Spokój grabarza - audiobook (audiobook mp3)

"Spokój grabarza" to kolejna powieść autorki po którą sięgnęłam z ogromną przyjemnością. "Naszyjnik z jarzębiny" i "Serce lasu" były to świetne lektury, które wyszły spod pióra autorki. A jak było tym razem? Ludwik Popiołek to grabarz mieszkający we wsi Mogiłka. Od zawsze chciał wyrwać się z tego miejsca. Niestety od siedemdziesięciu pięciu lat nic nie zrobił w kierunku tej zmiany. W dniu swoich urodzin nie wiedział jeszcze co szykuje dla niego los. Odnalazł on swoją misję na tym łez padole, a raczej to ona odnalazła jego. Będąc na cmentarzu objawiła mu się jego ukochana Danuśka, która przekazała mu wiadomość, iż niektórzy nie mogą odejść dopóki nie nadpiszą swojej historii lub nie wyjawnią prawdy. Cmentarz Ludwika nie był zwykłym cmentarzem, a słowa Danusi, że nie odejdzie dopóki nie wysłucha historii zmarłych z tego cmentarza nie dawały mu spokoju. Od tego momentu Popiolek wysłuchuje wiele historii i nie są to przykre opowieści o śmierci, ale o życiu i miłości. Dzięki temu pomaga im przejść na drugą stronę. Okazuje się, że Mogiłka kryje wiele tajemnic. Mogłoby się zdawać, że to lekka i zabawna historia, a jednak niesie za sobą smutek. To książka o przemijaniu, o śmierci, o pogodzeniu się z tym co nieuniknione. Autorka miała ciekawy pomysł na historię, która okazała się świetną lekturą. Temat, który poruszyła w książce został dobrze poprowadzony i wyszła z tego bardzo dobra lektura. Niebywała lekkość pióra powoduje, że książka czyta się sama. Zostajemy zainteresowani od samego początku i w takim stanie idziemy przez kolejne strony. "Spokój grabarza" możecie wysłuchać na Empikgo, zakupić ebook lub wersję papierową.

„Spokój grabarza” to kolejne bardzo udane spotkanie z twórczością Patrycji Żurek, która tym razem serwuje czytelnikom wzruszającą opowieść o przemijaniu, bolesnej stracie, życiu, które potrafi mocno doświadczyć i o miłości, która jest silniejsza od śmierci. Ludwik Popiołek to sędziwy grabarz opiekujący się cmentarzem w Mogiłce. Miejsce to wyjątkowe bo cała wioska, której korzenie sięgają XVII wieku została zbudowana w miejscu mocy, gdzie do głosu dochodziły potężne siły natury. Mijały lata a ludzie zapominali już o wielkiej mocy ukrytej w okolicznej przyrodzie, aż do czasu kiedy to Popiołek zacznie słyszeć głosy umarłych i pozna swoje przeznaczenie: „Dusze mówią, że pana powołaniem jest nam pomóc”. I tak zaczyna się opowieść o ludzkich duszach, które nie mogą opuścić ziemskiego padołu dopóki Popiołek ich nie wysłucha a czasami nie pomoże ich bliskim w uporaniu się ze stratą. Poznamy m.in. historię pogrążonego w depresji Gracjana, który nie widząc sensu w życiu postanowił się na nie targnąć. Poznamy zrozpaczoną matkę, która po utonięciu syna stała się wrakiem człowieka. Przekonamy się, że miłość do dziecka ma różne oblicza, zwłaszcza jeśli jest się umierającą matką a dziecko wymaga specjalnej troski. Każda z historii opowiadanych przez duchy wzbudza skrajne emocje, prowokuje do stawiania niewygodnych pytań a także do zastanowienia się nad sensem życia. Czy Popiołek zdoła pomóc zabłąkanym duszom odzyskać spokój i przejść na tamten świat? „Spokój grabarza” to pozycja, którą możecie odsłuchać w formie audiobooka w aplikacji EmpikGo, przeczytać jako eBook a także zamówić jego wersję papierową (książka w druku na życzenie) jeśli jesteście fanami tradycyjnych form książek. „Spokój grabarza” to nie tylko opowieść o oswajaniu śmierci ale też o próbach pogodzenia się z odejściem bliskich osób. To książka o życiu i śmierci, które nieodłącznie towarzyszą każdemu z nas, a także, co może zaskoczyć, piękna i wzruszająca opowieść o miłości, która jest ponad śmiercią. „Śmierć cierpliwa jest, łaskawa jest. Śmierć nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie jest bezwstydna, nie szuka swego. Śmierć! Nie unosi się gniewem, nie pamięta złego. Śmierć nie cieszy się z niesprawiedliwości. Śmierć wszystko znosi, śmierć wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, śmierć wszystko przetrzyma…”

Tytuł: "Spokój grabarza" Autor: Patrycja Żurek Data premiery: 27.10.2022r. Wydawnictwo: Empik Go "Czasami śmierć jest wybawieniem..." Macie czasami mętlik w głowie po przeczytanej lekturze? Z jednej strony książka jest naprawdę dobra, bo skłania do refleksji, a z drugiej wydaje mi się, że nie jest dla każdego. Jak ktoś ma jakiś kryzys w swoim życiu albo gorsze chwile to czytając tę pozycję może się tylko zdołować... Także myślę, że ta lektura musi trafić na odpowiedni moment. . . Czytałam już jedną książkę autorki. To moje drugie spotkanie z jej piórem. Uważam, że w książce pt. "Spokój grabarza" znajdziemy bardzo wartościowe rzeczy. Autorka prostym językiem opisuje czym jest śmierć... ukazuje różnych bohaterów, którzy przychodzą po pomoc do grabarza Ludwika Popiołka. . . Patrycja Żurek umiejętnie pokazała na czym polega praca grabarza. W jednym momencie, który bardzo chwycił mnie za serce, a nawet bym rzekła zasmucił i zdołował było ukazanie śmierci dziecka... A grabarz powiedział ojcu dziecka, że są gorsze rzeczy w życiu i on się chyba już uodpornił... . No tak. Myślę, że każdy z nas się uodparnia na niektóre sprawy, zwłaszcza na te, które powtarzają się często, a człowiek i tak nie ma na nie wpływu. Po prostu czasami trzeba wszystko przyjąć tak jak to jest... . . Jeżeli macie ochotę poznać bliżej pracę grabarza i przeczytać najnowszą powieść Patrycji Żurek to zachęcam, by sięgnąć po tę lekturę!

Tytułowy bohater, czyli Ludwik Popiołek wysłuchuje zwierzeń zmarłych pochowanych na cmentarzu w Mogiłce. Zmarłych którzy krążą pomiędzy światami żywych i umarłych. Zmarłych, którzy nie mieli okazji opowiedzieć swojej historii. Są one raczej smutne, pełne cierpienia, bólu i straty, lecz w obecnej tu melancholi można odnaleźć nutę romantycznej miłości, choć często tej niespełnionej, przerwanej w najmniej odpowiednim momencie. Książka pozwala pochylić się nad kwestiami wiary, istnienia duszy, życia i śmierci. Zadajemy sobie pytania jak chcielibyśmy przeżyć to nasze życie, jak pragniemy być zapamiętani? Forma audiobooka jest bardzo przyjemna, jego prędkość można dostosować do siebie, a lektorka bezbłędnie interpretuje czytany tekst. Jeśli chodzi o treść książki, to stwierdzam, że nigdy nie chciałabym mieszkać, ani nawet znaleźć się w Mogiłce, bo może krążące tam historie są fascynujące, ale są też tragiczne i niezmiernie smutne, co sprawia, że ta powieść nie jest dla każdego i trzeba dobrze przemyśleć wybór tej lektury. Ciekawe było to jak historie zmarłych się ze sobą łączyły i przeplatały. Najbardziej lubiłam te z wątkami miłosnymi, ale najbardziej dotknęła mnie opowieść Anny. Dlaczego? To już sami musicie się przekonać 😉 To lektura bardzo dobra na listopad, na chwilę zadumy i rozmyślań, ale miejcie też w pogotowiu coś wesołego, bo historie opowiadane Ludwikowi Popiołkowi mogą przytłoczyć.

Listopad to miesiąc pamięci o zmarłych. To miesiąc, który skłania do rozważań o przemijaniu i niezałatwionych sprawach. Wiele osób odczuwa lęk przed śmiercią, jednak jest to nieunikniony element naszej egzystencji. Temat przemijania i śmierci porusza Patrycja Żurek w swojej najnowszej powieści "Spokój grabarza". Przenosimy się do owianej aurą tajemniczości małej wsi Mogiłka. W miejscowej nekropolii urzęduje Popiołek, który nie tylko jest grabarzem, ale również powiernikiem dusz, które zawieszone pomiędzy Niebem, a Ziemią pragną, aby ktoś je wysłuchał... "Spokój grabarza" to piękna, nostalgiczna, klimatyczna powieść obyczajowa, w której nie zabraknie emocji. Snute przez dusze opowieści przyniosą wiele refleksji nad życiem. Autorka nie koloryzuje i przedstawia życie jakim jest, myślę że to mocna strona tej powieści. "Spokój grabarza" to książka pisana pięknym językiem, a zawarte w niej wartości są ponadczasowe. Miłość, przyjaźń, choroba, wsparcie, samotność, rządzą władzy, skomplikowane relacje rodzinne to tylko ułamek tego, co otrzymacie w powieści. Dodatkowym atutem są wplecione w fabułę rytuały pogrzebowe innych narodowości, kultur. "Spokój grabarza" to piękna lekcja życia, która zostanie że mną na długo. Idealna na listopadowe wieczory. Wielkie ukłony dla autorki! Potrafi pisać pięknie o trudnych tematach, nie przytłaczając czytelnika. Wzrusza i daje nadzieję. Polecam.

Nie żałuję ani sekundy spędzonej przy tej magicznej i skłaniającej do wielu przemyśleń lekturze. Dla mnie była cudowna, ujmująca i niesamowicie życiowa, chociaż momentami smutna. Wysłuchałam samobójcy, którego wypowiedź może co poniektórych szokować, ale ja się z nim zgadzam. Czy jesteśmy na 100% przekonani, że każdy, kto postanawia umrzeć, chce być uratowany? Poznałam Danusię, wielką miłość Ludwika, która wreszcie mu wyjawi dlaczego zginęła. Rodzice powinni nieść swoje dzieci ku wyżynom, dodawać skrzydeł, a nie je podcinać, prawda? Śmierć dziecka zawsze jest najboleśniejszą stratą i czasami nie znajdujemy wybaczenia. Nie potrafimy żyć, patrzeć na winnego tej tragedii. Nawet w grobie nie chcemy go obok siebie. Czy to źle? Prócz zmarłych w Mogiłce największe sekrety zna tylko znachorka i prostytutka Sonia. I ksiądz, który musi wyspowiadać mordercę. Wszystkie te historie zgrabnie splatają się ze sobą tworząc wielobarwną mozaikę życia, której musi razem z nami wysłuchać Ludwik Popiołek, miejscowy grabarz. Dla mnie ta książka była wyjątkowa i głęboko poruszyła moje wnętrze. Jestem nią zachwycona, dlatego polecam. Jeśli oczywiście nie boicie się zmarłych. I ich tajemnic.

Nigdy tak lekko nie pomyślałabym o śmierci. Śmierć jest dla mnie czymś co raczej wywołuje u mnie strach, przerażenie, rozpacz oraz smutek. Przyznam się, że boję się nawet o niej myśleć. A tu w tej książce została przedstawiona tak naturalnie. Przyznam się szczerzę, że sięgnęłam po książkę autorki ponieważ podoba mi się to w jaki sposób pisze. Książka pokazuje nam, że dla własnego zadowolenia pniemy się po trupach do celu. Odebrałam to tak właśnie po zachowaniu Patryka Bella. Przeczytajcie sami aby sprawdzić, czy mam rację. Książka jest idealna na listopad gdyż jest on miesiącem pamięci o naszych bliskich, których niestety nie ma już z nami. Przenosimy się do malutkiej wsi zwanej Mogiłką. Grabarz Popiołek słucha snutych przez dusze opowieści, przemyśleń a czasem nawet przeprosin i zapewnień. Niektórzy zmarli chcą aby Ludwik przekazał pewne wiadomości ich bliskim, aby oni w spokoju mogli odejść i pogodzić się z tym co się stało. Książka napewno zostawi swój ślad we mnie.

Ciekawa, niebanalna opowieść, snuta historia za historią z perspektywy grabarza. Dobrym pomysłem są wątki z różnych krajów, dotyczące śmierci, pochówku i praktyk religijnych. Okładka bardziej optymistyczna, niż sama książka. Spokój grabarza skłania do rekolekcji na życiem, jego sensem. Bardzo malownicza wersja łączenia światów, tych tu i teraz z możliwym zakończeniem, do którego kroczą dusze.

Szczerze nie wiedziałam jak ocenić tę książkę. Z jednej strony chciałam dać 4.5 a z drugiej 4. Jednak po dłuższym namyśle daje 4. Przyjemna książka, ale nie dla wszystkich. Sama w pewnych momentach siedziałam z rozszerzonymi oczami i myślałam co się dzieje w tej książce, mimo to fabuła mnie bardzo zaskoczyła, ponieważ w życiu bym się jej z początku nie domyśliła.

Przepięknie opowiedziane historie śmierci i relacje żywych z tymi, którzy odeszli.Z miłością, dobrocią i prostotą ujęty temat umierania, dzięki czemu stan ten jawi się jako pełen sensu i logiki proces przejścia na drugą, lepszą stronę.Jest to również opowiadanie o dialogu międzypokoleniowym oraz dziedziczeniu wartości