Nieboskie stworzenia. Jak Kościół wyklucza (okładka  miękka, wyd. 05.2019)

Przepraszam z gory za brak polskich znakow - pracuje na komputerze, ktory uniemozliwia mi zainstalowanie polskiego slownika. A recenzje ksiazki chcialam napiac. Ksiazka to zapis rozmow bylego zakonnika, dziennikarki i lekarza weterynarii o stworzeniach wykluczonych przez kosciol katolicki - nie mylic z religia!. W sumie siegnelam po te ksiazke, zeby poczytac o miejscu zwierzat w Biblii, kosciele i religii. Oczywiscie mozna sie spodziewac na otwarcie, ze skoro ktos porusza w ogole ten temat, to bedzie szedl pod prad. Rzeczywiscie, w niezlych wywodach, anekdotach, interpretacjach tekstow i madrych osobistych przemysleniach rozmowcy dowodza jak bardzo zawladnelismy Ziemia i do jakiego stopnia usankcjonowal to kosciol katolicki. Malo tego, jak daleko odszedl kosciol katolicki od 'boskiego planu', w ktorym wspolistnieja i dopelniaja sie wszystkie boze stworzenia. Nie tylko o zwierzetach mowa. Czesc ksiazki poswiecona jest roli kobiet i podejsciu do szeroko rozumianych 'innych'. Najwiecej problemu mialam z tekstami Tomasza Jaeschke, byly zakonnika, animalpastora. Z jednej strony, wciaz gleboko wierzacy sprowadzal zbyt wiele zagadnien do demagogicznych, filozoficznych dyskusji o bogu, wierze, religii. Byc moze jednak bylo to niezbedne wprowadzenie do dalszego ciagu, gdzie z kolei obnazal slabosci kosciola katolickiego i obowiazujacych wspolczesnie doktryn, nie wahajac sie nazywac rzeczy ani czynow po imieniu. Duzo do przemyslenia. Dla myslacego i czujacego czlowieka.

Bardzo ciekawa pozycja. Czytelnik jest uczestnikiem spotkania. Zmusza do głębszej refleksji. Polecam. Warto.

Bardzo mądre, choć pewnie nie zbyt popularne wśród współczesnych Polaków spojrzenie na naszą rzeczywistość.

Mądre rozmowy. Otwierają oczy.

„Nieboskie stworzenia” to książka z tezą, z którą trudno dyskutować. Brak głosu próbującego tezę obalić szkodzi rozmowie. Niestety rozmówcy nie mają z kim dyskutować. Wymieniają się opiniami na temat, na który mają to samo zdanie. Najlepiej wypada w tym Tomasz Jaeschke. Jest kołem napędowym książki. Jego wiedza nadaje rozmowie kształt i tempo. Stoi za nim gruntowne teologiczne wykształcenie, praktyka i życiowa rewolucja. Dzięki temu ma argumenty z dwóch stron barykady. Kościół jest strukturą hierarchiczną. Funkcjonuje dzięki zależnością i nigdy nie zakładał równości. Nikogo nie dziwi, że zwierzęta są dla kościoła prawie bez znacznie. Tym bardziej mało kto zdaje pytanie dlaczego tak jest. W „Nieboskich stworzeniach” przeczytacie odpowiedź na to pytanie. Zwierzęta są pretekstem do pociągnięcia tematu wykluczeń, dominacji antropocentryzmu i marnej kondycji współczesnego świata. Dużo miejsca zajmują rozważania o znaczeniu i sile kościoła, który wymaga rewolucyjnych reform. Nie mogło zabraknąć tematu polowań, które nie mają teologicznego usprawiedliwienia. Jaeschke dokładnie omawia historię św. Huberta i pokazuje miejsca, w których została przeinaczona. Rzeźnie, przemysł futrzarski, hodowle drobiu, eksperymenty świadczą o upadku człowieczeństwa. Sumińska i Jaeschke próbują znaleźć odpowiedź dlaczego kościół na to pozwala. „Nieboskie stworzenia” punktują grzechy kościoła. Głównie te wobec zwierząt, ale nie tylko. Dużo w niej duchowych i filozoficznych myśli. Z mieszanymi uczuciami skończyłam tę książkę. Jest płaska, jednowymiarowa. Z drugiej strony pokazuje miejsca, w których mamy szansę coś zmienić.

Opis w ogóle nie zgadza się z treścią. Rozmowa jest bardzo jednostronna pomimo "udziału" kilku osób (jednak bardziej odnosi się wrażenie, że pozostali uczestnicy po prostu zadają pytania jednej osobie lub jej przytakują). Nie licząc kilku bardzo ciekawych teorii bez pokrycia (np. Jak ta, że rasizm nie istnieje, bo według jednego z rozmówców w bajkach dla dzieci jest mnóstwo kolorowych postaci :)) Nie polecam.