No More Tears (CD)

No More Tears to płyta mająca więcej przebojowych momentów od No Rest For The Wicked, ale nie pozbawiona pewnych niedociągnięć. Są tu kompozycje, które można by z powodzeniem odrzucić – bez przewidywalnych i stereotypowych Hellraiser czy Time After Time album byłby równiejszy i wystarczająco długi. Zakk Wylde trochę nadużywa gitarowych ozdobników (manieryczne alikwoty), można by też trochę wzmocnić brzmienie perkusji – i na tym właściwie lista zażaleń zostaje wyczerpana.
Album ten, począwszy od tytułu, można odczytywać jako deklarację oczyszczenia, uspokojenia po alkoholowo-narkotykowych ekscesach. Sam Ozzy prezentuje się tu więc od łagodniejszej strony: na poły akustyczne ballady Road To Nowhere i Mama, I’m Coming Home (z doładowaniem w środku) są jednak bardzo przyjemne i w żadnym wypadku nie ckliwe. Jest też sporo przebojowych momentów w ostrzejszym (Desire) jak i łagodniejszym (S.I.N.) wydaniu. Najbardziej niedocenianym utworem z tego albumu pozostaje Zombie Stomp – uwielbiam ten moment, gdy po długim, plemiennym wstępie wchodzi ostro cięty riff. Coś nowego pojawia się też w Mr Tinkertrain – do mocnego refrenu prowadzi „nerwowe” canto. Wreszcie magnum opus płyty, utwór tytułowy. Długi, transowy, z nakręcającym całość basem i rewelacyjnym patentem w zwrotkach: zaśpiewy Ozzy’ego wchodzą w dialog z ciężkimi zagrywkami gitary. W środku zmyślnie zwalniają (aby mógł się wykazać Sinclair), by potem znów przyłożyć.

Już ma trochę lat na karku, ale trzeba przyznać, że doskonale trzyma poziom. Słucha się jej po prostu rewelacyjnie. Utwory takie jak Hellraizer czy Mama I'm coming Home mówią same za siebie. Polecam ją wszystkim. Moim zdaniem jedna z najlepszych płyt w dorobku Ozzy'ego.

dawno mnie nikt tak nie wkrecil - wydawalo sie ze kupuje okazjonalnie plytke za 34,99 a tu mi przyslano plytke z naklejka 22,99 . jakie moglo byc moje zdziwienie, nie cierpie jak mnkie ktos naciaga... teraz kilka razy sie zastanowie zanim zamowie cos w empiku ;((( oby to co znajde w srodku po zerwaniu folijki zrekompensowalo moje rozczarowanie...

Jak sam tytuł mówi- nigdy więcej łez. Jest on o tyle dobrze dobrany, że nawet słuchając płytki po raz pierwszy, wiedziałem, że był to odpowiedni wybór i w życiu nie pomyślałbym, żeby płakać z jego powodu. Gorąco polecam.

Płyta rewelacja!!!!!! Hity znajome to wiadomo, a reszta co była mi nieznana, bardzo miło mnie zaskoczyła. Polecam wszystkim ten album, zarówno fanom jak i ciekawym twórczości Króla Ciemności :)

Jedna z najlepszych płyt Ozzy'ego, za Mama I'm coming home wszystkie skarby i nagrody świata, są też fajne mocniejsze momenty płyty.

Rozpisany na melodie teatr mrocznych obsesji i gitarowe szaleństwo . Jedna z ostatnich wielkich płyt ciężkiego rocka

Tutaj nie trzeba nic pisać. OZZY jest już legendą za życia. Rewelacyjna płyta

Klasyka w sama w sobie. Obowiązkowa pozycja na półce każdego fana muzyki.

Ozzy + Zakk = kawał satysfakcjonującego i przebojowego grania.