Widzimy się w sierpniu (okładka  twarda, wyd. 03.2024)

Dobra ,szkoda ,że taka krótka.Marquez to jednak piękno literatury.

Może i nieidealna, ale ostatnia i przez to wyjątkowa powieść Marqueza. O miłości, o kobiecie, o podróży, w sumie o emocjach i rodzinie. Jak już zaczęłam, nie mogłam się oderwać. I świadomość, że to ostatnie dzieło starego pisarza, który walczy z utratą pamięci i mimo to probuje pisać i przecież nadal świetnie pisze, była znacząca. Chciał tę powieść podobno zniszczyć, ale ostatecznie jej nie zniszczono i myślę, że dobrze, bo to piękna historia.

Przeczytana jednym tchem. Bardzo zmysłowa, czyta się lekko. Szkoda ,że nie powstały kolejne rozdziały. Po tej lekturze, bardzo chętnie sięgnę po kolejne wydania autora. Polecam.

Książkę czyta sue z zainteresowaniem. Polecam

Świetna, refleksyjna. Godna uwagi.

Marquez nie chciał, by ta niedokończona powieść została wydana. Spadkobiercy postanowili inaczej. Szkoda, bo to zaledwie nie do końca spójny szkic. Choć dla wielbicieli prozy geniusza z pewnością cenne dzieło. Jednak dalece odbiegające od tego, co zachwycało nas wcześniej.

Jak na wielkiego mistrza pióra, to przychylam się do jego opinii. Jednak ciekawy pomysł na fabułę.

Postać Any Magdaleny uosabia udręki kobiecego pożądania i potrzebę czegoś, czego brakuje w pozornie idealnym życiu oraz naturę długoterminowych związków. Byłam zaskoczona oryginalnym zakończeniem, które bardzo dobrze dopełniło ono historię Any. Szczerze polecam!

Lepiej jakby nie było tej książki. To jest jak szkic, nieskończony szkic czegoś. Nie polecam.

Powinnam zacząć od innych książek tego autora, tematyka tej nie w moim guście i zniechęciła.