Przebudzenie Lewiatana. Ekspansja. Tom 1 (okładka  twarda, wyd. 01.2024)

Mąż sobie chwali :)

Ładna książka z dopasowanym stylem graficznym okładki. Czyta sie dobrze, historia sie rozkreca a wydanie sprawia ogolnie solidne wrazenie

Najlepszy cykl s-f od dłuższego czasu.

Brakuje mi po prostu słów na opisanie tego, jak bardzo podobał mi się cykl „Ekspansja”. Zachwycałam się zarówno całością, jak i poszczególnymi tomami z osobna. Zakochałam się w stylu duetu autorskiego, który w równej mierze łączy przygodowe aspekty z epickim rozmachem obejmującym losy całej ludzkości oraz wydarzeniami na miarę wybuchających słońc. Fabuła cyklu początkowo eksploruje głównie socjologiczne kwestie rozsiania ludzi po całym Układzie Słonecznym i rodzące się w związku z tym różnice – spokojną pewność siebie Ziemian, innowacyjność Marsjan oraz niemal plemienne struktury mieszkańców Pasa i księżyców planet zewnętrznych, ale szybko przekształca się w niesamowitą space-operę, gdzie towarzysząc kilkorgu bohaterom śledzimy postępy odkrywania przez ludzi dalekiego wszechświata. Postaci są skonstruowane po prostu doskonale – każdy narrator jest inny, dopracowany do ostatniego szczegółu pod względem psychologicznym, a z emocjami bohaterów bardzo łatwo jest się utożsamić. Mimo sporej ilości konfliktów międzyplanetarnych i obecności floty nie jest to militarna s-f (czego się obawiałam), ale waga wydarzeń często jest wywoływała także przez działania zbrojne. Dzięki temu napięcie towarzyszy czytelnikowi niemal przez cały czas. Niesamowicie zżyłam się z małą, pełną tajemnic, całkowicie sobie oddaną załogą Rosynanta. Nie raz autorzy zafundowali mi złamane serce, a także mnóstwo dobrych i złych emocji. Wydarzenia opisywane w poszczególnych tomach łączą się w jedną, spójną historię, która wpływa na wszystkich bohaterów – postaci zmieniają się i dojrzewają, przez co są maksymalnie autentyczne. Moim niekwestionowanym ulubieńcem został Amos, potem Jim, a gdzieś po drodze również Chrisjen – to ich przeżycia śledziłam z największą uwagą. Towarzyszący cyklowi tom opowiadań spina wątki niedokończone, czasami tylko wspomniane, a także uzupełnia życiorysy głównych bohaterów. Z całym cyklem nierozerwalnie złączyły mi się dwa utwory, których słuchałam najczęściej w czasie lektury i które niesamowicie oddają jego atmosferę: „Notes from the Shadows” Aurora Night oraz „The Journey” Andy Leech. Pochłonęłam wszystkie tomy w kilka tygodni witając przerwy w czytaniu z dużym żalem. Polecam szczerze i gorąco każdemu fanowi s-f!

Świetnie się bawiłem.