Dziedzictwo Hawthorne'ów. The Inheritance Games. Tom 2 (okładka  miękka, wyd. 10.2022)

Zakochałam sie

Szkoda, że nie da się dać 4,5 bo bym tyle dała. Książka ma wiele zwrotów akcji, przez które potrafiłam czytać z otwartymi ustami ze zdziwienia. Sposób w jaki są połączone ze sobą zagadki jest niesamowity i wątpię, że sama byłabym w stanie wymyślić coś tak skomplikowanego i zarazem logicznego. Podoba mi relacja Avery i Jamesona, ale muszę przyznać, że to jak główna bohaterka traktuje Graysona a potem jego brata Jamiego, nie jest okej. Wygląda to trochę tak jakby się nimi bawiła, chociaż my znamy jej prawdziwe uczucia, więc wiemy, że tak do końca nie jest. Książkę polecam ale jak już mówiłam, prędzej dałabym jej 4,5 niż 5 gwiazdek.

!!! SPOILERY!!! Rzadko daję książkom 5 gwiazdek, natomiast ta powieść naprawdę na nie zasługuje. Znajduje się tu wiele zwrotów akcji jak np. Porwanie Avery przez ojca Graysona lub spotkanie z Toby'm. Byłam BARDZO zaskoczona, kiedy autorka wprowadziła wątek Eve. Naprawdę, książka warta przeczytania.

cudowna dużo zwrotów akcji super ciekawa

kocham

Po 1 tomie "The inheritance games" od razu zamówiłam ta książkę (czyli tom 2) Niestety trochę się zawiodłam, bo nie wciągnęła mnie tak, jak część pierwsza. W zasadzie, to zaczęło się dziać dopiero pod koniec i ponownie nie mogłam się oderwać i od razu chciałam sięgnąć po następna część. Kocham ta trylogię całym sercem, choć bardziej podobał mi się tom 1.

Dużo zwrotów akcji i zaskoczeń. Widać że bardziej dopracowana niż tom I. Akcja trzymającą w napięciu do ostatniego rozdziału. Wszystkie wątki są wyjaśnione i to mi się podoba

Nie polecam totalna nuda w ogóle mnie nie wciągnęła pierwsza część była dość ciekawa ale ta to istna masakra.

Ocena: ⭐⭐⭐⭐⭐/5⭐ Recenzja: Po pierwszym tomie tak się wyciągnęłam że odrazu wzięłam się za drugi. Skończyłam to czytać na wakacjach i JAKIE TO BYŁO WSPANIAŁE. Wiedziałam że nie ma opcji by mi się spodobało i mogę oficjalnie stwierdzić że 3 tom też pokocham. Akcja była jednak trochę mniej wciągające niż w pierwszej części ale nadal nie mogłam się od niej oderwać. W poprzedniej recenzji powiedziałam wam, że nie wiem czy jestem team Grayson czy Jameson. Tutaj znam odpowiedź(ukradzioną z tiktoka) "Jameson for Avery, Grayson for me". Podsumowując: Kocham i biorę się za następny tom.

Szczerze, niewiem co o tym sadzic, bardziej podobala mi sie pierwsza czesc, ale nieoznacza ze ta byla zla. Podoba mi sie ze wszystko bylo ustalone od poczatku, ze wszystko zeszlo sie w calosc i bylo logiczne. Bardzo wciagajaca i ciekawa ksiazka, ma tez swoj vibe ktory jest przepiekny. Jednak czegos mi brakowalo w tej ksiazce, czegos takiego naprawde wow, ale mimi to swietnie sie bawilam. Polecam