Bleach (CD)

Pacholęciem będąc, cały świat oszalał na punkcie pewnego zespołu z Seattle. Wszyscy dookoła mnie, gadali tylko o tym "wspaniałym zespole", "charyzmatycznym wokaliście" i "porywających, brudnych dzwiękach". Szkoła, podwórko oraz... BRAVO i POPCORN - wszędzie widziałem tą jedną nazwę - NIRVANA.
Po kilku dniowych błaganiach rodziców (chwała Wam za to, że się zgodziliście :-) ), wysępiłem magiczne 20000 zł (tak, tak droga młodzieży - to było bardzo dawno temu przed denominacją) i pobiegłem do sklepu z kasetami. Po godzinie w moim domu rozbrzmiewały dźwięki "Blew", "About a girl" czy "Negative creep", a ja leżałem na podłodze w totalnej rozsypce. To było jak objawienie. Cios w głowe. KAŻDY - powtarzam - KAŻDY kawałek z tej płyty jest dziełem, które mogłoby trafić na singiel. Genialne riffy, wściekła perkusja i jedyny niepowtarzalny wokal. Wszystko doprawione garażowym brzmieniem oraz młodzieńczą, wciaż nie popsutą przez kasę, MTV i oczekiwania fanów, furią. Po prostu klasyka w chwili debiutu.

I tutaj pojawia się zgryz. Podczas spotkań z rówieśnikami, okazało się, że dyskutując o płycie Nirvany i ulubionych kawałkach z płyty jakoś nie możemy się dogadać. Oni nucą inne kawałki niż ja. Ja zaś przytaczam inne tytuły utworów niż oni. No i w końcu szok - moja okładka płyty jest cała czarna, a kumpli - z jakimś dzieciakiem w basenie...

Jak już się domyślacie, Pan w sklepie z kasetami, opchnął dzieciakowi "Bleach", o który nikt nie pytał, zamiast "Nevermind". Sprzedał mi kasetę pokrytą kurzem, która zalegała mu w sklepie i nikt o nią nie pytał. Genialny album, który potrzebował dzieła jeszcze większego (ale i troszkę innego) by ludzie do niego wrócili i docenili. Albumu od którego datuje się poczatek szału na grunge. Ale to już historia na inną recenzję... :-)

Te wydania w kartoniku odbierają urok kupowania CD. No ale lepiej to niż pirat. Aha jeśli liczy ktoś na książeczkę to nie ma. Jest to wydanie typowo w kopercie. Jak chcesz poczuć klimat lepiej kup używaną w normalnym boxie

Pierwsza studyjna płyta zespołu Nirvana.W sumie były ich trzy. Jak dla mnie jest to bardzo dobra płyta, aż szkoda, że już nie istnieją !

drzeć się i rzucać przedmiotami gdzie popadnie Ja też potrafię ale śpiewać jak Kurt Cobain i jeszcze z sensem to niewielu potrafi

Polecam wszystkim fanom zespołu, szkoda tylko że opakowanie to ecopak.

Bardzo dobry solidny album jeden z moich ulubionych albumów

piękna płyta

Każdy fan rocka powinien ją posłuchać. Szczerość i autentyzm to coś co sprawia że przechodzi się do historii a Nirvana przeszła. Polecam wszystkie płyty🙂

opakowanie tragiczne ale piosenki okej

Swietny debiutancki album Nirvany