Nie w jego typie - ebook epub (ebook)

Oklepana, przewidywalna, zero akcji. Nie czytało jej się źle, łyknęłam ją w jeden dzień, ale nie wywołała we mnie żadnych emocji. Po prostu książka dla odmóżdżenia :)

Świetna. Dobrze się czyta i historia jest całkiem sympatyczna. Bo przecież chodzi o szczęśliwe zakończenia.

Lekkiep, zabawne, z odrobiną pikanterii.

Fajna, szybko się czyta.

Super

„Nie w jego typie” to najnowsza powieść Cory Reilly, która stanowi odskocznie od romansów mafijnych, które z pewnością większość z was czytała. Tym razem mamy powieść z motywem sportowym, która niejednemu czytelnikowi zapewne przypadnie do gustu. Jeśli o mnie chodzi, ta książka z pewnością długo w mej pamięci nie zostanie, bowiem była …. Ona po prostu była nudna… Nie jestem znawczynią książek autorki, ale jak narazie przeczytałam siedem z nich, z czego tylko dwie zasługują na miano genialnych. Reszta to takie średniaki… Miałam nadzieje, że najnowsza książka autorki będzie petardą, tym bardziej, że lubię motywy ze sportowcami, ale niestety po raz kolejny się rozczarowałam. Na samym wstępie muszę powiedzieć, że ta książka była ogromnie przewidywalna. Evie ma zostać osobistą asystentką Xaviera Stevensa. Prace załatwiła jej poniekąd siostra, której partner jest kumplem Xaviera (sportowej gwiazdy), a że każda z jego poprzednich asystentek była szczupła i piękna, prędzej czy później kończyła w łóżku sportowca. A że Evie ma krągłą figurę, tak wszyscy myślą, że Xavier jej nie dotknie, bowiem „nie jest w jego typie”… Jak myślicie? Co dalej się wydarzy? I choć od początku wiedziałam jak to wszystko się zakończy, tak miałam nadzieje, że sama historia będzie tak dobra, że nie będę się miała do czego doczepić i finalnie będę zadowolona z lektury…Ale niestety… Jak początek był nawet ciekawy, tak im dalej tym miałam coraz większe wrażenie, że gdzieś już coś podobnego widziałam. I tak - przypomniał mi się od razu film „Dwa tygodnie na miłość”, w którym Sandra Bullock musiała wybierać swojemu szefowi krawat bo ten nic sam nie umiał zrobić. I tak też czułam się podczas czytania tej książki, jak tylko Xavier musiał być budzony z rana żeby nie zaspać na trening… Ten chłop to było takie wielkie dziecko, które nie umie nic samo zrobić i trzeba go za rączkę wszędzie prowadzać… dobrze, że chociaż inną głową pracował bez zarzutu…Za mało samego motywu sportowca, miałam wrażenie że głównym tematem w tej książce są kompleksy głównej bohaterki i życie erotyczne Xaviera, a od połowy to już tylko życie erotyczne obu bohaterów…. Co mnie dodatkowo drażniło, to ciągłe mówienie i myślenie głównej bohaterki, jaka to ona jest krągła i nie w typie sportowca… i ja nie mam kompletnie zarzutów do tego, że Evie była „normalna” a nie szczupła i przepiękna, tak ciągłe wytykanie jej tego i wspominanie o tym w książce, po czasie zaczęło mnie irytować. Niestety niczym szczególnym mnie ta książka nie zaskoczyła, nic nadzwyczajnego się w niej nie wydarzyło. Na plus jedynie zasługuje styl pisania autorki i okładka ;) reszta niestety zostanie szybko zapomniana.

Autorka łamie stereotypowe postrzeganie kobiecych kształtów. Historia bardzo przyjemna i lekka. Bohaterowie dający się lubić. Chociaż rozwiązłość Xaviera nieco mnie drażniła. Serio czy co noc trzeba mieć inną kobietę w łóżku??? Trochę to naciągane.

Evie zgadza się na propozycję siostry, opuszcza USA aby po​​lecieć do Australii i zostać osobistą asystentką rugbisty - wielkiej sportowej gwiazdy – Xaviera Stevensa – Besti, o którym nigdy ​wcześniej nie słyszała i na którego temat nic nie wiedziała. ​Lecz już wkrótce miało się to zmienić. Okazuje się, że praca dla Xaviera bardziej przypomina opiekę nad rozpuszczonym dzieckiem niż zajmowanie się sprawami dorosłego mężczyzny. Jakby tego było mało Stevens nie stroni od kobiet w typie modelek i żadnej ze swoich dotychczasowych asystentek jeszcze nie przepuścił. Na szczęście Evie nie jest w jego typie... chociaż... Xaviera poznajemy jako mix casanovy wybierającego sobie kobiety ​wyłącznie ze względu na ich umiejętności łóżkowe, dobrego lojalnego kumpla z domieszką zarozumiałego, rozwydrzonego dzieciaka. Przyzwyczajony do życia pod ostrzałem fleszy aparatów emanował pewno​ścią siebie i wyluzowaniem, jakby nic nie mogło podnieść mu ciśnienia. Wyglądał na kogoś, kto potrafiłby przejąć kontrolę nad ​swoim życiem, gdyby tylko tego chciał. Moglibyśmy pomyśleć, że jest płytki i nic innego się dla niego nie liczy niż w/w rzeczy jednak prawda jest z goła inna a Xavier w głębi nie jest wcale takim dupkiem na jakiego się kreuje myśląc m.in o dobru swoich najbliższych. "​– Jest egocentrycznym, aroganckim casanovą… oraz moim ​przyjacielem. ​– No to powinieneś zastanowić się nad swoimi wyborami ży​ciowymi – odparłam ze śmiechem. ​– Masz rację. – Connor zmrużył w rozbawieniu oczy. – Nie ​jest złym facetem. Jest lojalny. ​– Słyszałam co innego. Podobno zmienia dziewczyny częściej ​niż niektórzy bieliznę". "​– Daję im to, czego chcą, a w zamian za to pozostaję w świa​tłach reflektorów. Nieważne, co mówią, ważne, żeby mówili, czy ​jakoś tak". "– Daję ludziom to, czego chcą. Prasie, kobietom, a nawet lu​dziom zajmującym się marketingiem dla naszej drużyny". Evie... Ależ my polubiłyśmy tą dziewczynę! Nie bała się odpysknąć i dogryźć swojemu pracodawcy. Jej sarkazm i cięty język momentami były nawet urocze 😁 mimo iż wbrew pozorom nie miała łatwo borykając się z ciągłymi aferami wywoływanymi przez Xaviera i będąc przez to również nowym pretekstem do plotek pozostawała cały czas sobą. Szczera i naturalna. Odpowiedzialna i konsekwentna. Ciepła i bardzo empatyczna a do tego zaradna. W końcu trafiła nam się bohaterka niedoskonała, jak my z krągłościami sprawiająca, że wszyscy potrafili ją pokochać z nami na czele! 😃 "Evie okazywała ​swoje uczucia bez zahamowania, nie martwiąc się o to, jak przez ​to będzie wyglądać, i to było niczym powiew świeżego powietrza. ​Nie musiałem zgadywać, co czuje. Pokazywała mi to wprost albo ​bez ogródek mi o tym mówiła. Zero tej doprowadzającej mnie do ​szału kobiecej subtelności. Evie zachowywała się jak jeden z kum​pli, ale miała przy tym kształty przywołujące grzeszne myśli, za ​które Fiona by mnie zadusiła, gdyby o nich wiedziała". "Ta dziewczyna trafiała do mnie w sposób, którego nie potrafi​łem do końca zrozumieć". Czy dziewczyna w typie szarej, nie idealnej myszki, z kompleksami na punkcie swoich krągłości i tak daleka od tych wszystkich jego "typów" może podbić serce nieznośnego babiarza i seksoholika? Czy mężczyzna jest w stanie się dla niej zmienić? Bo pamiętajmy, że ludzie rzadko się zmieniają... "...przy Evie te mury, które ​sobie zbudowałem, zaczęły się kruszyć, i nie przeszkadzało mi ​to. Wiedziałem, że nie sprzeda mnie prasie. W ogóle nie pragnę​ła uwagi i była odpowiedzialna oraz lojalna. Lubiłem z nią prze​bywać. Moje poprzednie asystentki na ogół pracowały z domu, ​a nie u mnie w mieszkaniu. Starałem się spędzać z nimi jak naj​mniej czasu, lecz Evie czasem dawałem zadania tylko po to, by ​zostawała w moim penthousie na dłużej". Kto z was miał ochotę na książkę inną niż wszystkie dotychczasowe Corry? Bez mafii, bez brutalności i bez rozlewu krwi za to z niedoskonałą bohaterką gdzie poczujecie m.in klimat rancza, lasu i przygody? 😎 co prawda brakowało nam nieco samych scen związanych bezpośrednio z rugby, z meczami i klimatem sportowym a siostra Evie - Fiona - momentami doprowadzała nas swoją nadopiekuńczością w stosunku do swojej bliźniaczki do szewskiej pasji mimo to jednak jak zwykle u nas bywa przy książkach Corry spędziłyśmy rewelacyjnie czas mając ochotę na jeszcze więcej 😍 "Nie w jego typie" to historia prosta, lekka, przyjemna i zabawna. Pokazuje nam jak ważna jest akceptacja własnego ciała i walka z kompleksami, które mogą zostać wykorzystane przez osoby trzecie chcące zadać nam ból z powodu zwykłej zazdrości i zawiści. Jak zapewne też się domyślacie jest również erotyczna za sprawą naszego bohatera, który uciech cielesnych sobie nie odmawia 🔥😈😎😁 nam się podobała bardzo i czekamy na więcej 🥰

Z pewnością znacie książki autorki Cory Reilly, dała się poznać na naszym rynku książkami mafijnymi, które są wyjątkowe w swojej brutalności, nadziei i miłości, która nie daje o sobie zapomnieć. Byłam szczerze zaciekawiona tym, jak sobie poradzi w zupełnie innej tematyce. Romans sportowy ma wzięcie, tak samo jak te rozgrywające się w biurowcach. Niby niepozorna fabuła może przynieść, coś zupełnie nowego. Czy książka „Nie w jego typie” spodoba mi się równie mocno, co wcześniejsze pozycje? W końcu nie każda historia od razu wskazuje na miłość od pierwszego wejrzenia. Czasami by coś poczuć potrzeba znacznie więcej czasu, lepiej tego kogoś poznać, a nie tylko być pod wrażeniem nienagannej aparycji, charakter bywa równie ważny, trzeba przecież potrafić się ze sobą porozumieć. Główną bohaterką powieści Cory Reilly pod tytułem „Nie w jego typie”, jest dwudziestoletnia Evie Fitzgerald, to miła i wrażliwa dziewczyna, której brak pewności siebie. Nie jest typem łatwowiernej osoby, która nie potrafi się obronić i powiedzieć tego, co myśli, kiedy trzeba. Ma siostrę bliźniaczkę, która wydaje się być idealna, ma świetną figurę, czego nie ma Evie, co jest dla niej powodem do ogromnych kompleksów. Jest sobą skłonną do poświeceń, udowodniła to rezygnując ze swoich planów i zajmując ojcem, który ciężko znosił śmierć żony. Przyszła pora na to, aby sama zajęła się swoim życiem, postanowiła wyjechać do Australii, gdzie dostała pracę, jako asystentka znanego sportowca. Xavier „Bestia” Stevens jest playboyem, przez jego sypialnię przewinęło się więcej modelek niż żołnierzy na poligonie, dla Evie jest to szansa na pokazanie swojego profesjonalizmu, przecież jest bezpieczna. W niczym nie przypomina nieskazitelnych modelek, w których gustuje Bestia. Czy ma rację? Mężczyzna jest zarozumiały, arogancki, pewny siebie i czasami potrafi zachowywać się w należyty sposób. Czy jest to jedynie maska, czy Xavier jest tylko pustą atrakcyjną skorupą? Co będzie, kiedy się okaże, że mają ze sobą więcej wspólnego niż ktokolwiek myślał? „Nie w jego typie” przenosi nas do Sydney w Australii, mamy okazję stać się częścią Sydney Tigers, spojrzeć na świat oczami Cory Reilly. Autorka pisze na tyle dobrze, że odnoszę wrażenie, że nie jest istotne, jaką tematykę ukaże, czy jest to aranżowane małżeństwo i świst kul, czy mężczyzna, który jest wrzodem na tyłku, jest to napisane w sposób bezbłędny. Główna bohaterka jest normalną kobietą, nosi większy rozmiar jak wiele dziewcząt i ma z tego powodu spore kompleksy. Jeśli chodzi o Xaviera to z całą pewnością na początku powieści nie będzie się Wam wydawać sympatyczny, chociaż coraz częściej przychodziły takie chwile, kiedy robił coś dobrego, czy miłego. Można powiedzieć, że momentami przypominał dzieciaka, który nie radził sobie z wieloma sprawami i dlatego chciał pomocy Evie. „Nie w jego typie” jak to pry romansach skupia się na rozwoju relacji między bohaterami. Nic nie dzieje się tutaj na łapu capu, bo i w życiu tak przecież nie jest, czasami do rozwoju uczucia trzeba przejść od szefa i podwładnej, do przyjaźni, a następie w coś więcej, na co żadne z nich nie liczyło i nie miało wpływu. Cora Reilly w swojej powieści pokazała, jak ważne jest porozumienie dusz, ludzi i to, aby się dobrze ze sobą czuć, aniżeli stawianie aparycji na pierwszym planie.

Cora Reilly, znana do tej pory jako królowa mafijnych romansów, dziś pojawia się w zupełnie nowej odsłonie. Czy romans sportowy okaże się również jej mocną stroną? I czy czytelnicy docenią zmianę frontu autorki? Kiedy nasza ulubiona autorka postanawia stworzyć coś przeciwnego temu do czego przyzwyczaiła swoich czytelników, każdy z nas zastanawia się czy przebije postawioną przez siebie poprzeczkę. Reilly od lat zachwyca nas intensywnymi emocjami, mocnymi zwrotami akcji oraz wszechobecnym niebezpieczeństwem a przecież tych motywów ciężko doszukiwać się w świecie sportowców. A może się mylę? Sięgając po "Nie w jego typie" miałam w głowie różne scenariusze i chociaż ostatecznie lektura przypadła mi do gustu to wolę autorkę w jej starym wydaniu. Doświadczenie nauczyło nas, że asystentka sportowca zawsze narażona jest na spore nieprzyjemności, przynajmniej na początku swojej pracy. Evie nie miała więc pojęcia jak trudne doświadczenia ją czekają a jednak potrzebowała zmiany klimatu i z USA przeniosła się do Australli, by pracować dla Xaviera Stevensa. On zmieniał dziewczyny jak rękawiczki, stawiał wyłącznie na modelki i nie przejmował się zapamiętywaniem ich imiona a ona musiała sprzątać po nim każdy medialny bałagan, by utrzymać jego dobre imię. I chociaż doceniała wyrzeźbione mięśnie oraz seksowny styl bycia to wiedziała, że jest całkowitym przeciwieństwem mężczyzny co trzymało ją w ryzach. Do czasu. Autorka próbowała na bazie znanej historii stworzyć coś wartościowego oraz przeczącego przyjętym poglądom i zamarzyła sobie, że pójdzie w stronę aktualnych światowych trendów. Niestety motyw plus size, który próbowała wpleść do fabuły niekoniecznie mnie do siebie przekonał. Evie była bardzo zakompleksiona, do samego końca utrzymywała, że musi się siebie wstydzić i nie zasługuje tym samym na uwagę Xaviea, który wcale nie był takim męskim bożyszczem jak sam zakładał. Miał po prostu bardzo duże ego, które potrzebowało skrócenia przez silną kobiecą postać, ale aktualna główna bohaterka kompletnie się do tego nie nadawała. Ich romans był uroczy i to ratowało całą sytuację, ale zabrakło mi bardziej intensywnych emocji, które pozwoliłyby postaciom przejść konkretne zmiany. "Nie w jego typie" nie była złą lekturą, ale pierwsze kroki autorki w nowym świecie wypadły słabiej niż zakładałam. Okazało się, że Reilly dużo lepiej radzi sobie z kreacją męskich postaci i stawia na słabe kobiety a to niestety nie jest w moim guście. Z drugiej strony natomiast nie odłożyłam lektury do zapomnienia, przeczytałam całość z zainteresowaniem, więc na pewno nie powinniście rezygnować z lektury, szczególnie jeśli lubicie styl autorki. Ja nie żałuję wyboru i wręcz przeciwnie - bardzo chętnie sięgnę po kolejne tomy w nowej serii.