukazały świat idealnych i nieidealnych osób. Chociaż momentami troszkę mnie przytłaczały, ale tylko troszkę, niemniej wolę wspomnieć o tym. Natomiast całościowo wiem, że były one potrzebne, bo dzięki nim można bardziej zagłębić się w historie. Dużym plusem jest wartstwa psychologiczna bohaterów, to dzięki niej jesteśmy w stanie zrozumieć, bądź nie zrozumieć bohaterów, bo tak też się zdarza. Ale ich umysły, stoją dla nas otworem! Ich przemyślenia czy podejmowanie decyzje. Autorka stworzyła historię z pozoru prostą i z myślą, że już kiedyś taką czytałam. Jakie moje zdziwienie kiedy po kilku stronach było, cholera niby podobne, ale inne, bardziej klimatyczne, pełna intryg i kłamst historia, która wciągnęła mnie bez reszty, a zakończenie po prostu rozwalające głowę. Styl autorki jest lekki mimo tego co znajdziemy w środku książkę czyta się naprawdę przyjemnie. Podsumowując "Narośl" to dobrze skonstruowany thriller, który trzyma w napięciu aż do ostatniej strony. To historia, która wciąga i nie wypuszcza tak łatwo. Dostaniemy również trudne tematy, które autorka idealnie przemyciła w fabułę.

Cześć i dzień dobry! „Narośl” to pierwsza książka, przy której zapoznałam się z piórem autorki. Jest to jej pierwszy thriller psychologiczny, w moim odczuciu niesamowicie udany, ale o tym opowiem na końcu. Tymczasem poznajcie historię pewnego małżeństwa, które słowa przysięgi składanej przed Bogiem potraktowali szczególnie poważanie, a słowa „Dopóki śmierć nas nie rozłączy” przyprawia o dreszcze... Oliwia i Krzysztof poznali się przypadkiem, jeszcze za czasów studenckich, na jednej z imprez, i od ich pierwszego spotkania ta znajomość zrodziła się w bardzo obiecujący sposób, a wizja wspólnej przyszłości podświadomie rysowała się w ich wyobraźni. Oliwi w życiu nie brakowało niczego. Posiadała wymarzoną pracę, a pieniądze na jej koncie same się mnożyły. Była ambitna, przebiegła i ciągle pragnęła więcej. Krzysztof natomiast miał całe życie pod górkę, ale jako dorosły chłopak postanowił zadbać o lepszą przyszłość dla siebie, kształcąc się w kierunku medycyny. Wierzył, że w ten sposób będzie w stanie również pomóc mamie i siostrze finansowo, gdy tylko zdobędzie tytuł, na który tyle czasu pracował. Życie jednak podarowało mu więcej, można powiedzieć, że chwycił Boga za nogi, kiedy na jego drodze stanęła tamtego dnia wymarzona kobieta, o imieniu Oliwia. W dobie tego szczęścia obydwoje nie marnowali czasu i postanowili w przyszłości sfinalizować ten związek. Oliwia od samego początku walczyła o dobre słowo o jej przyszłym mężu, podczas, gdy rodzice byli temu bardzo przeciwni. W ich odbiorze Krzysztof nie był w stanie zaoferować jej godnego życia na poziomie, w którym została wychowana. Choć kochała rodziców i liczyła się z ich zdaniem, w tej materii nie pozwalała na wtrącanie się w jej decyzję o zamążpójściu z tym człowiekiem. Krzysztof próbował zdobyć przychylność teściów, jednak nie było to łatwe. Do ślubu jednak doszło, pomimo wszelkich prób oddalenia Oliwii od tego pomysłu i od tej chwili zmieniło się życie młodego małżeństwa na zawsze...Cała euforia rozmyła się w eter, a wymarzone małżeństwo było jedną wielką farsą. Noc poślubna była początkiem końca ich idealnego życia. Przeszłość dała o sobie znać, a tych dwoje od samego początku nie byli ze sobą szczerzy. Dziewięć lat później w mieszkaniu Oliwii i Krzysztofa zostaje znalezione ciało mężczyzny oraz kobieta w ciężkim staniem. Całą sprawą zajmują się starsza aspirant Renata Konieczna i komisarz Tobiasz Michalski. Historia toczy się dwutorowo. Poznajemy przeszłość bohaterów, bardzo dokładnie i wnikliwie wchodzimy z butami w ich życie, co było bardzo intrygujące. W teraźniejszości jesteśmy tak samo wciągnięci w cały plan, który miał się ziścić, i do praktycznie samego końcu nie jesteśmy w stanie dostrzec ile osób stoi za całą sprawą, w może każdy po trochę? Historia tych dwojga poprowadzona jest wyśmienicie, jeśli można to tak nazwać. Bohaterowie ciekawi, wykreowani w taki sposób, że można się zdziwić. W jednym momencie, aż przeszedł mnie dreszcz, gdy odkryłam fakty, o które nie posądzałam żadnego z nich. Zostałam wciągnięta w tą intrygę, pełną tajemnic, kłamstw, chciwości, zachłanności i przebiegłości każdego, dosłownie każdego z bohaterów tej książki. Autorka napisała bardzo dobry thriller psychologiczny, dawno nie czytałam tak dobrze skonstruowanego w tym gatunku. Wyobraźnia pracowała na najwyższych obrotach i nie chciała przestać. Było gęsto, intrygująco i ciekawie. Na pewno nie poprzestanę na tej książce, nie mogę się doczekać kolejnych spód pióra autorki, szczególnie z tak mocno zarysowanym profilem psychologicznym bohaterów. Jestem pod ogromnym wrażeniem. Dziękuję za tę przygodę. Wszystko zostało dopięte na ostatni guzik. A „Narośl” owinęła mnie swoimi korzeniami. Polecam gorąco!

Oliwia pochodzi z bogatej rodziny, gdzie rządzi władczy ojciec, a matka jest apodyktyczna. Natomiast Krzysztof marzy, by wyciągnąć matkę i rodzeństwo z biedy. Ta dwójka pochodząca z różnych światów spotyka się na imprezie w czasie studiów. Mimo sprzeciwu rodziców dziewczyny postanowiają wziąć ślub. Jednak to, co miało być początkiem pięknej historii, okazuje się totalną katastrofą... Mija 9 lat, a w mieszkaniu pary zostają odkryte dwa ciała... Jak doszło do takiego rozwoju wydarzeń? Kto dokonał morderstwa? Autorka po raz pierwszy pokusiła się o napisanie thrillera psychologicznego i moim zdaniem był to strzał w dziesiątkę. Z resztą już wcześniej – w swoich kryminałach – serwowała nam solidnie skonstruowaną warstwę psychologiczną, co ewidentnie zaprocentowało w tej pozycji. Wydarzenia zostały przedstawione z perspektywy kilku bohaterów oraz na różnej przestrzeni czasowej. To pozwala lepiej poznać ich samych, ich charaktery, motywy postępowania czy odczucia. Początkowa niespieszna akcja zostaje wyparta przez dynamiczny rozwój wypadków. Napięcie rośnie, atmosfera gęstnieje, a czytelnik gubi się w swoich domysłach. Co ciekawe, żadna z postaci nie jest krystalicznie czysta, każda ma coś za uszami, a odbiorca krok po kroku odkrywa grzeszki, gierki i sekrety, które wszystkie osoby uczestniczące w tym dramacie zdarzeń próbowały gdzieś skrzętnie pogrzebać. Zakończenie może zadziwić, udowadniając jednocześnie, że sprawiedliwość ma różne oblicza... Agnieszka w swoich książkach zawsze porusza istotne kwestie i robi to w świetnym, lekkim stylu, z dbałością o każdy detal. Tutaj na pierwszy plan wysuwa się wychowywanie dziecka oraz jego wpływ na ukształtowanie osobowości człowieka. Z jednej strony mamy dziewczynę dorastającą w bogatym domu, gdzie dostaje wszystko, czego zapragnie z dobrym materialnych, ale nie otrzymuje jakichkolwiek oznak miłości. Za to musi spełniać wszelkie oczekiwania rodziców, podporządkować się im dosłownie w każdym aspekcie życia, na co dzień wykonywać rozkazy władczych oraz apodyktycznych opiekunów. Choć początkowo takie traktowanie wywołuje w niej sprzeciw, z czasem sama powiela przekazane jej wzorce. Natomiast chłopak dorastojący w biednej, nie pełnej, aczkolwiek kochającej się rodzinie, chce, a nawet jest w stanie zrobić praktycznie wszystko, by pomóc swoim bliskim wyrwać się z nędzy. Dwa tak różne środowiska, jednak mające destrukcyjny wpływ na charakter czy zachowanie. Pisarce rewelacyjnie udało się ukazać nie tylko kontrast, ale i podobieństwa oddziaływania metod wychowawczych na poszczególne jednostki. Z kolei małżeństwo to temat rzeka. Ile związków, tyle różnych historii. Życie codzienne większości par nie przypomina tego, jakie można zobaczyć w romantycznych filmach, aczkolwiek w tej powieści możemy ujrzeć tę instytucję z jakże odmiennej bądź nawet zaskakującej perspektywy. W "Narośli" partnerstwo nie przypomina sielanki, to bagno złożone z hipokryzji, wyrachowania, zdrad, tajemnic lub manipulacji. Początkowo wydawać by się mogło, że to tylko pojedynczo spadające kamyczki, które nie mogą wyrządzić żadnej szkody, jednak z czasem zaczynają sypać się lawinowo, siejąc spustoszenie czy boleśnie raniąc. Oszukana, zdradzona oraz skrzywdzona kobieta jest zdolna do wielu rzeczy, co zostało znakomicie przez pisarkę ujęte. Choć to nie pierwsza tego typu lektura, którą miałam okazję przeczytać, jednak właśnie w niej odnalazłam powiew świeżości, nowy obraz przedstawiający tak dobrze mi znane aspekty. Ta książka wciąga od pierwszych stron, a fabuła niejednokrotnie wzbudza cały wachlarz przeróżnych emocji. Polecam wam z całego czytelniczego serducha!