Reina Roja. Czerwona Królowa (okładka  miękka, wyd. 04.2023)

Mino dużego wahania przeczytałem bo reklama nabijanie sprzedaży bardzo często jest tylko właśnie tym nabijaniem kasy dla wydawcy wiec duże wahanie a tu fajna zgrabnie napisana opowieść choć jak w takich opowieściach dużo nawet bardzo dużo mało prawdopodobnych rozwiązań ale cóż po coś się czyta aby bawić się tez a tu jest niezła zabawa choć krwawa i brutalna to jednak zabawa w policjantów i tych złych western po nowemu chyba warto bo fajne postacie i dużo się dzieje ho ho

To trzecie podejście do tej książki. Styl pisania autora totalnie nie w moim guście. Narracja w czasie teraźniejszym pokonuje moje skupienie na akcji. Szkoda, porównanie do Millenium wysoce przesadzone. Można bardziej stwierdzić, iż to kiepska podróbka

📚 W Madrycie znaleziono ciało syna prezeski największego banku w Hiszpanii. Ta była szantażowana przez porywacza lecz nie spełniła żądań. Sprawa jest delikatna i do jej wyjaśnienia zostaje zaangażowana tajna jednostka specjalna. Gdy dochodzi do porwania kolejnej osoby sprawy zaczynają się komplikować. Tym razem zaginęła dziedziczka najbogatszego człowieka w Hiszpanii. Co łączy obie sprawy? Jakie haki na najbogatszych ma porywacz? Zaczyna się wyścig z czasem. 📚 Tajna grupa pod dowództwem Mentora gra na własnych zasadach. Nie obowiązują ich ograniczenia prawa, nie patrzą na budżet. Czerwona Królowa, Antonia Scott, to mózgiem zespołu. Ponadprzecietna inteligencja i niezwykła pamięć w połączeniu z aspołecznym usposobieniem to mieszanka wybuchowa. Testy jakim została poddana tylko wyostrzyły jej zmysły. Jako partnera przydzielono jej Jona Gutierreza, zawieszonego w obowiązkach policjanta, który jest bardzo przyjacielski i empatyczny. Czy uda się im znaleźć wspólny język? Czy takie połączenie charakterów może się sprawdzić? 📚 Muszę przyznać, że już rozumiem fenomen tej książki. Dostajemy naprawdę dobry thriller z wartką akcją, tutaj nie ma czasu na nudę. Bohaterowie dobrani są idealnie. Antonia jest geniuszem, ale nie radzi sobie w kontaktach ludzkich. Została poddana wielu testom na inteligencję i trudnemu szkoleniu, żeby stać się maszyną do rozwiązywania najtrudniejszych spraw. I oczywiście Jon, który dla wszystkich chce dobrze. Facet o ogromnym sercu i ciele ("ale nie jest gruby"). Dużym plusem w książce są powtórzenia, sarkazm i poczucie humoru. Dzięki tej mieszance książkę czyta się przyjemnie i szybko. 📚 Nie może być tylko kolorowo. Sporym minusem dla mnie był opis wybuchu bomby w mieszkaniu. W ilości tekstu i użytych przymiotników wręcz się gubiłem. Niestety nie wszystkie wątki zostały wyjaśnione, ale liczę, że kolejna część rzuci na nie więcej światła. Książkę polecam każdemu, sprawdzi się u starszej młodzieży jaki i u naszych rodziców. Nie czekaj i łap za książkę

Miałam spore oczekiwania wobec tej książki. Niestety trochę się zawiodłam. Początek super - postać Antonii miała ogromny potencjał, którego autor nie wykorzystał. Im dalej w treść tym coraz gorzej. Końcówka totalnie mdła, bez efektów wow!

Jedna z ciekawszych książek jakie udało mi się do tej pory przeczytać. Bardzo spójna i ciekawa konstrukcja. Stosunkowo krótkie rozdziały. Pomimo, że temat książki nie jest nowy to autorka potraktowała go w świeży sposób.

Polecam

Reina Roja. Czerwona Królowa to thriller/kryminał który dała mi coś na co czekałam. Nieszablonowe postacie. Niesamowicie inteligentna Antonia. I postawny inspektor Jon. Początkowo zmuszeni do wspólnej współpracy stają się partnerami w rozwikłaniu zagadki morderstwa doskonałego. Za cel stawiają sobie również nie dopuścić do kolejnych zbrodni. Czy im się uda? Styl jakim posługuje się autor odbiega od tych które ostatnimi czasy czytałam. Przykuwa uwagę specyficznym tokiem myślenia. Owiewa nutą niepewności. Utrzymuje niesamowity klimat nie tracąc przy tym zupełnie na dynamice rozgrywajacej się akcji. Przepadłam już po pierwszych kilku stronach. Z niecierpliwością czekam na kolejną część.

Reklama robi swoje i przeczytałam, bo porównywano główną bohaterkę do Liz Salander. Niestety to spore przekłamanie. Liz jest jedyna w swoim rodzaju. Natomiast "Czerwona królowa" jest w porządku, czyta się szybko i przyjemnie, ale niczym specjalnie nie zaskakuje. Przyzwoity kryminał i tyle. Styl trochę manieryczny, wiele powtórzeń. Autor najpierw zapowiada, co dana postać zrobi, a potem on to robi. Ale na wakacyjne czytanie może być.

Zachęcona pozytywnymi opiniami sięgnęłam po tę pozycję. Poza tym, że lubię literaturę iberoamerykańską, łatwo daję się też ponieść historiom genialnych outsiderek. Ale ta historia mnie nie porwała. Zastanawiałam się nawet, dlaczego. Może wszystko było zbyt oczywiste? Może wyłożenie na tacy dla wprawnego czytelnika skutkuje szybkim znudzeniem? Gdyby uciąć te didaskalia czytałoby się znacznie przyjemniej. Nie sięgnę po kolejne tomy.

Świetnie bawiłam się przy lekturze. Nie ma w niej długich i niepotrzebnych przestojów, cały czas coś się dzieje, jest dynamiczna, sensacyjna i mocno trzymająca w napięciu, bardzo sprawnie napisana. Naprawdę ciężko się było od niej oderwać. Pozytywni bohaterowie wzbudzają sympatię (aczkolwiek bardziej lubię Jona) i naprawdę chce się sięgnąć po ich kolejne przygody. Tak, już zaopatrzyłam się w kolejne części.