Zjawa (okładka  miękka)

Ogólnie tematyka jest ok, ale czegoś mi brakuje w książce. Przeczytałam dwie inne książki tego autora ("Zaklęci" i "Drapieżcy") i moim zdaniem były ciekawsze - a przynajmniej mi lepiej się je czytało.

Jak wszystkie książki, które wyszły spod pióra Mastertona, tak i ta jest świetna! Jeśli ktoś lubi takie historie z dreszczykiem, to "Zjawa" przypadnie mu do gustu! Polecam z czystym sumieniem.

Kaissza zabiera nas w lata 50te ubiegłego wieku i wprowadzą.nas w klimat upiora mściwego broniącego siostry..taka sobie ale czytałem z chęcią poznania zakończenia..

Solidny horror z elementem baśni, bez szału ale przeczytać można

Jeszcze nie skończyłam czytać, ale naprawdę przyjemna

Super książka polecam

Polecam

"Zjawa" była moim pierwszym spotkaniem z twórczością Grahama Mastertona i być może na sentymentalne uczucia, uważam że to jego najlepsza historia. Powracałam do niej wiele razy a dziś na nowo odświeżyłam sobie lekturę i wciąż uważam ją za jeden z najlepszych horrorów jakie czytałam. Nie jest łatwo napisać książkę, która będzie straszyć. Już to przerabiałam i jako wielka fanka tego gatunku znalazłam zaledwie garstkę tytułów, które śmiało mogę nazwać tymi, które budzą lęk. Wśród tego grona niezmiennie od lat znajduje się powyższy tytuł, który ze strony na stronę potęguje napięcie, zaskakuje, daje do myślenia, budzi dreszcz przerażenia i udowadnia, że wyobraźnia gotowa jest do wszystkiego. Autor manipuluje faktami, żongluje emocjami, bawi się z czytelnikiem i robi to tak dobrze, że nim się obejrzymy na własnej skórze odczuwamy grozę wydarzeń, która staje się czołowym bohaterem powieści. Peggy Buchanan ma zaledwie pięć lat, gdy wpada w otchłań śmierci. Załamuje się pod nią lód, gdy spaceruje po zamarzniętym basenie. Elizabeth i Laura, jej dwie starsze siostry, nie potrafią się z tym pogodzić. Wydaje się jednak, że dziewczynka nie odeszła daleko a jej duch krąży wokół sióstr. Czy ma to coś wspólnego z kolejną tragedią, ale rozgrywaną trzy lata później? Latem, na terenie plebani ktoś odnajduje bowiem zamarznięte ciało miejscowego pastora, który molestował Laurę. Inni, którzy również chcieli wyrządzić krzywdę siostrom, padają ofiarą tajemniczych wypadków. Peggy bowiem mimo swojej nieobecnej postaci trwać będzie przy rodzinie do samego końca. To naprawdę intensywna historia, bogata w silne doświadczenia i emocje o których nie zapomina się na długo po zamknięciu ostatniej strony. Czytałam "Zjawę" jako nastolatka a dziś jako starszy czytelnik uważam, że zupełnie nie traci na wartości. Właściwie pozostawia daleko w tyle książki ze swojego gatunku, bo nikt nie podbił poprzeczki wyżej. To opowieść o ludziach z którymi się utożsamiamy, o tragedii, którą rozumiemy a także o pragnieniach, marzeniach i determinacji, czyli emocjach zupełnie nam nie obcych. Autor igrając z naszym czułym sercem osłabia nas wzruszeniem, by tuż po tym uderzyć mrokiem, gęstą atmosferą, lękiem przed kolejnymi wydarzeniami. Trzeba bowiem przyznać, że fabuła jest naprawdę straszna, ponieważ odwołuję się do klasyki gatunku grozy - dziecka, tytułowej zjawy. Ta mieszanka zawsze działa cuda, więc i tym razem udało się stworzyć obraz prawdziwego niepokoju. Jedynym minusem, który od lat psuje mój obraz idealnego horroru jest sam finał powieści, zbyt przekombinowany jak na tak dobrze rozpoczętą akcję. Jednak jeśli znacie inne książki autora wiecie, że zakończenia zawsze były jego słabą stroną, więc pomijając to jedno niedociągnięcie pozostaję pełna zachwytu nad pomysłem i wykonaniem. Akcja koncentruje się wokół jednego wątku, wprowadza kilka dodatkowych motywów, jest trochę baśniowa i miejscami mocno dramatyczna, ale dzięki takiemu połączeniu pozostaje w pamięci na długo po zamknięciu ostatniej strony. Popłoch, psychoza i pustka, by tuż po tym uderzyć z podwójną siłą. "Zjawa" to horror jedyny w swoim rodzaju, barwny w atrakcje, pełen zaskoczeń, dopracowany i mocno dający do myślenia. Książka napisana z rozmachem, nie tracąca na wartości mimo upływu czasu i wciąż pozostająca na liście najlepszych jakie przeczytałam. Jeśli poszukujecie grozy budzącej prawdziwe emocje, jeśli jeszcze nie znaleźliście opowieści, która spełni Wasze oczekiwania - oto tytuł, którego nie możecie przegapić.

Na jawie i we śnie. Graham Masterton proponuje nam w swej najnowszej książce klasyczną konwencję uwięzionej na ziemi duszy zmarłej osoby, w której to historii autor umiejętnie łączy ze sobą motyw zemsty zza grobu i nadprzyrodzonej obecności z pomysłem na wędrówkę żywych prosto do krainy duchów. Mastertonowi przyznać trzeba zdecydowanie dwie rzeczy: pomimo ponad siedmiu krzyżyków na karku pisarsko jest znakomity, a "Zjawa" to naprawdę świetna książka (i do tego bardzo na czasie, zważywszy na nadchodzące już za miesiąc Halloween)! Czy małe dziewczynki mogą być niebezpieczne? Z reguły nie. No chyba, że są duchami nieszczęśliwie zmarłych pięciolatek... Przykład tragicznego wypadku małej Peggy udowodni nam, że w kwestii życia pozagrobowego i uwięzienia dusz na ziemi możemy być świadkiem naprawdę wielu nadprzyrodzonych wydarzeń. Jak najkrócej podsumować książkę? Z pewnością jako intrygującą powieść o potędze ludzkiej wyobraźni, w której jawa miesza się ze snem. To w gruncie rzeczy - na płaszczyźnie przyjętej konwencji - ponadczasowa w swej wymowie historia, wykraczająca daleko poza ramy horroru, stanowiąca wspaniałe połączenie grozy, dramatu i baśni. Wszystko zaczyna się od tragicznego wypadku. Pewnego zimowego popołudnia tafla lodu załamuje się pod spacerującą po zamarzniętym basenie pięcioletnią Peggy Buchanan. Jej śmierć pogrąża w żalu dwie starsze siostry, Elizabeth i Laurę. Dziewczynki nie mogą jednak oprzeć się wrażeniu, że Peggy wcale nie odeszła w zaświaty, lecz jest tuż obok i czuwa nad ich losem. Trzy lata później miejscowy pastor, który molestował Laurę, zostaje znaleziony w stanie agonalnym na terenie plebanii, z poważnymi odmrożeniami całego ciała. Jest upalne lato, więc zdarzenie wymyka się wszelkim próbom racjonalnego wytłumaczenia. Kiedy nieprzyjemne przygody zaczynają spotykać każdego, kto w jakikolwiek sposób zbliży się do którejś z sióstr, Elizabeth uświadamia sobie, że nieżyjąca dziewczynka roztoczyła nad nimi rodzaj kłopotliwej i niezwykle groźnej kurateli… Chcąc ratować narzeczonego, będzie musiała zmierzyć się z Peggy na jej własnym polu: w świecie czystej wyobraźni, której wytwory przybierają czasem śmiertelnie realne kształty. Ostatnie pisarskie lata to w wykonaniu Mastertona pasmo książkowych sukcesów. Kilka potknięć mu się rzecz jasna po drodze zdarzyło (choć nie będę teraz o nich pisać), lecz generalnie autor prezentuje nam regularnie efekty czegoś, co można nazwać chyba tylko drugą literacką młodością. Wielkie Brawa do Tego Pana! Graham Masterton zdaje się być w znakomitej pisarskiej formie. Opowiedziana w książce historia jest naprawdę dobra, spójna, a (co chyba najważniejsze) może autentycznie zjeżyć włos na głowie. Będące znakiem firmowym autora opisy paranormalne także się tutaj pojawią (choć, jak na Mastertona, w wersji light), wymowa paranormalnej aktywności w wykonaniu ducha pięcioletniej dziewczynki jest naprawdę mocna, do tego na każdym kroku czuć autentyczne emocje, a fabuła wciąga niesamowicie - wszystko zatem jest na swoim miejscu! Polecam!

Powrót do baśni o „Królowej Śniegu” w najbardziej przerażającym wydaniu? To bez wątpienia „Zjawa” Grahama Mastertona. Po jej lekturze ta i tak dość mroczna baśń już zawsze będzie mi się kojarzyć z horrorem pełnym grozy i zjawisk nadprzyrodzonych. Czy można powiedzieć, ze główną bohaterką powieści jest Peggy, zmarła tragicznie dziewczynka, jeśli nawet nie było nam dane jej poznać? Bo czy to nadal ona kryje się w białej i mroźnej powłoce zjawy ukazującej się swoim bliskim? W każdym razie nie opuszcza rodziny nawet po śmierci i broni jej „za wszelką cenę”. A cena ta jest wysoka nie tylko dla tych, którzy odważyli się choćby pomyśleć o skrzywdzeniu jej sióstr, Lizzy i Laury, ale również dla nich samych. W tej powieści już początek budzi niesamowite napięcie i poczucie, że wydarzy się coś strasznego. Dreszcz przebiega po plecach nie tylko z zimna, gdy przypatrujemy się dwóm małym dziewczynkom brnącym przez śnieg, by odszukać siostrę. Tragiczny wypadek jest początkiem niekończącej się serii dramatycznych wydarzeń, których konsekwencje na zawsze zmieniają życie rodziny, prowadząc do jej stopniowego rozpadu. Ta nieoczywista i wielowarstwowa powieść grozy, mimo wątków nadprzyrodzonych broni się swoją wiarygodnością. Autor eksploruje temat wyobraźni oraz siły ludzkiego umysłu, sugerując, że jeśli trauma, żal i poczucie winy są wystarczająco silne, mogą przywołać zmarłych z powrotem do życia jako zjawy, mające realny wpływ na rzeczywistość. Nie stroni też od brutalnych scen, które zostają pod powiekami na długo po odłożeniu książki. Zło w tej powieści odmieniane jest przez wszystkie przypadki, ale największe emocje budzi to czające się w człowieku. Tu niemal każdy jest niczym Kaj z zatruwającym go kawałkiem lodu tkwiącym w sercu. Z mroczną stroną skrywaną w najdalszych zakamarkach duszy, której jednak przed zjawą nie sposób ukryć. Ależ ta powieść ma klimat! Opisy zimowej scenerii i zakradającego się mroku potęgują uczucie mrozu i grozy budząc niepokój i budując intensywne napięcie. Już w trakcie czytania ciepły kocyk i gorąca herbata okazały się nieodzowne, a po jej zakończeniu wolałam nie oglądać się przez ramię, by nie dostrzec białej dziewczynki, mroźnego malowidła wyobraźni.