Prawda (okładka  miękka)

Kolejna książka Igora Brejdyganta od której nie można się oderwać od jej pierwszych stron do zaskakującego zakończenia.

Książka super wciąga od samego początku

Rewelacja

Jedna z ciekawszych książek naszych czasów, nawołuje do tego czego brakuje w dzisiejszym świecie. (UCZCIWOŚCI)

Jak zwykle dobra! Nie można się oderwać.

Lekko, szybko… strata czasu.

Jednodniówka

O książkach Igora Brejdyganta słyszałam bardzo dużo dobrego. Dlatego też kiedy nadarzyła się okazja postanowiłam sięgnąć po „Prawdę”. Jako, że autor ma dużo pozytywnych opinii sama chciałam się przekonać, czy skradnie również moje czytelnicze serce. W Warszawie w luksusowym apartamencie zostają znalezione zwłoki młodej dziewczyny, która została brutalnie zamordowana. Na początku sprawa wydaje się dość prosta w rozwiązaniu. Są dowody, zabójca zostaje złapany i skazany. Jednak po czasie wychodzą na światło dzienne nowe dowody i okazuje się, że prawda jest zupełnie gdzie indziej niż początkowo myślano. Wow! Wow! Wow! Powiem wam, że jestem bardzo pozytywnie zaskoczona tą książką! Już na samym początku mocno wkręciłam się w akcje i nie mogłam się od tej książki oderwać. Każda strona czymś zaskakiwała, ale to zakończenie przerosło moje najśmielsze oczekiwania! Totalnie nie spodziewałam się takiego obrotu spraw! Także z całą pewnością mogę przyznać, że Igor Brejdygant skradł i moje serce. „Prawda” to książka, w której nie brakuje napięcia i niespodziewanych zwrotów akcji. To sprawia, że czytamy tę powieść z zapartym tchem i z niecierpliwością oczekujemy rozwiązania tej z pozoru łatwej zagadki. Świat przedstawiony skupia się na bohaterach pochodzących ze świata polityki, bogatych elit, ale i przestępczego. Świat ten złożony jest z mistyfikacji i kłamstw, a samo zakończenie jest mocno szokujące. „Prawda” wciąga nas do świata pełnego manipulacji i nie wypuszcza dopóki nie przeczytamy ostatniej strony. Muszę też powiedzieć, że ta historia zostaje w pamięci czytelnika na długo. Główną bohaterką powieści jest Paulina Małecka, doświadczona policjantka. Paulina ma za soba trudne przeżycia z przeszłości. Właśnie ta przeszłość nadaje jej realizmu i staje się dla nas wiarygodna. Nie jest to postać wyidealizowana. Wręcz przeciwnie ma za soba traumy, które nawet w dorosłym życiu się ciągną za nią. Polubiłam ją już od pierwszych stron. Jest to postać cechująca się determinacją, zaangażowaniem i nie pozwalającą sobie na pomiatanie. Drugą równie znaczącą postacią jest Grażyna Witkowska. To młoda aspirantka, która odbywa staż u boku Małeckiej. To bohaterka jakże różna od Pauliny, ale jej młodość, ambicja dodają śledztwu świeżości i nowej energii. Postać Witkowskiej jest dynamiczna, gdyż w przebiegu całego śledztwa możemy zobaczyć jej przemianę. Ponadto relacja między kobietami na początku jest typowo służbowa, ale na przełomie całej książki się zmienia, co było ciekawym wątkiem ukazanym w tej powieści. Warto w tej książce zwrócić uwagę na to jak autor genialnie w fabule porusza aktualne tematy. Głównie chodzi o wpływ technologii na ludzi. Bo w dzisiejszych czasach internet i ogólnie cyfryzacja świata jest na porządku dziennym. To jest ułatwienie dla ludzi, ale i jak się okazuje po przeczytaniu tej książki taka wszechobecna cyfryzacja może być też śmiertelnie niebezpieczna. Igor Brejdygant skłania nas do refleksji na temat tego jak łatwo jest manipulować rzeczywistością jeśli chodzi o cyfrowy świat i jak bardzo cienka jest granica miedzy prawdą, a kłamstwem. „Prawda” to świetny thriller, który przypadnie do gustu fanom gatunku. Intrygująca fabuła, genialnie wykreowani bohaterowie, zaskakujące zakończenie i mnóstwo zwrotów akcji sprawi, że książka spodoba się niejednemu czytelnikowi. Ta książka na długo zapada w pamięci czytelników. Na pewno nie będzie to moje ostatnie spotkanie z twórczością autora. Bardzo serdecznie polecam wam tę książkę, mile spędzony czas i zarwana noc gwarantowane! IG: libresunn

Prawda. Słowo klucz. Słowo legenda. Wszyscy wiedzą o niej wszystko, a gdy dochodzi do jej zdemaskowania lub ujawnienia następuje konsternacja. Jak, to możliwe, że jest inna od tego, czego spodziewano się. Podobno jest prosta, ale prowadzą do niej kręte ścieżki, niejednokrotnie będące labiryntem zbudowanym z kłamstw, niedopowiedzeń i przede wszystkim tajemnic. Chciałoby się powiedzieć: zbrodnia, jaka jest każdy widzi. Tyle, że to nawet nie uproszczenie, a skrót myślowy, rzadko kiedy mający pokrycie w rzeczywistości. W tym konkretnym morderstwie wiele wydawało się oczywiste, a to, co nie było dzięki dociekliwości komisarz Pauliny Małeckiej zostało wydobyte na światło dzienne i celowało dokładnie w jedną osobę. Motyw był jasny i nie dawał żadnych powodów do wątpienia w jakiekolwiek ustalenia dochodzenia. W czym więc tkwi problem? Tam gdzie następuje koniec często jest i początek, zwłaszcza jeśli ktoś poważnie traktuje swoją pracę i nie zamierza grać zgodnie z zasadami narzuconymi przez kogoś innego. Pani komisarz doskonale zna realia takich rozgrywek, ale czy tym razem nie okaże się to zbyt dużo jak na jej możliwości? Tam gdzie pojawia się inny punkt widzenia nagle to, co było oczywiste jeszcze przed chwila nabiera całkiem odwrotnych cech. Co faktycznie wydarzyło się w luksusowym wieżowcu w centrum Warszawy? Ktoś pociąga za sznurki, a marionetki zdają się poruszać zgodnie z czyimś planem, lecz czy wzięto pod uwagę Paulinę Małecką? Kiedy wpadnie na trop mało co potrafi ją zatrzymać… Przy „Prawdzie” nie ma miejsca na obietnicy z rodzaju „jeszcze jeden rozdział”, po kilku stronach wiadomo, że jest to książka czytana od razu i w całości, bez względu na okoliczności wokół. Coś podpowiada, że bezsporność i prawda mogą okazać się jedynie fasadą, za którą kryje się o wiele więcej niż przypuszczamy. To tak tytułem wstępu i na zaostrzenie apetytu, chociaż już same nazwisko autora sprawia, iż jest on niemały. Wyrafinowana intryga i rozgrywka na poziomie mistrzowskim, gdzie wszystkie chwyty są dozwolone i stosowane nadzwyczaj skutecznie. Śmietanka towarzyska, polityka na najwyższym szczeblu w tle i zabójstwo, dokonane bez cienia litości, na zimno. Z takimi wątkami „Prawda” zaczyna naprawdę z wysokimi oczekiwaniami czytelniczymi i szybko pokazuje, że nie tylko spełni je z nawiązka, ale i do samego końca będą pojawiały się pytania. Z prostego wydawałoby się schematu kryminalnego tworzy się pełen napięcia morderczy spektakl, w którym tak naprawdę scenariusz zna jedynie osoba, stojąca w cieniu. Nim tytułowa „Prawda” wyjdzie na jaw przed czytelnikami do wykonania drobiazgowa praca dochodzeniowa, w której liczy się dostrzeganie niuansów i nie ufanie temu, co zdaje się być pewne.

Czy można ufać temu, co widzimy? Czy dowody zawsze prowadzą do prawdy? A może współczesna technologia potrafi tak zmanipulować rzeczywistość, że nawet najbardziej bystry śledczy stanie się pionkiem w grze? Igor Brejdygant w swoim najnowszym thrillerze „Prawda” mistrzowsko buduje napięcie, prowadząc nas przez labirynt kłamstw, iluzji i politycznych układów, w którym każdy krok może okazać się fałszywy. Warszawa, ekskluzywny apartament, martwa kobieta. Policjantka Paulina Małecka błyskawicznie rozwiązuje sprawę – dowody są jednoznaczne, a podejrzany to idealny winowajca. Wszystko wydaje się zamkniętą sprawą… do czasu. Gdy prawda zaczyna wypływać na powierzchnię, okazuje się, że ktoś starannie zmanipulował śledztwo. To już nie jest zwykłe morderstwo, lecz skomplikowana gra, w którą wmieszani są wpływowi ludzie, fake newsy i deepfake’i. Brejdygant nie pozwala nam ani na chwilę wytchnienia – akcja jest dynamiczna, a kolejne zwroty fabularne sprawiają, że książkę trudno odłożyć. Małecka to charyzmatyczna i bezkompromisowa bohaterka, której nie sposób nie kibicować. Towarzyszy jej młodsza aspirantka Grażyna Witkowska, tworząc zgrany duet pełen kontrastów – doświadczenie kontra świeża perspektywa, twardość kontra emocjonalność. Ich relacja, początkowo chłodna i zawodowa, z czasem nabiera głębi, co stanowi jeden z ciekawszych wątków powieści. Największym jednak atutem „Prawdy”, moim zdaniem, jest jej przesłanie. Brejdygant dotyka niezwykle aktualnego problemu – jak łatwo dziś zmanipulować obraz świata, jak bardzo technologia może służyć zarówno prawdzie, jak i kłamstwu. Deepfake’i, spreparowane dowody, wpływowe układy – wszystko to sprawia, że pytanie „co jest prawdą?” nabiera nowego, a zarazem mrocznego wymiaru. „Prawda” to thriller z zaskakującym zakończeniem, wciągającą fabułą i pytaniami, które zostają z nami na długo po zamknięciu książki. Brejdygant po raz kolejny udowadnia, że potrafi budować misterną intrygę i zaskakiwać do ostatnich stron. Dlatego jeśli szukacie inteligentnej, pełnej napięcia powieści, w której nic nie jest oczywiste, a „prawda” to tylko jedno z wielu możliwych kłamstw - to koniecznie sięgnijcie po tę książkę 🔥! Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od wydawnictwa @znakcrime (współpraca reklamowa) 🩷.