Zembala. Szpital to ja. Historia słynnego kardiochirurga (okładka  miękka)

Bardzo szybka dostawa. Dziękuje 😎

Książka wywołuje u mnie mieszkalne uczucia. Miejscami bardzo ciekawa, przedstawiająca interesujące fakty z życia Mariana Zębali, pokazująca jego wady i zalety, jego pracę i w sposób zrozumiały dla laika wyjaśniający czym zajmuje się kardiochirurgia. Z drugiej strony bardzo chaotycznie napisana, momentami nie wiadomo o kim tak naprawdę jest książka - o Relidze, Maranie Zębali czy jego synu Michale czy o innych lekarzach. Tak jakby autorzy chcieli opisać "przy okazji" wszystkich tych którzy tworzyli i pracowali w klinice kardiochirurgii w Zabrzu w jednej książce.

Mega książka jest dziękuję

Kilka lat temu czytałam książkę autorów poświęconą życiu Zbigniewa Religi – historii, której ukoronowaniem był film „Bogowie”. Później sięgnęłam po „Ludzie czy bogowie”, dlatego gdy zobaczyłam zapowiedź biografii profesora Mariana Zembali, byłam pewna, że będzie to pozycja równie wciągająca i rzetelnie przygotowana jak wcześniejsze publikacje autorów. Zabrze sercem stoi – dosłownie i w przenośni. To jeden z najważniejszych i najlepiej rozwiniętych ośrodków leczenia chorób serca w Polsce. Sławę miastu przyniósł słynny przeszczep wykonany przez profesora Religę – zdjęcie z tamtego wydarzenia wielu z nas ma w pamięci do dziś. Ten bezprecedensowy zabieg rozpoczął nową erę w polskiej kardiochirurgii, stając się punktem wyjścia do kolejnych pionierskich operacji, które przedłużyły życie tysiącom pacjentów. Religa skupiał się na praktyce – był chirurgiem z krwi i kości, który działał ponad procedurami i przepisami. U jego boku stał Marian Zembala – lojalny, ambitny, niezwykle pracowity. Z kart książki wyłania się jednak obraz człowieka, który z czasem zapragnął wyjść z cienia mistrza i zapisać się w historii jako samodzielna legenda. Autorzy pokazują, jak bardzo Zembala dążył do tego, by znaleźć się na pierwszym planie – (nie?)świadomie próbując przebić sławę Religi. To biografia o pasji, ambicji i poświęceniu, ale też o pysze, samotności i cieniu, jaki rzuca sukces. Zembala jawi się jako człowiek kontrastów: wizjoner i perfekcjonista, który potrafił realizować pozornie niemożliwe projekty, a jednocześnie osoba o trudnym charakterze, często idąca po swoje bez oglądania się na innych. Tam, gdzie zamykano mu drzwi, wchodził oknem – lecz bywało, że w tym geście tracił ludzi wokół siebie. Autorzy z reporterską precyzją rekonstruują jego drogę zawodową, przywołując wspomnienia współpracowników i znajomych, analizując publikacje prasowe i dokumenty. Brak głosu rodziny pozostawia jednak pewną pustkę – nie sposób oprzeć się wrażeniu, że Zembala zapłacił za swoją misję najwyższą cenę: trudne rodzinne relacje. W tle przewija się postać syna, którego obecność w Śląskim Centrum Chorób Serca budziła wiele kontrowersji, ale to tylko fragment większej, bardziej złożonej historii. Dla mnie „Zembala” to rzetelna, pełna niuansów biografia człowieka, który całe życie mierzył wysoko. Nie zawsze trafnie, nie zawsze w słusznej sprawie, ale zawsze z pasją i determinacją. W mojej pamięci pozostanie jako wizjoner, który – mimo wszystkich wad – położył solidny fundament pod to, czym dziś jest polska kardiochirurgia. https://ksiazka-w-pigulce.pl/ksiazki-dla-doroslych/reportaz-literatura-faktu/zembala-biografia-czlowieka-ktory-chcial-dorownac-bogom-recenzja-ksiazki-kortki-i-watoly/