Przerwana gra (okładka  miękka, wyd. 06.2025)

Świetna powieść sensacyjna z ciekawym wątkiem obyczajowym. Wszystko w niej wydało mi się takie prawdziwe, realne. Postaci, wydarzenia, miejsca w Warszawie, w których dzieje się akcja. Wsiąkłem w tę historię, Konkurs Chopinowski przedstawiony jak “Konklawe”, czyli bez efekciarstwa, ale w napięciu czeka się na to, kto wygra, czy coś złego się nie zdarzy w związku z zagrożeniem terrorystycznym. Szczerze mówiąc miły przeskok po tych wszystkich wydumanych thrillerach, w których zwroty akcji są równie szokujące co pozbawione sensu i logiki. To moje pierwsze spotkanie z autorem i na pewno nie ostatnie.

Fenomenalna! Jestem pod wrażeniem tak sprawnie napisanej historii o próbie zamachu na Konkurs Chopinowski. Część sensacyjna nie jest przesadzona, jest możliwa, przez to wciągająca. To jednocześnie przestroga, bo przecież żyjemy w realiach wojny hybrydowej. O samym konkursie tyle, ile potrzeba, żeby zaciekawić, bez elaboratów z wikipedii. Do tego piękna historia obyczajowa, która mnie poruszyła. Koncertowo napisana powieść - warto przeczytać!

Kupiłam zachęcona opiniami i się bardzo rozczarowałam. Tak słabej książki dawno nie czytałam. Owszem jest wątek sensacyjny, ale do thrillera to tej książce daleko. Akcja potwornie nudna, rozwlekła. Autor mam wrażenie bardziej skupia się na wątku obyczajowym (romansu) niż na akcji. Większe emocje budzi to kto wygra konkurs niż to "kto zabił". Jeśli ktoś szuka książki z gatunku kryminał/sensacja/thriller to zdecydowanie nie polecam książki

Polecam! Zarwałem noc, żeby skończyć, akcja bardziej wciągająca niż u Severskiego. Wątek romansowy kontrowersyjny, ale mnie się podobał. Wreszcie coś nowego, ożywczego. Duży plus za realia Warszawy i zręcznie wpleciona bieżąca sytuacja. Daje do myślenia.

Uważajcie na tę książkę. Jest bardzo podstępna. Na początku obiecuje, że nie wciągnie z kopytami, a potem niepostrzeżenie wciąga i nie wypuszcza do ostatniej strony. O 4.30 nad ranem odetchnęłam, bo cała tajemnica się wyjaśniła i pomyślałam, że czas spać. Nic bardziej błędnego. Okazało, że to znowu podstęp, że jeszcze kilkadziesiąt stron, bo to, co przeczytałam, wcale nie było rozwiązaniem i zakończeniem sprawy. Złapała mnie przy niej 5.30 i śpiew ptaków za oknem. Lubię książki, które wymykają się wszelkim szufladkom. Taka właśnie jest „Przerwana gra”. Kryminał, thriller szpiegowski, romans. Są pościgi, strzelanina, muzyka, narastające napięcie i tajemnice. Do przeczytania skłoniło mnie informacja, że akcja dzieje się podczas Konkursu Chopinowskiego. Wydawało mi się, że będzie to moje pierwsze spotkanie z książką Wojciecha Nerkowskiego, a potem mój wzrok powędrował na półkę, gdzie zobaczyłam dwie książki „Koniec scenarzystów” i „Zdrada scenarzystów”. Przypomniałam sobie, jak się zaśmiewałam przy ich czytaniu. Teraz czas na uzupełnienie lektury książek tego autora. Dwoje młodych agentów ABW jedzie sprawdzić zgłoszenie pewnej starszej pani, że zamieszkali u niej terroryści. Podczas wydawałoby się rutynowej kontroli ginie agentka, a towarzyszący jej Borys Nowak zostaje ranny. Śledztwo wykazuje, że zamachowcy wzięli na cel pianistów Konkursu Chopinowskiego. Rozpoczyna się śledztwo, a Borys zostaje ochroniarzem przystojnego Włocha, który teoretycznie nie ma szansy na zwycięstwo. Zadanie wydaje się nudne, tymczasem zaczyna być coraz bardziej zajmujące. Borysowi zaczynają towarzyszyć coraz mocniejsze emocje… Czy uda mu się ocalić osobę, która staje się tą najważniejszą w swoim życiu? Idealny materiał na film. Scenariusz jest już niemal napisany. Krótkie rozdziały są jak filmowe sceny z klapsem. Postaci wyraziste, świetnie napisane. Współczesny polski Nowak Borys Nowak, agent wywiadu, który oczarowuje nie tylko kobiety, ale też i mężczyzn. Pikanterii dodaje tej powieści miłość i to ta dla konserwatystów będąca tematem tabu. Całość jest w pełni przemyślana przez autora i nie znalazłam słabego punktu. Zakończenie mnie zaskoczyło. Spodziewałam się zupełnie innego rozwiązania sprawy. To także mnie utwierdziło, żeby na własny użytek zmienić tytuł na „Fascynującą grę”. Już nie mogę doczekać się drugiej części przygód Borysa Nowaka, które przeżywać będzie we Włoszech.

„Przerwana gra” Wojciecha Nerkowskiego to thriller, który trzyma w napięciu już od pierwszych stron. Akcja powieści osadzona jest w Warszawie, w czasie Konkursu Chopinowskiego – co samo w sobie jest oryginalne i bardzo na plus, bo jeszcze z takim motywem się nie spotkałam. Głównym bohaterem jest Borys Nowak, młody oficer ABW, który marzy o karierze agenta wywiadu na miarę Jamesa Bonda. Borys od zawsze chciał być kimś więcej niż tylko urzędnikiem - chciał działać. Jednak jego zawodowa codzienność wygląda zupełnie inaczej, bo większość czasu spędza za biurkiem. Pewnego dnia dostaje od Szefa zadanie sprawdzenia zgłoszenia od pewnej kobiety. Na miejsce udaje się z koleżanką z pracy, Agnieszką. Początkowo wszystko wskazuje na rutynową wizytę... do czasu. W jednej chwili kobieta otwiera drzwi, w następnej ginie od strzału. Na miejscu zbrodni zostają odkryte ściśle tajne plany Filharmonii Narodowej – coś, do czego nikt z zewnątrz nie powinien mieć dostępu. To jasne - Konkurs Chopinowski jest zagrożony. Ale kto stoi za planowanym zamachem? Kto jest celem? I kiedy ma nastąpić atak? Wszystkie służby postawione zostają w stan gotowości. Każdy z uczestników konkursu otrzymuje osobistą ochronę, również Borys dostaje swój przydział. Ma chronić reprezentanta Włoch, co okaże się zadaniem dużo bardziej skomplikowanym, niż mógłby przypuszczać. W książce nie chodzi tylko o wyścig z czasem i pogoń za terrorystami. Są tu też inne wątki i tajemnice, które stopniowo odkrywamy razem z bohaterem. Fabuła jest wielowarstwowa - sporo się dzieje, a niektóre elementy trzeba sobie samemu ułożyć jak puzzle. Pojawia się także wątek romantyczny, który wiem, że jednak nie każdemu przypadnie do gustu. Podsumowując: „Przerwana gra” to wciągający, dobrze napisany thriller z ciekawym pomysłem i świetnym tempem. Autor sprawnie łączy świat muzyki klasycznej z akcją rodem z filmu sensacyjnego. To książka, która nie tylko trzyma w napięciu, ale i 'uczy'. Jeśli szukacie czegoś, co łączy zagadki, akcję oraz odrobinę uczucia - warto po nią sięgnąć. Ja już nie mogę się doczekać kolejnej części!

🎹 „To jest przecież Chopin. To jest konkurs, jakżeż go nie słuchać!” Czy wiesz z jakiego filmu pochodzi ten cytat? Mała podpowiedź, to klasyka polskiego kina 🙂 A propos konkursu … tej jesieni czeka nas XIX Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina, wydarzenie, które elektryzuje nie tylko Polskę, ale cały muzyczny świat. I właśnie ten konkurs staje się główną sceną thrillera „Przerwana gra”. Wyobraź sobie atmosferę warszawskiej Filharmonii, skupienie uczestników, dźwięki Chopina unoszące się w powietrzu… a teraz dodaj do tego lęk, niepewność i groźbę terrorystycznego ataku. Brzmi jak dysonans? Właśnie na tym kontraście oparta jest fabuła. Tempo akcji jest tu jak w Etiudzie Rewolucyjnej, szybkie, dramatyczne, pełne napięcia. Nie ma miejsca na nudę, bo gdy jedni walczą o awans do kolejnego etapu, inni muszą rozgryźć, dlaczego to muzyczne wydarzenie stało się celem zamachu. Dla tych którzy nie są zapoznani z tematem, konkurs ten trwa około trzech tygodni, składa się z trzech etapów i finału, podczas którego wytypowani uczestniczy wykonują Polonez-Fantazja As-dur op. 61 oraz jeden z dwóch koncertów Chopina e-moll op.11 lub f-moll op. 21 z orkiestrą symfoniczną (tak będzie w tym roku, bardzo mnie cieszy fakt, że autor zwrócił na to uwagę, do tej pory w finale wykonywano tylko koncert). „Przerwana gra” to książka, w której Chopin spotyka Jamesa Bonda. Trochę tu sensacji, kryminału, thrillera, jest wątek romantyczny i przyznaję, że akurat ten nie jest moim ulubionym... wręcz sprawił, że poczułam lekki zawód, on po prostu mi tu nie grał, był jak dysonans w melodii. To opowieść o tremie, pasji, strachu i niebezpieczeństwie, a jednocześnie hołd dla niezwykłego wydarzenia, jakim jest Konkurs Chopinowski. Przygotuj się na szybkie ujęcia, szybkie tempa, i dynamikę forte fortissimo. Jest tu dużo, mocno, silnie, i głośno... Czytałam tę książkę pełna ekscytacji i uczucia jakbym siedziała w Filharmonii podczas 3-go etapu i słuchała uczestników tych, którzy już są tak blisko finału... na tym etapie wszyscy grają doskonale, ale nie wszyscy wygrywają, tak jak nie każdy wątek stał się mi bliski.

Sięgnąłem po powieść Wojciecha Nerkowskiego “Przerwana gra”, skuszony informacją, że jej akcja dzieje się w Warszawie w trakcie Konkursu Chopinowskiego. Książka wciągnęła mnie bez reszty. Autor zręcznie połączył wątek sensacyjny związany z zagrożeniem terrorystycznym i część poświęconą muzyce Chopina. Mamy tu oficera ABW przydzielonego do ochrony włoskiego pianisty, biorącego udział w konkursie. Całość jest opisana wiarygodnie i dobrze udokumentowana. Sprawdziłem, że zgadzają się daty kolejnych etapów, a nawet utwory, które będą podczas nich wykonywane. “Przerwana gra” to literatura rozrywkowa, ale na dobrym poziomie, poczułem się jakbym naprawdę zaglądał za kulisy konkursu.