Wspólnik. Rozdanie kart - ebook epub (ebook)

W ostatnim czasie serwowałam Wam praktycznie same gangsterskie lektury i można by było dojść do wniosku, że czytam tylko i wyłącznie takie książki. Więc chciałabym zadać kłam tym pomówieniom (ot taki żarcik) i na dowód swojej niewinności przychodzę do Was z recenzją najnowszej książki A.S. Sivar. To co, jesteście zaciekawieni? Zapraszam na krótką opinię. Zanim jednak przejdziemy do moich wrażeń, pozwólcie, że przybliżę Wam, o czym mniej więcej jest ta historia. Poznajemy młodą dziewczynę — Oktawię Majewską, która mimo sukcesów w pracy, postanawia skorzystać z niebywałej okazji zdobycia dodatkowych pieniędzy. Zadanie w teorii zapowiadało się na lekkie i z niewielkim nakładem poświęconego czasu, jednak rzeczywistość okazała się zgoła inna. Oliwia, będąc w wyznaczonym miejscu, mając być jedynie kelnerką na biznesowym przyjęciu, dowiaduje się, że w ramach swoich nowych obowiązków ma być panienką do towarzystwa bogatych biznesmenów. Dziewczyna nie ma najmniejszego zamiaru w ten sposób wywiązywać się ze swojego „zadania” i wszelkimi sposobami stara się nie zwracać na siebie uwagi rozochoconych mężczyzn. Ucieka się nawet do małej mistyfikacji. Prawie wszyscy dają się nabrać, no właśnie prawie — jeden mężczyzna zwrócił na nią szczególną uwagę i przejrzał jej grę. Ona również go dostrzegła, jednak nie spodziewała się, że oprócz tego jednego wieczoru ich drogi wkrótce ponownie się przetną. Muszę Wam się do czegoś przyznać, otóż „Wspólnika” przeczytałam już jakiś czas temu. Do napisania tej opinii zabierałam się od kilku dni, chociaż oczywiście „szpital domowy”, wcale mi tej sprawy nie ułatwiał, wręcz przeciwnie i mimo upływu czasu nadal nie wiem co mam napisać. Naprawdę mam problem. Gdy zobaczyłam tylko tę pozycję w zapowiedziach, byłam jej ogromnie ciekawa, a opis jeszcze bardziej spotęgował to uczucie. Oczywiście okładka, też mnie kupiła, więc liczyłam, że to połączenie plus styl autorki, który miałam przyjemność poznać już wcześniej, zagwarantują mi świetnie, a nawet rewelacyjnie spędzony czas. Początek idealnie wpasował się w mój gust — młoda, piękna dziewczyna z charakterem wpada w oko przystojnemu i bogatemu mężczyźnie, który nie może przestać o niej myśleć. Wykreowana postać Aleksandra Wierzbickiego mnie intryguję, wyczuwa się od niego jakąś nutkę tajemnicy i delikatnego mroku, póki co mało o nim wiemy i liczę, że w następnych częściach rozpracujemy go na czynniki pierwsze. Jednak mimo tego wszystkiego mam bardzo mieszane uczucia, chyba do końca nie zaiskrzyło między nami. Czegoś mi zabrakło, tyle tylko, że sama dokładnie nie wiem czego. „Wspólnika” traktuję jako swoiste wprowadzenie i z czystej ciekawości chcę poznać dalsze losy bohaterów i uważam, że druga część ma przed sobą ogromny potencjał i mam nadzieję, że w pełni będzie on wykorzystany. Zaliczam tę książkę jako dobrą i jak najbardziej zachęcam do wyrobienia swojego zdania na jej temat.

RECENZJA🤓 Cześć Moliki. Weekend mi minął bardzo szybko, ponieważ był intensywny. Sobota zakupy i odwiedziny u najmniejszej w naszej rodzinie Jagódki. A w niedziele korzystając z pięknej pogody wybraliśmy się do lasu. A jak Wam minął weekend? Dziś chcę Wam przedstawić książkę „Wspólnik. Rozdanie kart” A.S. Sivar, wydawnictwo Amare. Oktawia pracuje w korporacji, jednak gdy nadarza się okazja do dodatkowego zarobku postanawia skorzystać z okazji. Na miejscu okazuje się, że nie do końca pisała się na to co działo się za zamkniętymi drzwiami pensjonatu i stara się nie zwracać na siebie uwagi bogatych biznesmenów, uciekając się do małej mistyfikacji. Udaje się to do momentu, gdy spotyka przystojnego samotnie siedzącego mężczyznę na ławce. A ten mężczyzna obiera sobie cel… Czy to spotkanie będzie ostatnim? Sięgając po książkę zaciekawił mnie opis jak i okładka książki. Początek książki bardzo mi się podobał piękna dziewczyna, na przyjęciu poznaje przystojnego mężczyznę Aleksandra Wierzbickiego, bardzo tajemniczą postać, której do ostatniej strony nie udaje mi się do końca poznać. Mam nadzieje, że zmieni się to podczas czytania kolejnej części. We „Wspólniku” czegoś mi zabrakło była chemia, nuta tajemniczości jednak ta historia nie do końca mnie wciągnęła. Przytłoczyły mnie trochę zbyt długie opisy znajdujące się w książce. Pomimo to chętnie dowiem się czegoś więcej o Oktawii i Aleksandrze. RECENZJA🤓 Cześć Moliki. Weekend mi minął bardzo szybko, ponieważ był intensywny. Sobota zakupy i odwiedziny u najmniejszej w naszej rodzinie Jagódki. A w niedziele korzystając z pięknej pogody wybraliśmy się do lasu. A jak Wam minął weekend? Dziś chcę Wam przedstawić książkę „Wspólnik. Rozdanie kart” A.S. Sivar, wydawnictwo Amare. Oktawia pracuje w korporacji, jednak gdy nadarza się okazja do dodatkowego zarobku postanawia skorzystać z okazji. Na miejscu okazuje się, że nie do końca pisała się na to co działo się za zamkniętymi drzwiami pensjonatu i stara się nie zwracać na siebie uwagi bogatych biznesmenów, uciekając się do małej mistyfikacji. Udaje się to do momentu, gdy spotyka przystojnego samotnie siedzącego mężczyznę na ławce. A ten mężczyzna obiera sobie cel… Czy to spotkanie będzie ostatnim? Sięgając po książkę zaciekawił mnie opis jak i okładka książki. Początek książki bardzo mi się podobał piękna dziewczyna, na przyjęciu poznaje przystojnego mężczyznę Aleksandra Wierzbickiego, bardzo tajemniczą postać, której do ostatniej strony nie udaje mi się do końca poznać. Mam nadzieje, że zmieni się to podczas czytania kolejnej części. We „Wspólniku” czegoś mi zabrakło była chemia, nuta tajemniczości jednak ta historia nie do końca mnie wciągnęła. Przytłoczyły mnie trochę zbyt długie opisy znajdujące się w książce. Pomimo to chętnie dowiem się czegoś więcej o Oktawii i Aleksandrze.

Oktawia Majewska ma dobrą pracę, przyjaciół, jest osobą wesołą, żywiołową i ambitną. Ale brak jej własnego kąta. Nadarza się okazja szybkiego i łatwego zarobku, więc postanawia skorzystać. Jedna noc, jedna rola kelnerki dla elity. Szybko i przyjemnie? Nic bardziej mylnego. Na miejscu okazuje się, że praca ma zupełnie inny charakter. Oktawia czuje się oszukana ale postanawia przetrwać ten wieczór. Robi wszystko aby zniechęcić do sobie biznesmenów. Nie ma zamiaru stać ich przygodą na jedną noc. Ale wzrok kobiety pada na przystojniaka zdecydowanie wyróżniającego się w towarzystwie. Okazuje się, że ona jemu też. Znajdują wspólny język ale czas zbyt szybko leci. Wieczór dobiega końca a oni się rozstają nie wiedząc o sobie niczego konkretnego. Problem w tym, że On nie może zapomnieć o kobiecie. Jego myśli ciągle krążą wokół tej, która go zafascynowała. Zrobi wszystko, aby ją zdobyć. Kim on jest? Dlaczego upatrzył sobie właśnie Oktawię? Jak ona się odnajdzie w tej relacji? Czy wzbudzone pożądanie będzie miało szansę wybuchnąć? Co na nich czeka? A.S. Sivar oczarowała mnie swego czasu serią "Konsorcjum". Motyw romansu biurowego w jej wykonaniu bardzo mi się podobał. Zresztą te grubaski mam w swojej biblioteczce. Tak jak "Piekielny układ". Dlatego też bez żadnych wątpliwości sięgnęłam po najnowszą powieść. Motyw romansu biurowego kolejny raz ogromnie mi się podobał. To stopniowanie napięcia, budowanie pożądania. To podsycanie ognia. Z początku miałam troszkę problem z Oktawią. To, jaką okazała się kobietą. Wyjątkowe, unikatowe imię i taki sam charakter. Jej przemyślenia i ironiczność, oraz mówienia wszystkiego co tylko ślina przyniesie na język równie bawiło, co sprowadzało kłopoty. Na szczęście im bardziej ją poznawałam tym bardziej wszystko ładnie układało się w spójną całość. Kobieta petarda. Taka pozytywnie trzepnięta, hehe. Bardzo dobra kreacja. Równie dobrą kreacją była postać mężczyzny, który skradł myśli kobiety. Władczy, charyzmatyczny, przystojny. Elektryzujący i pobudzający. Temperamentny i uparty. Z nutką tajemnicy, która dodawała swoistej magii i pobudzała ciekawość. Na ogromny plus dwutorowa narracja. Mogłam z bliska przyjrzeć się bohaterom. Poznać ich myśli i charakter. Nie zabrakło scen uniesień. Cudownie zmysłowe. Pobudzające i rozgrzewające wyobraźnię. Aż chciało się czytać i przekręcać kartki. Z pazurem i pasją. Z połączeniem z humorem oraz nutką dreszczyku i niepewności wyszła bardzo pasjonująca lektura. Hipnotyzująca i pochłaniająca pozycja dla romantycznej duszy. Dla osób, które cenią sobie także humor i ironię. A to dopiero cześć pierwsza. Nie mogę się doczekać kontynuacji, bo coś mi się zdaje, że dopiero tam On pokaże na co go stać. Polecam Współpraca: AMARE #recenzja

Gdy karty rozdaje serce, wszystko może się wydarzyć, a gra o najwyższą stawkę może cię zwieść. Oktawia, młoda, ambitna kobieta, pnie się po szczeblach kariery. Aby podratować swój budżet, chwyta się dodatkowego zarobku. Wszystko ma dogadane i wie co ma robić, jednak gdy zjawia się w ustalonym miejscu, nic nie wygląda tak jak powinno być. Oktawia jako jedna z pań do towarzystwa, musi zrobić wszystko by nikomu nie wpaść w oko. Wszystko idzie po jej myśli do czasu, aż pewien mężczyzna nie zwraca jej uwagi. Odbiega od reszty śliniących się biznesmenów, spławia lepiące się do niego kobiety. Oktawia przekona się o tym jaki jest ten mężczyzna, a to spotkanie nie będzie ostatnim... Bardzo fajna i lekka książka, przy której można na chwilę oderwać się od rzeczywistości. Historię Oktawii i Aleksandra czyta się bardzo szybko, a do tego plusem jest brak zbędnych opisów i płytkich wątków, dzięki temu książkę można czytać z przyjemnością. Nie zabraknie gorącego przyciągania, emocji, intryg oraz tajemnic. Bohaterowie o silnych charakterach, dopełniają cię w najdrobniejszym calu. Ona, po nieudanym związku z ranami na sercu, pragnie jak każdy miłości i ciepła. On, twardy biznesmen jak postanowi, tak robi, musi wszystko mieć co zaplanuje za wszelką cenę. Postawił sobie za cel zdobycie Oktawii, ale czy mu to się uda? Nie zawsze dostajemy to co chcemy. Książka nie jest taka oczywista jak może się wydawać. Za wszelką cenę i wszystkimi sposobami mężczyzna chce zdobyć kobietę, jak mu już się to udaje, obydwoje czują do siebie pociąg nie tylko seksualny, mają nadzieję, że wszystko jest na dobrej drodze, a tu jedno potknięcie i traci się tę osobę nieodwracalnie. Jestem bardzo ciekawa kolejnej części, tego jak postąpi Oktawia po tym czego się dowiedziała. Czy da się wciągnąć w grę Aleksandra? Czy może zatrzaśnie mu drzwi przed nosem? Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością A.S. Sivar. Muszę nadrobić poprzednie książki autorki.

„Żaden związek nie ma przyszłości, gdy nie zaznasz akceptacji takiego, jaki jesteś, od drugiej strony. To nigdy nie wyjdzie, chociażbyście byli najlepszymi przyjaciółmi, partnerami i kochankami.” Oktawia trafia na świetną okazję zarobku. Duża kasa, łatwa robota. Kto by z tego nie skorzystał? Jednak praca nie jest tym, czym miała być. Okazuje się, że warunki są zupełnie inne, a kobieta ma być panią do towarzystwa. Wpada na genialny pomysł, jak stracić zainteresowanie mężczyzn i idzie jej nieźle, do czasu spotkania tajemniczego nieznajomego, który wpadł jej w oko. Oktawia jeszcze nie wie, że mężczyzna wywoła niemałe zamieszanie w jej korpo świecie. Początkowo książka w ogóle do mnie nie przemówiła. Czytałam ją, ale kompletnie to do mnie nie trafiło, więc odłożyłam ją na dwa dni i wróciłam do niej z czystą głową. Nie ukrywam, że byłam rozczarowana początkiem, a historia wydawała mi się taka jak zawsze. Kobieta, która dla pieniędzy zrobi wszystko. Jednak nie, to nie było to, a ta opowieść wyłamała się ze schematu. Temat tajemniczego mężczyzny ucichł, chociaż byłam pewna, że pojawi się trzy dni później i uwiedzie Oktawię. Owszem, pojawił się, ale dużo później, niż zakładałam i w zupełnie innych warunkach. Żeby nie zdradzać za dużo, nie napisze wam w jakich. 🤪 Nie znam stylu pisania autorki, to było nasze pierwsze spotkanie i uważam je za całkiem udane. Słyszałam wiele dobrego o jej innych książkach i byłam ogromnie ciekawa, czy się polubimy. @a.s.sivar świetnie wykreowała swoich bohaterów. Było zabawnie i nieprzewidywalnie. Nie rzucili się oni na siebie, pomimo buchających pomiędzy nimi płomieni. Na sceny zbliżeń musieliśmy długo czekać, ale było gorąco, uff! Fani scen erotycznych będą usatysfakcjonowani. Końcówka również mnie zaskoczyła. Z niecierpliwością czekam na kontynuację. Już nie mogę się doczekać, kiedy poznam dalsze losy Oktawii i Aleksandra. Czuję, że będzie pikantnie, i to bardzo!

Bogaty biznesmen i pracownica korporacji spotykają się przypadkiem w klubie. To nie jest klub, do którego przychodzi się potańczyć, tu panowie szukają kobiet do towarzystwa. Oktawia nieświadomie zgodziła się na prace w tym miejscu, ale szybko z niej rezygnuje. Spotyka w tym klubie Aleksandra, który wydaje się inny od reszty facetów, bo odpędza dziewczynę, która chce mu towarzyszyć. Wtedy zauważa Oktawię, we dwoje świdrują się wzrokiem. Prawie dochodzi pomiędzy nimi do pocałunku. Aleksander obiecuję, że na pewno się jeszcze spotkają i dotrzymuje obietnicy.

Czekam na kolejną część powieści, liczę na to, że Aleksander trochę bardziej da się poznać, bo jest bardzo tajemniczą postacią. Tym samym bardzo intrygującą. Oktawia za to jest bardzo ambitną kobietą, wie, czego chce, a po nieudanych związkach szuka ciepła i miłości. Aleksander mocno zawrócił jej w głowie, w końcu to cholernie przystojny facet, przy którym każdej kobiecie miękną kolana. To nie jest oczywisty i przewidywalny romans, autorka ma wyobraźnie i nie waha się jej użyć, by zmylić czytelnika! ;) Polecam z całego serducha!

Autorka książki próbowała czytelnikowi wmówić, że główna bohaterka to mądra, inteligentna, asertywna, znająca swoją wartość i dążąca do celu kobieta. A czytałam książkę o narcystycznej osobowości i do tego mega „ głupiej” postaci, która swoje poczucie wartości buduje na świecie zewnętrznym. Sama nie wiem dlaczego poświęcam czas na pisanie komentarza, ale chyba zdenerwowało mnie to, że autorka tworząc płytką postać próbuje wmówić czytelnikowi poprzez narracje, że ma postrzegać ją zgoła inaczej, a to jest słabe.

Kiedy Oktawia myśli, że już nie spotka tajemniczego mężczyzny z klubu, on niespodziewanie pojawia się w hotelu, w którym bohaterka ma szkolenia z pracy. Początkowo myśli, że ma zwidy, ale po pewnym czasie już wie, że ten przystojny facet, który zawrócił jej w głowie, znajduje się w tym samym miejscu co ona. Czy to przypadek?

Nie polubiłam Oktawii. Sama historia też jest mało przekonująca. Po Konsorcjum, które było świetne spodziewałam się czegoś lepszego. A tu zwykły zawód i rozczarowanie. Może w kolejnej części autorka podniesie poziom.