Zanim odlecą anioły ( miękka, barwione brzegi)

Polecam, super propozycja na długie jesienne wieczory.

Tak łatwo jest oceniać. Wyrobić sobie zdanie o drugiej osobie na podstawie domysłów, plotek, zasłyszanych gdzieś informacji, które uznamy za wystarczające, by wiedzieć. By wiedzieć, jaki ktoś ma charakter, czy jest winny, czy niewinny, czy powinien otrzymać od losu drugą szansę, a może niech żyje w poczuciu winy, odpokutowując to, czego dopuścił się w przeszłości. Tak łatwo jest ocenić, oczernić, skreślić, tak łatwo jest być negatywnie nastawionym wobec drugiego człowieka, bo czy wówczas sami nie czujemy się lepsi, a nawet rozgrzeszeni…? Ależ to była smaczna lektura – tak o książce Nataszy Sochy mogłabym powiedzieć. I nie minęłabym się z prawdą, wszak jej akcja rozgrywa się przede wszystkim w restauracji. To właśnie ten lokal, który wcześniej świecił pustkami, rozkwitnął na nowo za sprawą niezwykłego pomysłu. Kiedy stery w swoje ręce wzięły staruszki, to miejsce zyskało swój urok, który wybrzmiewał sentymentalnymi wspomnieniami z czasów, które wypełniały serca nostalgią. A to wszystko zatopione w aromatach potraw, domowych wypieków, które rozgrzewają od środka i otulają szczęściem. Natasza Socha stworzyła opowieść, jak to u niej, która nie jest cukierkowa i słodka, choć ciast w niej nie brakuje. Utkała bowiem historię, która zmusza czytelnika, by ten na chwilę się zatrzymał. Nie tylko przez wzgląd na niemal unoszące się nad stronicami zapachy, ale przede wszystkim, by poznał opowieść o drugiej szansie, której nie każdy jest w stanie dostąpić, czasami musi wydrzeć ją od życia. Autorka snuje opowieść o tym, jak łatwo jest ocenić a tym samym skreślić drugiego człowieka, budując jego obraz wyłącznie przez pryzmat skrawków z jego codzienności i jak bardzo takie podejście jest krzywdzące, zwłaszcza dla tych, którzy pragną zacząć od nowa… Akcja powieści koncentruje się na smakach, które kojarzą się z najpiękniejszymi momentami w naszym życiu. Na recepturach, które nie są wyłącznie przepisami zmierzającymi do zaspokojenia głodu, ale tym, co można ofiarować najlepszego drugiemu człowiekowi: czułość, uwagę, dobre słowo, poczucie, że jest ważny, że nie jest sam… zwłaszcza wówczas, kiedy tego najbardziej potrzebuje. Natasza Socha pod woalką świątecznej historii skrywa życiową, słodko-gorzką opowieść, która porusza, która być może nawet wywoła wstyd wśród tych z nas, którym zdarzyło się zbyt pochopnie ocenić drugiego człowieka. I chociaż taka refleksja może pojawić się podczas lektury, to warto pamiętać, że tak, jak każdy ma prawo do popełnienia błędu, tak każdy zasługuje na szansę, by go naprawić i zacząć od nowa bez ciężaru poczucia winy. Podsumowując: „Zanim odlecą anioły” to powieść z drugim dnem, która niesie coś więcej niż zwykłą opowieść - niesie prawdę o nas samych. O naszych potknięciach, lękach, niespełnionych obietnicach… ale też o nadziei, która, choć czasem krucha, potrafi tchnąć w nas wiarę. To książka, która przypomina, że najtrudniejszym przebaczeniem bywa to, które musimy ofiarować sobie samym. I że czasem najważniejszym gestem miłości jest podanie dłoni komuś, kto się zagubił, nawet jeśli zadał nam ból. Wszak każdy z nas ma prawo do drugiej szansy. Subtelna gorycz przeplata się tu z ciepłem wspomnień, a między wierszami unosi się coś niemal ulotnego: zapach dawnych Świąt, śmiech bliskich, których już może z nami nie ma i cisza, która mówi więcej niż tysiąc słów. To historia przesiąknięta nostalgią, ale też prawdziwą, choć niełatwą nadzieją, bo wypracowaną przez życie. Czytając, uświadamiamy sobie, jak kruche bywa to, co wydaje się dane raz na zawsze. Jak łatwo przeoczyć to, co naprawdę ważne. Zwyczajne chwile, które dziś mogą wydawać się błahe, a jutro mogą być wszystkim. Bo nigdy nie wiemy, kiedy odlecą anioły… I choć przede mną jeszcze kilka bożonarodzeniowych historii, to coś mi mówi, że właśnie ta okaże się jedną z najpiękniejszych tegorocznych powieści świątecznych.

„Zanim odlecą anioły” to powieść, która otula czytelnika ciepłem, zapachem zimowych potraw i delikatną nutą nostalgii. Historia zaczyna się spokojnie, jeszcze jesienią – w październiku – kiedy świat dopiero szykuje się do zimy. To idealna lektura dla tych, którzy już od listopada lubią powoli wchodzić w świąteczny nastrój, cieszyć się pierwszym chłodem, blaskiem lampek i aromatem cynamonu unoszącym się w kuchni. _____ Janek jest właścicielem niewielkiej restauracji, którą prowadzi z ogromną pasją do gotowania – pasją zaszczepioną w nim przez babcię, gdy był jeszcze dzieckiem. To ona przygarnęła go pod swoje skrzydła, kiedy jego mama trafiła do więzienia. W jej kuchni nauczył się, że gotowanie to coś więcej niż przepis – to sposób na okazywanie uczuć, na budowanie domu tam, gdzie wcześniej go nie było. Dziś Janek próbuje pielęgnować to, czego nauczyła go babcia. Gotuje z sercem, dba o każdy detal, ale z roku na rok jego marzenie coraz bardziej się kruszy. Gości jest coraz mniej, rachunki coraz wyższe, a zapał coraz trudniejszy do utrzymania. W codziennych troskach i zmaganiach z rzeczywistością coraz częściej nachodzi go myśl, by zamknąć lokal i pogodzić się z porażką. I wtedy w jego życiu pojawia się Helena – starsza, charyzmatyczna kobieta, która wnosi ze sobą nie tylko ciepło i energię, ale też odrobinę magii. Przychodzi z nieoczekiwaną propozycją: chce pomóc Jankowi uratować restaurację, a do współpracy zaprasza swoje znajome – doświadczone, pełne życia kobiety, które gotują tak, jak dawniej: z duszą i wspomnieniami zamkniętymi w smaku każdej potrawy. Wraz z nimi restauracja odzyskuje dawny blask. Zapachy dań znów wypełniają wnętrze, pojawiają się goście, rozmowy, śmiech i ciepło, jakiego dawno tu nie było. Jednak nie wszystkim podoba się ten nagły sukces. Młoda dziennikarka, zaintrygowana fenomenem małego lokalu, zaczyna „węszyć” wokół Janka i jego nowych pracownic. Z pozoru niewinne zainteresowanie szybko zmienia się w dociekliwe śledztwo, a każde pytanie przybliża ją do sekretów, które kobiety wolałyby zachować dla siebie. To, co odkryje, okaże się bolesne i pełne tajemnic, ale też odsłoni przed czytelnikiem historie, które – choć trudne – mają w sobie ogrom czułości i prawdy o życiu. _____ Natasza Socha po raz kolejny udowadnia, że potrafi pisać o zwyczajnych ludziach w niezwyczajny sposób. Jej styl jest lekki, ale pełen emocji, a narracja toczy się spokojnym rytmem, jakby w takt gotującej się zupy na kuchence. Autorka potrafi w kilku zdaniach oddać ciepło relacji, zapach domu, opisuje świat z czułością, a każda scena ma w sobie coś prawdziwego – odgłos łyżki w garnku, trzask drewna w kominku, a także ludzkie emocje: żal, tęsknotę, wdzięczność. Podoba mi się przede wszystkim to że nie ma tu przesłodzenia, jest za to prawda, realizm, są ludzkie historie i ogromne serce. _____ Od lat śledzę twórczość Nataszy Sochy i za każdym razem zachwyca mnie jej umiejętność opowiadania o zwyczajnym życiu w sposób tak ciepły i autentyczny. „Zanim odlecą anioły” to dla mnie książka, która koi i otula – nie przez dramatyczne wydarzenia, ale przez prostotę i szczerość. To historia, w której można się zatrzymać, zwolnić i pomyśleć o tym, co w życiu naprawdę ważne. Nie sposób też nie wspomnieć o pięknym wydaniu tej powieści. Okładka jest pełna uroku – zimowa, nastrojowa, z delikatnym połyskiem i świątecznymi detalami, które od razu wprowadzają w klimat tej historii. Krótko mówiąc książka nie tylko koi duszę ale również cieszy oczy. To książka, którą chce się mieć na półce, podarować bliskiej osobie lub po prostu postawić obok kubka z herbatą w grudniowy wieczór.

Wiem, że się powtarzam, jednak w przypadku książek Nataszy Sochy, nie mogę inaczej. Bez świątecznej powieści autorki, zwyczajnie nie wyobrażam sobie świąt. Jeśli ktokolwiek zastanawia się dlaczego tak jest, musi, po prostu musi, sięgnąć po którąś z nich. I tak sobie myślę, że najnowsza „Zanim odlecą anioły” jest idealną propozycją na to, aby nie tylko rozpocząć przygodę ze świątecznymi książkami autorki, ale przede wszystkim, aby zrozumieć czym tak naprawdę są święta. W czym tkwi ich magia. Najnowsza książka Nataszy Sochy jak zawsze, poruszyła mnie głęboko. Dotknęła w moim sercu czegoś naprawdę nieuchwytnego. Ta opowieść o błędach, które bolą latami i niosą ze sobą przykre konsekwencje, ludziach po przejściach, drugich szansach, wybaczeniu i nadziei, daje wiarę w to, że nawet z najbardziej poplątanej przeszłości, można ulepić coś dobrego. Janek, właściciel podupadającej restauracji, to człowiek, który jak wielu z nas, czuje zagubienie w otaczającej go rzeczywistości. Odnosi się wrażenie, że to postać, która nie za wiele ma wspólnego ze współczesnymi trendami, nowinkami i wymaganiami, które zdaje się narzucać teraźniejszość. Decyzje, które podejmuje Janek, być może są dla nas nie do końca zrozumiałe, jednak lekcja która z nich płynie skłania czytelnika do prawdziwej refleksji. Historia Janka jest dowodem na to, że nawet z chaosu może narodzić się coś wyjątkowego. Wystarczy tylko dać sobie i innym drugą szansę. Nie oceniać, nie przekreślać z góry. Otworzyć serce, okazać zrozumienie i odrobinę życzliwości. Helena i jej niezwykłe koleżanki, starsze panie, mistrzynie kuchni, nostalgicznych smaków z dawnych lat, przypominających najpiękniejsze w życiu chwile, to postacie, które uświadamiają, że nie ma ludzi bez winy. Za każdym człowiekiem stoi jakaś historia. Zanim zacznie się oceniać i potępiać, warto byłoby ją poznać. Każda z bohaterek nosi na swoich barkach ciężar przeszłości, wstyd i żal, które próbują ukryć pod uśmiechem. Natasza Socha pięknie pokazuje, że prawdziwa siła wcale nie polega na tym, żeby zapomnieć, ale na tym by z odwagą stawić czoła przeszłości. Zmierzyć się z popełnionymi błędami i próbować je naprawić, nawet jeśli minęły lata. „Zanim odlecą anioły” to powieść, w której czuć smak i zapach domowych potraw. Czuć ciepło bijące od doświadczonych przez los ludzi, którzy choć przeszli w życiu swoje i nadal muszą mierzyć się z konsekwencjami swoich dawnych wyborów i decyzji, potrafią czynić małe cuda. Przenieść pamięcią w czasy młodości czy w progi domu ukochanej babci. To również powieść o wybaczeniu i o tym, że każdy człowiek zasługuje na drugą szansę, zrozumienie. A to co wydaje się końcem, może stanowić początek czegoś zupełnie nowego. Natasza Socha oddała w ręce czytelników powieść nie tylko świąteczną. Autorka tą książką w delikatny i wartościowy sposób przypomniała, że anioły często przychodzą do nas wtedy, kiedy najbardziej ich potrzebujemy. Czasami w postaci drugiego człowieka, który potrafi dostrzec w nas coś znacznie więcej niż tylko nasze błędy. Dlatego nie oceniajmy, nie oczerniajmy ludzi tylko po to aby poczuć się lepsi, czy zwyczajnie po to, żeby zagłuszyć własne niepowodzenia, frustracje. Nie skreślajmy ich dlatego, że popełnili w życiu błąd. To jedna z tych wyjątkowych powieści, które uczą pokory, rozgrzewają serce i dodają wiary w to, że nigdy nie jest za późno by zmienić swoje życie.

❄️ ”ᴢᴀɴɪᴍ ᴏᴅʟᴇᴄą ᴀɴɪᴏᴌʏ” ɴᴀᴛᴀꜱᴢᴀ ꜱᴏᴄʜᴀ •• A co, jeśli każdy z nas ma więcej niż jednego anioła stróża? •• ▪️𝗥𝗘𝗖𝗘𝗡𝗭𝗝𝗔 ▪️ Pierwsza świąteczna książka już za mną. I kolejne spotkanie z twórczością autorki Nataszy Sochy, które tylko utwierdza mnie w przekonaniu, że jej historie są naprawdę pełne emocji i wartości, które przypominają, że każdy z nas jest tylko człowiekiem i nikt z nas nie jest idealny. ❄️ „Zanim odlecą anioły” opowiada historię Janka, który prowadzi niewielką restaurację, jednak jego biznes powoli podupada. Klienci się nie pojawiają, a on sam czuje, że to czas, by ją zamknąć. Wtedy na jego drodze staje Helena. Starsza kobieta podrzuca Jankowi pomysł, który być może sprawi, że klienci znowu zaczną odwiedzać to miejsce. Za namową kobiety Janek oddaje swój lokal w ręce sześciu kobiet. Kobiet naznaczonych bliznami i bolesną przeszłością, ale również pełnych pasji do życia, do smakowania potraw i do gotowania jedzenia, które obudzą w człowieku pewną nostalgię. Wraz z nimi do restauracji Janka, wracają wspomnienia z dzieciństwa. Tęsknota za bliskimi i czasem, który z nimi spędzili. Klienci chcąc posmakować potraw, które pamiętają jak ich babcie czy mamy je gotowały z wielką radością odwiedzają restaurację. Interes kwitnie. Do momentu, aż owym sukcesem zainteresuje się młoda dziennikarka, która odkryje sekrety kobiet… ✨ Wydawać by się mogło, że książki o tematyce świątecznej zawsze będą radosne. Jednak „Zanim odlecą anioły” pomimo pięknej świątecznej okładki skrywa iście prawdziwą historie, która utożsamia się z obecnymi czasami. Autorka poruszyła w moim sercu jakąś strunę. Uświadomiła mi, że łatwo jest osądzać innych, znając tylko urywek historii. W dzisiejszych czasach, zapominamy o rozmowie, o potrzebie bliskości, a przede wszystkim o ludzkim zrozumieniu drugiego człowieka, którego czyny, nawet te złe, podyktowane były bolesnymi doświadczeniami. Autorka poprzez perypetie bohaterów chce przekazać czytelnikom jedną wielką prawdę, że nie każdy człowiek, jest zły. Czasami życie zmusza nas do robienia złych rzeczy. Realistyczni bohaterowie, tacy, których możemy spotkać na ulicy, nadają autentyczności tej historii. Książkę czyta się błyskawicznie ze względu na prosty i lekki styl pisania autorki. Historia z pewnością skłania do refleksji. Uświadamia jak łatwo oceniamy innych, przez wzgląd na ich czyny. A w rzeczywistości nie znamy całej historii danej osoby. Dlatego nie mamy prawa oceniać, jednak najłatwiej jest wytykać błędy i obrzucać innych bluzgami. Sięgnijcie po nią! I przekonajcie się, że naprawdę warto znać tę historie ❤️ „Zanim odlecą anioły” to książka pełna smakowitych potraw i zapachów. Pełna nadziei. Dająca ukojenie. Historia w niej zawarta sprawi, że zaczniemy inaczej patrzeć na życie. Idealna książka na ten przedświąteczny czas, lekka i bardzo przyjemna w odbiorze, pokazująca zmagania z życiem. Każdy z bohaterów mierzy się ze swoim problemem, ale istotny przekaz to to, że los zawsze może odmienić się na lepsze.

"Zanim odlecą anioły" - Natasza Socha 4/5 ⭐️ "Listopad miał w sobie coś z poczekalni. To już nie jesień, ale i jeszcze nie zima.  [...] Ale listopad był też miesiącem bez presji. Nic nie musiało być ładne, najważniejsze - byleby szybko się skończyło i ustąpiło miejsca grudniowi." A co, jeśli każdy z nas ma więcej niż jednego anioła stróża?  Nie ma jeszcze listopada, a ja przeczytałam pierwszą świąteczną książkę - niech to wam powie, jakiego mam fioła na punkcie świąt 🤍 Tylko.. byłam pewna, że to będzie ciepła, wesoła historia, która obudzi we mnie świąteczny klimat. I owszem, klimat był, jak najbardziej, ale wcale taka wesoła to ona nie była. Dostałam od autorki brutalną rzeczywistość, która sprawiła, że niejednokrotnie serce ścisnęło mi się z żalu..  Ale dostałam też ciepło i magię świąt, za którą tak bardzo tęsknię 🤍 Janek prowadzi małą restaurację, jednak interes ostatnimi czasy przynosi mu więcej zmartwień, niż zysków. Mężczyzna zastanawia się nad zamknięciem biznesu, kiedy na jego drodze staje Helena. Helena ma pomysł, jak rozbujać restaurację - a właściwie, jak rozbuja ją sześć kobiet. Każda z nich jest inna. Każda ma swój własny bagaż doświadczeń i trudną przeszłość.. Ale mają też w sobie pewne ciepło i dar do gotowania, co okazuje się strzałem w dziesiątkę, bo klienci znów witają w restauracji Janka. Niestety pewna młoda dziennikarka chce zburzyć ten spokój, wywlekając sekrety kobiet na światło dzienne.. "Zrozumiała coś jeszcze. Że grono dawnych znajomych, które tak drastycznie się skurczyło, nie było stratą. Było jedynie kolejnym etapem w życiu. I że może wśród kobiet podobnych do niej znalazła coś cenniejszego niż akceptację. Znalazła wspólny język. I nową definicję lojalności." Słuchajcie, to jest niby tylko 280 stron, ale jest tu taki wachlarz emocji.. tyle refleksji i ciepła, ile smutku.. No ja kocham emocje - te dobre i te mniej, doceniam każdą z nich, bo to znaczy, że autor poruszył we mnie odpowiednią strunę. A @natasza.socha.pisarka poruszyła nawet te głęboko ukryte we mnie 🤍 Autorka dobitnie pokazała też, jak łatwo ludziom przychodzi ocena innych, nawet wtedy, gdy nie znamy całej ich historii. I to jest smutne.. I te przepisy na końcu książki! Ja kocham takie smaczki, bardzo 🥹 Nie czytałam wcześniej żadnej książki autorki, ale na skrzydełku widziałam, że ma w zanadrzu jeszcze kilka świątecznych pozycji - a ja mam plan, żeby w tym roku poznać jeszcze przynajmniej trzy z nich! "Zanim odlecą anioły" ma według mnie wszystko to, czego potrzeba książce w klimacie świątecznym - ciepło, przesłanie i zapach choinki, czy pierniczków. Bo to właśnie czułam podczas czytania. Zdecydowanie wam ją polecam, szczególnie takim świątecznym świrom jak ja 🤍 "- Mówię ci - rzucił chłopak w ciemnozielonej bluzie do kolegi, opierając łokcie o stół - trzeba tu przychodzić jak najczęściej. Bo anioły... anioły maja to do siebie, że pewnego dnia mogą po prostu odlecieć." Współpraca reklamowa z @wydawnictwoliterackie

„Zanim odlecą anioły” to kolejna powieść Nataszy Sochy, która szturmem podbiła moje serce i pozostawiła w nim ślad. To ciepła, wzruszająca opowieść z elementami świątecznymi, która udowadnia, że prawdziwa magia kryje się w ludzkich relacjach i sile nowych początków. Ta książka niesie ze sobą nadzieję i zachęca do uważniejszego spojrzenia na codzienność i ludzi, którzy nas otaczają. Tak bez oceniania, doszukiwania się niewiadomego i wbijania szpilek. ​Poznajcie Janka, Helenę, Irenę, Bożenę, Stasię, Jadwigę i Zofię. Spędźcie z nimi trzy miesiące i poznajcie ich historie. Dajcie się porwać aromatycznym zapachom pysznego jedzenia, które wywoła w Was falę wspomnień i rozbudzi apetyt. Nie obiecuję, że cały czas będzie przyjemnie, bo życie bohaterów nie jest bajką. Po pierwszych sukcesach przychodzi załamanie, zwątpienie i bezsilność. Czy znajdą w sobie siłę, by zmierzyć się z prawdą, hejtem i oceniającym wzrokiem innych? Odpowiedź na to pytanie znajdziecie, sięgając po tę powieść. ​Z każdą kolejną książką Nataszy Sochy utwierdzam się w przekonaniu, że jest ona mistrzynią tkania historii, które z pozoru są lekkie, ale pod kocykiem przytulności ukryte są trudne życiowe i społeczne tematy. Tak było i tym razem. Moją głowę wypełniły zapachy, smaki i gwar tętniącej życiem restauracji, ale to, co mnie naprawdę uderzyło, to nie kulinaria, ale historie starszych kobiet, na których przeszłość odcisnęła swoje piętno. ​Dla mnie ta książka jest przede wszystkim o samotności i o chęci bycia potrzebnym. Kiedy poznałam przeszłość energicznych starszych pań, ich rany i ukryte historie, moje serce coś ścisnęło. Poczułam, że restauracja Janka stała się dla nich nie tylko miejscem pracy, ale przede wszystkim namiastką domu, azylem, dowodem na to, że zasługują na normalne życie. Wraz z nimi poczułam gorzki smak oceny, z jaką mierzy się człowiek w dzisiejszych czasach. Zdałam sobie sprawę, jak łatwo przychodzi nam osądzać innych, doszukiwać się błędów, rozgrzebywać przeszłość. Natasza Socha w bardzo subtelny i celny sposób porusza ten temat. Pokazuje, że warto doceniać siłę i odwagę tych, którzy ponieśli już karę za swoje winy i pragną normalnie funkcjonować w społeczeństwie. ​Autorka genialnie wplata w fabułę wątek mediów społecznościowych. To one pomagają ekipie restauracji w promocji i wzbudzają falę pozytywnych emocji. Jednak już po chwili pokazują swoją bezwzględność i ciemną stronę, co napawa ogromnym smutkiem. ​„Zanim odlecą anioły” to słodko-gorzka opowieść o życiu i drugich szansach. Jest swego rodzaju nośnikiem emocji i nadziei. Potrafi otulić, ale też zmusić do głębokiej refleksji. Dzięki tej książce uwierzyłam, że anioły faktycznie chodzą po ziemi, a na nowe początki nigdy nie jest za późno. Wzruszające zakończenie w połączeniu z gorzką świadomością społecznej oceny sprawiły, że ta historia wciąż jeszcze we mnie rezonuje. Polecam każdemu, kto szuka w literaturze czegoś więcej niż tylko rozrywki.

Jedyny minus tej książki to taki, że podczas czytania zrobicie się strasznie głodni:-) Jajecznica, zapach boczku, bigos, pierogi... Normalnie w trakcie lektury dwa razy musiałam sobie zrobić kanapkę:-) To nie do wiary jak bardzo kusząca na smaki jest ta książka. Nawet jeśli był opisywany czyjś temperament, czy też sposób poruszania się, to też każde porównanie było zawsze ukierunkowane w stronę jedzenia:-) Treść o dziwo nie zawsze pokazywała nam dobre momenty, gdyż szliśmy tropem dwóch osobnych osób, którym życie weszło na głowę. To wszystko z pragnienia miłości i chęci poczucia się potrzebnym, nasza kobieca postać, po dawniejszym kwiecie wieku, gdzie skóra bardziej przypomina klapniętego biszkopta, dała się omotać komuś, kto rozbudził w niej nadzieję na szczęście. Być może, że to był przypadek jakich wiele, że spotkała na swojej drodze mężczyznę, który miał trudności z utrzymaniem pozycji swojego lokalu. Próbował za pomocą burzy mózgów poderwać swoją knajpkę do góry, ale ona stała w miejscu niczym zakalec pachnący jeszcze wyjęciem z pieca. Niby jeszcze coś się tliło, ale upadało coraz niżej. Początkowo te dwie osoby są ukazane od strony ich myśli i niewiary w to, że wszystko, czego pragnęli zwyczajnie odeszło. Być może to właśnie ta podobna energia kazała im się spotkać, by ona poczuła nowy cel w życiu i zapomniała o śliskiej przeszłości, a on, by odnowił i wzniósł swoje marzenie niczym pączuszki w skwierczącym oleju:-) Jednak jak wiadomo, niektóre jedzenia mają swoje późniejsze konsekwencje, tak jak i przeszłość, która w najmniej oczekiwanym momencie, wychodzi niczym robak z jabłka tuż przed kęsem. Wiadomo, tam gdzie najlepszy smak na świecie, najlepsza obsługa, to i słowo wypadałoby aby było najsmaczniejsze. W ten oto sposób pojawia się kolejna postać, która poszukuje w życiu poklasku i najświeższych babeczek, więc nie mogła sobie odmówić pogrzebania w sekretach niczym w bigosie celem oceny ilości wysmażonego boczku. I tak natrafiła na muchę z przeszłości kobieciny. W tym świątecznym czasie, gdzie barszczyk zaczynał przybierać najwspanialszy z zapachów, jeden z prezentów nie spodobał się nikomu. Sekret, który ukryty pod stołem zaczął oddawać woń dorsza. Czy zatem uda się jeszcze uratować siebie? Czy dawny wzrok wciąż przypomina ten sprzed niedawna, gdzie widać było w nim bułkę z masłem? Niesamowita, wręcz genialna książka dla każdego, kto ma problem z jedzeniem. Jesteś niejadkiem? Spróbuj ją przeczytać bez kęsa jedzenia w ustach:-) Wciąga niczym widok kotka bawiącego się w pościeli. Niemal pachnie jak pierożki z grzybami i czar jej trwa tak długo, póki wasz wzrok wodzi po słowach, wywołujących burczenie w brzuchu. Prześliczna, apetyczna i dająca nadzieję na odratowanie klapniętego drożdżowca, gdzie środek zawsze można wykroić i przesmarować dżemem:-) Bardzo, ale to bardzo ją polecam!

"Ludzie uwielbiają oceniać. Nawet nie znając drugiego człowieka, nie rozumiejąc co nim kierowało, nie widząc kontekstu ani bólu, który doprowadził go do pewnych rzeczy. Wystarczy skrawek informacji, pół zdania, cię przeszłości - i już zapada wyrok. To nie wymaga wysiłku." 🪽🪽🪽 Są takie historie, które łamią serce Są takie historie, które przynoszą ukojenie Są takie historie, które zapadają w pamięć, i przy których łezka kręci się w oku Ilu ludzi - tyle historii Czasami radosnych i pełnych śmiechu, innym razem smutnych i przepełnionych bólem. Bo każdy z nas niesie na swoich barkach bagaż doświadczeń. Każdy z nas dźwiga konsekwencje podjętych decyzji. Każdy ma za sobą historie, z których jest dumny, ale też takie, których się wstydzi. Nikt nie jest idealny. Każdemu z nas kiedyś powinęła się noga. Każdy z nas czegoś żałuje. I każdy z nas nie potrafi o tym zapomnieć. A kiedy, chociaż na chwilę, udaje nam się z tym uporać, kiedy chociaż na chwilę przestajemy o tym myśleć - przeszłość dopada w najmniej spodziewanym momencie. Patrzy nam w oczy i śmieje się w twarz. Wywleka na powierzchnię wszystkie nasze niedoskonałości, zapominając, że oprócz tych złych stron, mamy przecież także te dobre. Dlaczego więc tak łatwo przychodzi nam osądzanie innych? Dlaczego tak łatwo przychodzi nam krytyka? Dlaczego te złe rzeczy pamięta się bardziej niż te dobre? Nikt nigdy nie wejdzie w czyjeś buty i nie przeżyje tego, co przeżył dany człowiek, a mimo to z łatwością oceniamy... "Zanim odlecą anioły" Nataszy Sochy to historia pewnej restauracji, która ostatnimi czasy, nie szczyci się dużym zainteresowaniem. Jej właściciel - Janek - jest tym faktem podminowany. Wiązał z nią naprawdę duże nadzieje. Tymczasem biznes nie idzie najlepiej. Do czasu, kiedy to w progi restauracji wkraczają urocze seniorki, które otulają jej wnętrze zapachem domowego jedzenia, przywołującym wspomnienia z dzieciństwa. Ich zaangażowanie w prowadzenie lokalu i serca, które mają na dłoni sprawiają, że gości z każdym dniem przybywa. Kiedy jednak wychodzą na jaw skrywane przez kobiety mroczne tajemnice, Janek nie wie, co ma z tym faktem zrobić. Nie wie, czy naprawdę może im ufać. Zbliżają się Święta Bożego Narodzenia, a to czas wzajemnego wybaczenia i zrozumienia. Czy jednak Janek będzie w stanie to uczynić? Czy będzie w stanie ochronić swoje pracownice? "Zanim odlecą anioły" to powieść o drugiej szansie i wybaczeniu. To powieść, która potrafi przywrócić wiarę w ludzi i ich dobre, czyste serca. Bo nikt z nas nie jest idealny. Każdy ma jakieś mniejsze bądź większe grzeszki na sumieniu. Lecz mimo to, każdy chce zapomnieć o tym, co złe i iść dalej z podniesioną głową. Bo w każdym z nas kryje się dobro.

“Najgorzej kiedy człowiek uczy się żyć od nowa. Ale nie od zera, tylko od minusa”. Janek od dziecka lubił gotować. To pasja, którą zaszczepiła w nim ukochana babcia – kobieta o wielkim sercu, która przygarnęła go pod swój dach, gdy jego matka trafiła do więzienia. Połączyła ich piękna więź. Dziś Janek prowadzi niewielką restaurację, do której coraz rzadziej ktoś zagląda. Interes podupada, a on sam coraz częściej myśli o zamknięciu lokalu. I wtedy, zupełnie niespodziewanie, pojawia się Helena – starsza kobieta, która składa mu niezwykłą propozycję. W kuchni mają pomóc mu doświadczone, energiczne panie. Janek, choć zaskoczony, zgadza się. Wkrótce jego restauracja zaczyna tętnić życiem, a zapachy dań przyciągają tłumy zachwyconych gości. Ten sukces nie wszystkim się podoba. Młoda redaktorka, zaintrygowana nagłym powodzeniem lokalu, postanawia odkryć przeszłość kucharek. To, co znajdzie, okaże się bolesne i pełne tajemnic. A wszystko to dzieje się w aurze zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia – czasu, który nie dla wszystkich jest spokojny i dobry. Moje kolejne, bardzo udane spotkanie z twórczością Nataszy Sochy. Fabuła utkana misternie, dopracowana w każdym szczególe, a akcja płynie naturalnym rytmem, budząc delikatne oczekiwanie. Autorka z wrażliwością ukazuje skomplikowane relacje międzyludzkie i przeszłość, która kładzie cień na teraźniejszości bohaterów. Postacie są pełnokrwiste, ludzkie – nieidealne, zagubione, pełne sprzeczności i czułości. Janek od pierwszych stron zyskał moją sympatię – to człowiek spokojny, empatyczny, z sercem na dłoni, który mimo wielu ciosów od życia wciąż potrafi dostrzec dobro. Powieść, która otula czytelnika swoim ciepłem i niesie potrzebną nadzieję. Choć to literatura obyczajowa, daleko jej do lekkości. To historia o tym, jak trudno się podnieść, gdy przeszłość nie daje o sobie zapomnieć. O trudnym dzieciństwie, o błędach, które ranią, o winach i karach, ale też o odpuszczeniu i próbach rozpoczęcia wszystkiego od nowa. To opowieść o różnych odcieniach miłości, o decyzjach i ich konsekwencjach, o życiu, które nie zawsze bywa sprawiedliwe. O pozorach, o źle pokładanym zaufaniu, o tym, jak łatwo ocenić człowieka, nie znając jego historii. O dawaniu drugiej szansy. A w tle – aromaty, smaki, wspomnienia. Ciepło kuchni i chłód ludzkich serc. Poruszająca, mądra, nietuzinkowa książka. Natasza Socha jak zawsze pisze dojrzale, z ogromnym wyczuciem, grając na emocjach czytelnika z mistrzowską precyzją. Potrafi zaskoczyć, i sprawić, że powieść odkłada się dopiero na ostatniej stronie. Gorąco polecam – warto! Tatiasza i jej książki :)