Słońce i gwiazda. Opowieść o Nicu Di Angelo. Tom 1 (okładka  miękka, wyd. 05.2023)

Dopiero co książka dotarła a córa już zaczytana ;) Chyba to mówi wszystko ;)

Najlepsza książka ever, bardzo przyjemnie wraca się do świata Percy'ego Jacksona. Wujek Rick i Mark Oshiro wykonali kawał dobrej roboty

kocham tę książkę ponad życie. jeśli kochacie Riordanverse tak samo jak ja, jest to obowiązkowa pozycja dla was!! bohaterowie, akcja, wątek romantyczny - wszystko było przewspaniałe. zdecydowanie najlepsza książka tego roku💛

Zaczyna się ciekawie, wciąga już od pierwszej strony. Mam nadzieję że to się nie zmieni. Polecam już teraz :)

Sama ksiazka jest swietna, fabula dobra, postacie ciekawe, wszystko ma swoj czas i dzieje sie tak jak powinno. ALE nie moge zniesc tego ze autorzy cieagle uzywaja sformułowania "jego chlopak” ILE RAZY TRZEBA TO POWTORZYC?? doslownie ze 3 razy na strone sie to pojawia i jest nie do wytrzymania. Nie jestem w stanie cieszyc sie ksiazka i przezywac wydarzen z niej bo po 100 stronach nie da sie tego juz zniesc.

Książka jest fajna, ale nie podobało mi się, że czyta się ją trochę jak fan fiction, których naczytałam się już dużo na wattpadzie. Styl pisania by jest trochę inny niż zwykle, a to właśnie on jest najlepszy. W sumie liczyłam na trochę więcej, ale podobało mi się

Nieco bałam się, podchodząc do czytania tej książki. Czy nie zburzy mi pewnego obrazu Riordana i jego świata, jaki miałam w głowie? Czy po jakimś czasie dalej będzie tak samo dobrze wrócić do przygód półbogów? Wujek Rick nie zawiódł. To jest chyba najlepsze strzeszczenie wrażeń, jakie mogę zaoferować. Wspólnie z Markiem Oshiro stworzyli genialną książkę fantasy, która pomimo przynależenia do tego gatunku uderza w całkowicie realne problemy - traumy, wątpliwości, nasze wewnętrzne demony, ale też problemy z tolerancją i akceptacją - i rozmontowuje je na kawałki. Dla Nico i Willa potrzebna była podróż do Tartaru, żeby mogli tak naprawdę zrozumieć siebie. Mi bardzo, bardzo pomogła ta książka. Polecam każdemu, zarówno fanom Riordanverse, jak i osobom zagubionym w świecie pełnym nienawiści. "Lśnijcie jasno jak słońce i gwiazdy."

Czytając opinie innych czytelników jestem szczerze zaskoczona, jak dobre opinie ma ta książka. Czytając ją miałam wrażenie, że to zwykłe opowiadanie napisane przez 13-latkę na wattpadzie. Mam wrażenie, że gdyby Rick napisał to sam, wszystko wyszłoby po prostu... Lepiej. Naprawdę widać rozbieżność styli pisania autorów oraz kto i kiedy pisze... Odniosłam też wrażenie, jakby ta książka pisana była na szybko, a fabuła zupełnie nieprzemyślana. Jakim cudem nagle znalazła się tam Bianca, skoro wybrała że się odrodzi? 😓 Czemu Hades NAGLE chce być dobrym tatusiem? Czemu będąc w tartarze — DOSŁOWNYM PIEKLE — wygrali... Mocą przyjaźni??? Z jedną z najpotężniejszych bogów? Po za tym nie podobał mi się tutaj zupełnie charakter jaki dali Nico. Ciągle był nie miły dla Willa i zwyczajnie wyrzucał na niego swoje negatywne emocje.. Przy tym użalając się nad SOBĄ. Jego chłopak ledwo żyje, a ten zostawił go samego i sobie poszedł z kimś gadać 😃 a później wielkie zdziwienie jak coś się stało (nie będę spojlerować). Jeszcze te wciskanie wszędzie poprawności politycznej.... Walczą z demonem, Will leży na ziemi nieprzytomny, a Nico sobie zaczyna z nim gadać o jego tożsamości płciowej :) To brzmi po prostu niepoważnie. I mówię to jako Lesbijka. Nie podobało mi się, że Dionizos stał się taki pomocny i zainteresowany życiem Nico, co po prostu burzy jego cały charakter, który budowano mu przez wszystkie inne książki pisane przez Rick'a. 2 gwiazdki tylko i wyłącznie dla Willa, który był w tej książce jedynym plusem. W pewnym momencie stwierdziłam, że zacznę podkreślać i dodawać zakładki za każdym razem, gdy coś mi się podoba — ale poddałam się na 50 stronie, bo było tego po prostu za dużo.

Książka bardzo fajna, jednak napisana inaczej niż reszta ze względu na współautora. Moim zdaniem na minus. Niektóre opisy zbyt ckliwe i powtarzające się sformułowania.