Pięć i pół śmierci (okładka  miękka, wyd. 10.2023)

To była moja pierwsza przygoda z twórczością Hanny Greń i już wiem, że na pewno nie ostatnia. Autorka stworzyła barwnych bohaterów: jedni budzili sympatię, inni niechęć, a razem tworzyli portret pełen realizmu, przypominający samo życie. Wciągnęło mnie to od pierwszych stron. Muszę przyznać, że chwilami musiałam cofać się do poprzednich fragmentów, by lepiej poukładać nazwiska czy wydarzenia. Ale wcale nie odebrałam tego jako minus - wręcz przeciwnie, ta książka wymagała pełnego skupienia, więc nie dało się jej odłożyć i szybko zapomnieć. Podobało mi się, jak intrygi i zbrodnie były splecione z codziennością bohaterów. Plot twisty zaskakiwały w odpowiednich momentach, a atmosfera miejsc, w których rozgrywała się akcja, dodawała całości klimatu. Jeden wątek nadal mam w głowie i zastanawiam się, czy czegoś nie przeoczyłam, ale to tylko pokazuje, jak mocno historia we mnie pracuje. Na końcu wiele kwestii zostało wyjaśnionych, w tym znaczenie samego tytułu - choć dociekliwy czytelnik mógłby dojść do tego samodzielnie. „Pięć i pół śmierci” to kryminał, który ma wszystko, czego oczekuję od dobrego gatunku: tajemnice, mroczną sieć zbrodni, realistycznych bohaterów i scenerię, która buduje napięcie.

Książka miała pogniecione 2 rogi. Trochę kiepsko. Gdyby miała być prezentem to raczej nie wypadałoby jej dać.

Jak zawsze świetna książka

BOBRY KRYMINAŁ, POLECAM

Super się czyta

Jak kończyć rok, to z przytupem. I nie mówię tu o trzydniowych tańcach, które wyszły zupełnym przypadkiem, ale o rewelacyjnym kryminale mojej ulubionej rodzimej autorki Hanny Greń o intrygującym tytule „Pięć i pół śmierci”. Wiedziałam, że podobnie jak poprzednie Jej książki (a przeczytałam wszystkie) i ta pochłonie mnie totalnie, więc usiadłam do niej, zanim pojechałam balować, w przeciwnym razie mogłabym przeoczyć Sylwestra. I wiedziałam, co robię, bo to powieść, od której nie można się oderwać! Kolejny raz Autorka udowadnia, że pomysłów na zaskakującą fabułę jej nie brakuje i nie ma sobie równych w łączeniu wątku kryminalnego z tematyką obyczajową. Oba te elementy wzbogaca gama barwnych, pełnokrwistych postaci, których odmienne perspektywy możemy śledzić budując własne hipotezy śledcze. Mimo podsuwanych tropów trudno jest jednak dociec motywów i odgadnąć osobę sprawcy, tym bardziej że kolejnych zbrodni zdaje się nic nie łączyć i trafiają na biurka innych śledczych. Okazuje się jednak, że lekceważenie rodzimej policji i coraz lepszych osiągnięć technologicznych pozwalających pobrać odciski palców nawet z płatków róży może źle się skończyć dla butnego przestępcy. Zawsze cenię w powieściach Autorki rzetelne przedstawienie pracy śledczych działających w polskich realiach z ograniczeniami finansowymi, osobowymi i czasowymi, za to z nadmiarem innych spraw, biurokracji, układami i naciskami. I tu pojawia się osobnik, który swoją arogancją, chamstwem i niekompetencją popartymi koneksjami jedynie szkodzi śledztwu. Zanim więc komisarze Reglińska i Duranowicz zabiorą się na poważnie za swoją pracę, będą musieli wyrugować niepożądany element z własnego podwórka. Autorka prócz rozgrywek w szeregach policji skupia się w dużej mierze na toksycznych związkach małżeńskich i pozamałżeńskich, w których jedna strona nastawiona na czerpanie korzyści nie zważa na krzywdę partnera. A pomysł na spotkanie po latach rozdzielonych w dzieciństwie sióstr dodatkowo ubarwia fabułę. Kolejny raz skończyłam czytać z niekłamanym zachwytem i choć w przypadku książek Pani Hani mogę być trochę nieobiektywna przez olbrzymią sympatię do Autorki, to zapewniam Was, że Jej powieści bronią się same. Nie polegajcie więc jedynie na mojej opinii, a sprawdźcie sami jak dobra jest to rozrywka i co może oznaczać tytułowe „pół śmierci”.

Spacerująca z psem kobieta zupełnie niespodziewanie natrafia na ciało młodego chłopaka. Wszystko wskazuje na samobójstwo ale czy napewno? Wkrótce policja odkrywa kolejne zwłoki młodego mężczyzny zamordowanego w domku na ogródkach działkowych. Czy te dwie zbrodnie może coś łączyć? Tymczasem młoda dziewczyna, Zyta Zakrzycka przypadkiem wpada na swoją siostrę bliźniaczkę Julittę z którą w dzieciństwie została rozdzielona. Dziewczyna składa jej nieoczekiwaną propozycję która mocno zaskakuje Zytę ale ta mimo początkowych wątpliwości w końcu się zgadza. Nie wie jednak jakie Julitta ma wobec niej plany… „Pięć i pół śmierci” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Hanny Greń ale jakże było to wyborne! Świetnie napisana, interesująca fabuła, intrygi, seks, zdrady, pożądanie, chęć zemsty… No po prostu wow! Tu jest wszystko czego szukam w kryminałach, prawdziwe realia pracy w policji, zawiła intryga i trzymająca w napięciu historia kryminalna. Pani Hanna ma tak lekki, przyjazny dla oka styl że przewracanie kolejnych kartek było dla mnie czystą przyjemnością. Uwierzcie mi na słowo że „Pięć i pół śmierci” to pewniak, nie ma szans żeby się przy nim nudzić. Autorka daje nam na tacy cały przekrój społeczeństwa od uczciwych i rzetelnych policjantów po wredne i wyniosłe nauczycielki. Cała historia choć oparta na niezwykle zaborczej miłości nie daje nam oczywistych i gotowych odpowiedzi. Autorka genialnie miesza w fabule, tak że czytelnik gubi tropy chociaż wydawałoby się że wszystko się już wie i ma się pewność. Tymczasem pojawia się kolejny wątek i kolejna podejrzana postać… no uwielbiam tak błądzić! Nie łatwo jest mnie wywieźć w pole ale tutaj autorce ta sztuka udała się perfekcyjnie! Bardzo dobrze bawiłam się szukając sprawcy oraz jego motywu, nie spodziewałam się takich obrotów spraw! Książka wzbudziła we mnie całą gamę emocji od złości przez niedowierzanie aż po współczucie niektórym bohaterom! Cieszę się że sięgnęłam po „Pięć i pół śmierci” chociaż podchodziłam do niej z lekką dozą niepewności ale teraz wiem że zupełnie niepotrzebnie! Sięgajcie! Na moją odpowiedzialność! @gryfnie_o_ksiazkach

Nie sięgam po powieści obyczajowe, nie jestem też fanką kryminałów, w których więcej życia prywatnego bohaterów niż wątków związanych z intrygą. Jednak od każdej reguły są wyjątki i pewnie właśnie dlatego taką przyjemność daje mi twórczość Hanny Greń. Na żadnej jej książce się nie zawiodłam, za to przy każdej miałam poczucie, że przeczytałam coś wartościowego. Lubię tę lekko humorystyczną otoczkę wokół naprawdę paskudnych spraw, cenię też niezwykle trafne komentarze dotyczące bieżącej sytuacji społecznej. "Pięć i pół śmierci" to powieść, która szczególnie się nie wyróżnia. Nie jest to jednak zarzut, bardziej chodzi mi o to, że ci, którzy znają twórczość Hanny Greń, się na niej nie zawiodą, bo odnajdą w niej wszystkie elementy charakteryzujące tę pisarkę. Ja po przeczytaniu kilku stron poczułam się niezwykle komfortowo, wręcz jak w domu, wszystko było tak cudownie znajome. Początkowo zupełnie nie wiedziałam, czego się spodziewać. Przypadkowe spotkanie sióstr rozdzielonych w dzieciństwie nie wydawało mi się w żadnym wypadku punktem wyjścia do takiej intrygi kryminalnej, jaką zaserwowała nam autorka. Myślałam, że będziemy raczej kręcić się wokół przeszłości obu kobiet, tym bardziej, że niezwykle się różniły. Dość naturalnie większą sympatię zaczęłam odczuwać do Zyty i z zainteresowaniem odkrywałam jej umiejętności, które wykorzystywała, by dowiedzieć się czegoś na temat Julitty. Jednak mimo naprawdę ciekawej warstwy obyczajowej, to ta kryminalna tak bardzo mnie zaskoczyła. Intryga była mocno skomplikowana, nie dziwię się wcale, że policja długo nie mogła ruszyć ze śledztwem do przodu. Ale gdy w końcu wszystko zaczęło się łączyć w całość, okazało się, że cała sprawa była logicznie dość prosta, pod warunkiem, że dostrzegało się wszystkie jej elementy. "Pięć i pół śmierci" to przyjemny kryminał z kategorii tych lżejszych. Hanna Greń udowodniła po raz kolejny, że tworzy nieszablonowe historie w ciepły sposób. Przyjemny sposób na spędzenie jednego jesiennego wieczoru. Moje 7/10.

Jestem pod ogromnym wrażeniem twórczości Hanny Greń. Jej najnowsza powieść "Pięć i pół śmierci" dosłownie wbiła mnie w fotel. Autorka tak sprytnie myliła tropy, że dałam się jej podpuścić. Podobały mi się niesamowite zwroty akcji. O pewną postać bałam się, aż do samego końca. Jestem zachwycona prowadzonymi śledztwami. Znalazłam tutaj również, to co w dobrych kryminałach uwielbiam ciekawie przedstawione zbrodnie. Czy sprawę samobójstwa nastolatka i morderstwa innego młodego człowieka coś ze sobą łączy? Na to pytanie odpowiedzi szukajcie w najnowszej powieści mojej imienniczki Hanny Greń "Pięć i pół śmierci". Muszę wam wspomnieć o kilku postaciach, które odkryłam w tej książce. Na pierwszy rzut biorę sobie Zytę Zakrzycką. Jest to jedna z moich ulubionych bohaterek. Hanna Greń bardzo dobrze ją wykreowała. Zyta nie lubi mieć kontaktów z obcymi. Czy poradzi sobie z zadaniem, które jej wyznaczyła autorka? Kolejną postacią wartą uwagi jest komisarz Izabela Reglińska. Podobało mi się w niej, to jak prowadziła kryminalne sprawy. Ta bohaterka jest godna swojego stanowiska. Bardzo irytujące osoby, które dosłownie działały mi na nerwy, to Krzysztof Satala i młody aspirant Jarek Halski. To idealni przedstawiciele buców. Na plus zasługuje również język, jakim posługują się postacie występujące w tej książce. Dzięki niemu czułam się, jakbym czytała powieść na faktach. Czytając "Pięć i pół śmierci" dosłownie przepadłam na długie godziny. Za wszelką cenę chciałam poznać prawdę. Czy zakończenie mnie zaskoczyło? Przyznam szczerze, że tak. Nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy. Dziękuję autorce za emocje, które udzieliły mi się podczas czytania. Na uwagę zasługuje również tajemnicza okładka, która rozbudza wyobraźnię. Zachęcam was do przeczytania najnowszej książki Hanny Greń pod tytułem "Pięć i pół śmierci". Jeżeli lubicie bardzo dobre kryminały, to nie możecie przegapić tego tytułu. Ta powieść zasługuje na miejsce na mojej liście top 5 miesiąca.

Czy siła zemsty może zaślepić i sprowadzić na manowce? Komisarz Izabela Reglińska oraz Wiktor Duranowicz, to świetni, doświadczeni policjanci. Na swoim koncie mają wiele zasług. Prowadzone przez nich sprawy nie należą do najłatwiejszych, wymagają skrupulatnej analizy. Przestępcy oraz niektórzy koledzy z pracy zdecydowanie nie ułatwiają im pracy. Zwłaszcza, że sprawa zabójstwa a właściwie zabójstw, z którymi przyszło im się zmierzyć nie mają określonego modus operandi. A śladów i podejrzanych jak na lekarstwo. Błądzą w gąszczu znaków zapytania, wśród śladów, które pozornie niewiele znaczą. Wszystko wskazuje również na to, ze ofiary nie miały ze sobą nic wspólnego. W tej układance pojawia się również motyw spotkania po latach: Zyty i Julitty, dwóch sióstr. Niestety nie należy ono do udanych. Dlatego też Julitta, która jest nad wyraz ekstrawertyczna chce wykorzystać do swoich celów nieśmiałą i wycofaną siostrę. Czy jej plan powiedzie się? Czy policjanci dowiodą, kto stoi za okrutnymi zbrodniami? "Pięć i pół śmierci", jest drugą książką Pani Hanny Greń, po która sięgnęłam w tym roku. Mogę śmiało rzec, że z każdą kolejną propozycją staje się jej coraz większą fanką. Posiada doskonałą umiejętność wciągania czytelnika w wir wydarzeń z pierwszym przeczytanym rozdziałem. Ta historia jest niesamowicie zawiła. Pani Hanna poprowadziła fabułę tak, że do dziś przecieram oczy że zdumienia i jestem pełna podziwu dla jej wyobraźni, skrupulatności i świetnego merytorycznego przygotowania w zakresie kryminalistyki. Tu nie ma przypadków. Tu nie dzieje się nic bez przyczyny. Każde zdarzenie niesie za sobą określone konsekwencje. Upozorowane morderstwo nastolatka. Morderstwo nastolatka na ogródkach działkowych. Zazdrość. Rządza władzy. Toksyczne relacje. Zemsta. Dzika, nieprzewidywalna ludzka psychika. Czyż nie brzmi kusząco i intrygująco. Gorąco polecam każdemu miłośnikowi dobrego kryminału👌🔥