Śmierć w Kornwalii (okładka  miękka, wyd. 11.2024)

Uwielbiam tego autora i jego thillery, brakuje mi chyba tylko dwóch, pasjonująca historia, polecam

Jak zwykle u Silvy: świetna akcja, napięcie, czyta się rewelacyjnie, do odtatniej strony!

Jak zwykle w przypadku Silvy książka świetna, dobrze się czyta. Poleceam

Daniel Silva jest zawsze w formie

Solidna literatura sensacyjna.

Super. Intrygująca historia

Mega fajna polecamm

Wątek znajomy

„Pozwólcie, że opowiem wam o bardzo bogatych. Różnią się od ciebie i ode mnie.” Francis Scott Fitzgerald Daniel Silva po dwudziestu tomach postanowił zmienić nieco klimat serii, i bardzo dobrze, ponieważ zbyt mocne przywiązanie do jednego motywu mogło z czasem wywołać lekkie znużenie, nawet jeśli oferowało intrygujące wspaniałości i podkręcane napięcie. Od dwudziestej drugiej odsłony odpłynął z bezpiecznej i familiarnej przystani powieści szpiegowskiej i obrał kurs na wzburzone wody sensacji. Zmianę charakteru czytelniczej atmosfery sprytnie połączył z przejściem na emeryturę szefa izraelskiego wywiadu Gabriela Allona. Były szpieg i zabójca miał odtąd zajmować się na poważnie i w pełnym wymiarze drugą swoją profesją, restaurowaniem dzieł sztuki. Był w tym wyjątkowo biegły i skuteczny. I dobrze, bo właśnie te cechy, oraz oczywiście doświadczenie agenta specjalnego w terenie, przydawały mu się w prowadzonym dochodzeniu. Świat sztuki, konkretnie malarstwa, okazał się nie tak przejrzysty i czysty, jak wielu postrzegało, zaś wizerunek profesjonalizmu ocen prawdziwości dzieł i określania przynależności do twórców chwiał się w posadach. Z jednej strony miłośnicy sztuki, prywatni kolekcjonerzy, właściciele galerii i pracownicy muzeów, a z drugiej marszandzi, pośrednicy i anonimowi kupcy, zaś między nimi różne odcienie mniej lub bardziej nastawionych na zysk ambicji. Oraz owiany tajemnicami i mrokiem szlak obrazów skradzionych francuskim Żydom zgładzonym w niemieckim obozie Auschwitz podczas wojny, dotąd niezwróconych prawowitym właścicielom. Szemrane interesy na rynku sztuki, wielomiliardowe przekręty i ucieczki od podatków, a nawet morderstwa w imię prowadzonych w czarnej strefie interesów. Gabriel Allon został wciągnięty przez przyjaciela, kornwalijskiego detektywa, do nieoficjalnej pomocy w śledztwie zbrodni popełnionej na uznanej profesor historii sztuki, czołowej światowej ekspertce od badań proweniencyjnych. Zabicie kobiety przypisywano seryjnemu mordercy z toporem, ale czy faktycznie była to droga ku prawdzie? Daniel Silva atrakcyjnie konstruował scenariusz zdarzeń, stopniował napięcie, podgrzewał atmosferę niepewności, w małych porcjach wprowadzał kluczową dla powieści niewiadome. Co prawda, nie było wielu zaskakujących elementów, intryga wymykała się realności, ale czytelnik przyjemnie angażował się. Spodnia warstwa świata sztuki kryła mnóstwo zagęszczających się mrokiem sekretów. Nie brakowało silnych kobiecych pierwiastków, odwołań do dawnych znajomości. Styl narracji, porządny, przyjazny, sugestywny, i co charakterystyczne dla tego pisarza, konkretnie oddziałujący na wyobraźnię. Miło spędziłam czas przy książce, chętnie wchodziłam w picassowską oprawę akcji, złodziejski fach i polityczną otoczkę. "Śmierć w Kornwalii" nie była reprezentantką czytelniczej przygody mocno trzymającej w napięciu, ale zgrabnie zaciekawiała długimi cieniami rzucanymi przez biznes w sztuce, zaś niebezpieczne incydenty i rozwój wydarzeń cechowała klasyczna sensacja.

Niekwestionowany mistrz budowania napięcia oraz podrzucania mylnych tropów otwiera przed nami drzwi do nowej zagadki. Tylko nieświadomy przyjemności czytania odrzuciłby takie zaproszenie! Na prozę autora trafiłam wiele lat temu i od tamtego czasu pozostaję jego ogromną fanką. Przepadam za stylem Silvy oraz jego nieprzewidywalną wyobraźnią, która za każdym razem zaskakuje mnie czymś nowym. Żonglując licznymi, płynnie przeplatającymi się motywami, wprowadzając na scenę charyzmatyczne sylwetki postaci idealne do głębszej analizy a także potęgując emocje autor tworzy wyjątkowy spektakl od którego ciężko się oderwać. Na rzecz jego umiejętności przemawia także fakt, że trzymamy w dłoniach już dwudziestą czwartą odsłonę serii a jednak książka trzyma równie wysoki poziom co jej poprzedniczki i nie nudzi ani przez sekundę. Wszystko zaczyna się od morderstwa Charlotte Blake, wykładowczyni historii sztuki na Oksfordzie. Szukała skradzionego obrazu Picassa a dziś Gabriel Allon kontynuuje jej dzieło, jednocześnie próbując rozwikłać zagadkę jej śmierci. Nie spodziewa się jednak, że droga do odkrycia prawdy będzie trudna i niebezpieczna, ale będzie mógł liczyć na swoich przyjaciół oraz nieprzeciętny umysł szpiega. Czy zdąży odkryć prawdę nim pojawią się kolejne przeciwności? Intensywna fabuła będzie nas prowadzić przez sekrety i niedomówienia, przywoła do tablicy bohaterów, którzy będą wiedzieli więcej niż powiedzą a także pozwoli nam podróżować po świecie, opuszczając Kornwalię na rzecz Korsyki czy Downing Street 10, na której ostatecznie wszystko się rozegra. Autor od początku do końca realizował swój plan, wodził czytelnika za nos, wprowadzał w ślepe zaułki i gwarantował tym samym wyborną zabawę opartą na współczesnych wartościach. Silva nie tylko przygotował kryminalną treść pełną zwrotów akcji, ale i interpretację zasad, analizę chciwości, władzy oraz związanych z tym konsekwencji. Na przestrzeni wydarzeń pojawiają się postacie poznane we wcześniejszych tomach, ale śmiało możecie porzucić chronologię czytania, bowiem każda książka to inna przygoda. "Śmierć w Kornwalii" idealnie sprawdzi się jako czasoumilacz po ciężkim dniu, książka, która zrelaksuje, pozwoli zaangażować się wyobraźni a jednocześnie nie okaże się ciężka czy nużąca. W połączeniu z kubkiem gorącej herbaty zapewni kilka godzin niekłamanej przygody a każdy czytelnik znajdzie w niej coś dla siebie za sprawą licznych motywów czy ciekawych sylwetek bohaterów. Daniel Silva po raz kolejny pokazał swój talent w najlepszej kryminalnej odsłonie.