Nienawiść. Seria Twisted (okładka  miękka, wyd. 07.2023)

Główni bohaterowie powinni się rozstać i pójść na terapie

Najlepsza książka z serii! Co prawda czekam jeszcze na Kłamstwa, ale Josh i Jules całkowicie skradli moje serce. Byli po prostu doskonali w dogryzaniu sobie, a kiedy doszło uczucie...byli idealni. Naprawdę polecam, chociaż pojawiało się kilka błędów, np. kiedy była perspektywa Josha pojawiały się słowa „zauważyłam”, „poszłam”. Nie wiem czy to wina wydawnictwa czy tłumacza, ale mimo to warto sięgnąć po te książkę! 🤎🤎🤎

Książka najgorsza jak dla mnie z tej serii. Bardzo przewidywalna i nudna. Jednak postać Jules uważam za bardzo fajna i intrygującą. Jednak Josh zachowywał się jak obrażone dziecko. Poruszany temat Alexa i Avy dlatego trochę to uratowało tą historię. Na plus również śmieszne akcenty, sarkastyczne teksty bohaterów. 😊

„Czasami ludzie się zmieniają. A czasem spotykają ludzi, którzy sprawiają, że chcą się zmienić.” Ana Huang i jej seria „Twisted” już od jakiegoś czasu podbijają zagraniczne bookmedia. Po przeczytaniu pierwszej części nie rozumiałam fenomenu. Druga część skradła moje serce i do dzisiaj mam do niej wielki sentyment.
No i przyszła trzecia część, do której byłam nastawiona sceptycznie. Dlaczego? Bo ani Jules, ani Josh w poprzednich częściach nie przyciągnęli mojej uwagi. On jest starszym bratem Avy, a ona jej najlepszą przyjaciółką. Od lat się nie znoszą, a jedyne co ich łączy to właśnie Ava. Każde ich spotkanie kończy się kłótnią lub paroma złośliwościami. Powiedziałabym, że w ich wojnie nie ma żadnych granic.
„Nienawiść” pokazuje nam to wszystko z bliska. Odkrywamy, dlaczego nasi bohaterowie się nie znoszą i tutaj nastąpiło moje pierwsze zaskoczenie, bo o dziwo, obydwoje mieli powód do tej niechęci. I to nie taki udawany i naciągany, jak to często bywa w motywie enemies to lovers. Josh coś powiedział, Jules to słyszała i mamy obrazę majestatu. Co więcej, obydwoje w tej sytuacji mieli rację. Bo Josh miał prawo to powiedzieć, a z kolei Jules miała prawo poczuć się zraniona.
Nasza dwójka zaskakująco często będzie na siebie wpadać, przez co ich relacja nieco zmieni dynamikę. Zaczynają powoli dostrzegać rzeczy, które ich przerażają. Bo jak to możliwe, że ten przebrzydły Josh Chen jest faktycznie przystojny i co gorsza — ludzki? Jak to możliwe, że ta ruda zołza Jules Ambrose nie potrafi wyjść z głowy Josha?
I chociaż się nie znoszą, są świadomi tego, że wytworzyło się między nimi niewytłumaczalne napięcie seksualne, które za sprawą układu, postarają się rozładować.
Owszem, mamy tutaj sporo scen łóżkowych jednak znajdziemy też trochę przemyśleń naszych bohaterów. Josh i Jules mają swoje demony, które przez większość czasu są stłumione, jednak dochodzą one do głosu. Przeszłość naszej dwójki jest trudna, co poniekąd tłumaczy ich podejście do życia i związków.
Powoli obserwujemy, jak Josh i Jules stają się kimś na kształt przyjaciół. Są dla siebie wtedy, kiedy ta druga osoba potrzebuje wsparcia. Powoli ich układ zmienia się w coś, co ich przeraża. Zdobywają swoje zaufanie i są na dobrej drodze, by zbudować coś prawdziwego, ale wtedy dzieje się coś, co sprawiło, że miałam ochotę rzucić książką przez pół pokoju. Sprawiło, że miałam ochotę zapytać fikcyjną postać: „Serio Jules? Czy ty na serio twierdzisz, że to jest JEDYNE i DOBRE rozwiązanie?”
I już mówię dlaczego. Poznajemy przeszłość Josha. Wiemy, co do dzisiaj nie daje mu spokoju, z czym ma dość spory problem. Co więcej, Jules momentami czyta z niego jak z otwartej księgi. Poznaje go jak nikt inny. Dlatego to, co zrobiła, było dla mnie nieporozumieniem i milionem kroków wstecz w tej relacji.
I tak przeszłość Jules też poznajemy. Wiemy, co się wydarzyło i co ją dopada. Co zmusza ją do czegoś, co może doprowadzić do utraty Josha. I uwaga: Jules i tak to robi.
To mnie zirytowało, bo nasza dwójka wtedy już jest na kompletnie innym etapie ich relacji i gdyby porozmawiali, wszystko potoczyłoby się inaczej.
Mimo tego minusa książka mi się podobała. Enemies to lovers napisane w bardzo dobry i wiarygodny sposób. W tle przewijają się nam pozostali bohaterowie, więc możemy dowiedzieć się, co u nich słychać.
Josh i Jules to idealny przykład na to, że tak naprawdę nigdy nikogo nie znamy w stu procentach. Chociaż Jules jest najlepszą przyjaciółką Avy, to nie powiedziała jej mnóstwa rzeczy. Z kolei Josh po zdradzie Alexa został sam.
„Nienawiść” podobała mi się bardziej niż „Miłość”, jednak moim ulubieńcem dalej pozostaje historia Bridget i Rhysa. Przed nami jeszcze Stella i Christian. W opinii wielu jest to najlepsza część z całej serii, więc za chwilę zabieram się za czytanie.

Najmniej lubiana z całej serii. Historia ma potencjał, który niknie w cieniu najgorszego męskiego charakteru, jaki kiedykolwiek napisano- Josha Chena. Jules wymiata

Ana Huang z książki na książkę, naprawdę mnie zaskakuje. Łatwość z jaką pisze i układa nieoklepane dialogi, sytuacje i kreuje postacie, jest ujmująca. Książka oczywiście wciągająca jak pozostałe- nie da się przejść obok niej obojętnie. Obie postaci są genialnie wykreowane, różne jak dwie krople wody. Wspaniale pokazane przyciąganie między nimi. Lubię te emocjonalne opisy, są subtelne i naprawdę przejmujące. Sceny łóżkowe- absolutny ogień, autorka chyba przeszła samą siebie :) Podniecająca, piękna, wciągająca lektura. Czekam na kolejną część z sagi! ❤️🔥

średnia, jules i josh totalnie mi nie podrasowali

Czegoś mi brakuje. Niby ok ale czegoś jej brak

Historia Jules I Josha jest zdecydowanie bardziej spicy od poprzednich dwóch i choć byłam dość sceptycznie nastawiona to muszę przyznać że daje radę. Postacie są BARDZO dynamiczne, historia może ciut przewidywalna ale jednak emocje sną najwyższym poziomie ❤️ Jak poprzednie tomy i ten czyta się jednym tchem.

Książka zbyt długo się ciągnie, a w przypadku gdy tak jak ja czyta się cała serie jedna po drugiej, to widać ze wszyscy męscy bohaterowie mówią to samo. Na tle tej serii nie jest zła ta pozycja, ale na tle serii trochę robi się męcząca. Końcówka była całkiem ciekawa, chociaż spodziewałam się zakończenia.