Przystań lepszego jutra. Trylogia Nadziei. Tom 1 (okładka  miękka, wyd. 03.2024)

Fantastyczna opowieść o tym co w życiu ważne. Że nie wszystko jest takie, jakie na pierwszy rzut oka wygląda i wszystko ma drugie dno... Każdy odnajdzie w danym bohaterze cząstkę siebie i to jest magia książek Moniki Rutki. Rozdrapujące i leczące jednocześnie zabliźnione rany. Porusza do głębi I pocieciesza, kiedy tego się nie spodziewamy, sprawia, że zagłębiasz się na "jeszcze tylko jeden rozdział" a kończysz nad ranem ostatnią kartkę, czując swego rodzaju pustkę, że to już koniec i czekasz na kolejny tom..

Zacznę nietypowo dla siebie, ale muszę: ta książka jest tak przepięknie wydana, tak idealnie dopieszczona, że nie potrafię przestać się nią zachwycać.
Monika Rutka jest autorką, której książki biorę w ciemno. Dlatego wiedziałam, że jej młodzieżówka również trafi w moje ręce.
Mamy Wielką Brytanię, samotną, zagubioną dziewczynę i chłopaka, który szczerością doprowadzi cię do łez.
Jane Miller trafia do nowej rzeczywistości, w której czuje się wyobcowana. Co z tego, że zna ludzi, z którymi przyszło jej mieszkać. Nie jest u siebie. Ba, ona nawet nie wie, co to znaczy być u siebie. Trafia do rodziny, która na fotografii wyglądałaby jak piękny kadr z prestiżowej gazety dla bogaczy. Jednak jak przyjrzymy się bliżej, odkryjemy, że byłby to dobry fotomontaż.
Hayden Henderson zostaje moim ulubionym bohaterem z książek Moniki (i mówię to już teraz, chociaż nie wiem, co dostaniemy w drugiej części dylogii — gorzej, jak będę musiała cofnąć te słowa, byłoby to niezręczne. Chociaż nie, znając mnie, nie będę niczego cofać). Chłopak jest dość specyficzny, jednak chyba wszyscy się zgodzimy, że ma coś, co przyciąga do niego ludzi.
Mamy paczkę znajomych, która chętnie przygarnie nas w swoje szeregi. Mamy też mnóstwo tajemnic albo niewypowiedzianych słów. A w tym wszystkim jest Jane, która chciałaby w końcu odetchnąć pełną piersią. Chociaż otoczona jest przez ludzi, nie ma przy niej tych, którzy znaczyli dla niej najwięcej. Dużą frajdę sprawiło mi obserwowanie, jak Jane i Hayden się do siebie zbliżają. Podoba mi się to, że odbyło się to na ich własnych zasadach. Dostaliśmy tutaj kilka ciekawych relacji i muszę przyznać, że jestem bardzo ciekawa, jak to wszystko rozwinie się w drugiej części.
Postacie drugo i trzecio — planowe robią swoją robotę i skradną Wasze serca.
Bardzo lubię to, z jakąś dojrzałością Monika pisze. Porusza delikatne tematy i robi to w bardzo subtelny i wyważony sposób.
W „Przystani lepszego jutra” nasza czujność zostaje uśpiona — a przynajmniej moja została, bo ostatnie strony sprawiły, że moje oczy zrobiły się przerażająco wielkie. Szczerze mówiąc, nie mam pomysłu, w którą stronę to wszystko pójdzie, ale wiem, że z pewnością będę usatysfakcjonowana.

Zdecydowanie moja comfort book, wszystko było dosłownie idealne, nie mam się do czego przyczepić, POLECAM !!

To jedna z niewielu książek w której odnalazłam spokój - cudo

Książka 5/5. Nie można tak kończyć opowieści... 🤯Czekam na kolejny tom 😍

Przyznaję że od początku było mi szkoda Jane, która bardzo próbowała zdobyć sympatię Anny… albo chociaż poprawić z nią swoje relacje co na początku szło jej dość opornie.. Anna była bardzo zamknięta a w odczuciu Jane, przeszkadzała jej na co dzień - gdy prawdziwe powody zostały wyjaśnione sytuacja znacząco się poprawiła. Co do Luke - jako “starszy brat” okazał się naprawdę największym przyjacielem dla Jane. I kurczę naprawdę go polubiłam. Natomiast z Milesem- ten dzieciak przyniósł jej naprawdę dużo radości i powiedziałabym, że jest złotym dzieckiem. Chociaż przyjaźń z jego bratnią duszą też jest dla niego dużym sprawdzianem w życiu i stawia przed nim wiele trudności mimo młodego wieku. Ciekawa jest relacja z Haydenem. Gdzie pod niemiłymi tekstami i docinkami - zdecydowanie kryje się coś więcej. Za każdym razem gdy trafiałam na połączenie tej dwójki razem - pochłaniała mnie ciekawość "co tym razem". Jednak "przed uczuciem nie da się uciec. Gdziekolwiek będziesz, ono w końcu cię odnajdzie. możesz zaprzeczać, wyrzekać się tego ,ale ja wiem" cytując słowa Haydena. To na co muszę zwrócić uwagę to niesamowity rozwój relacji i świadomość swoich emocji i komunikacji pomiędzy tą dwójką. Hayden naprawdę pozytywnie mnie zaskoczył szczególnie w ostatnich stronach książki Podsumowując całość powiedziałabym, że jest to książka mówiąca o poszukiwaniu zaufania.. i oparcia w przyjaźni zarówno w tych dobrych jak i złych chwilach. A także świadomości dostrzeżenia, że przeszłość i choroby z którymi zmagamy się na każdym kroku, odbijają na nas swoje piętno ale też uświadamiają, że każdy z nas przeszedł inna drogę do punktu w którym teraz jest, i że nie należy ich ze sobą porównywać - gdyż każdy startował z innego domu i miał przed sobą inne wyzwania. Miałam tak wiele słów którymi chciałam opisać tę książkę. Jednak po zakończeniu... Mam tak wiele pytań a tak mało odpowiedzi. Trwam w zawieszeniu... Zostałam totalnie zmieciona z planszy

Moja bezpieczna przystań ❤️‍🩹 Po raz szósty czytając książkę od Moni znalazłam swój dom 🫂 nie ma takich słów, na to jak bardzo kocham Monie i jak bardzo jestem jej wdzięczna, zę pisze takie historie. Historia Haydena i Jane pokazuje nam, że każdy ma swoje problemy. Jedni mają większe, iiny mniejsze ale to nie znaczy, że te mniejsze są mniej ważne. Każdy problem jest ważny. A scena z Monopoly skradła moje serce, wyłam na niej jak dziecko. 🥹 Czytając książki Rutki, nie zawiedzie cię się. Moja comfort autorka, od której kupię książkę w ciemno. ❤️‍🩹 ♾️/5⭐(nie ma takiej skali, aby ocenić przystań)

🌊,,𝓟𝓻𝔃𝔂𝓼𝓽𝓪𝓷 𝓵𝓮𝓹𝓼𝔃𝓮𝓰𝓸 𝓳𝓾𝓽𝓻𝓪” •𝓜𝓸𝓷𝓲𝓴𝓪 𝓡𝓾𝓽𝓴𝓪 𝓦𝔂𝓭𝓪𝔀𝓷𝓲𝓬𝓽𝔀𝓸 𝓑𝓮𝓨𝓐 ✧<𝑹𝑬𝑪𝑬𝑵𝒁𝑱𝑨>✧ Ta książka nie jest moją pierwszą przeczytaną książką od Moniki Rutki, więc miałam już w głowie jakieś oczekiwania co do niej i mogę śmiało stwierdzić że przystań je spełniła! Zakochałam się w tej historii już od pierwszych stron. ♡ ,, 𝓡𝓸𝓭𝔃𝓲𝓷𝓪 𝓽𝓸 𝓷𝓲𝓮 𝓴𝓻𝓮𝔀. 𝓣𝓸 𝓵𝓾𝓭𝔃𝓲𝓮 𝓹𝓻𝔃𝔂 𝓴𝓽ó𝓻𝔂𝓬𝓱 𝓼𝓲ę 𝓷𝓲𝓮 𝓫𝓸𝓲𝓶𝔂.” Główna bohaterka - 𝑱𝑨𝑵𝑬 𝑴𝑰𝑳𝑳𝑬𝑹. To ile przeszła ta dziewczyna jest niepojęte. Ciężka przeszłość która została nawet opisana w tej części + trudności z którymi Jane musi się zmierzyć wraz z przeprowadzką do domu państwa 𝑾𝒆𝒍𝒍𝒊𝒏𝒈𝒕𝒐𝒏 z powodu śmierci swojej dotychczasowej opiekunki - 𝑾𝑨𝑵𝑫𝒀 𝑾𝑬𝑳𝑳𝑰𝑵𝑮𝑻𝑶𝑵. To jak Jane ją wspomina łapie mnie za serce. 🥺 Dziewczyna nie czuję się w 100% swobodnie w towarzystwie dorosłych, tym bardziej że państwo Wellingtonowie to nie osoby, które spotykała bardzo często, dlatego też trudno jej się w tym domu zaadoptować, co bardzo źle mi się czytało (𝒕𝒐 𝒃𝒚𝒍𝒐 𝒑𝒐𝒑𝒓𝒐𝒔𝒕𝒖 𝒃𝒂𝒓𝒅𝒛𝒐 𝒔𝒎𝒖𝒕𝒏𝒆 😕 ); dlatego bardzo jej współczułam i miałam wielką chęć podejścia do niej i przytulenia jej 🥺 Było mi jej szkoda, ponieważ jako siedemnastolatka ma duży bagaż przygnębiających doświadczeń. Boi się i jednocześnie - niemal odrazu zauważa, że rodzina do której się wprowadza posiada jakieś 𝐭𝐚𝐣𝐞𝐦𝐧𝐢𝐜𝐞… 𝑻𝒐 𝒋𝒂𝒌 𝒃𝒓𝒖𝒕𝒂𝒍𝒏𝒂 𝒐𝒌𝒂𝒛𝒂ł𝒂 𝒔𝒊ę 𝒑𝒓𝒂𝒘𝒅𝒂 - 𝒛𝒂𝒃𝒊ł𝒂 𝒛𝒂𝒓ó𝒘𝒏𝒐 𝒎𝒏𝒊𝒆 𝒋𝒂𝒌 𝑱𝒂𝒏𝒆 𝑴𝒊𝒍𝒍𝒆𝒓. 😭 Jedyne osoby w tym domu z którymi odrazu się dogaduję i im ufa to osiemnastoletni 𝑳𝒖𝒌𝒆 oraz sześcioletni 𝑴𝒊𝒍𝒆𝒔 Wellington. To jak ich relacja z Jane wpływa na nią podbudowująco i pomaga jej w tym trudnym dla niej czasie - kocham czytać te sceny ❤️ Przez aktualnie większą znajomość z Lukem, Jane chcąc, czy nie spotyka stare twarze - jego znajomych, których miała już kiedyś okazję poznać. Wśród nich jest jedna osoba, którą Jane szczerze nienawidzi… 𝑯𝑨𝒀𝑫𝑬𝑵 𝑯𝑬𝑵𝑫𝑬𝑹𝑺𝑶𝑵. Już na pierwszych stronach z jego udziałem dało się domyślić, dlaczego Jane nie pala do niego sympatią… Najbardziej oschły i sarkastyczny jest tylko wobec niej, ale oczywiście Jane zawsze doda swoje dwa grosze! Na ogół - bardzo zamknięty i spokojny chłopak. Jednak z kolejnymi rozdziałami poznajemy go bardziej. Poznajemy 𝑱𝑬𝑮𝑶 historię. Teraz już patrzę i spostrzegam go inaczej… Z resztą - Jane również! Haydena i Jane łączy jakąś 𝒕𝒂𝒋𝒆𝒎𝒏𝒊𝒄𝒛𝒂 𝒑𝒓𝒛𝒆𝒔𝒛𝒍𝒐𝒔𝒄… i od tamtej pory coś ich do siebie przyciąga pomimo że siebie nienawidzą (z perspektywy Jane). Z czasem spodobało mi się to, że Monika skupiła się tak naprawdę na 𝑲𝑨𝒁𝑫𝒀𝑴 bohaterze ♡ Poznajemy ich problemy, zmartwienia jak i emocje. Widzimy zmiany, które zachodzą w relacjach w rodzinie Wellington. Poznajemy 𝑰𝑪𝑯 historię. ✧ Co do zakończenia (𝑩𝑬𝒁 𝑺𝑷𝑶𝑱𝑳𝑬𝑹𝑶𝑾 )- wiedziałam, że Rutka nas zaskoczy i wymyśli coś przez co nie będziemy mogli doczekać się 2 części, ale to co ona wymyśliła… 🫢 𝑼𝑫𝑨Ł𝑶 𝑪𝑰 𝑺𝑰Ę 𝑴𝑶𝑵𝑰𝑲𝑨 𝒁𝑨𝑺𝑲𝑶𝑪𝒁𝒀Ć! Bez dwóch zdań ta książka stała się dla mnie moją 𝒌𝒐𝒎𝒇𝒐𝒓𝒕𝒐𝒘ą 𝒊 𝒃𝒆𝒛𝒑𝒊𝒆𝒄𝒛𝒏ą 𝒑𝒓𝒛𝒚𝒔𝒕𝒂𝒏𝒊ą.♡ 𝓦 𝓽𝓮𝓳 𝓱𝓲𝓼𝓽𝓸𝓻𝓲𝓲 𝓸𝓭𝓷𝓪𝓵𝓪𝔃ł𝓪𝓶 𝓬𝔃ęść 𝓼𝓲𝓮𝓫𝓲𝓮.♡ 𝓟𝓸𝓴𝓪𝔃𝓪ł𝓪 𝓶𝓲 𝓲𝓷𝓷𝓮 𝓼𝓹𝓸𝓳𝓻𝔃𝓮𝓷𝓲𝓮 𝓷𝓪 ś𝔀𝓲𝓪𝓽.♡

Piękna, wzruszająca historia. Rutka kocha takie pisać, niestety ja kocham je czytać. Nie skoczyłam tej książki, to ona skończyła ze mną. 5/5 ✨ Miłego dnia 😊

Każda książka Moniki Rutki jest cudowna i tutaj również nie ma odstępu od tego. Książka wciąga od samego początku aż do końca i zdecydowanie nie da się od niej oderwać. Wszystko napisane jest wydaje mi się że naprawdę lekko i łatwo się to czyta - nie ma długich nudnych opisów co wydaje mi się że zdecydowanie na to wpływa. Bohaterowie również wykreowani są w bardzo dobry sposób. Sam Hayden Henderson jest tak cudowną postacią że książkę można czytać tylko i wyłącznie dla niego. Powiedziałabym że wszystko w tej książce jest cudowne i po prostu książka daje takie poczucie bezpieczeństwa.