Korona w mroku. Szklany tron. Tom 2 - ebook epub (ebook)

Cudowna książka.

Rewelacja!

Polecam

👍

Przyznaję bez bicia, że pierwszą połowę książki czytałam z bólem serca i poważnie zastanawiałam się, czy jest szans brnąć dalej. Za dużo miłosnej dramy. Na szczęście, bogowie Erilei wynagrodzili moją cierpliwość. Druga część Korony W Mroku jest jak nowe rozdanie kart w zbyt długo toczącej się grze i punkt zwrotny całej serii. Od tego momentu to juz nie jest opowieść o miłosnym trójkącie, tylko historia pelna intryg, tajemnic, wojny i krwi. Całkiem nieźle, jak na książkę teoretycznie zaliczaną do nurtu Young Adult Fantasy.

Mija parę miesięcy od turnieju w którym Celaena wywalczyła swoją wolność. Królewska Obrończyni żyje w dostatku. Wypełnia zadania, które nakazuje jej król, jednocześnie pamiętając o jego groźbie skrzywdzenia jej bliskich. Zarobione sakiewki złota wydaje na suknie, biżuterię, broń i mnóstwo książek. Pewnego dnia władca żąda od niej głowy Archera Finna, którego poznała kilka lat temu w Twierdzy Zabójców. Celaena chce pomóc przyjacielowi i dowiedzieć się czy naprawdę jest zdrajcą. Mężczyzna jest podejrzany o przynależenie do organizacji działającej w Rifthold, której celem jest pozbawienie Króla tronu. Chodzą również słuchy, że chcą posadzić na nim zaginioną księżniczkę Aelin Galathynius. Na domiar złego wisior od Eleny znów świeci na jasno. Dziewczyna musi zmierzyć się ze złem, które robi się coraz silniejsze. Dawna Królowa nakazuje jej dowiedzieć się jakimi siłami bawi się Król. Czy dziewczyna poradzi sobie w nowej misji? Jaki sekret odkryje Chaol? Co ukrywa Dorian? Na początku ciężko było wczuć mi się w powieść. Nie było żadnych fajerwerków. Jednak wiedziałam, że Sarah mnie jeszcze zadziwi. I miałam rację. Im bardziej z każdą stroną posuwałam się do przodu, tym bardziej nie mogłam się oderwać. Sarah J. Maas jest moją królową! Umiejętnie gra uczuciami swoich czytelników. To co zrobiła pod koniec książki sprawiło, że przeżywam załamanie nerwowe. Koniecznie muszę mieć kolejną część, bo wiem, że szykuje się coś wielkiego. A ja muszę poznać co! W tej części autorka pokazała, że główna bohaterka ma pazur! Nadal nie brakuje jej ciętego języka, czy odwagi. Tu jednak nie użala się nad sobą i pokazuje twarz, którą zazwyczaj skrywa. Celaena jest coraz bardziej niebezpieczna co zauważa również Chaol i Dorian. Nie poznają w niej dziewczyny jaką była przed turniejem. W drugiej części dzieje się tak wiele, że naprawdę ciężko złapać oddech. To jak jazda bez trzymanki. Jest więcej magii i niebezpieczeństwa. Tajemnice, zabójstwa i miłość. Jak również przemiana bohaterów. Pojawia się nowa postać o której myślę, że głośno będzie dopiero w części trzeciej. Podoba mi się, że w tej części postacie Doriana i Chaola były bardziej wyraziste. Dorian pokazał, że jest waleczny i ma dobre serce. Chaol nadal jest wierny i lojalny, ale za zamkniętym w sobie człowiekiem kryje się osoba, która chce być kochana. Jest ich zdecydowanie więcej niż w pierwszej części. ''Korona w mroku'' może i nie wciąga od pierwszych stron, ale to chwilowe. Później wplecie Cię w wir intryg i namiętności. Jednakże i tu wątek miłości nie jest nam narzucony na siłę, gdyż jest nadal jedynie wpleciony. Emocje jakie towarzyszą przy lekturze tej pozycji zostają z czytelnikiem na dłużej. A zakończenie! Zakończenie, to miazga! Koniecznie trzeba sięgnąć od razu po kolejny tom. Pod koniec książki dowiemy się o największej tajemnicy Zabójczyni. Zapewniam Was, że będziecie bardzo ciekawi dalszych losów! Ja już nie mogę doczekać się kolejnych tomów.

Drugi tom „Szklanego tronu” nie zawiódł mnie. Wyszedł rok później, ale myślę, że jeśli komuś spodobała się pierwsza część, to warto było tyle czekać na kontynuację. Tym razem naszą bohaterkę określają słowa: przebiegła, śmiercionośna i nieugięta. I tym razem mogę się zgodzić. A zwłaszcza z przebiegła, gdyż jej kłamstwa wypowiadane (i w sumie pokazywane) królowi są wręcz doskonałe. Muszę się przyznać, że byłam nimi zaskoczona, gdyż uwierzyłam, że Celaena stała się zimna marionetką, a tu niespodzianka. I to bardzo pozytywna. Na tych kłamstwach cierpi jednak jej znajomość (jeśli mogę to tak nazwać) z księciem Dorian’em. Jednocześnie zbliża się do Chaol’a, który stał się moim ulubieńcem w tej serii. Głównie, dlatego, że wydaje się być do mnie podobny – spokojny, cichy, niezależny. Dowiadujemy się również sporo o przeszłości głównej bohaterki. I mimo, że od pierwszych stron książki podejrzewałam, jaka ona była (nie zdradzam nic, ^^ aby zachęcić was do przeczytania) została ona fajnie wpleciona w wątek. Akcja wciąga i nie chce nas wypuścić do samego końca, przez co autorka zasługuje na moją pochwałę. To jeden z niewielu przykładów, kiedy drugi tom przebija pierwszy. Jeżeli pierwsza część, była dla mnie dość przewidywalna, tak ta mnie zadziwiła i mówię to szczerze, bo nie tak łatwo mnie zaskoczyć.

Drugi tom „Szklanego tronu” trzyma poziom, na pewno jest bardziej zaskakujący niż pierwszy. Podoba mi się, że rozterki sercowe Celeany się wyklarowały i finalnie zeszły nieco na drugi plan, choć momentami miałam bliżej nieokreślone uczucie irytacji, gdy dochodziło właśnie do scen romantycznych, coś mi ewidentnie nie grało. Jestem zła na siebie, że zaskoczył mnie plot twist na ostatnich stronach książki, bo w chwili gdy poznało się prawdę, wydaje się ona tak oczywista, że aż śmieszna. Zakończenie zachęca do sięgnięcia po trzeci tom, znacznie bardziej niż to było w przypadku zakończenia pierwszego tomu.

Nie warto, autorka poszła w nastoletnie emocjonalne rzyganiem tęczy. Nie polecam. Zamiast udawać że próbuje drążyć w dziedzinie fantasy, powinna wymyślić własną kategorie "ckliwe uczucia i zjebanie potencjału", nie polece Tej książki najgorszemi wrogu. Podobała się 1 część? Nie? Po Tej conajmniej zarządasz zwrotu pieniędzy. Nie polecam, widać zbyt pewnie się pisarka poczuła. Odarta postać z wszystkich cech zbudowanych w pierwszej części. pomijając oczywiście ckliwego rozemocjonowanie. Nie dajcie sie zwieść kupionym recenzją! DNO!

Moim zdaniem Sarah j. Maas po napisaniu pierwszej części nie musiała pisac następnych... Jednakże z książki,która wydawała mi się skończona (prócz wątku miłosnego) potrafiła wyczarowac coś zaskakującego i zachwycającego. Z wielką chęcią przeczytałam i czekam na tłumaczenie Heir of fire (dziedziczka ognia). Team Chaol jak dla mnie! Polecam,książka jest świetna dla osoby w każdym wieku.