Piotruś Pan w Ogrodach Kensingtońskich (okładka  twarda)

Trochę mroczna opowieść, jak dla dziecka. Lekko nużąca.

Super dla mojej prawnuczki Julii

Klasyka :) ... Piotruś Pan - postać, którą z czasów dzieciństwa pamięta chyba każdy z nas. Chłopiec, który nie chciał dorosnąć; być może ten mały chłopiec mieszka gdzieś ciągle w każdym z nas ;) Nibylandię też każdy chyba pamięta, jednak przed nią Piotruś mieszkał... zupełnie gdzie indziej :) Przygody Piotrusia Pana to jedna z najpiękniejszych historii, jakie możemy przeczytać dziecku. Ta magia zawsze się zaszczepi w dziecięcej wyobraźni i może w niej mieszkać przed długie lata :) Pomóc w tym zaś mogą takie wydania jak niniejsze - a jest ono przepiękne! Nie tylko jeśli chodzi o samą treść, ale także jeśli chodzi o oprawę graficzną. To czysta przyjemność pokazać własnemu dziecku tę historię :) Zanim Piotruś trafił do Nibylandii mieszkał - jak się okazuje - w Ogrodach Kensingtońskich w Londynie. Jako siedmiolatek był głęboko przeświadczony, że potrafi latać i pewnego dnia, przerażony perspektywą dorosłości, po prostu wyleciał sobie przez okno własnego pokoju i poleciał do Ogrodów :) Co go tam spotkało i jakie losy go tam czekały - tego dowiemy się z kolejnych stron książki :) Książka składa się z sześciu rozdziałów: "Wielka przechadzka po Ogrodach", "Piotruś Pan", "Gniazdo Drozda", "Czas Po Zamknięciu Bram", "Mały Domek", "Koza Piotrusia". Na końcu książki znajdziemy też posłowie tłumaczki (Aleksandra Wieczorkiewicz - tłumacz spisał się naprawdę na medal!). Klasyka, którą niesamowicie przyjemnie się czyta - tak w skrócie można by napisać :) Ale jest też i co oglądać - ilustracje autorstwa Marcina Minora są przepiękne, niezwykle klimatyczne i "robią" niesamowitą robotę jeśli chodzi o wprowadzenie czytelnika w odpowiedni nastrój właściwy dla tej historii. Na początku i na końcu książki mamy też mapę Ogrodów Kensingtońskich - fajna graficzna pomoc ilustrująca wydarzenia z poszczególnych rozdziałów ;) Koniecznie sięgnijcie i przeczytajcie dziecku :) Naprawdę warto. Piotruś Pan to postać, która ma w sobie niesamowicie dużo z tego, co jest częścią składową towarzyszącej każdemu przez lata magii dzieciństwa - niesamowitą stratą było by odmówienie sobie (i własnemu dziecku) tej cząstki magii :) Gorąco polecam! Dziękuję Wydawnictwu Media Rodzina za egzemplarz recenzencki. https://cosnapolce.blogspot.com/2019/03/piotrus-pan-w-ogrodach-kensingtonskich.html

„Piotruś Pan w Ogrodach Kensingtońskich” to opowieść, która została opublikowana już w 1906 i dała początek historii o Wiecznym Chłopcu. Opisuje dzieje Piotrusia Pana zanim trafił do słynnej Nibylandii i zamieszkiwał w tajemniczych Ogrodach Kensingtońskich, które znajdują się w Londynie. To niezwykłe miejsce, w którym po zamknięciu bram ze swoich kryjówek wychodzą wróżki i elfy, a kwiaty i drzewa spacerują. James Matthew Barrie twierdzi, że ludzie rodzą się jako ptaki, natomiast jeżeli dziecko w pierwszych dniach życia wyleci przez okno, przestanie być człowiekiem, ale nie będzie już ptakiem. Będzie kimś Między-i-Pomiędzy i kimś takim jest właśnie tytułowy bohater. Nie posiada skrzydeł, aby latać, ale wierzy, że może polecieć, jeżeli tylko w to uwierzy. Jedyne o czym marzy Piotruś Pan, to wrócić do swojej mamy, jednak Królowa Wróżek również nie może mu pomóc - "Mogę sprawić, że znów będziesz latać i pofruniesz do swojej mamy, ale moja moc nie sięga dalej i nie otworzę przed tobą drzwi do jej domu". Książka uświadamia czytelnikowi, że dzieciństwo bardzo szybko mija i trzeba się nim cieszyć póki ono jeszcze trwa. Same Ogrody Kensingtońskie można potraktować jako symbol dzieciństwa, gdyż są zamykane tuż po zmroku, a więc niezbyt długo. Słownictwo w książce nie jest najłatwiejsze, a zdania są dość złożone, więc nie czyta jej się lekko i myślę, że będzie idealna dla ciut starszych dzieci. Mi do gustu bardzo przypadły ilustracje, które dodają książce magii i tajemniczości.