Unwholly. Podzieleni. Tom 2 (okładka  twarda, wyd. 07.2024)

Świetna ❤️

Super

[współpraca reklamowa uroboros] Unwholly czyli drugi tom Podzielonych rozpoczyna się quizem który jak dla mnie jest nieco na opak. Z jednej strony kluczowe informacje zostały nam przekazane, ale z drugiej mamy nadzieję na rozwinięcie fabuły. Oko na okładce odgrywa ważną rolę w treści i ta grafika podoba mi się trochę bardziej niż w jedynce. Co znajdziecie w środku: ⫸ bohaterów których poznaliśmy w poprzedniej części, ale też nowe postacie które sporo namieszają w życiu Connora, Risy i Leva; ⫷ bardzo wiele plot twistów, niektóre z nich się nie wyjaśniają i sprawiają że coś nam umknęło w poprzedniej części; ⫸ różne formy destrukcji kompasu moralnego; pierwotny pomysł rozszczepienia i jego twórcę; ⫷ próba walki z systemem oraz konsekwencje z jakimi mierzą się bohaterowie; ⫸ utratę wiary w siebie, podążanie inną drogą i brak wyjścia z niektórych sytuacji; ⫷ emocjonujący finał. "Wszystko działo się z jakiejś przyczyny albo zupełnie bez powodu. Albo życie pojedynczego człowieka było nicią we wspólnym gobelinie świata, albo całą ludzkość stanowiła beznadziejnie splątany węzeł". Pierwszy tom zrobił na mnie ogromne wrażenie, uwielbiam dystopię więc bardzo mocno czekałam na drugi. I muszę to przyznać z przykrością ale mam mieszane uczucia po przeczytaniu. Mnogość bohaterów jest słodko gorzka, z jednej strony nasi ulubieni bohaterowie znajdują się momentami w naprawdę trudnych sytuacjach a z drugiej czeka się na coś więcej odnośnie samego pomysłu fabuły i jak wpływa to na bohaterów. Mam też wrażenie, że Lev mój ulubiony bohater miał najmniej rozdziałów w 2 tomie. Plot twisty nieco przypominają mi Kosiarzy choć ta seria była najpierw. Sam pomysł rozszczepienia i tego jak rodzice to wszystko widzą, jak brak im uczuć czy empatii stanowi dobry pomysł na dyskusję. Ale zabrakło mi głębszego wprowadzenia szczególnie przez przeszłość, dostaliśmy coś nie tylko pod koniec książki, ale i w każdej części jako wprowadzenie co niejako każe nam powrócić do 1 tomu jednak wolałabym więcej. Nie lubię nie dokańczać serii więc pewnie skuszę się na pozostałe 2 tomy ale na razie mój zapał osłabł i boje się tego co się wydarzy później. Szczególnie jeśli nie spodobają mi się decyzję autora. Nie mniej jednak bardzo polecam czytanie ale najlepiej z tomu na tom bez odstępów czasowych bo wtedy więcej ukrytych informacji można wyłapać. Nie była to zła książka, bardziej tom przejściowy gdzie mało się wyjaśnia a bohaterowie wciąż są stawiani przed trudnymi decyzjami.

Recenzja nie zawiera spoilerów, jednak jeśli nie czytałeś poprzedniego tomu “Unwind”, nie polecam czytać tej recenzji. Niedawno minęło sześć pełnych miesięcy roku 2024, dlatego chciałam się was spytać, czy macie już swoich ulubieńców książkowych tego roku? Neal Shusterman znów to zrobił, znów wkroczył w mój świat i go wywrócił do góry nogami. Wydaje mi się, że seria Podzieleni, będzie moją serią życia, zaraz obok książek Maas. Dlatego piszę już teraz, że “Unwind”, jak i “Unwholly” to moi ulubieńcy tego roku. Czuję się rozdarta jak dzieciaki z tego tomu. Wydarzenia, które zakończyły poprzedni tom, miały dać im trochę spokoju, wytchnienia i odpoczynku, a okazało się, że to dopiero początek i ich walka nie zakończyła się jeszcze. Ta książka pozostawia we mnie inny, nowy rodzaj bólu, nie wiem, czy wcześniej byłabym gotowa na taką lekturę, dlatego cieszę się, że dopiero przy wznowieniu się z nią zaznajomiłam. Nie mogę się doczekać kolejnych tomów, nie tylko ze względu na to, że ciągle mi mało tej historii, ale również nie mogę się doczekać chwili, gdy wszystkie tomy zostaną u nas wydane i będę je mogła ułożyć w całości na półce. Nie tylko okładki układają się w całość ale również grzbiety są do siebie dopasowane w idealny sposób. Treść tych książek wami wstrząśnie, a okładki zachwycą. Lev jako były Klaskacz, jako jedyny w swoim rodzaju dzieciak, zaznaje spokoju u boku brata i byłego duchownego, który dawno temu utwierdzał go w przekonaniu, że bycie Dziesięciną jest darem. Teraz jego podejście do bycia tym darem się zmieniło, dlatego wraz ze swoim podopiecznym, próbują nawracać młodych ludzi, którym grozi podzieleni. Risa i Connor ukrywają się i opiekują się wszystkimi uciekinierami. To teraz na barkach Connora spoczywa odpowiedzialność za wszystkie dzieciaki, którymi do tej pory zajmował się Admirał. Teraz to on musi ich pilnować i zmagać się ze świadomością, że ciągle są na celowniku. Prawie siedem setek dzieciaków ukrywa się na Cmentarzysku i dość dobrze sobie radzą, do chwili, gdy ktoś próbuje przejąć władzę nad pewną grupą dzieciaków. Czy nasi bohaterowie w końcu zaznają chwili spokoju? Podzielcie się tytułami książek, które wywarły na was ogromne wrażenie. To, co wymyślił Neal Shusterman to coś, nad czym nie mogę przejść obojętnie. Przy pierwszym tomie rozmyślałam o samym akcie podzielenia, jednak przy tym, już się do tego faktu przyzwyczaiłam. Jednak to, co najbardziej mną wstrząsnęło, to pazerność ludzi. Autor dosłownie odkrywa przed nami każdą obrzydliwą warstwę społeczeństwa, ukazując nam, jak może być ono zgniłe w środku. Pazerność ludzi jest niewyobrażalna, tworzenie się organizacji, która handluje na czarnym rynku, narządami niezarejestrowanych podzielonych ukazuje nam, jak może ona być wielka. Autor pokazuje nam również, jak urażona duma, może doprowadzić do wielu niewyobrażalnych w skutkach katastrof. Postać Cama chyba najbardziej mną wstrząsnęła. Pomysł na stworzenie takiego tworu jak on, jest dla mnie chory i nie mogę zrozumieć, po co został stworzony, jaki ma być cel jego istnienia. Autor po raz kolejny pokazał nam, do czego może nas doprowadzić chora od środka komórka społeczeństwa, która znajdując proste wyjście z problemu, tworzy coś niewyobrażalnie niemoralnego. Shusterman zawsze zostawia po sobie wiele pytań, za każdym razem po jego książkach zastanawiam się nad wieloma aspektami życia, porównuję nasz świat do tego przedstawionego w jego książkach i znajduję dużo podobieństw, a to najbardziej mnie przeraża. W końcu została mi trochę rozjaśniona cała ta Wojna Moralna, która doprowadziła do faktu Podzielenia dzieci, czekam na kolejne tomy, które mam nadzieję, rozjaśnią mi jeszcze więcej. W genialny sposób autor przedstawia różnych bohaterów, by potem spleść ich losy z tymi, których już znamy. W profesjonalny sposób łączy ich losy, nadając ich bohaterom głębi i większego sensu w tej historii. Tak mocno jak czekam na kolejny tom, tak równie mocno się go boję. Polecam wam serdecznie tę serię, a wydawnictwu Uroboros dziękuję za możliwość poznania tej wstrząsającej historii.

"Unwholly" przenosi nas ponownie do świata, który jest przerażający, jak i możliwy do spełnienia. Przenosimy się ponownie do Ameryki, która podnosi się po długiej wojnie domowej, po jednej stronie byli obrońcy życia, a po drugiej ci, którzy chcieli mieć prawo wyboru. Stworzono ważny dokument, „Ustawa za życiem” gwarantowała bezpieczeństwo i ochronę człowiekowi od poczęcia do trzynastego roku życia.A co będzie dalej? Wszystko zależy od tego, czy jesteś posłuszny, nie wydają na ciebie zbyt wiele pieniędzy i czy jesteś przydatny dla społeczeństwa. Być może wtedy będziesz pozornie bezpieczny i nie będzie czekało cię rozszczepienie. To koszmar, który stał się końcem człowieczeństwa. Bohaterami książki autorstwa Neala Sustermana pod tytułem "Unwholly" są Connor, Risa, a także Lev. Wszyscy zostali skazani na ten sam los. Rodzice Connora nie potrafili sobie z nim poradzić. Chłopak buntował się, był inny, porywczy, nie robił tego, czego od niego oczekiwano, dlatego zdecydowano, że zostanie rozszczepiony. Risa przebywała w domu dziecka, który nie miał zbyt dużego budżetu, dlatego zdecydowano, że trafi do ośrodka transplantacyjnego. Lev, dorastał w wielodzietnej rodzinie, gdzie religia była bardzo ważna, wierzono, żę dziesiąte dziecko powinno się złożyć w ofierze, czy może być coś lepszego niż rozszczepienie? Droga tej trójki została ze sobą spleciona, żadne z nich nie pogodziło się ze swoim losem. Wzniecili bunt w ośrodku transplantacyjnym, to wydarzenie było głośne, usłyszał o nim świat, a sami zainteresowani znaleźli się w zupełnie innym miejscu. Rządzący nie mogli dłużej udawać, że rozszczepianie miało w sobie jakąkolwiek moralność. Pozostałą jedynie kwestia pieniędzy, a one władają każdym światem. Rządzący handlarze na czarnym rynku, czy wielkie korporacje nie zrezygnują z tak dobrze opłacalnego biznesu. Bohaterowie trafili na cmentarzysko samolotów w Arizonie, to właśnie tam przebywają i ukrywają się uciekinierzy przeznaczeni do rozszczepienia.To właśnie na cmentarzysku przebywa siedmiuset buntowników, sytuacja między nimi także bywa napięta, dochodzi do konfliktów. Pojawia się także Cam, chłopak, który został złożony z narządów różnych rozszczepieńców, nie wie, kim jest, czy ma jeszcze duszę i komu powinien zaufać. Rozpoczęło się polowanie, czy ktokolwiek w takim świecie może być bezpieczny? "Unwholly" to historia o tym, jak zaczyna się rewolucja, zatrzymuje i próbuje się odrodzić. Ukazuje jak ciężko jest znaleźć swoje miejsce na świecie i radzić sobie z konsekwencjami działań, zarówno własnych, jak i innych. Znalezienie prawdy o przeszłości i próba wykorzystania jej do budowania przyszłości. Zmagania Connora uczyniły go takim, jakim jest teraz, złamało mi to serce, ale także napełniło dumą, kiedy dostrzegałam, w jaki sposób podejmował każde nowe wyzwanie i nieustannie narażał swoje życie, aby opiekować się innymi.. Shusterman jest jednym z moich ulubionych pisarzy, przedstawia swój każdy zamysł w tak angażujący i pomysłowy sposób, że nie sposób jest odłożyć książkę na później. Ten świat wstrząsnął mną ponownie, człowiek jest gotów do zrobienia tak okropnych rzeczy, tylko dlatego, bo są opłacalne. "Unwholly" to historia, która przeniosła wszystko na zupełnie nowy poziom emocjonalny. Podobało mi się, jak Neal Shusterman dogłębnie zbadał przerażające jądro człowieczeństwa dając czytelnikowi tak mocno do myślenia. W naszym świecie dzieją się okropne, nielegalne rzeczy, ale pomysł, że rząd popiera chirurgiczne rozczłonkowanie nastolatków, jest dla mnie o wiele bardziej przerażający. "Unwholly" to opowieść, któa wstrząsa czytelnikiem i stawia nowe pytania o to, co to znaczy żyć. Jak daleko był byś w stanie się posunąć, aby przetrwać? Czy przyjąłbyś nowe ramię, nogę, inny kręgosłup wiedząc, że pochodzą od dziecka? Zagubionego nastolatka, które stało się problemem dla rodziców, czy systemu?

Cóż, chyba muszę się poddać i przestać zastanawiać się, co znajdę w kolejnych książkach Neala, gdyż ciągle udowadniam sobie, jak mało wiem. Neal jest jednym z tych autorów, którzy zawsze mnie zaskoczą, którzy są wręcz nie do przewidzenia i rozszyfrowania. I których wizja przyszłości za każdym razem mnie przeraża i jednocześnie fascynuje. Nie wiem, czy drugi tom podobał mi się bardziej niż pierwszy. W przypadku tej serii nie umiem wybrać, bo każda strona trzyma ten sam poziom, jest tak samo makabryczna i wciągająca zarazem. Neal zawsze dodaje nowe postacie do starych, mieszając dobrze nam znanych bohaterów, których już zdążyliśmy pokochać, z tymi, którzy pojawiają się tylko po to, żeby namieszać. Zarówno w fabule, jak i w naszych sercach. I tak jest właśnie w Unholly. Znam Connora, którego uwielbiam całym sercem i jego trudność z zaakceptowaniem siebie i swojego ciała, z byciem przywódcą i wzorem do naśladowania jest jednym z bardziej druzgoczących wątków. Jest też Lev, który jak zwykle, nie jest z nikim powiązany. Jego droga to zbitek losowych wydarzeń, w których musi się odnaleźć i które wciąż zmieniają go z dziecka w młodego mężczyznę, w ogromny autorytet dla dziesięcin, może wbrew jego woli. Znam Risę, która jest chyba najbardziej zmienną postacią, do której z jednej strony mam ogromny sentyment, a z drugiej wielokrotnie chciałam nią potrząsnąć, żeby później zrozumieć jej postępowanie i dowiedzieć się jak silną jest dziewczyną. To ona ma najwięcej rozterek, rozdarta między życiem dezerterki i trudną miłością Connora, a życiem gwiazdy telewizji i tak prostym uczuciem Cama. Tak ciężko mi ją oceniać i jej wewnętrzna walka wielokrotnie rozrywała mi serce. Ale właśnie Cam. To Cam jest główną postacią tej książki. Eksperymentem. Chłopakiem stworzonym z prawie 100 różnych osób, który stara się żyć, a z drugiej strony przeszywa go tyle różnych impulsów. Jego gry słowne, wątpliwości, wybuchy płaczu, rozgoryczenie. Wstyd, kiedy pierwszy raz zobaczył swoją twarz. To jak każdy traktuje go nie jako człowieka, ale jako udany projekt przynoszący same korzyści. Jako przyszłość w zakresie tworzenia idealnych ludzi. Jego charakter jest tak złożony, a historia tak dramatyczna, że wyczekiwałam każdego rozdziału z jego perspektywy, bo sam zamysł na jego postać również we mnie wywoływał masę mieszanych uczuć. Człowiek stworzony kosztem poświęcenia innych osób. Człowiek, który marzy o miłości, o bezgranicznym oddaniu, które chce zaoferować, mimo że dopiero uczy się jak to jest naprawdę żyć, będąc złożonym z tak dużej ilości „części”. A w tle Miracolina, Starkey i Nelson, którzy dopełniają tę fabułę i również mieszają. Reklamy, które wręcz namawiają do uśmi€rcenia swoich dzieci, jeśli te byłyby „niegrzeczne”. Polityczne przesłanki ukryte za ustawą o życiu. Policja i rząd, którzy traktują skupisko dzieci jako dobry interes. To historia, która wciąga od pierwszej strony. Krótkie rozdziały. Lakoniczne wypowiedzi. Milion różnych perspektyw uzupełniających konkretne fragmenty. Milion różnych miejsc i organizacji. Ogrom zwrotów akcji, wybuchów i wszelakich uczuć. Frustracji, złości, smutku, chwilowego szczęścia. Druzgoczące słowa ukryte za humorem i wzruszeniem ramion. Zwrócenie uwagi na ignorancję mniejszych grup, które dla nas wydają się nieistotne. Dobre sprawdzenie własnej moralności, czyli typowy Neal i jego nietypowe książki, które mają przetestować nasze reakcje i granice. Jak mówić o historiach, które jednocześnie czyta się lekko i z ciężkim sercem? Jako coś wybitnego. I tak traktuję Podzielonych.

"Unwholly" to kontynuacja wyjątkowo mrocznej i przerażającej dystopii, która jest jeszcze bardziej intensywna i wielowymiarowa niż jej poprzedniczka. Po dramatycznym buncie w ośrodku transplantacyjnym Happy Jack, główni bohaterowie Connor, Risa i Lev znajdują się w sytuacji bez wyjścia, ukrywając się na cmentarzysku samolotów w Arizonie. Miejsce to staje się swoistym schronieniem dla setek młodych uciekinierów, którzy, podobnie jak oni, zostali skazani na rozszczepienie. Jednak to, co miało być oazą bezpieczeństwa, szybko okazuje się miejscem pełnym napięć i konfliktów, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych. Shusterman w tej części cyklu pogłębia tematykę moralnych dylematów i złożonych relacji między postaciami. W tle rozgrywa się brutalny biznes związany z rozszczepianiem, proceder tak dochodowy, że staje się niemal nie do zatrzymania, mimo rosnącej świadomości społecznej. Autor przedstawia społeczeństwo, które, mimo że zaczyna dostrzegać moralne wątpliwości związane z tą praktyką, jest w dużej mierze zdominowane przez korporacje, polityków i handlarzy organów, dla których zysk jest ważniejszy niż ludzkie życie. Do grona bohaterów powieści dołącza nowa, intrygująca postać, chłopak złożony z części ciał różnych rozszczepionych osób. Obecność Cama wprowadza nowy, nieco filozoficzny wymiar do tej opowieści, stawiając pytania o tożsamość, duszę i naturę człowieczeństwa. Nie wiedząc, kim naprawdę jest, Cam staje przed trudnym wyborem: wobec kogo powinien być lojalny i czy w ogóle posiada własną duszę? Jego zmagania z tożsamością podkreślają, jak skomplikowanym i niejednoznacznym światem jest rzeczywistość rozszczepieńców. Autor w drugim tomie nie tylko rozwija fabułę, ale również ukazuje ewolucję bohaterów. Connor, kiedyś zbuntowany nastolatek, teraz staje przed wyzwaniami lidera, starając się chronić innych, mimo rosnących zagrożeń i osobistych konfliktów. Jego relacja z Risą, która wybrała życie na wózku inwalidzkim zamiast przeszczepu, staje się coraz bardziej skomplikowana, obarczona presją i oczekiwaniami, które oboje starają się spełnić. Lev z kolei nadal próbuje znaleźć swoje miejsce w świecie, szukając nowego celu w życiu po traumatycznych doświadczeniach. Jednym z najciekawszych aspektów książki jest sposób, w jaki autor przedstawia podziały nie tylko na poziomie ciała, ale także społeczeństwa. Rozszczepienie staje się metaforą szerszych problemów, politycznych, społecznych i ekonomicznych, które dzielą ludzi i niszczą tkankę społeczną. Autor zręcznie wplata w fabułę elementy propagandy, mediów i czarnego rynku organów, co dodaje realizmu przedstawionej przez niego dystopijnej wizji przyszłości. Narracja w powieści pełna jest zwrotów akcji i napięcia, a Shusterman umiejętnie buduje atmosferę zagrożenia i niepewności, która towarzyszy bohaterom (i przy okazji czytelnikowi) na każdym kroku. Mimo mrocznej i trudnej tematyki, książka nie jest pozbawiona nadziei. "Unwholly" pokazuje, jak łatwo można przekroczyć granice w imię zysku i jak trudno jest znaleźć swoje miejsce w świecie, który zdaje się być bezlitosny i pozbawiony empatii. To książka, która nie tylko wciąga, ale również zmusza do myślenia o tym, jak daleko jesteśmy gotowi się posunąć, by przetrwać i jakie są tego konsekwencje. Jeśli mielibyście przeczytać w swoim życiu jedną dystopię, postawcie na tę. Warto!

“Podzieleni Tom 2. Unwholly” to kontynuacja genialnej dystopijnej serii stworzonej przez Neala Shustermana, autora znanego ze “Żniw śmierci” czy “Głębi Challengera”. Co powiecie na świat, w którym dopuszczalna jest tak zwana wsteczna aborcja? Rodzice dziecka między jego 13 a 18 rokiem życia mają prawo zdecydować - utrzymać je przy życiu, bo wykazuje ono predyspozycje do bycia pożyteczną osobą dla społeczeństwa, bądź też poddać je rozszczepieniu na narządy i w ten sposób udowodnić wartość swojego potomstwa. Jak się można domyślać, przede wszystkim jednostki sprawiające problemy, gorzej sobie radzące w szkole i nieposiadające dodatkowych umiejętności skazywane są na poddanie $miertelnej procedurze, podczas gdy utalentowani muzycy czy naukowcy w mniejszym stopniu muszą martwić się o swoją przyszłość. Nie wszystkim jednak takie podejście się podoba, co prowadzi do lawiny nieprzewidywalnych zdarzeń. Tak jak i pierwszy tom, tak i tutaj akcja wciąga nas od samego początku. W tej części oprócz śledzenia dalszych losów Connora, Leva czy Rity, poznajemy też sporo nowych postaci, które wprowadzają wiele świeżych wątków do fabuły. Wszystko kręci się wokół zwolenników i przeciwników rozszczepiania i ich walki, ale również tworzenia samodzielnego społeczeństwa młodszych osób na tzw. cmentarzysku czy też dość kontrowersyjnych tematach takich jak czarny rynek narządów oraz próbach tworzenia jednostek idealnych. Warto zwrócić uwagę, że Neal stawia nas przed wieloma wątpliwymi moralnie sytuacjami i zadaje pytania, na które nie znajdziemy odpowiedzi w książce. Ten nasz wewnętrzny dyskurs na temat życia i społecznej przydatności ciągnie się z nami przez całą powieść, przez co w zadumie zostajemy jeszcze na długo po skończeniu lektury. “Unwholly” to genialne rozwinięcie historii. Świetny pomysł na fabułę pociągnięty zostaje w kilku różnych kierunkach, dzięki czemu nie da się nudzić, a po skończeniu tego tomu z niecierpliwością czekać będziecie na trzecią część.

Pierwszy tom Podzielonych wstrząsnął mną kilka miesięcy temu. Do tej pory nie mogę wyrzucić z głowy PEWNEJ sceny (myślę, że wszystkie osoby, które czytały wiedzą, którą konkretnie mam na myśli) i od czasu do czasu wracam myślami do „Unwind”. Nie zdziwi Was więc, że z niecierpliwością wyczekiwałam drugiego tomu tej historii. Gdy zaczęłam czytać „Unwholly” od razu dopadła mnie ekscytacja i takie poczucie, że czytam coś wyjątkowego. Bo właśnie takie dla mnie są książki Shustermana. Totalnie wyjątkowe i niepowtarzalne. Choć historie autora mnie przerażają, to z drugiej strony mają w sobie coś takiego, że nie potrafię się oderwać i czytam jak zahipnotyzowana. Zwykle, gdy w kolejnych tomach wprowadzani są nowi bohaterowie to ciężko mi ich polubić, bo wolę czytać o postaciach, które poznałam wcześniej, ale nie w przypadku książek Shustermana. Tutaj dosłownie każda postać jest fascynująca! Idealnym przykładem tego był Cam, który pojawił się dopiero w tej części i skradł większości mojej uwagi. Byłam wręcz zirytowana, gdy rozdział z jego perspektywy się kończył i sprawdziłam, kiedy znowu wrócimy do tej postaci. Niestety nie mogę Wam nic więcej powiedzieć o tym bohaterze, ale jeśli czytajcie to dajcie mi znać, czy Was też tak zaintrygował. Dzięki niemu również Risa zyskała w moich oczach, bo wcześniej nie darzyłam jej zbyt wielką sympatią. Neal Shusterman jak mało kto potrafi podtrzymać moje zaangażowanie i w trakcie lektury non stop zastanawiałam się jak ja zachowałbym się na miejscu bohaterów. Mnóstwo tutaj trudnych pytań i wątpliwości moralnych. Choć akcji jest mniej niż w pierwszym tomie to mi to w ogóle nie przeszkadzało. Jeśli choć odrobinę lubicie dystopie to przeczytajcie Podzielonych. Dla mnie zarówno ta seria jak i Kosiarze to jedne z najlepszych książek jakie przeczytałam z życiu. Choć w tym poście celowo nie zdradzam Wam zbyt wiele (im mniej będziecie wiedzieć, tym bardziej lektura Wami wstrząśnie) to proszę: zaufajcie mi i czytajcie.

Jeżeli pierwszy tom był dobry, to na ten był absolutnie genialny. Seria „podzielonych” to ten typ serii, która z każdym tomem jest tylko lepsza, a każda strona zachęca do przeczytania kolejnej. W drugim tomie, skupiamy się na kilkorgu postaci, których losy w którymś momencie zaczynają się przecinać i łączyć w czasami dosyć nieprzewidywalne nici. Główni bohaterowie są tak naprawdę rozdzieleni i każde z nich walczy z własnymi problemami, ale oczywiście wszystkich łączy jeden i ten sam cel- unicestwić procedurę rozszczepienia i uratować jak najwięcej rozszczepieńców. Najbardziej podobało mi się chyba to, jak autor pokazał nam jak człowiek- w tym wypadku dziecko- potrafi zmienić się w wyniku wojny, którą musi prowadzić z systemem i mimo, że jest na przegranej pozycji, to i tak zawzięcie walczy. Bohaterowie „podzielonych” nie tylko dorośli i dojrzeli od ostatniego tomu, ale dosłownie zmężnieli przez decyzje, jakie musieli podjąć od momentu, w którym zaczęła się ich wielka ucieczka i walka o każdy dzień życia. Jak zwykle Neal Shusterman, sprawił, że nie raz i dwa, ale kilkakrotnie siedziałam przed książką z szeroko otwartą buzią i mówiłam „NIEEE, NIEMOŻLIWE” i myślę, że już samo to, świadczy o tym, jak dobra jest ta książka i jak potrafi wpłynąć na czytelnika. Mam wrażenie, że ta książka to coś więcej niż kolejna dystopia do poczytania i zapomnienia. Myślę, że to będzie książka, do której będziemy wracać za 10 i 20 lat i będziemy czytać ją z takim samym zapałem z jakim czytamy ją teraz.