Pasja według G.H. (okładka  miękka, wyd. 10.2024)

książka tylko dla książkowych masochistów - grafomania, która nic nie wniesie do Waszego życia. Strumnień przemyśleń autorki o swoim życiu, naszpikowany metaforami, próbą poetyzacji prozy?????!!!!!

Kiedy rozpoczynałam lekturę powieści autorstwa Clarice Lispector pt.: „Pasja według G.H.”, wydanej nakładem Wydawnictwa Filtry w przekładzie Gabriela Borowskiego i Wojciecha Sawala, totalnie nie wiedziałam, czego się spodziewać. Do tej pory identyfikowałam klasykę literatury latynoamerykańskiej z utworami podejmującymi tematykę społeczną, obyczajową lub egzystencjalną, ale autorka udowodniła mi, że jej twórczość opiera się wszelkim możliwym schematom. A to wszystko za sprawą jednego, małego karalucha. 🪳 Niechciany lokator pokoju opuszczonego przez czarnoskórą służącą wywołuje skrajne emocje i staje się pretekstem do niekończących się rozważać o naturze lęku, wartości życia, nieuniknionej śmierci, istocie wiary i przewartościowanym uczuciu, które kiedyś było tylko słowem, a w nowych okolicznościach stało się ciałem. Piękna to i trudna zarazem lektura, a wszechobecne na jej kartach cierpienie fizyczne i duchowe bohaterki rzeczywiście ma wiele wspólnego z pasją, w jej gatunkowym ujęciu. Żeby móc poczuć choć namiastkę tego, co dzieje się we wnętrzu Naszej narratorki, trzeba zacząć słuchać i zrobić przestrzeń dla tego niezwykłego wyznania. 🪳 Jeśli spodziewacie się klasycznej narracji, będącej kolejną fabularyzowaną opowieścią o ludzkich losach, to „Pasja według G.H.” na pewno Was zaskoczy. Temu nietypowemu monologowi głównej bohaterki bliżej raczej do swoistego résumé z biegu jej życia, sprowokowanego pozornie błahym wydarzeniem, które na Naszych oczach urasta do takich rozmiarów, że sami zaczynamy zastanawiać się nad tym, jak zareagowalibyśmy będąc na miejscu tej mocno doświadczonej przez los kobiety. 🪳 Choć zdaję sobie sprawę, że „Pasja według G.H.” nie jest dla każdego i wymaga nie lada zaangażowania od czytelnika, który musi podążać za tokiem niesztampowego myślenia bohaterki, to gorąco zachęcam Was do tego intelektualnego wysiłku, bo to właśnie on pozwala Nam dotknąć tego, co niewyrażalne, zajrzeć w głąb siebie i odkryć, jakie lęki tkwią w Naszym wnętrzu. W końcu każdy skrywa gdzieś w sobie wstręt do takiego czy innego karalucha. 🪳 Polecam!