Ballada o miłości (ebook)

Na irlandzkim wybrzeżu, gdzie wiatr śpiewa o dawnych uczuciach, zaczyna się historia, której nie sposób zapomnieć. „Ballada o miłości” Lucindy Riley to powieść, w której miłość ma smak soli, muzyka – zapach deszczu, a każde marzenie niesie w sobie cień tęsknoty. Zaczyna się niewinnie: dziewczyna z małej, nadmorskiej wioski i chłopak, który w palcach nosi melodię świata. Clara i Con — jak dwa akordy, które przypadkiem tworzą harmonię. Ich miłość jest młoda, niecierpliwa, a zarazem odwieczna. Uciekają więc od wszystkiego, co ich dzieli, by odnaleźć siebie w Londynie lat sześćdziesiątych — mieście, które pulsuje dźwiękiem gitar, marzeń i rozczarowań. Riley, z właściwą sobie czułością i melancholią, maluje świat, w którym muzyka staje się zarówno wybawieniem, jak i przekleństwem. Bo przecież każda wielka namiętność — czy to do człowieka, czy do sztuki — wymaga ofiary. W blasku reflektorów Con Daly zdobywa sławę, ale z każdym kolejnym występem jego serce oddala się od tego, co czyste i prawdziwe. Clara, uwięziona między tęsknotą a lojalnością, obserwuje, jak ich miłość przestaje być piosenką o nadziei, a staje się lamentem o stracie. Autorka prowadzi nas przez dwie płaszczyzny czasu — lata sześćdziesiąte i osiemdziesiąte — z taką płynnością, jakby opowiadała historię, która nigdy się naprawdę nie kończy. W tle unosi się echo niespełnionych marzeń, dźwięk starych winyli, szmer deszczu o szyby londyńskich kamienic. To świat, w którym miłość dojrzewa razem z bólem, a tajemnice przeszłości mają smak gorzkiego akordu. W „Balladzie o miłości” odnajdujemy wszystko, co w prozie Riley najpiękniejsze — zmysłowy język, pełen nastrojowych obrazów, bohaterów z krwi i kości, a nade wszystko tę wyjątkową umiejętność, by z codzienności uczynić poezję. Ale tym razem autorka idzie krok dalej. Wpleciony w tkankę powieści wątek kryminalny dodaje jej głębi — niczym nieoczekiwany ton w dobrze znanej melodii. Śmierć, tajemnica, milczenie — wszystko to składa się na refleksję o cenie, jaką płacimy za marzenia. Czy można kochać tak, by nie zatracić siebie? Czy można wierzyć w muzykę, która raz już nas zraniła? Riley nie daje prostych odpowiedzi. Zamiast tego zostawia nas z obrazem kobiety stojącej na brzegu — tej samej, która przed laty kochała zbyt mocno, a dziś słucha tylko, jak fale przynoszą jej echo dawnej pieśni. To powieść o miłości, która przetrwała ciszę. O przyjaźni, która została wystawiona na próbę. O sztuce, która potrafi ocalić — i zniszczyć. Lucinda Riley napisała „Balladę o miłości” dawno temu, zanim świat poznał jej „Siedem sióstr”, ale już tutaj słychać ten sam ton — delikatny, pełen światła i melancholii. Jej syn, Harry Whittaker, tchnął w tę książkę nowe życie, nie naruszając jej duszy. Efekt? Powieść, która brzmi współcześnie, a zarazem niesie w sobie ducha innej epoki. Czytając, miałam wrażenie, że każda strona pulsuje rytmem serca — nie tylko bohaterów, ale i samej autorki „Ballada o miłości” to nie historia, którą się kończy — to historia, która zostaje. Bo niektóre pieśni, raz usłyszane, rozbrzmiewają w nas już na zawsze! Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od wydawnictwa @wydawnictwoalbatros (współpraca reklamowa) 🩷.

„Ballada o miłości” to powieść, która zaczyna się jak romantyczna pieśń o młodości, marzeniach i wielkiej miłości, a z każdą kolejną stroną zamienia się w poruszającą powieść o tajemnicach, które potrafią złamać serce - i ocalić duszę. Keira i Con. Ona - dziewczyna z wiatrem we włosach i sercem pełnym nadziei, on - charyzmatyczny muzyk marzący o wielkich scenach. Razem uciekają z małej wioski na irlandzkim wybrzeżu, wierząc, że miłość i pasja pokonają wszystko. Londyn przyjmuje ich zimno, ale ich uczucie płonie jak ogień w nocnym oknie. A potem… pojawia się sława, lęk, mrok przeszłości i groźby, których nie można zignorować. Dwadzieścia lat później świat znowu wypowiada jego imię. Con Daly. Legendarny, utalentowany, zaginiony. Czy powróci? A jeśli tak - jaką cenę przyjdzie mu zapłacić za prawdę? „Ballada o miłości” to historia, która nie zna czasu. To powieść o sekretach potężniejszych niż muzyka i odwadze, by stanąć twarzą w twarz z przeszłością. Klimat surowej irlandzkiej ziemi miesza się tu z londyńskim brudem i blaskiem sceny Wembley, tworząc opowieść melancholijną, intensywną, pełną tęsknoty i napięcia. Jeśli szukacie książki, która poruszy najczulsze struny, sprawi, że będziecie czytać nica wstrzymując oddech - sięgnijcie po tę balladę uczyć, marzeń i wyborów, które niosą konsekwencje przez całe życie…

Wszystkim miłośnikom literatury obyczajowej na pewno polecam tą książkę, bo na pewno docenicie zwyczajnie styl pisania. To jedna z tych książek, że otwieracie, zaczynacie czytać i nie macie się do czego przyczepić. Widać tu po prostu dobrze napisaną, bardzo przemyślaną i dopieszczoną w każdym szczególe fabułę. Ksiazka ta zadowoli wielu czytelników, zarówno tych lubiących wątek muzyków w książce, miłośników dobrego romansu, ale i tych, którzy czekają na jakieś intrygi, czy elementy sensacyjne. Mi towarzyszyła w trakcie czytania jakaś aura tajemniczości, czułam, że czegoś nam autorka nie mówi. Pod koniec za to byłam zdumiona pewnymi faktami, bo autorka naprawdę snuje taką bardzo zajmującą, ale spokojną opowieść, a to tylko pozory!