Na przekór. Superkot. Klub komiksowy. Tom 3 (okładka  miękka, wyd. 07.2023)

Syn lat 9 polecił dać 5 gwiazdek, bardzo podoba mu się ta seria i czeka na kolejne części.

Polecam

👍

Czy ja muszę mówić, że będziecie śmiać się do rozpuku? Czy muszę wspominać, że znużenia nie doznacie? Czy ktoś ma wątpliwości, że barw tu znajdziecie morze, a inspiracji jeszcze więcej? A może komuś trzeba udowadniać, że tu twórczo, kreatywnie i się dzieje? Co więcej i wartości przemycone zostaną, a jakże. Pełen pakiet. Oto świeży jak bułki rano i ożywczy jak ciepły, letni deszcz, trzeci już tom komiksowej serii Dava Pilkeya, którego z pewnością z Dog Manem kojarzycie. Słowem wprowadzenia, pomocny mruczek, Superkotem zwanym, który serce ma ogromne i trudy wychowania oraz poszukiwanie hobby pragnie uczynić prostszym, klub komiksowy założył i grupę kijanek zaktywizował do działań wielu, bo stagnacja przecież nie rozwija. Ale to już było w części pierwszej, a tu już kolejna puka i sami się przekonajcie jakie niespodzianki niesie. Wita Was więc ponowie klub, który pasjonatów komiksowych światów zrzesza. Tym razem Naomi, Melvin i rodzeństwo chcą cel swój odszukać. Wiecie, taki własny, niepowtarzalny, z głębi, bo bez celu jakoś tak pusto. Naomi chciałaby by szybko fortunę zdobyć i rodzi to komplikacji tony. Ma plan by książkę wydać i zostać milionerką, a potem kupić zoo z dwiema żyrafami i maszynę do lodów. Lista rzeczy do nabycia jest długa. Tylko wiecie i porażka może przyjść nieproszona, a wtedy jak sobie z nią poradzić? I tego się dowiecie. Do tego nieoczekiwany ktoś się zjawia, a jak to bywa z niespodziewanymi gośćmi, przestawiają zastany porządek rzeczy. Zatem emocji tu Wam dostatek, a przyszłość Komiksowego Klubu zawiśnie na włosku, które zazwyczaj są przecież dość cienkie. Jednak niczego nie przesądzam, bo w życiu zwroty akcji zaskoczyć potrafią. Będzie o materializmie i o tym, czy zdoła przyćmić prawdziwe wartości. O chęci żądzenia, która może pogrążyć to co ważne i piękne. Czy ocknięcie się nastąpi? Komiksowo tu do granic możliwości. Bo skoro na komiksy w komiksie napotykamy, to inaczej być nie może. Tylko tu znajdziecie Kafara Spajdernogę, Żabi Skład Załogę Transfrogery i Gaciołaki. To jak, czekacie na bliższy kontakt? Wizualnie różnorodnie, bo artystycznych stylów i technik tu cała feeria. Są farby akrylowe, zdjęcia, gwasz, plastelina, ołówki w kolorach wielu, kolaże, akwarela, a i to nie wszystko. Każdy coś dla siebie znajdzie. Niestandardowa to więc graficzna powieść, która wielopłaszczyznowo przemyca przesłania bogate. O pracy w grupie, empatii, twórczych działaniach i szukaniu siebie. O wartości swobody i rozwoju, wreszcie odkrywaniu pasji. O tym, że nie każdemu musi podobać się to samo. Poruszymy się, biec będziemy, zakręcimy się razy wiele, ale i wzruszenie nas nie ominie. Będzie też zabawnie, absurdalnie, zawsze multibarwnie. Lubicie takie treściowo-wizualne szaleństwa? To przystępna i napisana prostym językiem powieść graficzna, która nie zna wieku. Pochłania czytelnika bez reszty, wciąga i puścić nie chce. A przede wszystkim zmienia perspektywę na proces twórczy, ale i podejście do edukacji. Okazuje się, że warto po prostu być sobą, bo nigdy nie zadowolimy wszystkich, a niepowodzenie to krok do sukcesu. Warto więc być wytrwałym, bo dotrzeć możemy do światów, o których się nam nie śniło... I jeszcze jedno, razem czasem można dużo więcej, prawda? P.S. Małe książki świetnie potrafią przypomnieć o oczywistościach, które przestało się już dostrzegać. Dzięki książko!

KOCIE KOMIKSY Jakoś tak się złożyło, że przegapiłem premierę nowego „Superkota”. Znaczy drugiego i trzeciego, bo pierwszy jeszcze jakoś mojej uwadze nie umknął. No to nadrabiam, nie po kolei, bo trójkę na razie, ale jednak. Zresztą nie ma to większego znaczenia, czytać wszystkie części można niezależnie, a czytać warto, bo fajna to seria, co tu dużo mówić. Może wygląda specyficznie, może dziwnie, ale zabawa jest udana – i mówię Wam to jako dziaders, który sięga po serię dla samego siebie. A co tam u bohaterów? W skrócie: w klubie komiksowym dzieje się. I to dużo. Sam klub się rozwija, to jedno, ale też i Naomi chce się zbogacić i wie, jak to zrobić. Ale, jak wiadomo, nie będzie to wcale takie łatwe. Do tego pojawia się nowy gość, a wkrótce samo istnienie klubu stanie pod znakiem zapytania! Co z tego wyniknie? Jestem dziadersem, ale czytam „Superkota”. Dlaczego? Bo zawsze jestem wiecznym dzieckiem? Bo fajne jest to wszystko? bo obie te rzeczy? Owszem. I bo kiedyś swego czasu obejrzałem film „Kapitan Majtas”, a wcześniej w dzieciństwie widziałem reklamy książek z tej serii i w sumie miałem ochotę, ale nie wyszło. Film mi się spodobał, sięgnąłem po komiksy o Dogmanie tego twórcy, no i „Dogman” też mi podszedł, więc szybko dopełniłem dzieła i łyknąłem książki o Majtasie, z nim zresztą związane. A potem kolejne części „Dogmana”, a gdy „Dogman” się skończył, zostawił po sobie „Superkota” i tego kota łykam teraz. I fajnie jest. Pilkey to taki gość, który też jest wiecznym dzieckiem. I jednocześnie ktoś, kto robi rzeczy tak absurdalne, tak pokręcone, że mnie to kupuje. Każdy „Superkot” to właściwie komiks szkatułkowy na kilku poziomach. Bo tak, Pilkey opowiedział kiedyś książkowo-komiksowego „Kapitana Majtasa”, którego bohaterowie robili komiksy o Majtasie i Dogmanie. I w tym dodatku do „Dogmana” to bohaterowie tych komiksów robią jeszcze własne komiksy. Pokręcone? Pozornie, bo to komiksy dla dzieci, wiec przede wszystkim jest lekko, zabawnie i bez zbędnego plątania. Dzieje się dużo, jest z czego pośmiać, a sama opowieść to taka piaskownica, gdzie Pilkey robi to, co lubi. Nawet bawi się figurkami, fotografie to i przedstawia jako komiks. Dlatego mnie to kupuje. Dlatego kupuje wszystkie dzieciaki – niezależnie od wieku. Fajnie to wygląda, dostarcza bezkompromisowej rozrywki i jest po prostu przyjemne. Sympatycznie, choć w bardzo dziecięcy sposób zilustrowane. Fajne i tyle.

Czy wiecie jak wielką moc mają majty? My się przejmujemy zewnętrznymi fatalaszkami, a dopiero Naomi wpadła, że nawet potwory lubią nosić majty we wzory🤣 A tak do rzeczy to mowa tu o bohaterce- przyszłej milionerce z książki: Superkot. Klub Komiksowy Na Przekór- Dać Pilkey, wydawnictwo jaguar Książka formatu A5 prezentuje w formie komiksowej historię o... komiksach. A dokładniej o trudach wymyslania ich, pisania, a nawet wydawania. Najłatwiejsze w tym wszystkim to tworzenie listy na co wydać zarobione na książce pieniądze🤣 Całość napisana bardzo spójnie, i mega zabawnie, co zdecydowanie wpalya na pozytywny odbiór zarówno przez dużego jak i małego czytelnika. Mi jako mamie czytającej dzieciom sprawiło wielką frajdę odczytywanie dzieciom całej historii, ale największą chyba tyg cudnych śmiesznych rymowanek, czyli propozycji komiksów przez bohaterów książki. Znajdziecie tu wiele zabawnych scen, ale również wiele takich, które wydają się żywcem wyciągnięte z życia codziennego każdego rodzica, jak chociażby przedłużające się w nieskończoność układania dzieci do snu i ich mega nieokiełznaną niecierpliwość, bo jak to Pani z wydawnictwa nie może odpisać w 5min po wysłaniu do niej maila? To jeden z niewielu u nad komiksów i mogę szczerze powiedzieć, że jak do tej pory najlepszy komiks jaki mamy. Ubawiliśmy się przy nim wszyscy, bez względu na wiek, a to chyba najlepsza recenzja, jaka może istnieć😍 Noemi, mała żabka należąca do klubu komiksowego, wysłała do wydawnictwa swój autorski komiks z zapytaniem o najprawdziwszy wydruk. Ale wiadomo kariera pisarza już po chwili przesłania jej zdrowy rozsądek i podaje pomysły do głowy co kupić za te zarobione miliony na wydanej książce. Na szczęście jak zwykle rodzic ściąga ją na ziemię, i choć nikt z wydawnictwa jeszcze nie dał znać, to komiks robi furorę podczas spotkania w klubie komiksowym. Jak dalej potoczą się losy małej żabiej pisarki?

Za nami kolejna, trzecia część serii o klubie komiksowym - "Superkot. Klub komiksowy. Na przekór" autorstwa Dava Pilkeya. W tej części, tak jak w poprzedniej, również mamy różnorakie formy komiksu w komiksie - dzieła małych żabek. Jednak wątkiem przewodnim jest "bycie sobą" i nieuleganie obecnie panującym nurtom i trendom. Naomi i Melvin z niesłychaną niecierpliwością czekają na odpowiedź od wydawczyni, do której wysłali komiks autorstwa Naomi. Żabka już zdążyła zaplanować na co wyda zarobione miliony. Niestety, komiks nie zostaje zaakceptowany z absurdalnych powodów. Wygląda na to, że powszechna wolność w konkretnej przestrzeni tak naprawdę jednocześnie ogranicza swobodę w innych obszarach - to bardzo aktualny, można nawet powiedzieć- globalny problem dzisiejszego społeczeństwa. Naomi nie czuje rozczarowania z powodu odpowiedzi wydawczyni, czuje, że zawiodła swoje rodzeństwo. Melvin jest oburzony postawą wydawczyni, ale nie poddaje się i wysyła jej kolejne komiksy rodzeństwa. Ta jest gotowa przyjąć jeden z nich, ale dopiero po wprowadzeniu w jego treść konkretnych zmian. Żabki oczywiście buntują się, nie chcą niczego zmieniać w tym co stworzyły. Nie chcą dostosowywać owoców swojej twórczości do oczekiwań i upodobań innych. Ta część świetnie ukazuje wzajemne wsparcie i empatię panujące wśród rodzeństwa, pomimo codziennych utarczek. I choć ciagle jeszcze pieniądz jest dla nich ważny, mimo iż jego wartość nie do końca jest im znana, to jednak najważniejsza jest współpraca i dbanie o siebie nawzajem. Absurdalny humor w komiksie nie każdemu przypadnie do gustu, ale z pewnością fani Dogmana i Kapitana Majtasa będą usatysfakcjonowani.

Superkot nadal prowadzi klub komiksowy, w którym uczy małe kijanki jak stworzyć komiks. Naomi, Melvin i rodzeństwo pilnie się uczoną (no przynajmniej zazwyczaj), a jednocześnie zaczynają szukać własnej drogi. Zaczynają mieć własne plany (np. wydać książkę i stać się szybko bogatym), jednak nie zawsze udaje się je zrealizować. Superkot nie ma z nimi wcale łatwo, tym bardziej że małe żabki mają niejednokrotnie szalone pomysły. Na dodatek pojawia się niespodziewany gość. Kto taki? Czym tym razem zaskoczą małe żabki? Jak będą wyglądać kolejne zajęcia? Na jakie pomysły wpadnie Superkot, aby sprostać wymagania małych uczniów? To już trzeci tom z serii, a poprzednie były tak fajne, że ten był oczekiwany z dużą niecierpliwością. Co w nim znajdziemy? Mamy ciekawą, momentami zabawną historię, a do tego bardzo dużo cennych rad odnośnie do tworzenia komiksów. Ten komiks nie tylko bawi, ale również pokazuje wiele dość cennych spraw, o których warto później porozmawiać (np. chęć szybkiego wzbogacenia się). Komiks jest bezpośrednią kontynuacją poprzedniego tomu, więc moim zdaniem powinno się je czytać po kolei. Znajdziemy w nim aż czternaście rozdziałów, a w każdym inna przygoda. Wizualnie komiks jest bardzo ładny. Ilustracje autora są proste, a jednocześnie wcale nie banalne, w żywych kolorach. To wszystko sprawia, że sięga się po niego z przyjemnością. „Superkot. Klub komiksowy. Na przekór.” to niezwykły komiks, który według moich dzieci jest wręcz genialny. Znajdziemy w nim historie, które bawią, uczą, pokazują emocje. My z wielką przyjemnością polecamy. Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

„Superkot. Klub komiksowy. Na Przekor” to już trzecia część o sympatycznym Melvinie, Naomi, Tatusiu i innych żabkach, które wciąż uczą się jak narysować komiks, który zostanie wydany przez wydawcę. Jak zwykle bohaterom książeczki towarzyszy wiele emocji. Od ekscytacji po smutek i złość spowodowany nie powiedzeniem. Jednak ich komiksy są coraz bardziej estetyczne jak również coraz bardziej wartościowe. Z jednego z komiksu dzieci dowiedzą się, że nie ważne co mamy na sobie i jak wyglądamy. Każdy z nas jest taki sam. W tej części bliżej przyjrzymy się Naomi, która ma swój cel i próbuje go zrealizować za wszelką cenę. Czy się jej to uda? Czy jednak żądza pieniędzy doprowadzi do końca Klubu Komiksowego? Przekonacie się sami. Podobnie jak poprzednie części, historia o żabkach przedstawiona w postaci komiksu bawi i dostarcza wielu emocji. Książeczka jest niewielka i zmieści się do każdego plecaka. Jest idealna do czytania w trakcie podroży jak i w domowym zaciszu. Bardzo lubimy komiksy, a seria „Superkot” jest tak naprawdę komiksem, który zawiera wiele innych komiksów w środku. Każdy z nich wykonany jest inną technikom i opowiada o czymś innym. Czego mogą nauczyć się dzieci od sympatycznych żabek? Tego by nie poddawać się i ciągle doskonalić swoje umiejętności. Jeśli lubicie zabawne, ale również mądre komiksu to bardzo polecam cała serię o SuperKocie.

U nas po raz kolejny wkracza Superkot. Tym razem ,,Superkot. Klub komiksowy na przekór" Mieliście okazję czytać już te świetne komiksy bądź poprzednie autora? My otrzymaliśmy dwa egzemplarze od Wydawnictwa @Jaguar i jesteśmy nimi wprost zachwyceni. Zabawne, mądre, dziecięce, wyjątkowe, bardzo ciekawe tak określiłabym te komiksy. Ta pozycja to trzecia część, w której bohaterowie skupieni są na tworzeniu komiksów i byciu sławnym. Wiąże się to z wielkimi marzeniami. Mój Wojtuś, kiedy mu czytam, dostrzega ten absurd. Chociaż nie powiem, braku kreatywności tutaj nie brakuje. Te komiksy bardzo pobudzają wyobraźnię dziecka. Dorośli także się super bawią. Można powiedzieć, że jest to miło spędzony rodzinny czas na czytaniu. Polecamy z czystym sumieniem. ❤️