Some Great Reward, płyta winylowa (Płyta Analogowa)

Uwielbiam tę płytę. To po wydaniu tego albumu depeche MODE pojawiło się po raz pierwszy w Polsce w 1985 roku. Płyta ważna na drodze ewolucji muzycznej zespołu. Zamyka młodzieńczy okres zespołu a jednocześnie umacnia pionierskie podejście zespołu w tamtym okresie. Album nagrany w legendarnym Hansa Studio przy współpracy z Garethem Jonsem i Danielem Millerem.

Uwielbiam tą płytę. To już czwarty album Depeche Mode, jaki wydał. Prawdziwe, a zarazem moje ulubione oblicze zespołu. Na wielką i szczególną uwagę zasługują wprost takie utwory, jak "People are People", "Master and Servant", "Somebody", "Stories of Old", "If You Want" lub chociażby "Blasphemous Rumours" - miód na moje uszy, który nigdy się nie wyczerpie. 1981-1990: w tych czasach Depesze byli naprawdę wielcy, wszystko sobą reprezentowali, a zarazem człowiek się od razu zakochiwał w każdym z siedmiu albumów czy utworów. No i okładka nawiązująca wprost do statku Titanic. Siedem płyt studyjnych tego zespołu jest dla mnie jak brat, mama i tata - czyli jedna wielka rodzina. Nie wszyscy wiedzą, że ostatni koncert ze światowego tournée "Some Great Reward Tour" miał miejsce 30 lipca 1985 na Stadionie Dziesięciolecia w stolicy Polski, Warszawie. Dobrze, że Alan Wilder się wycofał z Depeche Mode po według mnie nieudanym albumie "Songs of Faith and Devotion" i zaczął tworzyć do szuflady, bo później sam zespół skazywał mnie czasami na nieziemskie cierpienia, zwłaszcza na "Ultrze", "Sounds of the Universe", "Delta Machine", "Spirit" czy nie wspominając już o "Memento Mori", którego wcale nie mam zamiaru przesłuchiwać w całości.