Polowanie na klauna. Joker (okładka  miękka, wyd. 04.2023)

Kolejne wejście w szalony świat Jokera, staje się to ostatnio modne - co mnie przeraża. Tym razem wszyscy chcą go dopaść od Gordona po Trybunał Sów - i kolejny raz dają się wciągnąć w jego szaleństwo. Mamy tu wspomnienia z kilku komiksów, głównie z dramtycznej wizyty w mało wesołym miasteczki z Kilking Joke (komiksu nad komiksami - rzecz, którą trzeba znać by zrozumieć szaleństwo). Świetna kreska, szybka akcja, jest co czytać. Wysoki poziom - nie dałem 5 gwiazdek - ponieważ skala 1-5 jest za nała - skoro 5 jest dla „Zabójczego żartu” lub „Rok jeden” - to na pewno nie jest ten poziom

Genialny

Jak wypada historia będąca kontynuacją wydarzeń przedstawionych we wcześniejszych tomach serii o Batmanie? Album zawiera materiały opublikowane pierwotnie w zeszytach The Joker #1—15 oraz The Joker 2021 Annual #1. Akcja dzieje się po ataku na Azyl Arkham. Za głowę Jokera wyznaczona zostaje spora nagroda, a jego tropem wyrusza wynajęty przez zagadkowego klienta były komisarz policji James Gordon. Okazuje się jednak, że na Księcia Zbrodni poluje ktoś jeszcze. Mężczyzna musi dociec, kim jest nikczemna rodzina Sampsonów oraz kto nasłał Vengeance, niebezpieczną córkę Bane’a. W trakcie pościgu komisarza dopadają pewne wątpliwości. Co, jeśli to nie Joker stoi za atakiem na zakład psychiatryczny? Czy stróż prawa zaryzykuje życie, by ocalić złoczyńcę? Z opisu można by wywnioskować, że to powieść detektywistyczna i poniekąd faktycznie nią jest, jednakże Polowanie na klauna to przede wszystkim mroczny kryminał i być może właśnie dlatego częściowo mnie zawiódł. Otóż pełno tu przemocy i makabry. Z tej też przyczyny uczulam was, iż jest to komiks przeznaczony tylko i wyłącznie dla osób dorosłych o nerwach ze stali. Tak czy inaczej, uważam, że James Tynion i Matthew Rosenberga, czyli autorzy scenariusza pomysłowo napisali postacie, a także wzorowo wykorzystali ciekawe założenia fabularne. W swojej pracy nie żałowali zwrotów akcji i zadbali o to, by przez większość czasu trzymać czytelników w niepewności. Nieco słabiej wypada natomiast zakończenie, które niektórych może rozczarować, choć nie powinno ono zepsuć ogólnego wrażenia. Skądinąd istnieje jeszcze jedna zaleta. Jeśli tak jak ja nie czytaliście poprzednich komiksów, to i tak wszystko zrozumiecie. Być może nie uda wam się wychwycić wtedy wszystkich odniesień, ale zapewniam, że znajomość poprzednich tomów nie jest konieczna. Należy jednak z miejsca zaznaczyć, że narratorem i zarazem głównym bohaterem komiksu jest James Gordon. Joker odgrywa tutaj drugorzędną rolę. Jeszcze mniej tu Batmana, na co musicie się przygotować, żeby nie spotkać się z rozczarowaniem. Na koniec pragnę pochwalić zespół rysowników, w skład którego wchodzą: Guillem March, Francesco Francavilla oraz Giuseppe Camuncoli. Ich współpraca przełożyła się na bardzo ładną i dokładną kreskę, nawet jeśli ilustracje zawarte w albumie z wiadomych przyczyn odpychają mnie od siebie. Nie zmienia to natomiast faktu, że autorom ilustracji udało się stworzyć niepowtarzalny klimat. Reasumując, Joker. Polowanie na klauna to w gruncie rzeczy dobry komiks, który z pewnością dotrze do wielu fanów. Doceniam styl i pomysł, jednak jestem na tyle wrażliwa, że pewne elementy, takie jak wspomniany wcześniej kanibalizm, szarpią mi nerwy do tego stopnia, że nie byłam w stanie dokończyć moich klopsików w bolognese. Jeśli uważacie jednak, że wasze nerwy są ze stali, to polecam sięgnąć po ten tytuł, ale tylko jeśli jesteście pełnoletni. Więcej na: CzasoStrefa

PopKulturowy Kociołek: Jeśli znany komiksowy antagonista pojawia się w tytule danego albumu oraz na jego okładce, można być pewnym, że cała historia skupia się właśnie na nim. Otóż nie… James Tynion IV postanowił zaskoczyć czytelnika i wiecznie uśmiechniętego psychopatę osadzić w roli drugoplanowej. Nadal stanowi on integralną i ważną część opowieści, ale głównie pojawia się w jej tle. Bezkonkurencyjną gwiazdą albumu jest za to komisarz Gordon. Fabuła albumu dość znacząco odnosi się do pewnej innej serii z Batmanem w rolach głównych (nie ma jednak bezwzględnej konieczności jej znać). Po ataku na Azyl Arkham tytułowy Joker zwrócił uwagę wielu wpływowych i zamożnych osób, które postanowiły się z nim rozprawić. Kto mógłby być lepszym wykonawcą tego zadania jak nie wspomniany James Gordon. Jego mocodawcą nie zależy jednak na ponownym zamknięciu Jokera. Tym razem książe zbrodni ma zostać ostatecznie wyeliminowany i przestać zagrażać społeczności Gotham. Bardzo ważną część historii stanowią tu retrospekcje. Obserwujemy epizody z przeszłości komisarza, który wielokrotnie miał nieprzyjemność mierzenia się z Jokerem i konsekwencjami jego działań. Każda nowa odkryta przed nami informacja to również emocjonalne i wciągające poszukiwanie odpowiedzi na to, czy Gordon potrafi być łowcą, sędziom i katem w jednej osobie. Czy wszystkie przestępstwa Jokera są wystarczającym powodem, aby pozbyć się ostatecznie „zła”? Scenariusz nie skupia się tylko i wyłącznie na jego moralnych rozterkach. James Tynion IV z powodzeniem wprowadza tu również intrygujący wątek kryminalny. Gordon prowadząc swoje śledztwo, zaczyna bowiem mieć coraz więcej wątpliwości czy aby na pewno tym razem za wszystkim stoi Joker. On sam utrzymuje, że jest niewinny i stał się „ofiarą” większego spisku. Wątek ten potrafi nas w kilku miejscach naprawdę mile zaskoczyć i dodatkowo mocno przykuć naszą uwagę swoją mroczną i ponurą atmosferą....

James Tynion IV to jeden z tych twórców, za którego komiksami ciężko szczególnie przepadać. Czasem jednak coś mu się udało. Udało się kila numerów Batmana - niewiele, jak na spory run, ale cóż - udał Departament Prawdy no i teraz Joker też mu wyszedł. O komiksie możemy przeczytać, że: Joker znalazł się na celowniku wielu osób. Jego tropem rusza wynajęty przez tajemniczego zleceniodawcę były komisarz policji. Czy spotkanie z Księciem Zbrodni zmieni na zawsze spojrzenie na świat komisarza Gordona? Szybko okazuje się, że nie tylko Jim Gordon chce odnaleźć Księcia Zbrodni. Kim jest nikczemna rodzina Sampsonów? I kim jest siejąca strach Vengeance, córka Bane’a?! Książę Zbrodni ucieka do Europy, a w pogoni za szaleńcem komisarza zaczynają dopadać wątpliwości.. Można się było obawiać, co z tego komiksu będzie. Bo o Jokerze Tynion już sporo pisał i nie wyszło mu to najlepiej - niby wielkie wydarzenia, a jakoś tak płasko i bez polotu to było. A teraz okazuje się jednak, że miał coś w zanadrzu i stworzył naprawdę dobrą rzecz. Dzieje się tu dużo i z klimatem, fajnie skupione jest to wszystko na Jokerze i coś do niego samego wnosi. Nie jest to poziom Trzech Jokerów, Zabójczego uśmiechu czy nawet Człowieka, który się śmieje, że o Jokerze Azzarello nie wspomnę, ale jest dobrze i przyjemnie narysowane. Kto lubi postać i Batmana, może brać w ciemno.

Super