Pan Masters. Mr. Tom 1 - ebook epub (ebook)

Świetna polecam ❤️

Ksiażka rewelacyjna. Wciaga od pierszych wersów. Zreszta jak wszystkie ksiażki tej autorki.

Czekam ana kolejne ksiazki tej autorki.super się czyta,bohaterzy z charakterem, polecam

Rozczarowująca. Po tej autorce spodziewałam się czegoś lepszego.

Dla mnie bomba, polecam do kocyka i herbatki:))

Czasem warto odejść od dobrze znanej rutyny i spróbować czegoś, co będzie stanowić wyzwanie. I może to dotyczyć naprawdę różnych sfer życia, począwszy od czegoś mniej wymagającego jak na przykład jedzenie, przez okazjonalne rozrywki, które nie są normą, a kończąc na przykład na absolutnej zmianie ścieżki zawodowej- nawet jeśli tylko na chwilę. Co ciekawe, często takie odchodzenie od utartych schematów może zapoczątkować reorganizację niemal całego życia. Czy w pozytywnym aspekcie? To już zależy od indywidualnego podejścia. Brielle przybywa do Londynu wraz z przyjaciółką na czas określony, mając zamiar odnaleźć siebie i odciąć się od złych wyborów, których dotąd dokonała w życiu. A te wybory tyczą się głównie jej życia uczuciowego, które nie ułożyło się tak, jakby sobie tego życzyła. Kariera niani ma być miłym przerywnikiem w jej codzienności, jednak z całą pewnością nie ma stanowić normy, zwłaszcza, że dziewczyna nigdy nie miała do czynienia z opieką nad dziećmi. Jednak ta szczera do bólu i pozytywnie zakręcona młoda kobieta nie ma pojęcia na co się porywa. Aczkolwiek z całą pewnością zaspokoi swoją żądzę wrażeń na płaszczyznach, o których nawet nie pomyślała i to niekoniecznie za sprawą swoich podopiecznych. Julian jest sędzią, a wiąże się to z wieloma obowiązkami i dużym poświęceniu karierze zawodowej. To niezwykle powściągliwy mężczyzna, który ma swoje demony i tajemnice trawiące go od środka. Jego zachowanie często pozbawione jest jakichkolwiek emocji, jest chłodny w obyciu i zdaje się być kompletnie niewzruszony. Od śmierci żony sam wychowuje swoje pociechy i choć stara się być dobrym ojcem, to samotne rodzicielstwo zbyt często go zwyczajnie przerasta. Nie pomaga w tym jego usposobienie oraz gorycz, która trawi go od środka od lat. Ma dwóch zaufanych przyjaciół, którzy znają go od podszewki, wsparcie w rodzicach i nic poza tym. Co prawda swoje frustracje nauczył się wylewać w dość specyficzny sposób, a atencja innych kobiet zdaje się łechtać jego ego, to tak naprawdę, gdy nastaje noc jest niezwykle samotnym człowiekiem. Z tym, że chyba nawet on sam nie zdaje sobie z tego sprawy. "Pan Masters" to tom rozpoczynający serię "Mr" Autorki, która ugruntowała sobie pozycję doskonałymi opowieściami o Braciach Miles. I choć w moim odczuciu ta książka nie umywa się do swoich poprzedniczek, to gdyby nie oceniać jej przez pryzmat genialnie wykreowanych braci, okazuje się całkiem przyjemną lekturą. Nie znalazłam w niej tyle humoru, co w innych powieściach T. L. Swan, natomiast na pewno nie można tu narzekać na ilość erotyki. Na szczęście, dzięki objętości książki, gorące sceny nie przytłaczają i podczas lektury nie odczuwa się przesytu nimi. Najlepszym wątkiem tu poruszonym jest ten dotyczący rodzicielstwa, który przedstawiony został naprawdę brawurowo. Urzekła mnie rozwijająca się relacja Brielle z dziećmi Juliana oraz sposób w jaki pokazane są trudy opieki nad latoroślami, które mają bardzo zróżnicowane potrzeby. Dzięki temu wątkowi Autorka porusza także trudne tematy odnośnie radzenia sobie z żałobą, depresji wśród młodzieży, zachowań rówieśników oraz poszukiwania siebie. To naprawdę wielki plus książki! Nie można powieści także odmówić iskier, które pojawiają się między głównymi bohaterami już od momentu ich poznania. Przyciąganie między nimi wprost wyziera z kartek książki i nie można mu zaprzeczyć. Ciekawa kreacja postaci, na zasadzie przeciwieństw, jest naprawdę intrygująca, jednak to Julian tu przoduje z uwagi na tajemnice, które skrzętnie skrywa oraz dwie twarze, które posiada. Jednak nie będę ukrywać, że w powieści czegoś mi zabrakło. Być może to kwestia tego, że Autorka w mojej ocenie nie wykorzystała wszystkich atutów fabuły, które sama sobie stworzyła, chociażby poprzez bardziej skrupulatne opisanie wątpliwości i wewnętrznych problemów targających Panem Mastersem ale także rozwinięcie wątków, które zostały jedynie zasygnalizowane zamiast skupienia się na relacji cielesnej bohaterów. Lecz mimo to powieść czytało mi się naprawdę dobrze, a gdyby oceniać ją w kategorii erotyku to z pewnością zasługuje na wyróżnienie. Jeśli jednak to romans z motywem age gap będę osądzać to spodziewałam się po nim nieco więcej. Natomiast jak zwykle polecam przekonać się samemu jakie odczucia wzbudzi w Was ta powieść.

" Kolejne łzy spłynęły po mojej twarzy. Nawet już ich nie wybierałam. Poduszka była zupełnie przemęczona. Wierzyłam, że jeśli pozwolę tej truciźnie ze mnie uchodzić, to infekcja się zaleczy i ból w końcu przejdzie. I nie będę już się czuła tak pusta i zmarznięta. Samotna" Pochodząca z Australii Brielle marzyła, by spędzić cały rok w Londynie. Pomóc jej w tym miało kłamstwo, jakoby była doświadczoną, wykwalifikowaną nianią. Podejmując pracę w domu pana Mastersa, samotnie wychowującego dwójkę dzieci, zmierzenie się już z tym, że nie jest on kobietą, jak początkowo zakładała Bree, stało się dla niej nie lada wyzwaniem. Nie łatwiejsze okazało się wywiązywanie się z obowiązków powierzonych jej przez ojca dzieci, co szybko przyniosło katastrofalne skutki. Jednak w całym chaosie jaki wywołało pojawienie się niani Julian Masters dostrzegł jej pozytywny wpływ na dzieci, które kochał najbardziej na świecie, a fakt, że młoda Australijka była niezwykle seksowna wywołał w nim pragnienie zaproponowania jej pewnego układu Twórczość T.L.Swan pokochałam dzięki jej serii o braciach Miles. "Pan Masters" to kolejna książkowa cegiełka autorki, od której nie mogłam się oderwać i którą pomimo składających się na nią ponad 500 stron, przeczytałam naprawdę bardzo szybko. Historia pana Mastersa to historia słodko-gorzka. Autorka wpisała go w rolę samotnego rodzica, który mimo bezgranicznej rodzicielskiej miłości, nie potrafi przełożyć jej na swoje postępowanie wobec dzieci. Pozostaje surowy, oschły i nieczuły, głęboko wierząc, że dbając o ich bezpieczeństwo zapewni im to co najważniejsze. Żywiołowa Brielle wprowadza w jego uporządkowane życie chaos, ale też pozwala mu dostrzec, jak wiele radości daje spontaniczność, szczery uśmiech, rozmowa, wspólny rodzinny czas. Z ogromną przyjemnością zaczytywałam się w tych fragmentach, które pokazywały zmiany zachodzące w Julianie i jego relacji z dziećmi. Autorka zadbała jednak o to, by wątek rodzicielstwa głównego bohatera, który miał ogromne znaczenie dla fabuły, bardzo płynnie współgrał z fenomenalnie prowadzonym romansem szefa i jego podwładnej, który początkowo miał opierać się tylko na dawaniu sobie nawzajem przyjemności, ale jak można było się tego spodziewać, zaangażował w to ogrom emocji. Scen gorących zbliżeń bohaterów było sporo, jednak nie zdominowały one ich wzajemnej troski o dzieci, o siebie nawzajem. Nie ograniczały też Julianowi i Bree możliwości lepszego poznania się, zaprzyjaźnienia się ze sobą, wytworzenia więzi opartej na zaufaniu, szczerości i miłości, której początkowo żadne z nich nie chciało dostrzec. Na pewno ogromnym plusem tej powieści jest przełamywanie trudniejszych sytuacji czy tematów, momentami naprawdę zabawnymi, wywołującymi w czytelnikach szczery śmiech. Myślę, że "Pan Masters" to historia, którą mimo iż czyta się lekko, pozwala na chwilę się zatrzymać i zastanowić nad tym jak trudne jest otworzenie się na drugą osobę, jak trudne jest zaufanie i pozwolenie na zdjęcie ze swoich barków trosk, niemiłych wspomnień, złych emocji i wreszcie jak trudne jest wyzbycie się dumy i przyznanie się do błędu. Udowadnia też jak piękna jest prawdziwa miłość, jak wiele ma w sobie siły na pokonanie trudności i jak ważne w związku są dzieci, które muszą czuć się kochane . Bardzo polecam

Ona jest tylko nianią dla jego dzieci. On nie szuka stałej partnerki. Pojawiła się w jego życiu na dwanaście miesięcy podczas których będzie opiekować się Samuelem i Willow. Dziewczyna w swoim cv skłamała, że jest doświadczoną opiekunką. Prawda wychodzi na jaw już pierwszego dnia. Brielle nie wie jak poradzić sobie z dzieciakami, przez co gafa goni gafę. Dodatkowo przyłapuje swojego szefa w bardzo prywatnej sytuacji, co zwiastuje same kłopoty. Drugiego dnia to on nakrywa ją w swojej sypialni w bardzo skąpej piżamie. Kolejne dni nie będą wcale prostsze.. Jednak jedno jest pewne. Napięcie pomiędzy nimi jest obopólne i tylko razem mogą spuścić trochę pary. Nasuwa się jednak pytanie do czego ich to zaprowadzi? Totalnie uwielbiam to uczucie, gdy już od pierwszych stron zakochuję się w książce. Tak było w przypadku książki “Pan Masters”. Autorka już od pierwszego rozdziału miałą moją całą uwagę. Nie mogłam się oderwać od czytania. I jeśli miałabym Wam powiedzieć co tak bardzo spodobało mi się w tej historii to będę miała dylemat, ponieważ jeśli chodzi o tą książkę to jestem totalnie urzeczona i uwielbiam w niej wszystkie elementy. Ciekawe postacie, które zaskakują mnie na każdym kroku. Brielle to ciepła i troskliwa 24 - latka, która skrycie marzy o dziecku i rodzinie. Jednak obecnie to Samuel i Willow stali się jej rodziną, dla których zrobiłaby wszystko. Julian ma 39 lat i jest nieziemsko przystojnym sędzią. Dzieciaki są jego całym światem, choć często nie radzi sobie z samodzielnym wychowaniem. Nie szuka dla siebie partnerki na stałe, gdyż boi się odpowiedzialności za czyjeś uczucia.Samuel to promyczek pozytywnej energii w książce. Uwielbiam tego słodziaka całym serduchem. Był takim małym spoiwem rodziny Masters. Podobne uczucia mam co do postaci Willow, która potrafiła namieszać jeśli chodzi o tą historię. Gwarantuję Wam, że ta czwórka będzie potrafiła dostarczyć wam wielu szalonych wrażeń. Fabuła, która na pierwszy rzut oka może wydawać się schematyczną, a nie jest nią w żadnym wypadku. Autorka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła pomysłem na tą historię. Różnica wieku to nie tylko jedyna rzecz jak różni Juliana i Brielle. Przede wszystkim mają inne spojrzenie na przyszłość. I choć namiętność, pożądanie i szczere uczucie, które ich połączyło może okazać się niewystarczające aby ocalić tą znajomość. Zwroty akcji i niespodziewane wątki to chleb powszedni tej historii. Autorka zadbała o to, aby czytelnik nie czuł się znużony. Oj, tak dobrze mnie rozumiecie. Ta historia to kopalnia dobrego humoru i przyjaznej atmosfery. Co tu dużo mówić, czytanie tej historii to czysta przyjemność, pomimo tego, że w środku bohaterowie będą mieli swoje wzloty i upadki. Zdecydowanie, jest to jedna z lepszych książek jakie miałam możliwość przeczytać w tym roku. Nawet nie wiecie ile bym oddała, aby móc przeczytać ją jeszcze raz od nowa i nie pamiętać co się dzieje w środku. Polecam wam sięgnąć po tą historię i gwarantuję dużą dawkę emocji, dobrego humoru, namiętności i zaskakujących wątków.

sanka_czytanka: Julian Masters jest sędzią. Szuka opiekunki dla swoich dzieci. Udaje mu się znaleźć Brielle, która z tym zawodem tak naprawdę nie ma nic wspólnego. Jej pojawienie się sprawi, że życie całej czwórki przewróci się do góry nogami. Seria o braciach Miles wciąż czeka na półce, więc to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. Jej styl jak najbardziej mi się spodobał. Choć nie przepadam za grubymi książkami, to tę czytało mi się naprawdę szybko i przyjemnie. Julian to postać trudna do rozgryzienia. Był zamknięty we własnych przeżyciach i nie zawsze zauważał to co dzieje się wokół niego. Nie dopuszczał do siebie nikogo. Dopiero pojawienie się Brielle stopniowo otwierało mu oczy. Dla mnie ta dziewczyna to taka pozytywna wariatka, która wniosła wiele humoru do tej historii. Lecz mimo szalonej osobowości widać jej wrażliwość i empatyczność. Również mimo braku doświadczenia w opiece nad dziećmi czuć, że je po prostu uwielbia. Piękna więź zrodziła się między nią, a Samuelem i Willow. Widać było, że zależy jej na nich, ale wzruszające było to, że im na niej również. Choć początki nie były łatwe i jej relacja z Willow była mało sympatyczna to z czasem wszystko zaczęło nabierać barw. Jej postawa względem Willow z dnia na dzień podobała mi się coraz bardziej. Bardzo dobrze sobie poradziła i udowodniła, że zależy jej na dziewczynie i na ich relacji. Ten wątek zrobił na mnie wrażenie. Bohaterowie zdobyli moją sympatię, choć Julian na początku nie dawał się lubić. Był tak poraniony i zżyty z przeszłością, że do tej pory podziwiam Brielle za to, że mimo wszystko chciała mu pomóc i znalazła w sobie siłę, by walczyć. Rozumiałam jej uczucia względem Juliana i przeżywałam z nią wszystkie wzloty i upadki. Ciężko jest stworzyć tak zamkniętą i złożoną postać, a jeszcze trudniej pokazać czytelnikowi, że poskładanie jej to nie lada wyzwanie. Autorce wyszło to fenomenalnie. Brielle również miała za sobą traumatyczne przeżycia, ale zdawała się cieszyć każdą chwilą i małymi rzeczami. To było piękne. Ważną wartością ukazaną w tej historii jest również przyjaźń. Rozmowy Juliana z przyjaciółmi na tematy intymne były ciekawie napisane i często podczas ich czytania wybuchałam śmiechem. Autorka w idealny sposób przemyciła do tej książki humor. Postacią, która zasługuje na uwagę jest matka Juliana. Ciekawiła mnie ona. Sceny erotyczne są rozbudowane, szczegółowe i naprawdę gorące. Jeśli lubicie trudne historie, w których miłość chodzi własnymi ścieżkami, to musicie przeczytać tę książkę. Pokazuje ona, że czasem trzeba schować dumę do kieszeni, szczególnie w sprawach sercowych i walczyć, by być szczęśliwym. Pokazuje, że miłość do dzieci jest bezwarunkowa, a ich obecność rozświetla każdy dzień.

Co na plus? No cóż... Po prostu lekka lektura do zabicia nudnego popołudnia. Na pewno nie jest to książka dla kogoś kto lubi jak autor dba o szczegóły historii Dla mnie zupełnym nieporozumieniem jest już sam fakt iż niania musiała być aż z Australii Po co taka kombinacja? Każdy autor ma swój styl pisania i częściowo wiadomo czego można się spodziewać. Ale kiedy za każdym razem w każdej książce pojawiają się te same szczegóły to staje się to nudne. Chwytanie za nasade nosa przez bohaterów to chyba jakiś fetysz autorki. Dosłownie każdy musi to zrobić w każdej książce (aktualnie za mną 4). W każdej też mężczyzna, ten samiec alfa, robiąc kobiecie przyjemność ustami robi to dla siebie nie dla niej. Nawet zdania opisujące są takie same. Oczywiście czynność ta musi równiez wystąpić mniej więcej w środku danej sceny erotycznej. Ten schemat rowniez staje się nudny no bo ile razy można czytać to samo. Całe szczęście że w tej książce bohaterzy już nie rechocza. Slusznie sądziłam że to kwestia tłumacza. Co mi się jeszcze nie podobało? Dosyć dowolne podejście do czasu w książce. Dostajemy na początku informacje o Alinie ile zyla a potem praktycznie nic dowalając po drodze fakt że córka ma 16 lat. Czytelnik sam musi dojść do wniosku, łatwo policzyć, że była młoda i to na pewno miało wpływ na wydarzenia. No ale o tym cisza. Mam takie wrażenie jakby zbrodnia byłoby mieć dzieci w starszym wieku. Potem co mnie drażniło to dziwne przeskoki w czasie. Raz mowa o tym że Julian od 22 dni myśli tylko o Bree a następnie parę stron dalej że ona jest tam od 10 dni. Wszystko co się dzieje na początku w ogóle ma miejsce w jakimś przyspieszonym trybie czasowym. I jakby nie istniały inne dni poza weekendem i czwartkiem. I co to za praca gdzie niania non stop ma wolne a dopiero zaczęła. No a wisienka na torcie byla końcówka gdzie podają ile kto ma lat i ma się to nijak do przedstawionych skoków czasowych. Zwracam uwagę na szczegóły i mnie to denerwowało. Jak również natężenie wydarzeń na samym początku niby kilka dni a potem nagle są 3 miesiące i nagle pół roku. I ja rozumiem że to ma być historia o Kopciuszu no ale.. 6 miesiecy z dziećmi i facetem w traumie To już Kopciuszek jest bardziej realny niż ta historia. Nie jest to lektura dla wymagającego czytelnika a szkoda bo postać Juliana jest ciekawa, mroczna, kogoś kto się poświęcił w imię obyczajów i dobrego wychowania. I jak źle to się skończyło a ile, najczęściej kobiet, tak właśnie musiało postępować w życiu. Stąd daje tylko 3 gwiazdki z 5 i mocno się zastanowię czy sięgnę po kolejna książkę która poza sama fabuła będzie kopiuj wklej poprzednimi.