Rakowiska - audiobook (audiobook mp3)

3,5, ciężko podejść do oceny książki, bo jest to true crime. Nie wiem jak to się ma do praw autorskich i jestem przekonana że conajmniej większość bohaterów nie chciał występować w powieści a już na pewno nie pod prawdziwymi imionami, ale to wprowadza dodatkowy mętlik i moim zdaniem trochę miesza w głowie czytelnikowi. Czy zna sprawę czy nie. Książka i ta sprawa dobitnie pokazują że nie da się kupić dobrej relacji z dzieckiem i jak łatwo nastolatki mieszają sobie nawzajem w głowach. Jest to też a może i przede wszystkim obraz polskich szkół i obojętności.

Książka o zabójstwie w Rakowiskach to poruszający i mrożący krew w żyłach opis jednego z najbardziej szokujących przestępstw w Polsce. Autor szczegółowo przedstawia tło i motywy, które doprowadziły do tej tragedii, oferując wgląd w psychikę młodych sprawców. Ta historia ukazuje, jak skomplikowane i często niezrozumiałe mogą być ludzkie emocje i decyzje. Książka stanowi ważne studium przypadku dla wszystkich zainteresowanych kryminologią, psychologią oraz skutkami tragicznych wydarzeń na lokalną społeczność.

Ta tragedia sprzed lat wstrząsa naszym miastem do dziś. Każdy kto znał panią Agnieszkę wie, że była sympatyczną, ciepłą osobą. Jej nie dało się nie lubić. A to co się stało pokazuje jak mało wiemy co dzieje się za drzwiami innych. Jedna uwaga do autorki. Koło Białej Podlaskiej znajduje się MiędzyrzeC Podlaski, a nie MiedzyrzeCZ. Mała rzecz, a razi i irytuje. Przepraszam też lektorkę, ale czytane bardzo rozwlekle. Trochę jakby to było romansidło, a nie fakty o jednej z największych tragedii w Polsce.

Słuchałam tej książki z zapartym tchem. Każdy kto ma dzieci powinien ją wysłuchać aby wiedzieć jak ważne jest bycie blisko że swoim dzieckiem tak jak książkowa Natalia. Powieść bardzo emocjonalna, trudna i wymagająca. Moim zdaniem nie ma wytłumaczenia i usprawiedliwienia tego czynu. Żadne problemy nie dają prawa aby odebrać życie jakiekolwiek istocie. Pani Magdaleno dziękuję za kolejną fascynującą historię i wyprawę w głąb własnych emocji.

Znamy wszyscy tę historię, ale Magdalena Majcher pokazała ją trochę z innej strony. Poznajemy bliżej motywy sprawców i ich otoczenie, a także ich ogromną niedojrzałość, jakże częstą w tym wieku. Szkoda, że nie udało się zapobiec tej ogromnej tragedii. Wydaje się, że nie potrzeba by wcale aż tak wiele, żeby to wszystko nigdy się nie wydarzyło. Strasznie smutna historia, dobrze opowiedziana.

Bardzo marnej jakości książka. Autorka na wstępnie mówi że wszystkie imiona nazwiska i miejscowości zostały zmienione w celu ochrony postronnych osób. Na końcu książki podaje szczegółowo wszystkie dane prawdziwych nazwisk to jakaś paranoja. Jeśli historia wpisywana jest jako prawdziwa autorka zdecydowanie nie jest bezstronna.

Rozczarowała mnie ta książka muszę przyznać. W zasadzie trudno powiedzieć, czy to dlatego, że sprawę i jej finał zna każdy, a beletryzacja spowodowała, że strasznie się wszystko rozciągało i wręcz nudziło ? Czy to raczej styl autorki (to Jej pierwsza książka, z którą się zapoznałam) ? Czy zmiana imion bohaterów, choć na końcu są podane i tak, (zresztą każdy pewnie się z nimi zetknął. Nazwiska także są do bezproblemowego znalezienia, nie do końca więc rozumiem ten zabieg) ? W każdym razie liczyłam na więcej emocji, napięcia, a otrzymałam rozwleczoną historię, która nawet mną nie wstrząsnęła, tak jak faktycznie miało to miejsce. Potencjał był, ale moim zdaniem przepadł albo w wyniku przeplatania zdarzeń przeszłych i przyszłych albo w wyniku zbyt drobiazgowego potraktowania wątków pobocznych. Owszem, one miały znaczenie, bo to dzięki nim dowiadujemy się jak narodziło się to zło, które eksplodowało z całą siłą w tamtą grudniową noc. Ale mnie osobiście zmęczyły i wynudziły. Jedno stało się dla mnie jasne, choć nie twierdzę, że zrozumiałe, bo tego nie sposób zrozumieć. Jak bardzo można zmanipulować, zmienić sposób postrzegania świata i ludzi i wpłynąć na drugiego człlwieka, jeśli ma się "to coś". Jeśli tylko ktoś wpadnie w sieć takiego toksycznego (często też poranionego człowieka, bo nie twierdzę, że ta dziewczyna miała łatwo) i jest się karmionym odpowiednimi treściami podlewanymi substancjami nielegalnymi. Przypomina mi się wtedy scena z Władcy Pierścieni, kiedy Frodo prowadzony przez Smeagola trafia do jaskini i wpada w sieć Wielkiego Pająka, która dosłownie się do niego klei. Tak działają niestety toksyczni ludzie, czy jak niektórzy wolą "złe towarzystwo". Wykorzystują jakąś niezaopiekowaną niszę w czyjejś duszy, umyśle i zakładają tam sieć, w którą taka osoba zaplątuje się coraz bardziej. To tylko moje prywatne zdanie, ale nie twierdzę, że chłopak był zły od samego początku. Dobrowolnie i kuszony narkotykami dał się zmanipulować, a że pranie mózgu przeszedł solidne, prawdopodobnie to zło w nim narosło (choć nie wyobrażam sobie takiego jego stopnia by zabić własnych rodziców). Ale pamiętać należy, że pewne środowiska, sekty czy religie, także wywołują niezrozumiałe dla szarego człowieka sytuacje, co wynika z głęboko osadzonej w głowach ideologii. Nikt o zdrowych zmysłach np. nie owija dziecka w ładunki wybuchowe i nie wysyła na śmierć w imię bliżej nieokreślonych teorii. Dziewczyna była większym problemem dla swojej matki (co jakby nie patrzeć, nie było jej winą jako dziecka) i niestety zamiatano to pod dywan, nie podchodząc do problemu należycie, poważnie i odpowiedzialnie. Nastąpiła więc totalna destrukcja podlewana niechęcią rówieśników, spełnianiem zachcianek, osamotnieniem, narkotykami i totalnym zaniedbaniem przez "pedagogów", szkolnych "psychologów" i matkę. Kolejny raz zawodzą dorośli, ale zdecydowanie nie takie zakończenie powinna mieć ta historia. Czasu się nie cofnie, winni zostali ukarani, ale to pewnie nie jest ostatni przypadek kiedy niezaopiekowane dziecięce emocje, odbijają się echem rozchodzącym się jeszcze w niewłaściwych "dogodnych" warunkach. Nie generalizuję bo to co wydarzy się dalej w życiu takiego człowieka, zależy po drodze od wielu czynników. Autorce nie udało się jednak wciągnąć mnie w przedstawioną historię.

„To w nich jest problem, nie we mnie, to oni mnie nie akceptują. Nie tolerują mnie, bo boją się inności, są zaślepieni…”. "Rakowiska" Magdalena Majcher "Rakowiska" to książka oparta na faktycznych wydarzeniach, zbrodni z 2014 roku, opierająca się na dostępnych materiałach, przesłuchaniach osób związanych ze sprawą, jak również opowieści Zuzanny, która jest jedną z oskarżonych o zbrodnię. Nie jest to jednak zwykły reportaż dotyczący sprawy a świetna opowieść wzbudzająca mase emocji i zmuszająca do refleksji. Historię poznajemy w dwóch liniach czasowych, przed i po zabójstwie, które wzajemnie się przeplatają i obie są przerażająco smutne. Co mi się bardzo podobało to to, że autorka nawet przez chwilę nikogo nie ocenia, nie zrzuca winy na nikogo, zostawia przestrzeń na przemyślenia i interpretacje nam czytelnikom. Przedstawia nam warstwę psychologiczną która pozwala chociaż trochę zrozumieć emocje bohaterów, ich rozterki, problemy, smutki i radości. Rodzą się pytania, jak to się stało że dwoje licealistów morduje rodziców jednego z nich, kto zawinił w tym wszystkim i czy można było tego uniknąć? Czy gdyby mama Mai zauważyła, że córka już dawno przekroczyła granice, nie przestrzega norm społecznych, że potrzebuje rozmowy, pomocy psychologa, że czuje się odrzucona, inna to czy dziewczyna nadal pisałaby wiersze, odnalazła i akceptowała siebie? Dziwi mnie fakt że jakby nikt nie widział że ma narkomana w domu, w szkole, że nikt nie reagował i nic z tym nie robił. Czy każdy 18-latek to już osoba dorosła, świadoma tak bardzo siebie?Nie potrzebuje zwrócenia uwagi, nakierowania, pomocy? Przecież człowiek uczy się całe życie i osoba dorosła potrzebuje czasami kopa w tyłek i odpowiedniego nakierowania a co dopiero młodzież która nie bardzo wie jeszcze w którym kierunku iść. Czasy się pozmieniały, z jednej strony jest pobłażliwość i pozwalanie na wiele, z drugiej narzucanie zasad a niektórzy nie potrafią znaleźć umiaru popadając w skrajności. Pomimo trudnej bardzo tematyki książkę pochłania się bardzo szybko, jest przejmująca i nieodkładalna. Magdalena Majcher wykonała kawał dobrej roboty, podeszła do tematu profesjonalnie dając nam kawał dobrej lektury i zostawiając z milionem pytań.

W skrócie moja ocena to slabe 3 Gwiazdki, ponieważ w mojej ocenie częste mieszanie czasu akcji nadwyraz przesadzone, co w wersji audiobooka pomimo dobrego lektora jest ciężkie w odbiorze sluchaczowi. To najbardziej przeszkadza, a nawet drażni. Moja ocena jest taka krytyczna ponieważ inspirować sie i mieć wgląd w akta sprawy oraz nawiazujac kontakt z glownym bohaterem wydarzeń o gatunku kryminalnym o wiele więcej oczekiwałam. Mozliwe, że Pani Katarzyna Bonda tak wyśróbowała poprzeczkę, a kolejno cykl "Opowiem Ci o zbrodni" topowych pisarzy gatunku true crime, że pomimo dużego trudu autorki tej ksiazki oraz promocji w social mediach jest na tle innych słabym dzielem w mojej subiektywnej ocenie. Albo sie ma dar i warsztat do tego typu gatunku albo nie. Oczywiście ta sprawa z Rakowisk przedstawiana w różnych publikacjach opartych na solidnej podstawie akt sprawy jest bardzo brutalana,a powielanie cyklicznie tego zdarzenia, udostepnianie szczegółów zbrodni nie jest przestrogą dla innych. Wręcz przeciwnie u osób niestabilnych podsyca rządzę do eskalacji podobnych zachowań. Istotne na końcu książki, a zarazem najistotnjejszym elementem tej ksiazki jest dla mnie posłowie autorki. Ukazanie problemów wychowawczych, cykl rozwoju destruktywnych młodych ludzi, którzy sami w sobie mieli duży potencjał, talenty, ale zabrakło ewidentnie czynnika wychowawczego ze strony rodziców, szkoły i instytucji do których ów można udac sie po pomoc.

Książka wysłuchana jako audiobook. Na końcu dowiadujemy się, że część książki stanowi autorska kreacja, miedzy innymi framenty o pracy policjantów, dialogi między bohaterami. To wiele wyjaśnia, ponieważ są to najgorsze fragmenty książki, straszne g____o, które brzmi jak tandetny kryminał. Musiałem przewijać albo skipować. Jedyne sensowne framenty to te oparte na aktach, zeznaniach świadków i sprawców. Jak to świadczy o autorce - sami sobie odpowiedzcie. Ja już po inne książki tej autorki nie sięgnę. Dużo ciekawsze i sensowniejsze są podcasty o zbrodni w Rakowiskach Justyny Mazur i Olgi Herring. Te polecam całym sercem.