Wieczny pokój (okładka  zintegrowana)

„Wieczny pokój” to powieść science fiction amerykańskiego pisarza Joe Haldemana, laureata nagród Hugo i Nebuli, znanego przede wszystkim z kultowej „Wiecznej wojny”. Choć tytuł może sugerować bezpośrednią kontynuację tamtej historii, w rzeczywistości jest to odrębna, samodzielna opowieść – duchowo jednak bardzo z nią spokrewniona. Akcja książki rozgrywa się w połowie XXI wieku, w świecie pogrążonym w niekończących się konfliktach zbrojnych. Główny bohater, Julian Class, jest naukowcem i jednocześnie operatorem tzw. soldierboyów – zdalnie sterowanych maszyn bojowych, którymi kieruje za pomocą bezpośredniego połączenia neuronowego. Choć fizycznie przebywa z dala od frontu, doświadcza całego okrucieństwa wojny poprzez sieć umysłową, łączącą go z innymi operatorami. Wraz ze swoją partnerką, fizyczką Amandą, Julian odkrywa możliwość wykorzystania tej technologii do stworzenia globalnej sieci połączonych umysłów, zdolnej wyeliminować przemoc i konflikty na świecie. Z czasem jednak oboje zaczynają dostrzegać, że takie „połączenie” może oznaczać nie tylko pokój, ale i utratę indywidualności, a więc nową formę zniewolenia. W ten sposób pisarz stawia przed czytelnikiem fundamentalne pytania o naturę człowieczeństwa, o granice wolnej woli i etyczne konsekwencje rozwoju technologii. Powieść napisana jest z charakterystyczną dla autora precyzją i chłodem naukowca, a jednocześnie pełna jest emocjonalnego napięcia i głębokiej refleksji. autor nie skupia się na widowiskowych scenach walki, lecz na psychologicznych skutkach wojny, alienacji i traumie, jaką niesie. To literatura science fiction w najlepszym wydaniu – nie ucieczka od rzeczywistości, ale przenikliwy komentarz do współczesnego świata, w którym technologia rozwija się szybciej niż moralność. „Wieczny pokój” to mądra, niepokojąca i zarazem poruszająca wizja przyszłości, która zmusza do zastanowienia się, czy pokój osiągnięty kosztem ludzkiej wolności nadal można nazwać pokojem. To książka, która nie daje prostych odpowiedzi, lecz prowokuje do myślenia długo po zakończeniu lektury – i dlatego zasługuje na miejsce wśród najważniejszych dzieł współczesnej fantastyki.

Wieczny pokój to trzeci wydany tom trylogii, autorstwa Joego Haldemana, a chronologicznie drugi, ale niebędący bezpośrednią kontynuacją poprzedniej powieści, czyli Wiecznej wojny i na dodatek rozgrywający się w innej przyszłości Ziemi. Wieczny pokój, razem z Wieczną wojną i Wieczną wolnością tworzą dość specyficzną trylogię, powiązaną głównie tematyką science fiction oraz pacyfizmem. Książka Wieczny pokój w 1998 roku otrzymała nagrody Nebula, Hugo i Campbella. Sama powieść ma również dość specyficzną konstrukcję, ponieważ w pewnym momencie z jednej historii przechodzimy do drugiej, o wiele ważniejszej, ale która nie mogłaby istnieć bez tej pierwszej. Początkowo obserwujemy Juliana jako operatora żołnierzyka - poznajemy wszelkie aspekty techniczne ich obsługi, ich wady, zalety, różne historie dotyczące czasu pracy i tym podobne. Z czasem coraz więcej śledzimy, czym zajmuje się główny bohater i doktor Amelia, kiedy ten nie jest podłączony. Wkrótce ich odkrycie, a w zasadzie odkrycia rzucą nowe światło na toczący się konflikt i przyszłość ludzkości. Joe Haldeman, podobnie jak z dwóch pozostałych książkach, dużą uwagę przykłada do psychologii postaci i ich wewnętrznych rozterek. To nie jest kolejna książka, w której główny bohater strzela karabinem i giną setki ludzi, ale taka, w której jedna, przypadkowa ofiara, może spowodować załamanie nerwowe i podjęcie próby samobójczej. To także opowieść o tym, czy tytułowy wieczny pokój możemy osiągnąć kosztem ludzkiej wolności, mocno ingerując w to jacy jesteśmy. Joe Haldeman skłania do refleksji i do zastanowienia się nad wojną, wolnością, ale i wieloma innymi tematami, powodując, że już nigdy nie spojrzę tak samo na żołnierza z bronią, walczącego na froncie. Wieczny pokój to kolejna bardzo dobra i skłaniająca do refleksji książka Haldemana, dotycząca wojny i wolności jednostek, osadzona w niedalekiej przyszłości.

A gdyby tak ludzie znaleźli cudowne remedium na… wojnę?! Tak. Dobrze czytacie. Nie chodzi o lek na nieuleczalne choroby, a sposób na zmianę mentalności każdego agresora i socjopaty. Taki pomysł na uleczenie świata przedstawił Joe Haldeman w swojej powieści pt. Wieczny pokój. Główny bohater, Julian Class, jest doktorem fizyki i żołnierzem Sił Sojuszu. Walczy z rebeliantami z krajów Trzeciego Świata. Co ciekawe nie robi tego osobiście, a zdalnie, prowadząc do boju niezniszczalną maszynę setki kilometrów od miejsca swojego pobytu. W czasie służby dochodzi do wypadku. Julian zabija niewinne dziecko. To wydarzenie sprawia, że mężczyzna przewartościowuje swoje życie, a nawet próbuje targnąć się na nie, nie mogąc sobie poradzić z emocjami. By zapomnieć o popełnionym czynie, oddaje się pracy naukowej wraz ze swoją partnerką, Amelią i jej kolegą, kosmologiem. Analizując eksperyment prowadzony w kosmosie odkrywają, że jeśli ten nie zostanie przerwany Wszechświatowi grozi zagłada. Od tej pory ich życiu grozi niebezpieczeństwo. Pojawia się jednak wizja ratunku – sposób na wyeliminowanie ludzkiej agresji, co zastopuje wojny i uspokoi bezwzględnych polityków, próbujących zamknąć usta naukowcom. Czy jednak zadanie to nie okaże się ponad siły Juliana i jego towarzyszy? O tym musicie przekonać się czytając tę wspaniałą i jakże ponadczasową historię. Bardzo podobała mi się ta pozycja. Zamysł autora jest genialny. Myślę, że współczesnym rządzącym, ale także wielu ludziom jego rozwiązanie bardzo by się przydało. Pacyfistyczna, ciekawa, wciągająca. Taka jest powieść Haldemana. Polecam!